< Job 12 >

1 Und Hiob antwortete und sprach:
Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
2 Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!
He tika rawa ko koutou nga tangata, a ka mate tahi atu te whakaaro nui me koutou.
3 Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!
Otira kei ahau ano hoki he ngakau, he pera ano me o koutou, kihai ahau i hoki iho i a koutou: ko wai ra te he ana ki enei mea?
4 Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.
Toku rite kei te tangata e waiho ana hei kata ma tona hoa, he tangata e karanga ana ki te Atua, a whakarongo mai ana tera ki a ia: e waiho ana te mea tika, te mea tapatahi, hei kata.
5 Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.
Kei roto i te whakaaro o te tangata, e tau ana tana noho, te whakahawea ki te aitua; e tauwhanga ana tena ki te hunga e paheke ana te waewae.
6 Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.
Kei te rangatira nga teneti o nga kaipahua, a noho kore wehi ana te hunga e whakapataritari ana ki te Atua; he ope noa mai hoki ta te Atua ki o ratou ringa.
7 Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.
Tena ra, ui atu ki nga kararehe, ma ratou koe e whakaako; ki nga manu o te rangi, ma ratou e korero ki a koe;
8 Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.
Korero atu ranei ki te whenua, a mana koe e whakaako; ka whakaaturia mai ano hoki ki a koe e nga ika o te moana.
9 Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,
Ko wai i kore te mohio ki enei mea katoa, he mea mahi tenei na te ringa o Ihowa?
10 daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?
Kei tona ringa nei te wairua o nga mea ora katoa, te manawa hoki o nga kikokiko tangata katoa.
11 Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?
He teka ianei e whakamatauria ana nga kupu e te taringa, pera hoki i te waha e whakarongo nei ki te reka o tana kai?
12 Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?
Kei nga kaumatua nga whakaaro nui; kei te roa o nga ra te matau.
13 Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!
Kei a ia te whakaaro nui me te kaha; kei a ia te tohutohu me te matauranga.
14 Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.
Nana, e wawahia ana e ia, kore iho e hanga ano; e kopia ana e ia te tangata, kahore rawa he putanga.
15 Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.
Nana, e unuhia atu ana e ia nga wai, a kua maroke; e tukua mai ana ano e ia, a ka hurihia te whenua.
16 Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.
Kei a ia te kaha me te mahi totika; ko te tangata tinihanga me te tangata e tinihangatia ana, nana.
17 Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.
E kahakina atu ana e ia nga kaiwhakatakoto whakaaro, he mea pahua; whakakuwaretia iho e ia nga kaiwhakawa.
18 Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.
Ko te mana o nga kingi, wetekina ake e ia, herea iho e ia o ratou hope ki te whitiki.
19 Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.
E arahina atu ana e ia nga tohunga, he mea pahua, hurihia iho e ia te hunga kaha.
20 Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.
Whakakorea ake e ia he kupu ma te hunga ngakau pono, riro ana i a ia nga mahara o nga kaumatua.
21 Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.
E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira, e wetekina ana e ia te whitiki o te hunga kaha.
22 Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.
E hurahia mai ana e ia nga mea hohonu i roto i te pouri, whakaputaina mai ana e ia te atarangi o te mate ki te marama.
23 Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.
E whakanuia ana e ia nga iwi, a e huna ana e ia; e tohatohaina atu ana e ia nga iwi, a e whakawhaititia mai ana ano ratou e ia.
24 Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;
E tangohia atu ana e ia te ngakau o nga rangatira o te iwi o te whenua, a e meinga ana e ia kia kopikopiko noa i te wahi ururua kahore nei he ara.
25 sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.
Whawha noa ratou i roto i te pouri, kahore hoki he marama, a meinga ana ratou e ia kia hurori haere ano he tangata haurangi.

< Job 12 >