Job 18
1 Da antwortete Bildad, der Schuchiter, und sprach:
Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
2 Wie lange wollt ihr doch Jagd auf Worte machen? Besinnet euch zuerst, redet dann!
Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.
3 Warum werden wir dem Vieh gleichgeachtet und sind so dumm in euren Augen?
Waarom worden wij geacht als beesten, en zijn onrein in ulieder ogen?
4 Du, der sich in seinem Zorne selbst zerfleischt, soll um deinetwillen die Erde verlassen werden und der Fels von seinem Orte wegrücken?
O gij, die zijn ziel verscheurt door zijn toorn! Zal om uwentwil de aarde verlaten worden, en zal een rots versteld worden uit haar plaats?
5 Ja, des Gottlosen Licht erlischt, und die Flamme seines Feuers leuchtet nicht.
Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren.
6 Das Licht verfinstert sich in seinem Zelte, und seine Leuchte erlischt über ihm.
Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden.
7 Seine Schritte treiben ihn in die Enge, und sein eigener Ratschlag wird ihn stürzen.
De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen.
8 Denn er wird mit seinem Fuß im Netz verstrickt und wandelt auf Fallgruben dahin.
Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen.
9 Eine Schlinge wird seine Ferse ergreifen, und ein Fallstrick hält ihn fest.
De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen.
10 Ein Garn ist für ihn auf dem Boden versteckt und eine Falle auf seinem Pfad.
Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad.
11 Von allen Seiten überfallen ihn Schrecknisse und verfolgen ihn auf Schritt und Tritt.
De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten.
12 Es hungert nach ihm sein Verderben, und sein Unglück steht neben ihm bereit.
Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde.
13 Es frißt die Glieder seines Leibes; der Erstgeborene des Todes zehrt seine Glieder auf.
De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren.
14 Er wird vertrieben aus seinem Zelte, seinem Zufluchtsort, und man führt ihn zum Könige der Schrecken.
Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.
15 Sein Zelt wird von einem bewohnt, der ihm nicht zugehört, auf seine Wohnung wird Schwefel gestreut.
Zij zal wonen in zijn tent, waar zij de zijne niet is; zijn woning zal met zwavel overstrooid worden.
16 Unter ihm werden seine Wurzeln verdorren und über ihm seine Zweige verwelken.
Van onder zullen zijn wortelen verdorren, en van boven zal zijn tak afgesneden worden.
17 Sein Gedächtnis wird verschwinden von der Erde, und sein Name wird auf den Straßen nicht genannt werden.
Zijn gedachtenis zal vergaan van de aarde, en hij zal geen naam hebben op de straten.
18 Man stößt ihn aus dem Licht in die Finsternis, er wird aus der Welt gejagt.
Men zal hem stoten van het licht in de duisternis, en men zal hem van de wereld verjagen.
19 Kein Sproß noch Schoß bleibt ihm unter seinem Volk, und kein Entronnener wohnt in seinen Zelten.
Hij zal geen zoon, noch neef hebben onder zijn volk; en niemand zal in zijn woningen overig zijn.
20 Über seinen Tag entsetzen sich die Abendländer, und die Morgenländer ergreift Schrecken darob.
Over zijn dag zullen de nakomelingen verbaasd zijn, en de ouden met schrik bevangen worden.
21 So geht es der Wohnung des Ungerechten und so der Stätte dessen, der Gott nicht kennt!
Gewisselijk, zodanige zijn de woningen des verkeerden, en dit is de plaats desgenen die God niet kent.
