Ester 7
1 So kam nun der König mit Haman zum Trinkgelage bei der Königin Esther.
Ымпэратул ши Хаман с-ау дус ла оспэц ла ымпэрэтяса Естера.
2 Da sprach der König zu Esther auch am zweiten Tage beim Weintrinken: Was bittest du, Königin Esther? Es soll dir gegeben werden! Und was forderst du? Wäre es auch die Hälfte des Königreichs, es soll geschehen!
Ын ачастэ а доуа зи, ымпэратул а зис ярэшь Естерей пе кынд бяу вин: „Каре есте череря та, ымпэрэтясэ Естера? Еа ыць ва фи ымплинитэ. Че дорешть? Кяр дакэ ай чере жумэтате дин ымпэрэцие, о вей кэпэта.”
3 Da antwortete die Königin Esther und sprach: Habe ich Gnade vor dir gefunden, o König, und gefällt es dem König, so schenke mir das Leben um meiner Bitte willen, und mein Volk um meines Begehrens willen!
Ымпэрэтяса Естера а рэспунс: „Дакэ ам кэпэтат тречере ынаинтя та, ымпэрате, ши дакэ гэсеште ку кале ымпэратул, дэ-мь вяца – ятэ череря мя – ши скапэ пе попорул меу – ятэ доринца мя!
4 Denn wir sind verkauft, ich und mein Volk, um vertilgt, erwürgt und umgebracht zu werden. Wenn wir nur zu Knechten und Mägden verkauft würden, so wollte ich schweigen; aber der Feind wäre nicht imstande, den Schaden des Königs zu ersetzen!
Кэч еу ши попорул меу сунтем вындуць сэ фим нимичиць, ынжунгияць ши прэпэдиць. Мэкар дакэ ам фи вындуць сэ фим робь ши роабе, аш тэчя, дар врэжмашул н-ар путя сэ ынлокуяскэ пердеря фэкутэ ымпэратулуй.”
5 Da sprach der König Ahasveros zu der Königin Esther: Wer ist der, und wo ist der, welcher sich vorgenommen hat, solches zu tun?
Ымпэратул Ахашверош а луат кувынтул ши а зис ымпэрэтесей Естера: „Чине ши унде есте ачела каре аре де гынд сэ факэ аша?”
6 Esther sprach: Der Widersacher und Feind ist dieser böse Haman! Da erschrak Haman vor dem König und der Königin.
Естера а рэспунс: „Апэсэторул, врэжмашул, есте Хаман, рэул ачеста!” Хаман а рэмас ынгрозит ын фаца ымпэратулуй ши а ымпэрэтесей.
7 Der König aber stand in seinem Grimm auf vom Weintrinken und ging in den Garten am Hause. Haman aber stand auf und bat die Königin Esther um sein Leben; denn er sah, daß sein Verderben beim König beschlossen war.
Ши ымпэратул, ын мыния луй, с-а скулат ши а пэрэсит оспэцул ши с-а дус ын грэдина касей ымпэрэтешть. Хаман а рэмас сэ-шь чарэ вяца де ла ымпэрэтяса Естера, кэч ведя бине кэ пердеря луй ера хотэрытэ ын минтя ымпэратулуй.
8 Und als der König aus dem Garten am Hause wieder in das Haus kam, wo man den Wein getrunken hatte, lag Haman an dem Polster, auf welchem Esther saß. Da sprach der König: Will er sogar der Königin Gewalt antun in meinem Hause? Das Wort war kaum aus des Königs Munde gegangen, so verhüllten sie dem Haman das Angesicht.
Кынд с-а ынторс ымпэратул дин грэдина касей ымпэрэтешть ын одая оспэцулуй, а вэзут пе Хаман кэ се арункасе спре патул пе каре ера Естера ши й-а зис: „Кум, сэ май ши силешть пе ымпэрэтясэ ла мине, ын каса ымпэрэтяскэ?” Кум ау ешит кувинтеле ачестя дин гура ымпэратулуй, й-ау ши акоперит фаца луй Хаман.
9 Und Harbona, einer der Kämmerer vor dem König, sprach: Siehe, der Galgen, welchen Haman für Mardochai gemacht hat, der Gutes für den König geredet hat, steht schon bei Hamans Hause, fünfzig Ellen hoch! Der König sprach: Hängt ihn daran!
Ши Харбона, унул дин фамень, а зис ын фаца ымпэратулуй: „Ятэ, спынзурэтоаря прегэтитэ де Хаман пентру Мардохеу, каре а ворбит спре бинеле ымпэратулуй, есте ридикатэ ын каса луй Хаман, ла о ынэлциме де чинчзечь де коць.” Ымпэратул а зис: „Хаман сэ фие спынзурат пе еа!”
10 Also hängte man Haman an den Galgen, welchen er für Mardochai gemacht hatte. Da legte sich der Zorn des Königs.
Ши ау спынзурат пе Хаман пе спынзурэтоаря пе каре о прегэтисе ел пентру Мардохеу. Ши мыния ымпэратулуй с-а потолит.
