< Job 33 >

1 Doch höre nun, Hiob, meine Rede, und fasse alle meine Worte!
ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،
2 Siehe doch, ich öffne meinen Mund, es redet die Zunge an meinem Gaumen;
چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.
3 Meine Reden kommen aus aufrichtigem Herzen, und meine Lippen sprechen lautere Wahrheit aus.
من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،
4 Der Geist Gottes hat mich gemacht, und der Odem des Allmächtigen belebt mich.
زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.
5 Kannst du es, so widerlege mich; rüste dich, tritt vor mich hin!
اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.
6 Siehe, ich stehe zu Gott, gleich wie du; auch ich bin vom Lehm genommen.
من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،
7 Siehe, Furcht vor mir soll dich nicht schrecken, und ich will dir nicht lästig sein.
پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.
8 Nun hast du vor meinen Ohren gesagt, und ich habe deine eigenen Worte gehört:
من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:
9 «Rein bin ich, ohne Vergehen, unbefleckt und ohne Schuld!
«پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.
10 Siehe, er erfindet Beschuldigungen gegen mich, er hält mich für seinen Feind;
خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.
11 er legt meine Füße in den Stock und lauert auf alle meine Schritte.»
خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»
12 Siehe, das sagst du nicht mit Recht, darauf muß ich dir antworten; denn Gott ist größer als der Mensch.
اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.
13 Warum haderst du denn mit ihm, da er doch keine seiner Taten zu verantworten hat?
چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟
14 Sondern Gott redet einmal und zum zweitenmal, aber man beachtet es nicht.
خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.
15 Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf die Menschen befällt und sie in ihren Betten schlafen,
هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.
16 da öffnet er das Ohr der Menschen und besiegelt seine Warnung an sie,
گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا
17 damit der Mensch von seinem Tun abstehe und er den Mann vor Übermut beschütze,
او را از گناه و تکبر باز دارد.
18 daß er seine Seele von der Grube zurückhalte, und sein Leben, daß er nicht renne ins Geschoß.
او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.
19 Er züchtigt ihn mit Schmerzen auf seinem Lager, ein hartes Gericht geht über seinen Leib,
و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود
20 daß ihm das Brot zum Ekel wird, seiner Seele die Lieblingsspeise;
که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.
21 sein Fleisch schwindet dahin, man sieht es nicht mehr, und seine Gebeine, die man sonst nicht sah, werden bloß;
به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند
22 seine Seele naht sich der Grube und sein Leben den Todesmächten.
و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.
23 Wenn es dann für ihn einen Engel gibt, einen Mittler, einen aus Tausenden, der dem Menschen verkündigt seine Gerechtigkeit;
اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،
24 wenn er sich über ihn erbarmt und spricht: «Erlöse ihn, daß er nicht zur Grube hinabfahre; ich habe ein Lösegeld gefunden!»
و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»
25 Alsdann wird sein Fleisch wieder grünen von Jugendfrische, er wird wiederkehren zu den Tagen seiner Jugend;
آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.
26 er wird zu Gott bitten, der wird ihm gnädig sein, ihn sein Angesicht mit Jauchzen sehen lassen und dem Menschen seine Gerechtigkeit wiedergeben.
هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.
27 Er wird singen vor den Menschen und sagen: Ich hatte gesündigt und das Recht verkehrt; aber er hat mir nicht vergolten nach Verdienst;
سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.
28 er hat meine Seele erlöst, daß sie nicht in die Grube gefahren ist, so daß mein Leben das Licht wieder sieht!
او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»
29 Siehe, dies alles tut Gott zwei oder dreimal mit dem Menschen,
خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد
30 daß er seine Seele vom Verderben herumhole und ihn erleuchte mit dem Lichte der Lebendigen.
و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.
31 Merke auf, Hiob, höre mir zu, schweige, und ich will reden!
ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛
32 Hast du aber Worte, so antworte mir, sage her, denn ich wünsche deine Rechtfertigung;
ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.
33 wo aber nicht, so höre mir zu, schweige, und ich will dich Weisheit lehren!
اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!

< Job 33 >