Job 17
1 Mein Geist ist verstört, meine Tage laufen ab, Gräber warten meiner.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Treibt man nicht Gespött mit mir und muß nicht mein Auge auf ihren bittren Mienen weilen?
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Setze doch einen ein, verbürge dich selbst für mich! Wer sollte sonst mir in die Hand geloben?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Du hast ihre Herzen der Einsicht verschlossen, darum wirst du sie nicht obsiegen lassen.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Wer Freunde der Plünderung preisgibt, dessen Kinder werden sich schämen müssen.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Man stellt mich den Leuten zum Sprichwort hin, und ich muß sein wie einer, dem man ins Angesicht speit.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Mein Augenlicht erlischt vor Gram, und alle meine Glieder sind wie ein Schatten.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Die Gerechten entsetzen sich darüber, und der Unschuldige ist über den Ruchlosen aufgebracht.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Aber der Gerechte hält fest an seinem Wege, und wer reine Hände hat, dessen Kraft nimmt zu.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Ihr dagegen, kehrt nur alle wieder um und gehet [heim], ich finde doch keinen Weisen unter euch.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Meine Tage sind dahin; meine Pläne, die mein Herz besessen hat, sind abgeschnitten.
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Die Nacht machen sie zum Tag; das Licht sei nahe, nicht die Finsternis!
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 da ich doch erwarte, daß der Scheol meine Wohnung wird und ich mein Lager in der Finsternis aufschlagen muß; (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 da ich zur Grube sagen muß: Du bist mein Vater! und zu den Würmern: Ihr seid meine Mutter und meine Schwestern!
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Wo ist da noch Hoffnung für mich, und wer wird meine Hoffnung [verwirklicht] sehen?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
