< Job 27 >

1 Und Hiob setzte seine Rede fort und sprach:
Jòb pran lapawòl ankò pou l' bay rès repons li a. Li di konsa:
2 So wahr Gott lebt, der mir mein Recht entzogen, und der Allmächtige, der meine Seele betrübt hat:
-Mwen fè sèman, mwen pran Bondye vivan an pou temwen, Bondye ki gen tout pouvwa a, li menm ki refize rann mwen jistis la, li menm ki ban m' degoutans ak lavi a,
3 Solange noch mein Odem in mir ist und der Hauch Gottes in meiner Nase,
toutotan mwen poko mouri, toutotan Bondye ban m' yon ti souf toujou,
4 sollen meine Lippen nichts Verkehrtes reden und meine Zunge keine Lüge aussprechen.
mwen p'ap janm kite ankenn move pawòl soti nan bouch mwen, ni m' p'ap janm bay ankenn manti.
5 Ferne sei es von mir, daß ich euch Recht gebe, ich werde mir meine Unschuld nicht nehmen lassen bis an mein Ende!
Pa janm konprann m'ap ban nou rezon! M'ap kenbe ak nou mwen inonsan jouk mwen rann dènye souf mwen.
6 Ich habe an meiner Gerechtigkeit festgehalten und werde sie nicht loslassen, mein Gewissen straft mich über keinen meiner Tage;
Mwen soti pou m' defann kòz mwen. Mwen p'ap fè bak. Konsyans mwen pa repwoche m' anyen. M' pa gen anyen ki pou fè m' wont.
7 mein Feind aber müsse verurteilt werden und meine Widersacher Unrecht haben.
Se pou tout moun ki pa vle wè m' yo sibi menm sò ak mechan yo. Se pou lènmi m' yo gen menm sò ak moun ki pa mache dwat yo.
8 Denn was für eine Hoffnung hat der Frevler, wenn Gott [ihn] abschneidet, wenn er ihm seine Seele entzieht?
Ki espwa ki gen pou mechan an lè Bondye rele l', lè li pral pran nanm li?
9 Wird Gott sein Geschrei erhören, wenn Not über ihn kommt?
Lè malè ap tonbe sou mechan an, èske Bondye ap tande rèl li yo?
10 Hätte er seine Lust an dem Allmächtigen, so würde er Gott allezeit anrufen.
Li pa t' janm pran plezi l' nan fè volonte Bondye. Li pa t' lapriyè Bondye tout tan.
11 Ich will euch über Gottes Hand belehren und, was es mit dem Allmächtigen für eine Bewandtnis hat, euch nicht verhehlen.
Kite m' moutre nou jan Bondye konnen sa l'ap fè. Mwen p'ap kache di nou sa ki nan tèt Bondye ki gen tout pouvwa a.
12 Siehe, ihr alle habt es ja gesehen (warum redet ihr so unnütze Worte)?
Sa m'ap di la a? Nou wè tou sa ak je nou byen pwòp tou. Poukisa atò tout pale anpil sa a ki pa vle di anyen?
13 Das ist das Teil, das der gottlose Mensch von Gott, und dies das Erbe, das die Tyrannen vom Allmächtigen erhalten:
Lè sa a, Sofa, moun lavil Naama a, pran lapawòl. Epi li di: -Men kisa Bondye pare pou mechan yo. Men sa li sere pou chèf k'ap peze pèp la.
14 Wenn seine Kinder sich mehren, so ist's für das Schwert, und seine Nachkommenschaft hat nicht Brot genug.
Yo te mèt gen anpil pitit gason, yo tout ap mouri nan lagè. Pitit yo p'ap janm gen kont manje pou yo manje.
15 Seine Entronnenen sinken durch die Pest ins Grab, und ihre Witwen beweinen sie nicht.
Sa ki chape nan lagè, move maladi ap pote yo ale. Ata vèv yo p'ap ka rele pou yo jou lanmò yo.
16 Wenn er schon Geld zusammenscharrt wie Staub und Kleider zusammenhäuft wie Kot,
Mechan an te mèt anpile lajan kou l' pa konnen, li te mèt gen rad depase sa l' bezwen,
17 so bringt er sie zwar zusammen, aber der Gerechte wird sie anziehen, und in das Geld werden sich die Unschuldigen teilen.
se moun dwat yo ki va mete rad yo, se pou moun inonsan yo lajan an va rete.
18 Er baut sein Haus wie die Motte und wie ein Hüttlein, das der Hüter macht.
Kay li bati tankou twal anasi, tankou yon ti kay jaden.
19 Reich legt er sich hin und tut es nicht wieder; in einem Augenblick ist er dahin:
Nan aswè, li moute kabann li rich. Lè li leve, li pa jwenn anyen.
20 Schrecken ergreift ihn wie eine Wasserflut, der Sturmwind führt ihn über Nacht davon.
Malè tonbe sou li tankou lavalas k'ap desann. Yon sèl nwit lan, yon gwo van pote l' ale.
21 Ein Ostwind ergreift ihn, und er fährt dahin, er rafft ihn von seiner Stätte hinweg.
Yon van lès leve, li pote l' ale. Li rache l' nan kay kote l' ye a.
22 Schonungslos schleudert Er Geschosse nach ihm, eiligst muß er fliehen vor seiner Hand.
Van an ap vante sou li san pitye. Li menm l'ap fè sa li kapab pou l' chape anba l'.
23 Man klatscht mit den Händen über ihn und zischt ihn aus an seinem Ort.
Moun kontan wè jan li fini. Kote l' pase, y'ap rele chalbari dèyè l'.

< Job 27 >