Job 34

1 Und Elihu hob wieder an und sprach:

ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

2 Höret, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen, merket auf mich!

3 Denn das Ohr prüft die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt.

همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

4 Das Rechte wollen wir uns erwählen und untereinander ausmachen, was gut ist.

پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

5 Denn Hiob behauptet: «Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht entzogen.

ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

6 Bei all meinem Recht werde ich zum Lügner gestempelt, tödlich verwundet bin ich vom Pfeil, ohne Schuld!»

هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

7 Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung trinkt wie Wasser,

ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

8 der so wie er in Gesellschaft der Übeltäter wandelt und mit gottlosen Leuten umgeht?

9 Denn er hat gesagt: «Es nützt dem Menschen nichts, wenn er mit Gott Freundschaft pflegt!»

زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

10 Darum, ihr verständigen Männer, hört mir zu: Fern sei es von Gott, sich Gewalttätigkeiten zu erlauben, und von dem Allmächtigen, Unrecht zu tun;

ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

11 sondern er bezahlt dem Menschen, wie er es verdient, und läßt einem jeden widerfahren nach seinem Wandel.

او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

12 Ja wahrlich, Gott tut kein Unrecht, und der Allmächtige beugt das Recht nicht!

براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

13 Wessen Obhut ist die Erde unterstellt, und wer gibt acht auf die ganze Welt?

اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

14 Wenn er nur noch auf sich selbst achtete und seinen Geist und Odem wieder zu sich nähme,

اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

15 so würde alles Fleisch miteinander vergehen und der Mensch wieder zum Staube kehren.

اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

16 Hast du nun Verstand, so höre dies und merke auf die Stimme meiner Worte!

حال، اگر فهم داری، گوش کن.

17 Könnte auch einer, der das Recht haßt, herrschen, oder willst du den Gerechten, den Mächtigen, verdammen?

اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

18 Darf man zum König sagen: Du Nichtsnutz! und zu den Edlen: Ihr seid ungerecht?

او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

19 wieviel weniger zu dem, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Reichen nicht mehr achtet als den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.

هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

20 Plötzlich sterben sie, mitten in der Nacht; Völker wanken und gehen dahin, und er beseitigt Tyrannen ohne Menschenhand.

خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

21 Denn Gottes Augen sind auf die Wege eines jeden gerichtet, und er sieht jeden Schritt, den einer macht.

خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

22 Es gibt keine Finsternis und keinen Todesschatten, wo die Übeltäter sich verbergen könnten.

هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

23 Ja, er braucht den Menschen, der vor Gott zu Gerichte geht, nicht erst noch zu untersuchen.

پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

24 Er zerschmettert Gewaltige ohne Untersuchung und setzt andere an deren Statt.

بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

25 Weil er ihre Werke kennt, darum kehrt er sie um über Nacht, und sie werden zermalmt.

زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

26 Als Gottlose züchtigt er sie vor aller Augen darum,

او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

27 daß sie von ihm abgefallen sind und keinen seiner Wege beachtet haben,

چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

28 und weil des Armen Geschrei zu ihm gelangt ist und er das Schreien der Unterdrückten erhört hat.

و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

29 Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? Wenn er aber sein Angesicht verbirgt, wer kann ihn schauen? [So handelt er] sowohl über einem Volk, als auch über dem einzelnen Menschen,

وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

30 damit nicht gottlose Menschen regieren und das Volk in Fallstricke gerät.

او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

31 Darf man zu Gott sagen: Ich muß [Strafe] tragen und habe doch nichts verbrochen?

ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

32 [Nein, sondern: ] Was ich nicht sehe, lehre du mich, und habe ich Unrecht getan, so will ich's nicht mehr tun!

آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

33 Soll Er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du verwirfst? Denn du mußt wählen, und nicht ich; was du weißt, das sage an!

آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

34 Verständige Männer werden mir zustimmen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

35 Hiob redet wie ein Unwissender, und seine Worte zeugen nicht von Verstand.

36 Möchte Hiob fort und fort geprüft werden, weil er sich zu den gottlosen Leuten geschlagen hat!

ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

37 Denn zu seiner Sünde fügt er Abfall hinzu, er verhöhnt uns und redet viel wider Gott!

و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.