Job 19

1 Und Hiob antwortete und sprach:

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 Wie lange wollt ihr doch meine Seele betrüben und mich mit euren Reden niederdrücken?

تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟

3 Ihr habt mich nun zehnmal geschmäht; schämt ihr euch nicht, mich so zu mißhandeln?

پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید.

4 Habe ich aber gefehlt, so trifft doch wahrlich mein Vergehen mich selbst!

اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟

5 Wollt ihr aber wirklich großtun gegen mich und mir meine Schmach vorwerfen,

شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید،

6 so erkennet doch, daß Gott mich gebeugt und sein Netz über mich geworfen hat.

در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است.

7 Klage ich über Gewalttätigkeit, so erhalte ich keine Antwort, und schreie ich um Hilfe, so finde ich kein Recht.

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد.

8 Undurchdringlich hat er mir den Weg verzäunt und über meine Pfade Finsternis gebreitet.

خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است.

9 Er hat mich meiner Herrlichkeit entkleidet und mir die Krone vom Haupte weggenommen.

او عزت و فخر را از من گرفته

10 Er hat mich gänzlich niedergerissen, so daß ich vergehe, und hat meine Hoffnung entwurzelt wie einen Baum.

و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.

11 Sein Zorn ist wider mich entbrannt, und er sieht mich an als seinen Feind.

خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد.

12 Seine Scharen rücken allzumal aus und bahnen sich einen Weg gegen mich und lagern sich um meine Hütte her.

لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند.

13 Meine Brüder hat er von mir verscheucht, und die mich kennen, tun fremd gegen mich.

برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند.

14 Meine Verwandten bleiben aus, und meine Bekannten verlassen mich.

بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند.

15 Meine Hausgenossen und meine Mägde halten mich für einen Fremden, sie sehen mich als einen Unbekannten an.

اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام.

16 Rufe ich meinen Knecht, so antwortet er mir nicht, ich muß ihn mit meinem Munde anflehen.

خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد.

17 Mein Atem ist meinem Weibe zuwider und mein Gestank den Söhnen meiner Mutter.

نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند.

18 Sogar Buben verachten mich; stehe ich auf, so reden sie wider mich.

بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند.

19 Alle meine Vertrauten verabscheuen mich, und die ich liebte, haben sich gegen mich gewandt.

حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند.

20 An meiner Haut und meinem Fleisch klebt mein Gebein, und ich habe kaum noch Haut, um meine Zähne zu behalten.

از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام.

21 Erbarmt, erbarmt euch meiner, ihr, meine Freunde, denn die Hand Gottes hat mich getroffen!

آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است.

22 Warum verfolgt ihr mich wie Gott und werdet nicht satt, mich zu zerfleischen?

چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟

23 O daß doch meine Worte aufgezeichnet und daß sie in ein Buch eingetragen,

ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم.

24 daß sie mit eisernem Griffel in Blei oder auf ewig in einen Felsen gegraben würden:

25 Ich weiß, daß mein Erlöser lebt, und er wird zuletzt über dem Staube stehen.

اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛

26 Und nachdem diese meine Hülle zerbrochen ist, alsdann werde ich, von meinem Fleische los, Gott schauen.

و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید!

27 Den werde ich mir ansehen, meine Augen werden ihn schauen, ohne [Ihm] fremd zu sein. Es schmachten meine Nieren in mir!

من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی!

28 Denn ihr sprechet: «Wie wollen wir ihn verfolgen!» und die Wurzel der Sache sei in mir zu finden!

چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟

29 Nehmet euch in acht vor dem Schwert! denn das Schwert wird die Sünden rächen, damit ihr wisset, daß ein Gericht ist.

از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد.