Job 36
1 Und Elihu fuhr fort und sprach:
Un Elihus vēl runāja un sacīja:
2 Gedulde dich noch ein wenig, so will ich dich lehren, ich habe noch mehr zu reden für Gott.
Pagaidi man vēl maķenīt, es tev mācīšu, jo no Dieva puses vēl kas jāsaka.
3 Ich will mein Wissen weither holen und meinem Schöpfer Gerechtigkeit widerfahren lassen!
Es meklēšu savu atzīšanu no tālienes un gādāšu savam radītājam taisnību.
4 Denn wahrlich, meine Reden sind keine Lügen, du hast es mit einem ganz Verständigen zu tun!
Jo tiešām, mana valoda nav meli; tavā priekšā ir, kam atzīšanas netrūkst.
5 Siehe, Gott ist mächtig, doch verachtet er niemand; groß ist die Kraft seines Herzens.
Redzi, Dievs ir varens un tomēr neatmet, Viņš ir varens gudrības spēkā.
6 Den Gottlosen läßt er nicht leben, aber den Elenden schafft er Recht.
Viņš bezdievīgam neliek dzīvot, un bēdīgam nes tiesu.
7 Er wendet seine Augen nicht ab von den Gerechten und setzt sie auf ewig mit Königen auf den Thron, damit sie herrschen.
Viņš nenovērš savas acis no taisnā, bet pie ķēniņiem uz goda krēsla, tur Viņš tiem liek sēdēt mūžam, ka top paaugstināti.
8 Sind sie aber in Fesseln gebunden, in Banden des Elends gefangen,
Un kur cietuma ļaudis ir ķēdēs un top turēti bēdu saitēs,
9 so hält er ihnen ihre Taten und ihre Übertretungen vor; denn sie haben sich überhoben;
Tur Viņš tiem dara zināmu viņu darbu un viņu pārkāpumus, ka cēlušies lepnībā.
10 er öffnet ihr Ohr der Bestrafung und befiehlt ihnen, sich von der Bosheit abzukehren.
Viņš tiem atdara ausi mācībai, un saka, lai atgriežas no netaisnības.
11 Wenn sie dann gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage in Glück und ihre Jahre in Wohlfahrt beendigen.
Ja tie nu klausa un Viņam kalpo, tad tie pavada savas dienas labumā un savus gadus laimē.
12 Gehorchen sie aber nicht, so kommen sie um durchs Schwert und sterben dahin in ihrem Unverstand.
Un ja tie neklausa, tad tie krīt caur zobenu un mirst bez atzīšanas.
13 Denn die, welche ruchlosen Herzens sind, widersetzen sich; sie flehen nicht, wenn er sie gefesselt hat.
Bet kam neskaidra sirds, tie kurn, tie nepiesauc, kad Viņš tos saistījis.
14 Ihre Seele stirbt in der Jugend und ihr Leben unter den Hurern.
Tā tad viņu dvēsele mirst jaunībā, un viņu dzīvība paiet ar mauciniekiem.
15 Den Gedemütigten aber rettet er durch die Demütigung und öffnet durch die Trübsal sein Ohr.
Bet bēdīgo Viņš izpestī viņa bēdās, un atver viņa ausis bēdu laikā.
16 Und auch dich lockt er aus der Enge in die Weite, da keine Not mehr sein wird, und an einen reichbesetzten Tisch.
Tāpat Viņš tevi izraus no bēdu rīkles uz klaju vietu, kur bēdu nav, un tavs galds būs pilns ar treknumu.
17 Bist du aber vom Urteil des Gottlosen erfüllt, so werden Urteil und Gericht dich treffen.
Bet ja tu esi pilns bezdievīgas tiesāšanās, tad tiesa un sodība tevi ķers.
18 Der Zorn verleite dich ja nicht zur Lästerung, und die Menge des Lösegeldes besteche dich nicht.
Lai sirds rūgtums tev jel neskubina zaimot, un tā lielā pārbaudīšana lai tevi nenovērš.
19 Wird er deinen Reichtum schätzen? Er achtet nicht auf Gold, noch auf alle Anstrengungen der Kraft.
Vai tu ar brēkšanu no bēdām tiksi vaļā, vai cīnīdamies ar visu spēku?
20 Sehne dich nicht nach der Nacht, da Völker untergehen werden.
Neilgojies pēc tās nakts, kas noceļ tautas no savas vietas.
21 Hüte dich, wende dich nicht zum Bösen, denn dieses ziehst du dem Leiden vor.
Sargies, negriezies pie netaisnības, jo tā tev vairāk patīk nekā pacietība.
22 Siehe, Gott ist erhaben in seiner Kraft, wo ist ein Lehrer wie er?
Redzi, Dievs ir augsts savā spēkā; kur ir tāds mācītājs, kā Viņš?
23 Wer will ihn zur Rede stellen über seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du hast Unrecht getan?
Kas Viņam raudzīs uz Viņa ceļu, vai kas uz Viņu sacīs: Tu dari netaisnību?
24 Gedenke daran, sein Tun zu erheben; die Menschen sollen es besingen.
Piemini, ka arī tu paaugstini Viņa darbu, par ko ļaudis dzied.
25 Alle Menschen sehen es ja, der Sterbliche schaut es von ferne.
Visi ļaudis to skatās ar prieku, cilvēks to ierauga no tālienes.
26 Siehe, wie erhaben ist Gott! Wir aber verstehen ihn nicht; die Zahl seiner Jahre hat niemand erforscht.
Redzi, Dievs ir augsts un neizmanāms, Viņa gadu pulku nevar izdibināt.
27 Denn er zieht Wassertropfen herauf; sie träufeln als Regen aus seinem Dunst, den die Wolken rieseln lassen,
Viņš savelk ūdens lāsītes, un lietus līst no viņa miglas.
28 sie triefen auf viele Menschen herab.
Tas līst no padebešiem un pil uz daudz cilvēkiem.
29 Versteht man auch das Ausspannen der Wolken und das Krachen seines Gezelts?
Vai var izprast, kā padebeši izplešas, un kā Viņa dzīvoklis rīb?
30 Siehe, er breitet sein Licht um sich her aus und bedeckt die Gründe des Meeres;
Redzi, Viņš ģērbjas zibeņu spīdumā un apklājās ar jūras dziļumiem.
31 denn damit richtet er die Völker und gibt Speise die Fülle.
Jo tā Viņš soda tautas un dod barības papilnam.
32 Seine Hände bedeckt er mit Licht und gebietet ihm, zu treffen.
Viņa abējās rokās spīdumi, un Viņš tiem rāda, kur lai sper.
33 Sein Donnern kündigt ihn an, die Herde sein Heraufsteigen [im Gewitter].
Pērkona balss sludina Viņu nākam, un ganāmi pulki, ka Viņš tuvu.
