Job 12
1 Und Hiob antwortete und sprach:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
