Job 15

1 Da antwortete Eliphas, der Temaniter, und sprach:

آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:

2 Soll ein Weiser mit windigem Wissen antworten und seinen Leib mit Ostwind füllen?

ای ایوب، فکر می‌کردیم آدم عاقلی هستی، ولی سخنان احمقانه‌ای به زبان می‌آوری. حرفهای تو پوچ و توخالی است.

3 Zurechtweisung mit Worten nützt nichts, und mit Reden richtet man nichts aus.

هیچ آدم حکیمی با این حرفهای پوچ از خود دفاع نمی‌کند.

4 Doch du hebst die Gottesfurcht auf und schwächst die Andacht vor Gott.

مگر از خدا نمی‌ترسی؟ مگر برای او احترامی قائل نیستی؟

5 Denn deine Missetat lehrt deinen Mund, und du wählst die Sprache der Schlauen.

حرفهای تو گناهانت را آشکار می‌سازد. تو با حیله و نیرنگ صحبت می‌کنی.

6 Dein eigener Mund soll dich verurteilen und nicht ich, deine Lippen sollen zeugen wider dich!

لازم نیست من تو را محکوم کنم، چون دهان خودت تو را محکوم می‌کند.

7 Bist du der Erstgeborene der Menschen, und warest du vor den Hügeln da?

آیا تو داناترین شخص روی زمین هستی؟ آیا تو قبل از ساخته شدن کوهها وجود داشته‌ای و از نقشه‌های مخفی خدا باخبر بوده‌ای؟ آیا حکمت در انحصار توست؟

8 Hast du Gottes Rat belauscht und alle Weisheit aufgesogen?

9 Was weißt du, das wir nicht wüßten? Verstehst du mehr als wir?

تو چه چیزی بیشتر از ما می‌دانی؟ تو چه می‌فهمی که ما نمی‌فهمیم؟

10 Ergraute Häupter sind auch unter uns, Greise, die älter sind als dein Vater!

در میان ما ریش‌سفیدانی هستند که سنشان از پدر تو هم بیشتر است!

11 Sind dir zu gering die Tröstungen Gottes, der so sanft mit dir geredet hat?

آیا تسلی خدا برای تو کم است که آن را رد می‌کنی؟ ما از طرف خدا با ملایمت با تو سخن گفتیم.

12 Was hat dir die Besinnung geraubt, und wie übermütig wirst du,

ولی تو به هیجان آمده‌ای و چشمانت از شدت عصبانیت برق می‌زنند.

13 daß du deinen Zorn gegen Gott auslässest und solche Worte ausstößt aus deinem Mund?

تو بر ضد خدا سخن می‌گویی.

14 Wie kann der Sterbliche denn rein, der vom Weibe Geborene gerecht sein?

بر روی تمام زمین کدام انسانی می‌تواند آنقدر پاک و خوب باشد که تو ادعا می‌کنی که هستی؟

15 Siehe, seinen Heiligen traut er nicht, die Himmel sind nicht rein vor ihm.

خدا حتی به فرشتگان خود نیز اعتماد ندارد! در نظر او حتی آسمانها نیز پاک نیستند،

16 Wie sollte es denn der Abscheuliche, der Verdorbene, der Mensch sein, der Unrecht wie Wasser säuft?

چه رسد به انسان گناهکار و فاسد که شرارت را مثل آب سر می‌کشد.

17 Ich will dich unterweisen, höre mir zu, und was ich gesehen habe, will ich dir erzählen;

حال، به حقایقی که به تجربه یاد گرفته‌ام گوش بده. من این حقایق را از خردمندان یاد گرفته‌ام. پدران ایشان نیز همین حقایق را به آنها آموختند و چیزی از آنها مخفی نداشتند، و در سرزمینشان بیگانگانی نبودند که آنها را از راه خدا منحرف سازند:

18 was Weise verkündigten und nicht verhehlt haben von ihren Vätern her,

19 als noch ihnen allein das Land gehörte und noch kein Fremder zu ihnen herübergekommen war:

20 Der Gottlose quält sich sein Leben lang, all die Jahre, die dem Tyrannen bestimmt sind;

مرد شریر تمام عمرش در زحمت است.

21 ein Schreckensgetön ist in seinen Ohren, und der Verderber überfällt ihn in seinem Glück.

صداهای ترسناک در گوش او طنین می‌اندازد و زمانی که خیال می‌کند در امان است، ناگهان غارتگران بر او هجوم می‌آورند.

22 Er soll nicht glauben, daß er aus der Finsternis wiederkehren wird; ausersehen ist er für das Schwert!

در تاریکی جرأت نمی‌کند از خانه‌اش بیرون برود، چون می‌ترسد کشته شود.

23 Er irrt umher nach Brot: wo [findet er es]? Er weiß, daß ein finsterer Tag ihm nahe bevorsteht.

به دنبال نان، این در و آن در می‌زند و امیدی به آینده ندارد.

24 Not und Bedrängnis überfallen ihn, sie überwältigen ihn, wie ein König, der zum Streit gerüstet ist.

مصیبت و بدبختی مانند پادشاهی که آمادهٔ جنگ است، او را به وحشت می‌اندازد و بر او غلبه می‌کند،

25 Denn er hat seine Hand gegen Gott ausgestreckt und sich gegen den Allmächtigen aufgelehnt;

زیرا او مشت خود را بر ضد خدای قادر مطلق گره کرده، او را به مبارزه می‌طلبد،

26 er ist gegen ihn angelaufen mit erhobenem Haupt, unter dem dicken Buckel seiner Schilde;

و گستاخانه سپر ضخیم خود را به دست گرفته، به سوی او حمله‌ور می‌شود.

27 sein Angesicht bedeckte sich mit Fett, und Schmer umhüllte seine Lenden;

مرد شرور هر چند ثروتمند باشد، ولی عاقبت در شهرهای ویران و خانه‌های متروک و در حال فرو ریختن سکونت خواهد کرد

28 er schlug seine Wohnung in zerstörten Städten auf, in Häusern, die unbewohnt bleiben sollten, zu Trümmerhaufen bestimmt.

29 Er wird nicht reich, sein Vermögen hat keinen Bestand, und sein Besitz breitet sich nicht aus im Land.

و تمام ثروتش بر باد خواهد رفت.

30 Der Finsternis entgeht er nicht, die Flamme versengt seine Sprößlinge, vor dem Hauch Seines Mundes flieht er dahin.

تاریکی برای همیشه او را فرا خواهد گرفت. نفس خدا او را از بین خواهد برد و شعله‌های آتش، دار و ندار او را خواهد سوزانید.

31 Er verlasse sich nicht auf Lügen, er ist betrogen; und Betrug wird seine Vergeltung sein.

پس بهتر است با تکیه کردن به آنچه که ناپایدار و فانی است خود را گول نزند، زیرا این کار ثمری ندارد.

32 Ehe sein Tag kommt, ist sie reif; sein Zweig grünt nicht mehr.

قبل از آنکه بمیرد، بیهودگی تمام چیزهایی که بر آنها تکیه می‌کرد برایش آشکار خواهد شد، زیرا تمام آنها نیست و نابود خواهند شد.

33 Wie ein Weinstock, der seine Herlinge abstößt, und wie ein Ölbaum [ist er], der seine Blüten abwirft.

او مانند درخت انگوری که میوه‌اش قبل از رسیدن پلاسیده و مثل درخت زیتونی که شکوفه‌هایش ریخته باشد، بی‌ثمر خواهد بود.

34 Denn die Rotte der Ruchlosen ist unfruchtbar, und Feuer frißt die Zelte der Bestechung.

اشخاص خدانشناس، بی‌کس خواهند ماند و خانه‌هایی که با رشوه ساخته‌اند در آتش خواهد سوخت.

35 Mit Mühsal schwanger, gebären sie Eitles, und ihr Schoß bereitet Enttäuschung.

وجود این اشخاص از شرارت پر است و آنها غیر از گناه و نیرنگ چیزی به بار نمی‌آورند.