Job 11

1 Da antwortete Zophar, der Naamatiter, und sprach:

I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:

2 Soll die Menge der Worte unbeantwortet bleiben und der beredte Mann recht behalten?

Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?

3 Darfst du mit deinem Geschwätz andern das Maul stopfen und spotten, ohne daß man es dir verweist?

Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?

4 Und darfst du sagen: Meine Lehre ist lauter, und ich bin vor Deinen Augen rein?

Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.

5 O daß doch Gott reden möchte und seinen Mund auftäte gegen dich!

Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:

6 Und daß er dir kundtäte die verborgene Weisheit (denn es gibt noch doppelt soviel, als du weißt), so würdest du sehen, daß Gott dir noch nachläßt von deiner Schuld.

Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.

7 Kannst du das Geheimnis Gottes ergründen oder zur Vollkommenheit des Allmächtigen gelangen?

Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?

8 Sie ist himmelhoch, (was willst du tun? tiefer als der Scheol), was kannst du wissen? (Sheol h7585)

Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol h7585)

9 Ihre Ausdehnung ist größer als die Erde und breiter als das Meer.

Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.

10 Wenn er einherfährt, verhaftet und vor Gericht stellt, wer will es ihm wehren?

Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?

11 Denn er kennt die eitlen Menschen und sieht auch die Schuld, deren man sich nicht bewußt ist;

Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?

12 ein Hohlkopf bekommt Verstand, so daß selbst ein junger Wildesel zum Menschen umgeboren wird.

Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.

13 Wenn du nun dein Herz bereitest und deine Hände ausstreckst nach Ihm,

Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;

14 wenn du das Unrecht entfernst, das an deinen Händen klebt, und in deinen Zelten nichts Böses duldest;

Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;

15 dann darfst du ohne Scheu dein Angesicht erheben und fest auftreten ohne Furcht;

Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.

16 dann wirst du deiner Mühsal vergessen wie des Wassers, das vorübergeflossen ist;

Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.

17 heller als der Mittag wird die Zukunft dir erstehn, das Dunkel wird wie der Morgen sein;

I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.

18 dann wirst du getrost sein, weil du Hoffnung hast, und wirst sehen, daß du überall ruhig schlafen kannst.

I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.

19 Du legst dich nieder, und niemand schreckt dich auf, nein, viele schmeicheln dir alsdann.

Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.

20 Aber die Augen der Gottlosen verschmachten, ihre Zuflucht geht ihnen verloren, und ihre Hoffnung ist das Aushauchen der Seele.

Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.