< Job 28 >
1 Denn das Silber hat seinen Fundort und das Gold seinen Ort, wo man es läutert.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Eisen wird aus der Erde gegraben und Kupfer schmelzt man aus Gestein.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 Man macht der Finsternis ein Ende und forscht alles vollkommen aus, die Steine, die in Finsternis und Todesschatten liegen.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Einen Schacht bricht man auf, wo kein Wandersmann durchgeht; auf unbetretenen Pfaden lassen sie sich hinab und schweben ferne von den Menschen.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 Aus der Erde wächst Brot hervor, und unter ihr ist's wie vom Feuer durchwühlt.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 In ihren Steinen wird Saphir gefunden und Gold in ihren Schollen.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Ein Pfad [ist's], den kein Raubvogel kennt, und den auch des Habichts Auge nicht erspäht,
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 den auch kein Raubtier betritt, darauf der Löwe nicht schreitet.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Der Mensch legt seine Hand an den harten Felsen und durchwühlt die Gründe der Berge.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Er treibt Stollen durch die Felsen, und sein Auge ersieht alles, was köstlich ist.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Damit sie nicht tränen, verstopft er die Wasserrinnen; das Verborgene bringt er ans Licht.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 Aber wo wird die Weisheit gefunden, und welches ist der Ort des Verstandes?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Der Mensch kennt den Weg zu ihr nicht, im Lande der Lebendigen wird sie nicht gefunden.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Die Tiefe spricht: «Sie ist nicht in mir», und das Meer: «Sie ist nicht bei mir.»
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Sie wird mit keinem Geld bezahlt und nicht mit Silber aufgewogen.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Um Gold von Ophir ist sie nicht zu haben, auch nicht um köstlichen Schohamstein und Saphir.
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Gold und Glas kommt ihr nicht gleich, noch wird sie um goldenes Gerät eingetauscht.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Korallen und Kristall sind nichts gegen sie, und der Besitz der Weisheit geht über Perlen.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Der Topas aus Äthiopien ist ihr nicht zu vergleichen, mit reinem Golde wird sie nicht aufgewogen.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 Woher kommt denn die Weisheit, und welches ist der Ort des Verstandes?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Sie ist verborgen vor den Augen aller Lebendigen und vor den Vögeln des Himmels versteckt.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Der Abgrund und der Tod sprechen: Wir haben mit unsern Ohren von ihr gehört.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Gott weiß ihren Weg, und er kennt ihren Ort.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 Denn er schaut bis zu den Enden der Erde und sieht alles, was unter dem Himmel ist.
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Als er dem Winde sein Gewicht gab und den Wassern ihr Maß,
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 als er dem Regen sein Ziel setzte und dem Wetterstrahl seinen Weg:
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 da hat er sie gesehen und durchmustert, sie bereitet und erforscht
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 und hat zum Menschen gesagt: Siehe, die Furcht des Herrn, das ist Weisheit, und vom Bösen weichen, das ist Verstand!
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.