Job 21

1 Darauf antwortete Hiob und sprach:

Ijob respondis kaj diris:

2 Hört, hört, was ich zu sagen habe; das soll der Trost sein, den ihr mir gewährt!

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

3 Erlaubet mir, daß ich rede; und wenn ich gesprochen habe, mögt ihr spotten!

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

4 Richte ich meine Klage an einen Menschen? Und warum sollte ich nicht ungeduldig sein?

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

5 Wendet euch zu mir und erstaunet und leget die Hand auf den Mund!

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

6 Ja, wenn ich daran denke, so erschrecke ich, und Zittern erfaßt meinen Leib.

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

7 Warum leben denn die Gottlosen, werden alt, groß und stark?

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

8 Ihr Same ist beständig vor ihnen, und ihre Sprößlinge wachsen vor ihren Augen um sie her.

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

9 Ihre Häuser sind in Frieden, ohne Furcht; die Rute Gottes schlägt sie nicht.

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

10 Ihr Ochse bespringt, und nicht umsonst; ihre Kühe kalben und sind nicht unfruchtbar.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

11 Ihre Buben lassen sie ausziehen wie eine Schafherde, und ihre Kinder hüpfen herum.

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

12 Sie singen laut zur Pauke und Harfe und sind fröhlich beim Klang der Schalmei.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

13 Sie verbringen in Wohlfahrt ihre Tage und fahren in einem Augenblick ins Totenreich hinab. (Sheol h7585)

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente. (Sheol h7585)

14 Und doch sprechen sie zu Gott: «Hebe dich weg von uns; der Erkenntnis deiner Wege fragen wir nichts nach!

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

15 Was sollten wir dem Allmächtigen dienen, und was nützt es uns, ihn anzurufen?»

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

16 Und doch steht ihr Glück nicht in ihrer Hand; darum sei der Rat der Gottlosen fern von mir!

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

17 Wie oft erlischt die Leuchte der Gottlosen und ereilt sie ihr Schicksal? Teilt Er ihnen Schmerzen zu in seinem Zorn?

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

18 Werden sie wie Stroh vor dem Wind und wie Spreu, die der Sturm entführt?

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

19 Spart Gott sein Unglück für seine Kinder auf? Ihm selbst sollte er vergelten, so daß er es weiß!

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

20 Seine eigenen Augen sollen sein Verderben sehen, und den Zorn des Allmächtigen soll er selbst trinken!

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

21 Denn was für Freude wird er an seiner Nachkommenschaft haben, wenn die Zahl seiner Monde abgeschnitten ist?

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

22 Kann man Gott Erkenntnis lehren, da er doch die Himmlischen richtet?

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

23 Der eine stirbt im Vollbesitz seines Glücks, vollkommen ruhig und sorglos;

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

24 seine Tröge fließen über von Milch, und das Mark seiner Gebeine wird getränkt.

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

25 Der andere aber stirbt mit betrübter Seele und hat nie Gutes geschmeckt:

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

26 Gemeinsam liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie beide.

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

27 Seht, ich kenne eure Gedanken und die Anschläge, mit denen ihr mir Unrecht tut.

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

28 Denn ihr denkt: Wo ist das Haus des Tyrannen hingekommen? Und wo ist das Zelt, darin die Gottlosen wohnten?

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

29 Habt ihr euch nicht bei denen erkundigt, die des Weges zogen? Und könnt ihr ihre Zeichen nicht anerkennen,

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

30 daß der Böse am Tage des Unglücks verschont bleibt und dem Tage des Zorns entgeht?

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

31 Wer kann ihm ins Gesicht seinen Wandel vorhalten, und sein Tun, wer vergilt es ihm?

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

32 Doch er wird zu Grabe getragen, und über seinem Grabhügel hält man Wache.

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

33 Süß sind ihm des Grabes Schollen; hinter ihm her zieht jedermann, und vor ihm her eine unzählbare Schar.

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

34 Was tröstet ihr mich denn so vergeblich? Eure Antworten sind nichts als Treulosigkeit!

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?