Job 12

1 Und Hiob antwortete und sprach:

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!

آیا فکر می‌کنید عقل کل هستید؟ و اگر بمیرید حکمت هم با شما خواهد مرد؟

3 Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!

من هم مثل شما فهم دارم و از شما کمتر نیستم. کیست که این چیزهایی را که شما گفته‌اید نداند؟

4 Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.

اکنون مایه خنده دوستان خود شده‌ام زیرا خدا را می‌طلبم و انتظار پاسخ او را می‌کشم. آری، مرد درستکار و بی‌عیب مورد تمسخر واقع شده است.

5 Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.

اشخاصی که آسوده هستند رنجدیدگان را اهانت می‌کنند و افتادگان را خوار می‌شمارند.

6 Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.

دزدان و خدانشناسان اگرچه به قدرتشان متکی هستند و نه به خدا، ولی در امنیت و آسایشند.

7 Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.

کیست که آنچه را شما می‌گویید نداند؟ حتی اگر از حیوانات و پرندگان هم بپرسید این چیزها را به شما یاد خواهند داد. اگر از زمین و دریا سؤال کنید به شما خواهند گفت که دست خداوند این همه را آفریده است.

8 Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.

9 Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,

10 daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?

جان هر موجود زنده و نفس تمام بشر در دست خداست.

11 Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?

درست همان‌طور که دهانم مزهٔ خوراک خوب را می‌فهمد، همچنان وقتی حقیقت را می‌شنوم گوشم آن را تشخیص می‌دهد.

12 Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?

شما می‌گویید: «اشخاص پیر حکیم هستند و همه چیز را درک می‌کنند.»

13 Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!

اما حکمت و قدرت واقعی از آن خداست. فقط او می‌داند که چه باید کرد.

14 Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.

آنچه را که او خراب کند دوباره نمی‌توان بنا کرد. وقتی که او عرصه را بر انسان تنگ نماید، راه گریزی نخواهد بود.

15 Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.

او جلوی باران را می‌گیرد و زمین خشک می‌شود. طوفانها می‌فرستد و زمین را غرق آب می‌کند.

16 Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.

آری، قدرت و حکمت از آن اوست. فریب‌دهندگان و فریب‌خوردگان هر دو در دست او هستند.

17 Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.

او حکمت مشاوران و رهبران را از آنها می‌گیرد و آنها را احمق می‌سازد.

18 Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.

ردای پادشاهی را از تن پادشاهان درآورده، بر کمرشان بند می‌نهد و آنها را به اسارت می‌برد.

19 Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.

کاهنان را پست می‌سازد و زورمندان را سرنگون می‌نماید.

20 Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.

صدای سخنوران و بصیرت ریش‌سفیدان را از ایشان می‌گیرد.

21 Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.

بزرگان را حقیر و صاحبان قدرت را خلع سلاح می‌سازد.

22 Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.

او اسرار نهفته در تاریکی را فاش می‌سازد و تیرگی و ظلمت را به روشنایی تبدیل می‌کند.

23 Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.

قومها را نیرومند می‌سازد، سپس آنها را نابود می‌کند؛ قبیله‌ها را زیاد می‌کند، سپس آنها را به اسارت می‌فرستد.

24 Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;

رهبران ممالک را احمق ساخته، حیران و سرگردان رها می‌سازد

25 sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.

و آنها در تاریکی مثل کورها راه می‌روند و مانند مستها تلوتلو می‌خورند.