Hebraeer 5
1 Denn jeder aus Menschen genommene Hohepriester wird für Menschen eingesetzt, zum Dienst vor Gott, um sowohl Gaben darzubringen, als auch Opfer für Sünden.
परमेशरे हर महायाजक इस्राएली लोकन मरां च़ुनो, ते परमेशरे महायाजक, लोकां केरि तरफां अपनि सेवा केराने लेइ ठहराए, ताके तैना लोकां केरे मैफरे लेइ च़ढ़तल ते पापां केरू बलिदान च़ाढ़न।
2 Ein solcher kann Nachsicht üben mit den Unwissenden und Irrenden, da er auch selbst mit Schwachheit behaftet ist;
किजोकि अक याजक एप्पू बेड़ि गल्लन मां कमज़ोरे, एल्हेरेलेइ तै बेसमझ़, ते टेपलोरे लोकन नेरमी सेइं बर्ताव केरि बटते।
3 und ihretwegen muß er, wie für das Volk, so auch für sich selbst, opfern für die Sünden.
किजोकि तै एप्पू कमज़ोरे, एल्हेरेलेइ तैस न सिर्फ लोकां केरे पापां केरे लेइ, बल्के अपने पापां केरे लेइ भी बलिदान च़ाढ़नेरि ज़रूरत भोतीए।
4 Und keiner nimmt sich selbst die Würde, sondern er wird von Gott berufen, gleichwie Aaron.
कोई मैन्हु अपने लेइ महायाजकेरी पदवी अपने आपे सेइं हासिल न केरि सखे, ज़ांतगर तै हारूनेरो ज़ेरो परमेशरेरी तरफां कुजाव न गाए।
5 So hat auch Christus sich nicht selbst die hohepriesterliche Würde beigelegt, sondern der, welcher zu ihm sprach: «Du bist mein Sohn; heute habe ich dich gezeugt.»
तेन्च़रे मसीहे भी महायाजक बेनतां अपनि आदर न की, बल्के परमेशरे तैस आदर दित्ती ज़ैखन तैने ज़ोवं, “तू मेरू मट्ठू आस, अज़ अवं इन बांदू केरताईं तू मेरू मट्ठू आस।”
6 Wie er auch an anderer Stelle spricht: «Du bist ein Priester in Ewigkeit nach der Ordnung Melchisedeks.» (aiōn g165)
एल्हेरेलेइ परमेशर फिरी एक्की होरि ठैरी ज़ोते, “तू मेलिकिसिदकेरो ज़ेरो हमेशारे लेइ याजक आस।” (aiōn g165)
7 Und er hat in den Tagen seines Fleisches Bitten und Flehen mit starkem Geschrei und Tränen dem dargebracht, der ihn vom Tode retten konnte, und ist auch erhört [und befreit] worden von dem Zagen.
यीशुए एक्की मैनेरी ज़ेरि ज़िन्दगी गुज़ारनेरे दिहाड़न मां फुकैरी-फुकैरी ते लेरां देइ-देइ परमेशरे कां प्रार्थना ते बिनती की, ज़ै तैस मौती करां बच़ेइ सकतो थियो, ते परमेशरेरे लेइ तैसेरे भेक्तरे वजाई सेइं परमेशरे तैसेरी फरयाद शुनी।
8 Und wiewohl er Sohn war, hat er doch an dem, was er litt, den Gehorsam gelernt;
ते परमेशरेरू मट्ठू भोइतां भी तैनी दुख झ़ैल्लतां हुक्म मन्नो शिखो।
9 und [so] zur Vollendung gelangt, ist er allen, die ihm gehorchen, der Urheber ewigen Heils geworden, (aiōnios g166)
ज़ैखन तैनी तैन सब कियूं ज़ैन तैनी कियेरू लोड़तू थियूं, त तै तैन केरे लेइ हमेशारे लेइ मुक्तरो ज़िरयो बनो, ज़ैना तैसेरे हुक्म मन्तन। (aiōnios g166)
10 von Gott zubenannt: Hoherpriester «nach der Ordnung Melchisedeks».
ते तैस परमेशरेरी तरफां मेलिकिसिदकेरी ज़ेरि महायाजकेरी पदवी मैल्ली।
11 Davon haben wir nun viel zu sagen, und solches, was schwer zu erklären ist, weil ihr träge geworden seid zum Hören;
असन कां इस बारे मां ज़ोनेरे लेइ बड़ू किछ आए, पन तुसन समझ़ानू मुश्किले, किजोकि तुस समझ़ाने मां सुसतथ।
12 und obschon ihr der Zeit nach Lehrer sein solltet, habt ihr wieder nötig, daß man euch gewisse Anfangsgründe der Aussprüche Gottes lehre, und seid der Milch bedürftig geworden und nicht fester Speise.
द्रासले मां अज़ तगर तुस गुरू बनोरे लोड़ते थिये, किजोकि तुसन विश्वास कियोरे बड़ू च़िर भोरूए। पन हुन्ना त ज़रूरत इस गल्लरीए कि कोई मैन्हु तुसन परमेशरेरे वचनेरी शुरुआतरी गल्लां दुबारां शिखाले। तुस तैन बच्चां केरे ज़ेरेथ ज़ैन हेजू दुद्ध पीतन ते शुरी रोट्टी न खेइ बटन।
13 Denn wer noch Milch genießt, der ist unerfahren im Worte der Gerechtigkeit; denn er ist unmündig.
ज़ै दुद्ध पीते, तै हेजू बच्चो भोते, किजोकि तैस नईं पतो सही कुने ते गलत कुने।
14 Die feste Speise aber ist für die Gereiften, deren Sinne durch Übung geschult sind zur Unterscheidung des Guten und des Bösen.
पन शुरी रोट्टी तैन केरे लेइ भोचे ज़ैना विश्वासे मां बड्डेन, ते अपने तजरबे सेइं इस काबल भोरेन, कि रोड़े ते बुरे मां फ्रक सेमझ़ी सखन।
