Job 21

1 Darauf antwortete Hiob und sprach:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 Hört, hört, was ich zu sagen habe; das soll der Trost sein, den ihr mir gewährt!

۲ «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

3 Erlaubet mir, daß ich rede; und wenn ich gesprochen habe, mögt ihr spotten!

۳ با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

4 Richte ich meine Klage an einen Menschen? Und warum sollte ich nicht ungeduldig sein?

۴ و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

5 Wendet euch zu mir und erstaunet und leget die Hand auf den Mund!

۵ به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

6 Ja, wenn ich daran denke, so erschrecke ich, und Zittern erfaßt meinen Leib.

۶ هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

7 Warum leben denn die Gottlosen, werden alt, groß und stark?

۷ چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

8 Ihr Same ist beständig vor ihnen, und ihre Sprößlinge wachsen vor ihren Augen um sie her.

۸ ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

9 Ihre Häuser sind in Frieden, ohne Furcht; die Rute Gottes schlägt sie nicht.

۹ خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

10 Ihr Ochse bespringt, und nicht umsonst; ihre Kühe kalben und sind nicht unfruchtbar.

۱۰ گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

11 Ihre Buben lassen sie ausziehen wie eine Schafherde, und ihre Kinder hüpfen herum.

۱۱ بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

12 Sie singen laut zur Pauke und Harfe und sind fröhlich beim Klang der Schalmei.

۱۲ با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

13 Sie verbringen in Wohlfahrt ihre Tage und fahren in einem Augenblick ins Totenreich hinab. (Sheol h7585)

۱۳ روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

14 Und doch sprechen sie zu Gott: «Hebe dich weg von uns; der Erkenntnis deiner Wege fragen wir nichts nach!

۱۴ و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

15 Was sollten wir dem Allmächtigen dienen, und was nützt es uns, ihn anzurufen?»

۱۵ قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

16 Und doch steht ihr Glück nicht in ihrer Hand; darum sei der Rat der Gottlosen fern von mir!

۱۶ اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

17 Wie oft erlischt die Leuchte der Gottlosen und ereilt sie ihr Schicksal? Teilt Er ihnen Schmerzen zu in seinem Zorn?

۱۷ «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

18 Werden sie wie Stroh vor dem Wind und wie Spreu, die der Sturm entführt?

۱۸ مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

19 Spart Gott sein Unglück für seine Kinder auf? Ihm selbst sollte er vergelten, so daß er es weiß!

۱۹ خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

20 Seine eigenen Augen sollen sein Verderben sehen, und den Zorn des Allmächtigen soll er selbst trinken!

۲۰ چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

21 Denn was für Freude wird er an seiner Nachkommenschaft haben, wenn die Zahl seiner Monde abgeschnitten ist?

۲۱ زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

22 Kann man Gott Erkenntnis lehren, da er doch die Himmlischen richtet?

۲۲ آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

23 Der eine stirbt im Vollbesitz seines Glücks, vollkommen ruhig und sorglos;

۲۳ یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

24 seine Tröge fließen über von Milch, und das Mark seiner Gebeine wird getränkt.

۲۴ قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

25 Der andere aber stirbt mit betrübter Seele und hat nie Gutes geschmeckt:

۲۵ و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

26 Gemeinsam liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie beide.

۲۶ اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

27 Seht, ich kenne eure Gedanken und die Anschläge, mit denen ihr mir Unrecht tut.

۲۷ اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

28 Denn ihr denkt: Wo ist das Haus des Tyrannen hingekommen? Und wo ist das Zelt, darin die Gottlosen wohnten?

۲۸ زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

29 Habt ihr euch nicht bei denen erkundigt, die des Weges zogen? Und könnt ihr ihre Zeichen nicht anerkennen,

۲۹ آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

30 daß der Böse am Tage des Unglücks verschont bleibt und dem Tage des Zorns entgeht?

۳۰ که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

31 Wer kann ihm ins Gesicht seinen Wandel vorhalten, und sein Tun, wer vergilt es ihm?

۳۱ کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

32 Doch er wird zu Grabe getragen, und über seinem Grabhügel hält man Wache.

۳۲ که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

33 Süß sind ihm des Grabes Schollen; hinter ihm her zieht jedermann, und vor ihm her eine unzählbare Schar.

۳۳ کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

34 Was tröstet ihr mich denn so vergeblich? Eure Antworten sind nichts als Treulosigkeit!

۳۴ پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»