Hebraeer 12
1 Darum auch wir, weil wir eine solche Wolke von Zeugen um uns haben, lasset uns jede Last und die uns so leicht umstrickende Sünde ablegen und mit Ausdauer die Rennbahn durchlaufen, welche vor uns liegt,
୧ଈଦାଆଁତାକି ଇଚେକା କାଜା ହା଼ଗୁଲେହେଁ ସା଼କି ହୀହାମାନାରି ମା଼ ସା଼ରିସୁଟୁ ମାନାକି, ୱା଼ଦୁ ମା଼ର ବାରେତି ବ଼ଜୁ ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ଙ୍ଗାମାଞ୍ଜାନି ପା଼ପୁ ପିସାନା ନାମୁତା ନ଼କିନାସି ଅ଼ଡ଼େ ତୀରିକିନି ଜୀସୁଇଁ ସିନିକିହାନା ସା଼ସାତଲେ ମା଼ ନ଼କିତା ତୀରିଆ଼ହାମାନି ଟା଼ୟୁତା ହଣ୍ନ ।
2 im Aufblick auf Jesus, den Anfänger und Vollender des Glaubens, welcher für die vor ihm liegende Freude das Kreuz erduldete, die Schande nicht achtete und sich zur Rechten des Thrones Gottes gesetzt hat.
୨ମା଼ ନାମୁ ତାକି ନ଼କିନାସି ଅ଼ଡ଼େ ନାମୁତା ବା଼ର୍ସୁକିନି ଜୀସୁଇଁ ମା଼ର ସିନିକିନ । ଏ଼ୱାସି ନ଼କିତା ମାନି ରା଼ହାଁ ବେଟାଆ଼ହାଲି ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଲାଜା ବେଟାଆ଼ହାନା ହା଼ନି ପାତେକା ଅ଼ର୍ହିତେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାସି ନୀଏଁ ମାହାପୂରୁ ସିଂଗାସାଣି ଟିଃନି ଟଟତା କୁଗାମାନେସି ।
3 Achtet auf ihn, der solchen Widerspruch von den Sündern gegen sich erduldet hat, damit ihr nicht müde werdet und den Mut verliert!
୩ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ମୀ ମ଼ନତା ୱା଼ହୁ ୱା଼ହଅତେରି; ଈଦାଆଁତାକି ପା଼ପୁ ଗାଟାରି ତା଼ଣାଟି ତାନି କ଼ପାଟି ଏଚେକା କସ୍ତ ଅ଼ର୍ହିତେସି, ଏ଼ୱାଣି କାତା ମୀରୁ ଅଣ୍ପାଦୁ ।
4 Ihr habt noch nicht bis aufs Blut widerstanden im Kampf wider die Sünde
୪ମୀରୁ ପା଼ପୁ କ଼ପାଟି ଜୁଜୁ କିହାନା ନୀଏଁ ପାତେକା ମୀ ନେତେରି ହୀନି ପାତେକା ଆଙ୍ଗା ହିଲଅତେରି ।
5 und habt das Trostwort vergessen, womit ihr als Söhne angeredet werdet: «Mein Sohn, achte nicht gering die Züchtigung des Herrn und verzage nicht, wenn du von ihm gestraft wirst!
୫ମାହାପୂରୁ ମିଙ୍ଗେ ମୀର୍କାତେରି ଲେହେଁ ୱେସାମାଞ୍ଜାନି, ସା଼ସାହୀନି କାତା ବା଼ଣାଆ଼ତେରି କି? “ଏ଼ ନା଼ ମୀର୍ଏଣାତି, ପ୍ରବୁ ସା଼ଲୱି କିୟାନାଣି ଉଜେଏତାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ଇନାଆନି, ଆ଼ଆତିଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଦାକା ବେଟାଆ଼ତିସାରେ ସା଼ସା ପିହ୍ଆନି;
6 Denn welchen der Herr lieb hat, den züchtigt er, und er geißelt einen jeglichen Sohn, den er aufnimmt.»
୬ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ପ୍ରବୁ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଜୀୱୁ ନ଼ନେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜାଗ୍ରାତା କିହାଁ ଜା଼ପ୍ନେସି ଅ଼ଡ଼େ ଆମିନି ମୀର୍ଏଣାଇଁ ଆବିନେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ସା଼ସ୍ତି ହୀନେସି ।”
7 Wenn ihr Züchtigung erduldet, so behandelt euch Gott ja als Söhne; denn wo ist ein Sohn, den der Vater nicht züchtigt?
୭ନେହାଁତେରି ଆ଼ହାଲି କସ୍ତ ଅ଼ର୍ହି ମାଞ୍ଜେରି, ମାହାପୂରୁ ମିଙ୍ଗେ ମୀର୍କା ଲେହେଁ ଲେ଼ମ୍ବିମାଞ୍ଜାନେସି, ଇଚିହିଁ ଆ଼ବା ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ଡଣ୍ତ ହୀଅସି ଇଲେତି ମୀର୍ଏସି ଆମ୍ବାଆସି ମାନେସି?
8 Seid ihr aber ohne Züchtigung, derer sie alle teilhaftig geworden sind, so seid ihr ja unecht und keine Söhne!
୮ସାମା ଆମିନି ଡଣ୍ତତା ବାରେ ଆଣ୍ତିନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ମୀରୁ ଏମ୍ବାଆଁ ଆଣ୍ତାଆତାତେରି, ଆତିହିଁ ମୀରୁ ମୀର୍କା ଆ଼ଆନା ଦା଼ରେଣି ମୀର୍କା ଆ଼ଦେରି ।
9 Sodann hatten wir auch unsere leiblichen Väter zu Zuchtmeistern und scheuten sie; sollten wir jetzt nicht vielmehr dem Vater der Geister untertan sein und leben?
୯ଅ଼ଡ଼େ ଜିକେଏ, ମା଼ ଦାର୍ତିତି ତାଞ୍ଜିୟାଁ ମାଙ୍ଗେ ସା଼ସ୍ତି ହୀୟାତି ଜିକେଏ ଏ଼ୱାରାଇଁ ମା଼ର ମା଼ନି କିତାୟି, ଆତିହିଁ ମା଼ ଲାକପୂରୁତି ଆ଼ବାଇଁ ଏଚେ ହା଼ରେକା ମା଼ନୱି ଆ଼ହାନା ଜୀୱୁ ବେଟା ଆ଼ଆୟି?
10 Denn jene haben uns für wenige Tage gezüchtigt, nach ihrem Gutdünken; er aber zu unsrem Besten, damit wir seiner Heiligkeit teilhaftig werden.
୧୦ମା଼ ଦାର୍ତିତି ତାଞ୍ଜିୟାଁ ତାମି ଅଣ୍ପୁତା ନେହିଁ ଆ଼ନିଲେହେଁ ମାଙ୍ଗେ ଗା଼ଡ଼େକା ଦିନାତାକି ସା଼ସ୍ତି ହିୟାତେରି; ସାମା ମା଼ର ଏ଼ନିକିଁ ମାହାପୂରୁତି ସୁଦୁତା ଆଣ୍ତାଲି ଆ଼ଡିନାୟି, ଈଦାଆଁତାକି ମାହାପୂରୁ ମା଼ ନେହିଁ ତାକି ମାଙ୍ଗେ ଡଣ୍ତ ହିୟାନେସି ।
11 Alle Züchtigung aber, wenn sie da ist, dünkt uns nicht zur Freude, sondern zur Traurigkeit zu dienen; hernach aber gibt sie eine friedsame Frucht der Gerechtigkeit denen, die dadurch geübt sind.
୧୧ମା଼ର ସା଼ସ୍ତି ବେଟାଆ଼ନାୟି ରା଼ହାଁଗାଟାୟି ଆ଼ଆନା ଦୁକୁ ଗାଟାୟି ଆ଼ନେ, ଆ଼ତିଜିକେଏ ଆମିନି ଗାଟାରି ଏମ୍ବାଟି ଜା଼ପାମାନେରି, ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରାକି ହିତ୍ଡ଼ିତି ପା଼ଡ଼େୟି ଲେହେଁ ଦାର୍ମୁତି ପା଼ଡ଼େୟି ବେଟାଆ଼ନେରି ।
12 Darum «recket wieder aus die schlaff gewordenen Hände und die erlahmten Knie»
୧୨ଈଦାଆଁତାକି ମୀରୁ ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହିଲାଆ କେସ୍କା ପେର୍ଦୁ ଅ଼ଡ଼େ ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହିଲାଆ ମେ଼ଣ୍ଡାୟାଁ ବା଼ଡ଼୍ୟୁ କିଦୁ ।
13 und «tut gerade Tritte mit euren Füßen», damit das Lahme nicht abweiche, sondern vielmehr geheilt werde!
୧୩ସଲ୍କେ ଜିରୁତା ତା଼କାଦୁ; ଆତିହିଁ, ମୀ ସଟା ଆ଼ତି କଡା ଆ଼ଡାଆଗାଟାୟି ଆ଼ଆନା ନେହିଁ ଆ଼ନେ ।
14 Jaget nach dem Frieden mit jedermann und der Heiligung, ohne welche niemand den Herrn sehen wird!
୧୪ବାରେଜା଼ଣା ତଲେ ହିତ୍ଡ଼ି ତଲେ ମାଞ୍ଜାଲି ଅଣ୍ପାଦୁ, ଅ଼ଡ଼େ ସୁଦୁଗାଟାସି ଆ଼ଆନା ଆମ୍ବାଆସି ପ୍ରବୁଇଁ ମେସାଲି ଆ଼ଡଅସି, ଏମ୍ବାଆଁ ତୀରେତଲେ ସିନିକିଦୁ ।
15 Und sehet darauf, daß nicht jemand die Gnade Gottes versäume, daß nicht etwa eine bittere Wurzel aufwachse und Störungen verursache und viele dadurch befleckt werden,
୧୫ଏଚେ଼ତା ଆମ୍ବାଆସି ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମାମେହ୍ନି ତା଼ଣାଟି ନସ୍ତ ଆ଼ନେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ନି କାମ୍ବେଲି ଡାକି ନେୟାଁନା ପାଡା ଆ଼ହାଁ ମିଙ୍ଗେ ନସ୍ତ କିୟାନେ ଅ଼ଡ଼େ ଏମ୍ବାଟି ହା଼ରେକା ପ଼ଲ୍ଆ ଗାଟାରି ଆ଼ନେରି;
16 daß nicht jemand ein Unzüchtiger oder ein gemeiner Mensch sei wie Esau, der um einer Speise willen sein Erstgeburtsrecht verkaufte.
୧୬ଏସାୱୁ ଲେହେଁ ଆମ୍ବାଆସି ଦା଼ରିଗାଟାସି କି ଦାର୍ମୁ ହିଲାଆଗାଟାଣି ଲେହେଁ ଆ଼ଆପେସି; ଏ଼ୱାସି ର଼ ଅ଼ଲିତି ରା଼ନ୍ଦା ତାକି ତାନି କାଜା ମୀର୍ଏଣି ପା଼ଣା ପାର୍ଚା ମାଚେସି ।
17 Denn ihr wisset, daß er nachher, als er den Segen ererben wollte, verworfen wurde, denn er fand keinen Raum zur Buße, obschon er den Segen mit Tränen suchte.
୧୭ମୀରୁ ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜାମାଞ୍ଜେରି, ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାସି ଆ଼ବା ତା଼ଣାଟି ବ଼ର ବେଟାଆ଼ହାଲି ଅଣ୍ପିତିହିଁ ଜିକେଏ ବେଟାଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡାଆତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ମ଼ନ ୱେଟ୍ହାଲି ତାକି କାଣ୍ତ୍ରୁ ବକ୍ହିହିଁ ପାରାଲି ଅଣ୍ପିତେସି ଆ଼ତିଜିକେଏ ଏ଼ଦାଆଁ କିହାଲି ପାରୁ ବେଟାଆ଼ଆତେସି ।
18 Denn ihr seid nicht zu dem Berg gekommen, den man anrühren konnte, und zu dem glühenden Feuer, noch zu dem Dunkel, der Finsternis und dem Ungewitter,
୧୮ଇସ୍ରାୟେଲତି ଲ଼କୁ ଲେହେଁ ମୀରୁ ସିୟନ ହ଼ରୁତା ଡ଼ୀଞ୍ଜିମାଚି ହିଚୁ, କିଟିକିଟି ଆନ୍ଦେରି, ରୁୱାଗା଼ଲି,
19 noch zu dem Schall der Posaune und der Stimme der Worte, bei der die Zuhörer sich erbaten, daß nicht weiter zu ihnen geredet werde; denn sie ertrugen nicht, was befohlen war:
୧୯ତୀତ୍ରି ଊକିନି ହା଼ଡା ଇଞ୍ଜାଁ କାତା ୱେହ୍ନି ହା଼ଡା ଡାଗେ ୱା଼ଆତେ, ୱେନାରି ଏ଼ ହା଼ଡା ୱେଞ୍ଜାନା ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାରାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନି କାତା ୱେସ୍ପି ଆ଼ଏ, ଈଦାଆଁ ବାତିମା଼ଲା ମାଚେରି;
20 «Und wenn ein Tier den Berg berührt, soll es gesteinigt werden!»
୨୦“ଇଚିହିଁ ଏ଼ନି ଜ଼ନ୍ତ ଜିକେଏ ଏ଼ ହ଼ରୁତି ଡୀଗିନେ, ଆତିହିଁ ଏ଼ଦାନି ୱାଲ୍କାତଲେ ଇର୍ହାନା ପା଼ୟିୱିଆ଼ନେ ।” ଈ ଆମିନି ହୁକୁମି ହୀପ୍କି ଆ଼ହାମାଚେ, ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ୱାରି ଅ଼ର୍ହାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି;
21 und so schrecklich war die Erscheinung, daß Mose sprach: «Ich bin erschrocken und zittere!»
୨୧ଏ଼ଦି ଆଜିହ଼ପେ ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ହିମାଚାକି ମ଼ସା ଜିକେଏ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ଆଜିତାକି ତୀର୍ଗିମାଇଁ ।”
22 sondern ihr seid gekommen zu dem Berge Zion und zu der Stadt des lebendigen Gottes, dem himmlischen Jerusalem, und zu Zehntausenden von Engeln,
୨୨ସାମା ମୀରୁ ସିୟନ ହ଼ରୁ ଅ଼ଡ଼େ ନୀଡାମାନି ମାହାପୂରୁତି ଗା଼ଡ଼ା, ଇଚିହିଁ ଲାକପୂରୁତି ଜିରୁସାଲମତା, ହା଼ରେକା ଦୂତୁୟାଁ ୱା଼ହାମାଚେରି ଏମ୍ବାଆଁ ୱା଼ହାମାଞ୍ଜେରି ।
23 zur Festversammlung und Gemeinde der Erstgeborenen, die im Himmel angeschrieben sind, und zu Gott, dem Richter über alle, und zu den Geistern der vollendeten Gerechten
୨୩ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ପା଼ଣ୍ୱା ମୀର୍କାତି କୁଲମି ଆମ୍ବାଆରି ଦ଼ରୁ ଲାକପୂରୁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ ଅ଼ଡ଼େ ବାରେତି ନୀହାଁୟି କିନି ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ତୀରିକିୱି ଆ଼ହାମାନି ଦାର୍ମୁତି ଜୀୱୁୟାଁ ।
24 und zu Jesus, dem Mittler des neuen Bundes, und zu dem Blut der Besprengung, das Besseres redet als Abels Blut.
୨୪ପୁଃନି ରା଼ଜିମା଼ନା ମାଦିତି ଜୀସୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଆମିନି ଡ଼ାଞ୍ଜାମାନି ତାନି ନେତେରି, ହେବଲ ନେତେରି କିହାଁ ହା଼ରେକା ନେହିଁ, ଏ଼ ନେତେରି ଡାଗେ ୱା଼ହାମାଞ୍ଜେରି ।
25 Sehet zu, daß ihr den nicht abweiset, der da redet! Denn wenn jene nicht entflohen sind, die es sich verbaten, als er auf Erden redete, wieviel weniger wir, wenn wir uns von dem abwenden, der es vom Himmel herab tut,
୨୫ହେଣ୍ତୁ, ଆମ୍ବାଆସି କାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାନେସି ଏ଼ଦାଆଁ ୱେନଅମି ଇନାଆଦୁ, ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ଦାର୍ତିତା ହୁକୁମି ହୀତେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ତାକି ଗେଲ୍ପି ଆ଼ଆତେରି, ଆତିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ଲାକପୂରୁଟି ହୁକୁମି ହୀହିମାଞ୍ଜାନେସି, ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଏଟ୍କା ହାଚିସାରେ ମା଼ର ଗେଲ୍ପିଆ଼ଆୟି, ଈଦି ଏଚେକା ସାତା ଆ଼ଏ?
26 dessen Stimme damals die Erde bewegte; nun aber hat er verheißen: «Noch einmal will ich bewegen, nicht allein die Erde, sondern auch den Himmel!»
୨୬ଏଚିବେ଼ଲା ଏ଼ୱାଣି ହା଼ଡା ଦାର୍ତିଇଁ ୱୀଟ୍ହେ, ସାମା ନୀଏଁ ଏ଼ୱାସି ପାର୍ମାଣା କିହାଁ ୱେସାମାଞ୍ଜାନେସି, “ନା଼ନୁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ୱାର୍ଇ ଦାର୍ତିଇଁ ୱୀଟ୍ଇଁ, ଏ଼ଦି ଆ଼ଏ ସାମା ହା଼ଗୁ ପା଼କାଇଁ ଜିକେଏ ୱୀଟ୍ଇଁ ।”
27 Dieses «noch einmal» deutet hin auf die Veränderung des Beweglichen, weil Erschaffenen, damit das Unbewegliche bleibe.
୨୭ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଇଞ୍ଜିଁ ଇନି ତା଼ଣାଟି ଈଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜିମାନାୟି, ଆ଼ଟ୍ୱା ଗାଟାୟି ଡ଼ୟାଲି ତାକି ୱୀଡିନାୟି, ଇଚିହିଁ ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାନାୟି ବାରେ ତିରି ମୀଣ୍ନେ ।
28 Darum, weil wir ein unbewegliches Reich empfangen, lasset uns Dank beweisen, durch welchen wir Gott wohlgefällig dienen wollen mit Scheu und Furcht!
୨୮ଈଦାଆଁତାକି ୱା଼ଦୁ ୱୀଡାଆଗାଟି ରା଼ଜିତି ବେଟାଆ଼ହାନା ମା଼ର ଏ଼ କାର୍ମାତି ପିହ୍ଆପ ଇଞ୍ଜାଁ ରା଼ହାଁତଲେ ଆଜି ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ନିଟି ମାହାପୂରୁ ରା଼ହାଁ ଆ଼ନିଲେହେଁ ଜହରା କିନ ।
29 Denn auch unser Gott ist ein verzehrendes Feuer.
୨୯ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ମା଼ ମାହାପୂରୁ ନା଼ସାକିନି ହିଚୁ ଲେହେଁତାସି ।
