Job 33
1 Doch höre nun, Hiob, meine Rede, und fasse alle meine Worte!
Bet tu, Ījab, klausi jel manu valodu un ņem vērā visus manus vārdus.
2 Siehe doch, ich öffne meinen Mund, es redet die Zunge an meinem Gaumen;
Redzi nu, es savas lūpas esmu atdarījis, mana mēle manā mutē runā.
3 Meine Reden kommen aus aufrichtigem Herzen, und meine Lippen sprechen lautere Wahrheit aus.
Mani teikumi būs sirds taisnība, un manas lūpas skaidri izrunās, ko zinu.
4 Der Geist Gottes hat mich gemacht, und der Odem des Allmächtigen belebt mich.
Dieva Gars mani radījis, un tā Visuvarenā dvaša man devusi dzīvību.
5 Kannst du es, so widerlege mich; rüste dich, tritt vor mich hin!
Ja tu vari, atbildi man, taisies pret mani un nostājies.
6 Siehe, ich stehe zu Gott, gleich wie du; auch ich bin vom Lehm genommen.
Redzi, es piederu Dievam tā kā tu, no zemes es arīdzan esmu ņemts.
7 Siehe, Furcht vor mir soll dich nicht schrecken, und ich will dir nicht lästig sein.
Redzi, iztrūcināt es tevi neiztrūcināšu, un mana roka pār tevi nebūs grūta.
8 Nun hast du vor meinen Ohren gesagt, und ich habe deine eigenen Worte gehört:
Tiešām, tu esi runājis priekš manām ausīm, to vārdu balsi es esmu dzirdējis:
9 «Rein bin ich, ohne Vergehen, unbefleckt und ohne Schuld!
„Es esmu šķīsts, bez pārkāpšanas, es esmu skaidrs, un man nozieguma nav;
10 Siehe, er erfindet Beschuldigungen gegen mich, er hält mich für seinen Feind;
Redzi, Viņš atrod iemeslus pret mani, Viņš mani tura par Savu ienaidnieku;
11 er legt meine Füße in den Stock und lauert auf alle meine Schritte.»
Viņš manas kājas liek siekstā, Viņš apsargā visus manus ceļus.“
12 Siehe, das sagst du nicht mit Recht, darauf muß ich dir antworten; denn Gott ist größer als der Mensch.
Redzi, tur tev nav taisnības; es tev atbildu, ka Dievs ir daudz augstāks pār cilvēku.
13 Warum haderst du denn mit ihm, da er doch keine seiner Taten zu verantworten hat?
Kāpēc tu pret Viņu tiepies, kad Viņš neatbild par visiem saviem darbiem?
14 Sondern Gott redet einmal und zum zweitenmal, aber man beachtet es nicht.
Jo Dievs runā vienreiz, un vēl otrreiz, bet to neliek vērā.
15 Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf die Menschen befällt und sie in ihren Betten schlafen,
Sapnī caur nakts parādīšanām, kad ciets miegs cilvēkiem uzkrīt, kad tie guļ savā gultā,
16 da öffnet er das Ohr der Menschen und besiegelt seine Warnung an sie,
Tad Viņš atdara cilvēku ausi un apzieģelē, ko Viņš tiem grib mācīt.
17 damit der Mensch von seinem Tun abstehe und er den Mann vor Übermut beschütze,
Lai cilvēku novērš no nedarba un pasargā vīru no lepnības.
18 daß er seine Seele von der Grube zurückhalte, und sein Leben, daß er nicht renne ins Geschoß.
Lai izglābj viņa dvēseli no kapa un viņa dzīvību, ka nekrīt caur zobenu.
19 Er züchtigt ihn mit Schmerzen auf seinem Lager, ein hartes Gericht geht über seinen Leib,
Viņš to arī pārmāca ar sāpēm gultā un lauž visus viņa kaulus.
20 daß ihm das Brot zum Ekel wird, seiner Seele die Lieblingsspeise;
Tā ka viņa sirds neņem pretī maizi, nedz viņa dvēsele kādu gardumu.
21 sein Fleisch schwindet dahin, man sieht es nicht mehr, und seine Gebeine, die man sonst nicht sah, werden bloß;
Viņa miesa nodilst, ka no tās nekā vairs neredz, un kauli nāk ārā, kas nebija redzami,
22 seine Seele naht sich der Grube und sein Leben den Todesmächten.
Un viņa dvēsele nāk tuvu pie bedres, un viņa dzīvība pie nāves sāpēm.
23 Wenn es dann für ihn einen Engel gibt, einen Mittler, einen aus Tausenden, der dem Menschen verkündigt seine Gerechtigkeit;
Ja tad pie viņa nāk vēstnesis, ziņas devējs kā viens no tūkstošiem, rādīt cilvēkam kas pareizi:
24 wenn er sich über ihn erbarmt und spricht: «Erlöse ihn, daß er nicht zur Grube hinabfahre; ich habe ein Lösegeld gefunden!»
Tad Viņš tam ir žēlīgs. un saka: atpestī to, ka negrimst kapā, jo esmu atradis salīdzināšanu.
25 Alsdann wird sein Fleisch wieder grünen von Jugendfrische, er wird wiederkehren zu den Tagen seiner Jugend;
Tad viņa miesa būs zaļāka nekā jaunībā, tas nāks atkal pie savas jaunības dienām.
26 er wird zu Gott bitten, der wird ihm gnädig sein, ihn sein Angesicht mit Jauchzen sehen lassen und dem Menschen seine Gerechtigkeit wiedergeben.
Tas lūgs Dievu, un Viņš to žēlos, - tas uzskatīs Dieva vaigu ar prieku, un Dievs cilvēkam atmaksās viņa taisnību.
27 Er wird singen vor den Menschen und sagen: Ich hatte gesündigt und das Recht verkehrt; aber er hat mir nicht vergolten nach Verdienst;
Tad šis izteiks cilvēkiem un sacīs: es biju grēkojis un pārgrozījis tiesu, bet Viņš to man nav pielīdzinājis.
28 er hat meine Seele erlöst, daß sie nicht in die Grube gefahren ist, so daß mein Leben das Licht wieder sieht!
Viņš ir atpestījis manu dvēseli, ka tā negrimst kapā, un mana dzīvība redz gaišumu.
29 Siehe, dies alles tut Gott zwei oder dreimal mit dem Menschen,
Redzi, to visu dara tas stiprais Dievs divi un trīskārt cilvēkam,
30 daß er seine Seele vom Verderben herumhole und ihn erleuchte mit dem Lichte der Lebendigen.
Ka viņa dvēseli novērstu no kapa, ka tā taptu apgaismota dzīvības gaismā.
31 Merke auf, Hiob, höre mir zu, schweige, und ich will reden!
Liec vērā, Ījab, klausies mani, ciet klusu, un es runāšu.
32 Hast du aber Worte, so antworte mir, sage her, denn ich wünsche deine Rechtfertigung;
Jeb, ja tev ir ko sacīt, tad atbildi man; runā, jo es labprāt redzētu tavu taisnību.
33 wo aber nicht, so höre mir zu, schweige, und ich will dich Weisheit lehren!
Ja nav, tad klausies mani, ciet klusu, un es tev mācīšu gudrību.
