Job 18
1 Da antwortete Bildad, der Schuchiter, und sprach:
Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
2 Wie lange wollt ihr doch Jagd auf Worte machen? Besinnet euch zuerst, redet dann!
Cik ilgi vēl jūs grābstīsities pēc vārdiem? Pieņemiet padomu, un tad runāsim.
3 Warum werden wir dem Vieh gleichgeachtet und sind so dumm in euren Augen?
Kāpēc mēs topam turēti par lopiem, un par muļķiem jūsu acīs?
4 Du, der sich in seinem Zorne selbst zerfleischt, soll um deinetwillen die Erde verlassen werden und der Fels von seinem Orte wegrücken?
Tava dvēsele no dusmām plīst; vai tad tevis dēļ zeme paliks tukša un klintis celsies no savas vietas?
5 Ja, des Gottlosen Licht erlischt, und die Flamme seines Feuers leuchtet nicht.
Tomēr bezdievīgo gaisma izdzisīs, un viņa uguns liesma nespīdēs.
6 Das Licht verfinstert sich in seinem Zelte, und seine Leuchte erlischt über ihm.
Gaišums paliek tumšs viņa dzīvoklī, un viņa spīdeklis pār viņu izdziest.
7 Seine Schritte treiben ihn in die Enge, und sein eigener Ratschlag wird ihn stürzen.
Viņa varas ceļi paliek šauri, un paša padoms viņu gāž.
8 Denn er wird mit seinem Fuß im Netz verstrickt und wandelt auf Fallgruben dahin.
Jo viņa kājas to iedzen tīklā, un viņš staigā pār slazda valgiem.
9 Eine Schlinge wird seine Ferse ergreifen, und ein Fallstrick hält ihn fest.
Valgs saista viņa pēdas, un saites viņu satver.
10 Ein Garn ist für ihn auf dem Boden versteckt und eine Falle auf seinem Pfad.
Viņa valgs ir apslēpts zemē, un viņa slazds uz ceļa.
11 Von allen Seiten überfallen ihn Schrecknisse und verfolgen ihn auf Schritt und Tritt.
Visapkārt bailība viņu iztrūcina un viņu dzen uz visiem soļiem.
12 Es hungert nach ihm sein Verderben, und sein Unglück steht neben ihm bereit.
Nelaime taisās viņu rīt, un posts ir gatavs viņu gāzt.
13 Es frißt die Glieder seines Leibes; der Erstgeborene des Todes zehrt seine Glieder auf.
Tas ēd viņa miesas, un nāves pirmdzimušais rij viņa locekļus.
14 Er wird vertrieben aus seinem Zelte, seinem Zufluchtsort, und man führt ihn zum Könige der Schrecken.
Viņa cerība tiek atņemta no viņa dzīvokļa, un viņam jānoiet pie briesmu ķēniņa.
15 Sein Zelt wird von einem bewohnt, der ihm nicht zugehört, auf seine Wohnung wird Schwefel gestreut.
Viņa dzīvoklī dzīvo visai sveši, uz viņa mājas vietu kaisa sēru.
16 Unter ihm werden seine Wurzeln verdorren und über ihm seine Zweige verwelken.
No apakšas sakalst viņa saknes, un no augšienes novīst viņa zari.
17 Sein Gedächtnis wird verschwinden von der Erde, und sein Name wird auf den Straßen nicht genannt werden.
Viņa piemiņa iznīkst no zemes, un slava viņam nepaliek pasaulē.
18 Man stößt ihn aus dem Licht in die Finsternis, er wird aus der Welt gejagt.
No gaismas to izstumj tumsā un aizdzen no zemes virsas.
19 Kein Sproß noch Schoß bleibt ihm unter seinem Volk, und kein Entronnener wohnt in seinen Zelten.
Viņam nav nedz bērna, nedz bērnu bērna savos ļaudīs, un neviens neatliek viņa māju vietās.
20 Über seinen Tag entsetzen sich die Abendländer, und die Morgenländer ergreift Schrecken darob.
Kas rietumos, iztrūcinājās par viņa dienu, un kas austrumos, tos pārņem šaušalas.
21 So geht es der Wohnung des Ungerechten und so der Stätte dessen, der Gott nicht kennt!
Tiešām, tā notiek netaisno dzīvokļiem un tādu ļaužu vietai, kas Dievu neatzīst.
