Apostelgeschichte 25
1 Als nun Festus in der Provinz angekommen war, zog er nach drei Tagen von Cäsarea nach Jerusalem hinauf.
ಅನನ್ತರಂ ಫೀಷ್ಟೋ ನಿಜರಾಜ್ಯಮ್ ಆಗತ್ಯ ದಿನತ್ರಯಾತ್ ಪರಂ ಕೈಸರಿಯಾತೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಮ್ ಆಗಮತ್|
2 Da wurden die Hohenpriester und die Vornehmsten der Juden bei ihm vorstellig gegen Paulus,
ತದಾ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಧಾನಲೋಕಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಪೌಲಮ್ ಅಪಾವದನ್ತ|
3 redeten ihm zu und baten es sich als eine Gunst wider ihn aus, daß er ihn nach Jerusalem holen ließe; dabei planten sie einen Anschlag, um ihn unterwegs umzubringen.
ಭವಾನ್ ತಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್ವಿತಿ ವಿನೀಯ ತೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ವಾಞ್ಛಿತವನ್ತಃ|
4 Da antwortete Festus, Paulus werde in Cäsarea in Verwahrung gehalten, er selbst aber werde in Bälde wieder abreisen.
ಯತಃ ಪಥಿಮಧ್ಯೇ ಗೋಪನೇನ ಪೌಲಂ ಹನ್ತುಂ ತೈ ರ್ಘಾತಕಾ ನಿಯುಕ್ತಾಃ| ಫೀಷ್ಟ ಉತ್ತರಂ ದತ್ತವಾನ್ ಪೌಲಃ ಕೈಸರಿಯಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ಪುನರಲ್ಪದಿನಾತ್ ಪರಮ್ ಅಹಂ ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
5 So lasset nun, sprach er, eure Bevollmächtigten mit hinabziehen; und wenn eine Schuld an diesem Manne ist, sollen sie ihn anklagen!
ತತಸ್ತಸ್ಯ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅಪರಾಧಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯೇ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ ತೇ ಮಯಾ ಸಹ ತತ್ರ ಗತ್ವಾ ತಮಪವದನ್ತು ಸ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್|
6 Nachdem er aber nicht mehr als acht oder zehn Tage bei ihnen gewesen war, zog er nach Cäsarea hinab, und am folgenden Tage setzte er sich auf den Richterstuhl und ließ den Paulus vorführen.
ದಶದಿವಸೇಭ್ಯೋಽಧಿಕಂ ವಿಲಮ್ಬ್ಯ ಫೀಷ್ಟಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ವಿಚಾರಾಸನ ಉಪದಿಶ್ಯ ಪೌಲಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್|
7 Und als dieser erschien, umringten ihn die Juden, die von Jerusalem herabgekommen waren, und brachten viele und schwere Klagen gegen ihn vor, die sie nicht beweisen konnten,
ಪೌಲೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಾದ್ ಆಗತಾ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತಂ ಚತುರ್ದಿಶಿ ಸಂವೇಷ್ಟ್ಯ ತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ಬಹೂನ್ ಮಹಾದೋಷಾನ್ ಉತ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಕಿಮಪಿ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಃ|
8 während Paulus sich also verteidigte: Weder gegen das Gesetz der Juden, noch gegen den Tempel, noch gegen den Kaiser habe ich etwas verbrochen!
ತತಃ ಪೌಲಃ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಉತ್ತರಮಿದಮ್ ಉದಿತವಾನ್, ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಕೈಸರಸ್ಯ ವಾ ಪ್ರತಿಕೂಲಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಹಂ ಕೃತವಾನ್|
9 Festus aber, der sich die Juden zu Dank verpflichten wollte, antwortete dem Paulus und sprach: Willst du nach Jerusalem hinaufziehen und dich dort hierüber von mir richten lassen?
ಕಿನ್ತು ಫೀಷ್ಟೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನ್ ಸನ್ತುಷ್ಟಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅಭಿಲಷನ್ ಪೌಲಮ್ ಅಭಾಷತ ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾಸ್ಮಿನ್ ಅಭಿಯೋಗೇ ಮಮ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ?
10 Aber Paulus sprach: Ich stehe vor dem Richterstuhl des Kaisers, da muß ich gerichtet werden! Den Juden habe ich kein Unrecht getan, wie du selbst am besten weißt.
ತತಃ ಪೌಲ ಉತ್ತರಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯತ್ರ ಮಮ ವಿಚಾರೋ ಭವಿತುಂ ಯೋಗ್ಯಃ ಕೈಸರಸ್ಯ ತತ್ರ ವಿಚಾರಾಸನ ಏವ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೋಸ್ಮಿ; ಅಹಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಕಾಮಪಿ ಹಾನಿಂ ನಾಕಾರ್ಷಮ್ ಇತಿ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥತೋ ವಿಜಾನಾತಿ|
11 Bin ich aber im Unrecht und habe etwas begangen, was des Todes wert ist, so weigere ich mich nicht zu sterben. Ist aber nichts an dem, dessen diese mich anklagen, so kann mich niemand ihnen zu Gefallen preisgeben. Ich berufe mich auf den Kaiser!
ಕಞ್ಚಿದಪರಾಧಂ ಕಿಞ್ಚನ ವಧಾರ್ಹಂ ಕರ್ಮ್ಮ ವಾ ಯದ್ಯಹಮ್ ಅಕರಿಷ್ಯಂ ತರ್ಹಿ ಪ್ರಾಣಹನನದಣ್ಡಮಪಿ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತೋಽಭವಿಷ್ಯಂ, ಕಿನ್ತು ತೇ ಮಮ ಸಮಪವಾದಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಸ ಯದಿ ಕಲ್ಪಿತಮಾತ್ರೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತೇಷಾಂ ಕರೇಷು ಮಾಂ ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಧಿಕಾರೋ ನಾಸ್ತಿ, ಕೈಸರಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಮಮ ವಿಚಾರೋ ಭವತು|
12 Da besprach sich Festus mit seinem Rat und antwortete: Du hast dich auf den Kaiser berufen; zum Kaiser sollst du ziehen!
ತದಾ ಫೀಷ್ಟೋ ಮನ್ತ್ರಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸಂಮನ್ತ್ರ್ಯ ಪೌಲಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಕೈಸರಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಕಿಂ ತವ ವಿಚಾರೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಕೈಸರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗಮಿಷ್ಯಸಿ|
13 Als aber etliche Tage vergangen waren, kam der König Agrippa mit Bernice nach Cäsarea, um Festus zu begrüßen.
ಕಿಯದ್ದಿನೇಭ್ಯಃ ಪರಮ್ ಆಗ್ರಿಪ್ಪರಾಜಾ ಬರ್ಣೀಕೀ ಚ ಫೀಷ್ಟಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಮ್ ಆಗತವನ್ತೌ|
14 Und da sie sich mehrere Tage dort aufhielten, legte Festus dem König die Sache des Paulus vor und sprach: Es ist von Felix ein Mann gefangen zurückgelassen worden,
ತದಾ ತೌ ಬಹುದಿನಾನಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತೌ ತತಃ ಫೀಷ್ಟಸ್ತಂ ರಾಜಾನಂ ಪೌಲಸ್ಯ ಕಥಾಂ ವಿಜ್ಞಾಪ್ಯ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಭತ ಪೌಲನಾಮಾನಮ್ ಏಕಂ ಬನ್ದಿ ಫೀಲಿಕ್ಷೋ ಬದ್ಧಂ ಸಂಸ್ಥಾಪ್ಯ ಗತವಾನ್|
15 wegen dessen, als ich in Jerusalem war, die Hohenpriester und Ältesten der Juden vorstellig wurden, indem sie seine Verurteilung verlangten.
ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮಮ ಸ್ಥಿತಿಕಾಲೇ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ತಮ್ ಅಪೋದ್ಯ ತಮ್ಪ್ರತಿ ದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
16 Denen antwortete ich, es sei nicht der Römer Brauch, einen Menschen preiszugeben, ehe der Angeklagte die Kläger vor Augen habe und Gelegenheit erhalte, sich der Klage wegen zu verteidigen.
ತತೋಹಮ್ ಇತ್ಯುತ್ತರಮ್ ಅವದಂ ಯಾವದ್ ಅಪೋದಿತೋ ಜನಃ ಸ್ವಾಪವಾದಕಾನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಯೋಽಪರಾಧ ಆರೋಪಿತಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಂ ದಾತುಂ ಸುಯೋಗಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಪ್ರಾಣನಾಶಾಜ್ಞಾಪನಂ ರೋಮಿಲೋಕಾನಾಂ ರೀತಿ ರ್ನಹಿ|
17 Als sie nun hier zusammengekommen waren, machte ich keinen Aufschub, sondern setzte mich am folgenden Tage auf den Richterstuhl und ließ den Mann vorführen.
ತತಸ್ತೇಷ್ವತ್ರಾಗತೇಷು ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇಽಹಮ್ ಅವಿಲಮ್ಬಂ ವಿಚಾರಾಸನ ಉಪವಿಶ್ಯ ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಮ್|
18 Als nun die Kläger auftraten, brachten sie gar keine Klage wegen eines Verbrechens über ihn vor, wie ich vermutet hatte;
ತದನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾಪವಾದಕಾ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಯಾದೃಶಮ್ ಅಹಂ ಚಿನ್ತಿತವಾನ್ ತಾದೃಶಂ ಕಞ್ಚನ ಮಹಾಪವಾದಂ ನೋತ್ಥಾಪ್ಯ
19 dagegen hatten sie einige Streitfragen betreffend ihre Religion und einen verstorbenen Jesus, von welchem Paulus behauptete, er lebe.
ಸ್ವೇಷಾಂ ಮತೇ ತಥಾ ಪೌಲೋ ಯಂ ಸಜೀವಂ ವದತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಯೀಶುನಾಮನಿ ಮೃತಜನೇ ಚ ತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ಕಥಿತವನ್ತಃ|
20 Da ich aber nicht wußte, wie ich über solche Fragen ein Verhör anstellen sollte, fragte ich, ob er nach Jerusalem ziehen und sich dort hierüber richten lassen wolle.
ತತೋಹಂ ತಾದೃಗ್ವಿಚಾರೇ ಸಂಶಯಾನಃ ಸನ್ ಕಥಿತವಾನ್ ತ್ವಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾ ಕಿಂ ತತ್ರ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ?
21 Da sich aber Paulus darauf berief, daß er in Erwartung der Entscheidung des Kaisers in Gewahrsam gehalten werde, befahl ich, ihn in Haft zu behalten, bis ich ihn zum Kaiser sende.
ತದಾ ಪೌಲೋ ಮಹಾರಾಜಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ, ತಸ್ಮಾದ್ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ತಂ ಕೈಸರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋಮಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ತಮತ್ರ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಮ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|
22 Agrippa aber sprach zu Festus: Ich möchte den Menschen auch gerne hören! Er sprach: Morgen sollst du ihn hören!
ತತ ಆಗ್ರಿಪ್ಪಃ ಫೀಷ್ಟಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಅಹಮಪಿ ತಸ್ಯ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಮ್ ಅಭಿಲಷಾಮಿ| ತದಾ ಫೀಷ್ಟೋ ವ್ಯಾಹರತ್ ಶ್ವಸ್ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ತ್ವಂ ಶ್ರೋಷ್ಯಸಿ|
23 Am folgenden Tage nun kamen Agrippa und Bernice mit großem Gepränge und gingen mit den Obersten und den angesehensten Männern der Stadt in den Hörsaal, und auf Befehl des Festus wurde Paulus gebracht.
ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಆಗ್ರಿಪ್ಪೋ ಬರ್ಣೀಕೀ ಚ ಮಹಾಸಮಾಗಮಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನವಾಹಿನೀಪತಿಭಿ ರ್ನಗರಸ್ಥಪ್ರಧಾನಲೋಕೈಶ್ಚ ಸಹ ಮಿಲಿತ್ವಾ ರಾಜಗೃಹಮಾಗತ್ಯ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೌ ತದಾ ಫೀಷ್ಟಸ್ಯಾಜ್ಞಯಾ ಪೌಲ ಆನೀತೋಽಭವತ್|
24 Und Festus sprach: König Agrippa und alle anwesenden Männer! Da seht ihr den, um dessentwillen die ganze Menge der Juden in Jerusalem und hier mich anging, indem sie schrieen, er dürfe nicht länger leben.
ತದಾ ಫೀಷ್ಟಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಹೇ ರಾಜನ್ ಆಗ್ರಿಪ್ಪ ಹೇ ಉಪಸ್ಥಿತಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಸಮೂಹೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಮಾನುಷೇ ಮಮ ಸಮೀಪೇ ನಿವೇದನಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಪುನರಲ್ಪಕಾಲಮಪಿ ತಸ್ಯ ಜೀವನಂ ನೋಚಿತಂ ತಮೇತಂ ಮಾನುಷಂ ಪಶ್ಯತ|
25 Weil ich aber erkannte, daß er nichts getan hat, was des Todes würdig wäre, und auch er selbst sich auf den Kaiser berufen hat, so habe ich beschlossen, ihn abzusenden.
ಕಿನ್ತ್ವೇಷ ಜನಃ ಪ್ರಾಣನಾಶರ್ಹಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕೃತವಾನ್ ಇತ್ಯಜಾನಾಂ ತಥಾಪಿ ಸ ಮಹಾರಾಜಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ತಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ಮತಿಮಕರವಮ್|
26 Ich weiß jedoch dem Herrn nichts Gewisses über ihn zu schreiben. Darum habe ich ihn euch vorgeführt, allermeist dir, König Agrippa, damit ich nach geschehener Untersuchung etwas zu schreiben wisse.
ಕಿನ್ತು ಶ್ರೀಯುಕ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕಿಂ ಲೇಖನೀಯಮ್ ಇತ್ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿನ್ ನಿರ್ಣಯಸ್ಯ ನ ಜಾತತ್ವಾದ್ ಏತಸ್ಯ ವಿಚಾರೇ ಸತಿ ಯಥಾಹಂ ಲೇಖಿತುಂ ಕಿಞ್ಚನ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ ತದರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮಕ್ಷಂ ವಿಶೇಷತೋ ಹೇ ಆಗ್ರಿಪ್ಪರಾಜ ಭವತಃ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಏತಮ್ ಆನಯೇ|
27 Denn es dünkt mich unvernünftig, einen Gefangenen abzusenden, ohne die gegen ihn erhobenen Klagen anzugeben.
ಯತೋ ಬನ್ದಿಪ್ರೇಷಣಸಮಯೇ ತಸ್ಯಾಭಿಯೋಗಸ್ಯ ಕಿಞ್ಚಿದಲೇಖನಮ್ ಅಹಮ್ ಅಯುಕ್ತಂ ಜಾನಾಮಿ|
