< Job 12 >
1 Und Hiob antwortete und sprach:
Job ni a pathung teh,
2 Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!
Lunghringnae awm laipalah nangmanaw nahoehmaw tami lungkaangnaw lah na kaawm awh heh, namamouh hoi lungangnae teh rei a due han.
3 Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!
Hateiteh, nangmouh patetlah panuethainae ka tawn van. Nangmouh hlak vah hoe ka rahnoum hoeh. Het patet e hno panue hoeh e apimaw kaawm.
4 Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.
Kai teh, huikonaw ni panuikhaie lah ka o teh, Cathut a kaw teh, ama ni a pathung e kai heh, tamikalan, toun han awmhoeh, a panuikhaie kâhmo e lah ka o.
5 Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.
Kanawmcalah kaawmnaw e khopouknae dawkvah, yawthoenae heh panuikhainae lah ao teh, a kamthui nahanlah coungkacoe paloung pouh e lah ao.
6 Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.
Dingcanaw e rim law teh a hmacawn teh, Cathut lungkhueksakkungnaw law teh a roum awh. Bangkongtetpawiteh Cathut ni a kut hoi a kawkhik.
7 Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.
Hateiteh, atu moithangnaw koe pacei nateh, na cangkhai awh han doeh. Kalvan e kamleng e tavanaw hai pacei haw, na dei pouh han doeh.
8 Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.
Hoeh pawiteh, talai koe vah dei pouh haw, na cangkhai han doeh, Talî dawk e tanganaw ni nangmouh teh kamcengcalah na panue sak han doeh.
9 Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,
Hete hnonaw dawk BAWIPA ni a sak tie hah, ka panuek hoeh e nangmouh thung dawk apimaw kaawm.
10 daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?
A kut dawk hringnae katawnnaw puenghoi, tami pueng e kâhanae ao.
11 Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?
Kâko ni rawca a patek e patetlah hnâ ni lawk hah a tanouk nahoehmaw.
12 Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?
Kacuenaw koe lungangnae ao teh, a kumcue torei teh, panuethainae ao.
13 Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!
Ahni koe lungangnae hoi thaonae ao. Ahni ni khokhangnae hoi panuethainae a tawn.
14 Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.
Hno heh raphoe hnukkhu hoi teh, bout sak thai hoeh toe, tami khak paung hoi teh tâco thai nahan a ru toe.
15 Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.
Tui hah pahak hoi teh a ke toe, tui bout tha torei teh talai dawk bout a kamuem.
16 Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.
Ama koe thasainae hoi roumnae a onae hoi ka payonsakkung teh amae doeh.
17 Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.
Khokhangkungnaw hah be kahma lah a ceikhai teh, lawkcengkung hah be a pathu sak.
18 Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.
Siangpahrangnaw kateknae hah a rathap pouh teh, a kengnaw dawk taisawm a kâyeng sak awh.
19 Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.
Bawinaw hah takcaici lah a hrawi teh, athakaawme taminaw hah a rawp sak.
20 Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.
A kâuepkhai awh e lawknaw hah a hnoun pouh teh, kacuenaw e panuethainae hah a takhoe pouh awh.
21 Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.
Bawinaw lathueng vah dudamnae a rabawk teh, tami tha kaawm naw hah kutcaici lah ao sak.
22 Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.
Hmonae thung hoi kadung poung e hno koung a kamnue sak, Duenae tâhlip hah angnae dawk a tâcokhai,
23 Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.
Miphunnaw hah a len sak teh bout a raphoe. Miphunnaw hah a kâthap sak teh bout a hrawi.
24 Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;
Talai e tamihu kahrawinaw hah panuethainae naw a kahma sak teh, kahrawngum lamthung a ohoehnae koe a kâva sak.
25 sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.
Angnae awm laipalah hmonae thung thupthup a payam awh, ka parui e tami patetlah rawraw a cu sak.