< Job 20 >
1 Da antwortete Zophar, der Naamatiter, und sprach:
Epi Tsophar, Naamatit lan, te reponn:
2 Darum veranlassen mich meine Gedanken zu einer Antwort, und deswegen drängt es mich [zu reden].
“Akoz sa a, tout refleksyon k ap boulvèse m yo, fè m fè repons, menm akoz tout anndan m tèlman ajite.
3 Einen Verweis, mir zur Schande, muß ich vernehmen; aber mein Geist treibt mich zu antworten um meiner Einsicht willen.
Mwen tande repwòch ki fè m wont. Konsa, lespri bon konprann mwen fè m reponn.
4 Weißt du nicht, daß von alters her, seit Menschen auf Erden sind,
Èske ou pa konnen bagay sa a depi nan tan ansyen an, depi lòm te mete sou latè,
5 der Gottlosen Frohlocken kurz ist und die Freude der Frevler nur einen Augenblick währt?
Ke viktwa a mechan yo kout, e jwa a enkwayan an se pou yon moman?
6 Wenn er schon bis zum Himmel erhoben würde und sein Haupt bis an die Wolken reichte,
Malgre wotè li ta rive nan syèl la, pou tèt li ta touche nwaj yo,
7 so geht er doch, gleich seinem Kot, auf ewig unter, und die ihn gesehen, werden sagen: Wo ist er?
l ap peri nèt tankou fatra. Sila ki te konn wè li yo va di: ‘Kibò li ye?’
8 Wie ein Traum wird er verschwinden, man wird ihn nimmer finden, er vergeht wie ein Nachtgesicht.
Li vole ale tankou yon rèv, e yo pa kab jwenn li. Menm tankou yon rèv lannwit, li fin chase ale.
9 Das Auge, das ihn gesehen, sieht ihn nimmer wieder, und seine Stätte kennt ihn nicht mehr.
Zye ki te wè l la pa wè l ankò, e plas li a pa gade li ankò.
10 Seine Söhne müssen die Armen entschädigen und ihre Hände sein Vermögen wieder herausgeben.
Fis li yo fè byen pou malere yo, e men yo remèt byen li yo.
11 Seine Gebeine waren voller Jugendkraft: die liegt nun mit ihm im Staub.
Zo li yo plen ak fòs jenès li, men li kouche ansanm avè l nan pousyè a.
12 Ist das Böse noch so süß in seinem Munde, daß er es unter seiner Zunge birgt,
“Sepandan, mechanste dous nan bouch li e li kache li anba lang li,
13 daß er es hegt und nicht lassen kann und an seinem Gaumen festhält:
Li pito mal la, e refize lage l, men kenbe li nan bouch li,
14 so verwandelt sich doch seine Speise in seinem Eingeweide und wird in seinem Innern zu Schlangengift.
men manje nan vant li vire. Li tounen pwazon vipè anndan l.
15 Das verschlungene Gut muß er wieder von sich geben, Gott treibt es ihm aus dem Leibe heraus.
Li te vale richès, men vomi fè yo retounen vin parèt. Bondye va fè yo sòti nan vant li.
16 Schlangengift hat er gesaugt: darum wird ihn die Zunge der Otter töten.
Li souse pwazon koulèv yo; lang a vipè a kap touye li.
17 Er wird seine Lust nicht sehen an den Bächen, den Strömen von Honig und von Milch.
Li pa gade dlo yo ankò, ni rivyè ki koule yo ak siwo ak bòl lèt yo.
18 Das Erworbene muß er zurückgeben, und er kann es nicht verschlingen; seines eingetauschten Gutes wird er nicht froh;
Li remèt sa ke li te pran an. Li pa kab vale l. Afè richès a komès li yo, li pa kab menm rejwi de yo.
19 denn er hat Arme unterdrückt und sie liegen lassen, ein Haus beraubt, anstatt gebaut.
Paske li te oprime e abandone malere yo. Li te sezi yon kay ke li pa t bati.
20 Sein Bauch wußte nichts von Genügsamkeit; vor seiner Begehrlichkeit blieb nichts verschont.
“Akoz li pa t kab kalme kè l, li pat kab kenbe anyen nan sa li renmen.
21 Nichts entging seiner Freßgier, darum wird auch sein Gut nicht beständig sein.
Anyen pat rete ke li pat devore; akoz sa a, byen li yo pat dire.
22 Mitten in seinem Überfluß wird ihm angst, alle Hände der Unglücklichen kommen über ihn.
Ranpli ak tout bagay li, li va jennen; men a tout moun ki soufri yo va vini kont li.
23 Es wird geschehen, während er seinen Bauch noch füllt, wird Er über ihn senden die Glut seines Zornes und wird auf ihn regnen lassen, in seine Speise hinein.
Lè li plen vant li, Bondye va voye kòlè fewòs pa Li sou li. Lapli va tonbe sou li pandan l ap manje.
24 Flieht er vor der eisernen Rüstung, so wird ihn der eherne Bogen durchbohren.
Li kapab sove ale devan zam fèt ak fè a, men banza fèt an bwonz lan va tire frennen l.
25 Er zieht [daran], und der Pfeil geht aus seinem Leibe hervor, blitzend fährt er aus seiner Galle, und Todesschrecken kommen über ihn.
L ap rale sòti parèt dèyè do li, menm pwent glise a soti nan fyèl li. Gwo laperèz va parèt sou li.
26 Alle Finsternis ist aufgespart für seine Schätze, ihn wird ein Feuer verzehren, das nicht ausgeblasen wird; es frißt weg, was in seinem Zelte übriggeblieben ist.
Fènwa nèt rezève kon trezò li, e flanm dife san van an va devore li. Li va manje tout sa ki rete nan tant li an.
27 Der Himmel wird seine Schuld offenbaren und die Erde sich wider ihn empören.
Syèl yo va revele inikite li e tè a va leve kont li.
28 Der Reichtum seines Hauses fährt dahin, muß zerrinnen am Tage seines Zornes.
Riches lakay li va pati, posesyon li yo va ale nan jou kòlè Li a.
29 Das ist des gottlosen Menschen Teil von Gott, das Erbe, das Gott ihm zugesprochen hat.
Sa se pòsyon a moun mechan k ap sòti nan men Bondye, sa se eritaj ke Bondye òdone pou bay li.”