Job 12
1 Und Hiob antwortete und sprach:
Bet Ījabs atbildēja un sacīja:
2 Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!
Tas ir tiesa, jūs esat ļaudis un ar jums gudrība izmirs.
3 Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!
Man arīdzan ir sirds, tāpat kā jums, jūs man priekšā neesat, un kas tad to gudrību nezin?
4 Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.
Es pat savam tuvākam esmu par apsmieklu, es, kas Dievu piesaucis un no Viņa esmu paklausīts, par apsmieklu tas taisnais un sirdsskaidrais.
5 Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.
Kauns nelaimei pēc laimīga domām; tas gaida to, kam kāja slīd.
6 Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.
Postītāju dzīvokļiem labi klājās, un mierā paliek bezdievīgi un kam Dievs ir dūrē.
7 Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.
Un tiešām, vaicā jel lopiem, tie tev to mācīs, un putniem apakš debess, tie tev to stāstīs.
8 Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.
Jeb runā ar zemi, tā tev mācīs, un jūras zivis tev to izteiks.
9 Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,
Kas neatzīst pie visa tā, ka Tā Kunga roka to darījusi.
10 daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?
Viņa rokā ir visu dzīvo dvēsele un visu cilvēku miesu gars.
11 Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?
Vai auss nepārbauda vārdus, kā mute bauda barību?
12 Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?
Pie veciem ir gudrība un ilgs mūžs dod saprašanu.
13 Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!
Pie Viņa ir gudrība un spēks, Viņam ir padoms un prāts.
14 Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.
Redzi, Viņš nolauž, un neviens nevar uztaisīt. Viņš ko aizslēdz, un neviens nevar atvērt.
15 Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.
Redzi, kad Viņš ūdeņus satur, tad tie izsīkst, un kad Viņš tos laiž vaļā, tad tie zemi griež apkārt.
16 Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.
Pie Viņa ir spēks un pastāvība, Viņa priekšā ir, kas maldās un kas maldina.
17 Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.
Viņš ved padomu devējus par laupījumu, un tiesnešus Viņš dara par ģeķiem.
18 Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.
Ķēniņu saites Viņš sarauj un apjož pašiem gurnus ar saitēm.
19 Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.
Viņš ved cienīgus par laupījumu, un apgāž varenus.
20 Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.
Viņš atņem runātājiem valodu un noņem vecajiem prātu.
21 Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.
Viņš izlej negodu pār lieliem kungiem, un vareniem Viņš jostu raisa vaļā.
22 Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.
Viņš atklāj dziļumus tumsai, un nāves ēnu Viņš ved gaismā.
23 Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.
Viņš vairo ļaudis un tos izdeldē, Viņš ceļ spēkā tautas un tās izklīdina.
24 Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;
Viņš ļaužu virsniekiem virs zemes atņem sirdi un tos maldina tuksnesī, kur ceļa nav.
25 sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.
Tie grābsta tā kā tumsā, kur gaismas nav, un Viņš tiem liek maldīties kā piedzērušiem.
