Apostelgeschichte 23
1 Da sah Paulus den Hohen Rat fest an und sprach: Ihr Männer und Brüder, ich habe mit allem guten Gewissen Gott zu dienen gesucht bis auf diesen Tag.
సభాసద్లోకాన్ ప్రతి పౌలోఽనన్యదృష్ట్యా పశ్యన్ అకథయత్, హే భ్రాతృగణా అద్య యావత్ సరలేన సర్వ్వాన్తఃకరణేనేశ్వరస్య సాక్షాద్ ఆచరామి|
2 Aber der Hohepriester Ananias befahl den Umstehenden, ihn auf den Mund zu schlagen.
అనేన హనానీయనామా మహాయాజకస్తం కపోలే చపేటేనాహన్తుం సమీపస్థలోకాన్ ఆదిష్టవాన్|
3 Da sprach Paulus zu ihm: Gott wird dich schlagen, du getünchte Wand! Du sitzest da, mich zu richten nach dem Gesetz, und heißest mich schlagen wider das Gesetz?
తదా పౌలస్తమవదత్, హే బహిష్పరిష్కృత, ఈశ్వరస్త్వాం ప్రహర్త్తుమ్ ఉద్యతోస్తి, యతో వ్యవస్థానుసారేణ విచారయితుమ్ ఉపవిశ్య వ్యవస్థాం లఙ్ఘిత్వా మాం ప్రహర్త్తుమ్ ఆజ్ఞాపయసి|
4 Die Umstehenden aber sprachen: Schmähst du den Hohenpriester Gottes?
తతో నికటస్థా లోకా అకథయన్, త్వం కిమ్ ఈశ్వరస్య మహాయాజకం నిన్దసి?
5 Da sprach Paulus: Ich wußte nicht, ihr Brüder, daß er Hoherpriester ist, denn es steht geschrieben: «Den Obersten deines Volkes sollst du nicht schmähen.»
తతః పౌలః ప్రతిభాషితవాన్ హే భ్రాతృగణ మహాయాజక ఏష ఇతి న బుద్ధం మయా తదన్యచ్చ స్వలోకానామ్ అధిపతిం ప్రతి దుర్వ్వాక్యం మా కథయ, ఏతాదృశీ లిపిరస్తి|
6 Da aber Paulus wußte, daß der eine Teil aus Sadduzäern, der andere aus Pharisäern bestand, rief er in die Ratsversammlung hinein: Ihr Männer und Brüder, ich bin ein Pharisäer und eines Pharisäers Sohn; wegen der Hoffnung und der Auferstehung der Toten werde ich gerichtet!
అనన్తరం పౌలస్తేషామ్ అర్ద్ధం సిదూకిలోకా అర్ద్ధం ఫిరూశిలోకా ఇతి దృష్ట్వా ప్రోచ్చైః సభాస్థలోకాన్ అవదత్ హే భ్రాతృగణ అహం ఫిరూశిమతావలమ్బీ ఫిరూశినః సత్నానశ్చ, మృతలోకానామ్ ఉత్థానే ప్రత్యాశాకరణాద్ అహమపవాదితోస్మి|
7 Als er aber solches sagte, entstand ein Streit zwischen den Pharisäern und den Sadduzäern, und die Versammlung spaltete sich.
ఇతి కథాయాం కథితాయాం ఫిరూశిసిదూకినోః పరస్పరం భిన్నవాక్యత్వాత్ సభాయా మధ్యే ద్వౌ సంఘౌ జాతౌ|
8 Denn die Sadduzäer sagen, es gebe keine Auferstehung, auch weder Engel noch Geist; die Pharisäer aber bekennen sich zu beidem.
యతః సిదూకిలోకా ఉత్థానం స్వర్గీయదూతా ఆత్మానశ్చ సర్వ్వేషామ్ ఏతేషాం కమపి న మన్యన్తే, కిన్తు ఫిరూశినః సర్వ్వమ్ అఙ్గీకుర్వ్వన్తి|
9 Es entstand aber ein großes Geschrei, und einige Schriftgelehrte von der Partei der Pharisäer standen auf, stritten und sprachen: Wir finden nichts Böses an diesem Menschen; hat aber ein Geist zu ihm geredet oder ein Engel, so wollen wir nicht wider Gott streiten!
తతః పరస్పరమ్ అతిశయకోలాహలే సముపస్థితే ఫిరూశినాం పక్షీయాః సభాస్థా అధ్యాపకాః ప్రతిపక్షా ఉత్తిష్ఠన్తో ఽకథయన్, ఏతస్య మానవస్య కమపి దోషం న పశ్యామః; యది కశ్చిద్ ఆత్మా వా కశ్చిద్ దూత ఏనం ప్రత్యాదిశత్ తర్హి వయమ్ ఈశ్వరస్య ప్రాతికూల్యేన న యోత్స్యామః|
10 Da aber ein großer Zwist entstand, befürchtete der Oberste, Paulus möchte von ihnen zerrissen werden, und er ließ die Truppe herabkommen und ihn aus ihrer Mitte reißen und in die Kaserne führen.
తస్మాద్ అతీవ భిన్నవాక్యత్వే సతి తే పౌలం ఖణ్డం ఖణ్డం కరిష్యన్తీత్యాశఙ్కయా సహస్రసేనాపతిః సేనాగణం తత్స్థానం యాతుం సభాతో బలాత్ పౌలం ధృత్వా దుర్గం నేతఞ్చాజ్ఞాపయత్|
11 Aber in der folgenden Nacht trat der Herr zu ihm und sprach: Sei getrost, Paulus! Denn wie du in Jerusalem von mir gezeugt hast, so sollst du auch in Rom zeugen.
రాత్రో ప్రభుస్తస్య సమీపే తిష్ఠన్ కథితవాన్ హే పౌల నిర్భయో భవ యథా యిరూశాలమ్నగరే మయి సాక్ష్యం దత్తవాన్ తథా రోమానగరేపి త్వయా దాతవ్యమ్|
12 Als es aber Tag geworden war, rotteten sich etliche Juden zusammen und verschworen sich, weder zu essen noch zu trinken, bis sie den Paulus umgebracht hätten.
దినే సముపస్థితే సతి కియన్తో యిహూదీయలోకా ఏకమన్త్రణాః సన్తః పౌలం న హత్వా భోజనపానే కరిష్యామ ఇతి శపథేన స్వాన్ అబధ్నన్|
13 Es waren aber ihrer mehr als vierzig, die diese Verschwörung gemacht hatten.
చత్వారింశజ్జనేభ్యోఽధికా లోకా ఇతి పణమ్ అకుర్వ్వన్|
14 Diese gingen zu den Hohenpriestern und Ältesten und sprachen: Wir haben uns mit einem Fluche verschworen, nichts zu genießen, bis wir den Paulus umgebracht haben.
తే మహాయాజకానాం ప్రాచీనలోకానాఞ్చ సమీపం గత్వా కథయన్, వయం పౌలం న హత్వా కిమపి న భోక్ష్యామహే దృఢేనానేన శపథేన బద్ధ్వా అభవామ|
15 So machet nun ihr samt dem Hohen Rate es dem Obersten klar, daß er ihn morgen zu euch hinabführe, da ihr seine Sache genauer untersuchen möchtet; wir aber sind bereit, ihn vor seiner Ankunft umzubringen.
అతఏవ సామ్ప్రతం సభాసద్లోకైః సహ వయం తస్మిన్ కఞ్చిద్ విశేషవిచారం కరిష్యామస్తదర్థం భవాన్ శ్వో ఽస్మాకం సమీపం తమ్ ఆనయత్వితి సహస్రసేనాపతయే నివేదనం కురుత తేన యుష్మాకం సమీపం ఉపస్థితేః పూర్వ్వం వయం తం హన్తు సజ్జిష్యామ|
16 Als aber der Schwestersohn des Paulus von diesem Anschlag hörte, kam er, ging in die Kaserne hinein und meldete es dem Paulus.
తదా పౌలస్య భాగినేయస్తేషామితి మన్త్రణాం విజ్ఞాయ దుర్గం గత్వా తాం వార్త్తాం పౌలమ్ ఉక్తవాన్|
17 Da rief Paulus einen der Hauptleute zu sich und sprach: Führe diesen Jüngling zu dem Obersten, denn er hat ihm etwas zu melden.
తస్మాత్ పౌల ఏకం శతసేనాపతిమ్ ఆహూయ వాక్యమిదమ్ భాషితవాన్ సహస్రసేనాపతేః సమీపేఽస్య యువమనుష్యస్య కిఞ్చిన్నివేదనమ్ ఆస్తే, తస్మాత్ తత్సవిధమ్ ఏనం నయ|
18 Der nahm ihn und führte ihn zu dem Obersten und sprach: Der Gefangene Paulus rief mich zu sich und bat mich, diesen Jüngling zu dir zu führen, der dir etwas zu sagen habe.
తతః స తమాదాయ సహస్రసేనాపతేః సమీపమ్ ఉపస్థాయ కథితవాన్, భవతః సమీపేఽస్య కిమపి నివేదనమాస్తే తస్మాత్ బన్దిః పౌలో మామాహూయ భవతః సమీపమ్ ఏనమ్ ఆనేతుం ప్రార్థితవాన్|
19 Da nahm ihn der Oberste bei der Hand, ging mit ihm beiseite und fragte ihn: Was hast du mir zu melden?
తదా సహస్రసేనాపతిస్తస్య హస్తం ధృత్వా నిర్జనస్థానం నీత్వా పృష్ఠవాన్ తవ కిం నివేదనం? తత్ కథయ|
20 Und er sprach: Die Juden sind übereingekommen, dich zu bitten, daß du morgen Paulus in den Hohen Rat hinabführen lassest, da sie seine Sache noch genauer untersuchen möchten.
తతః సోకథయత్, యిహూదీయలాకాః పౌలే కమపి విశేషవిచారం ఛలం కృత్వా తం సభాం నేతుం భవతః సమీపే నివేదయితుం అమన్త్రయన్|
21 Laß dich aber nicht von ihnen bereden, denn mehr als vierzig Männer von ihnen stellen ihm nach; die haben sich verschworen, weder zu essen noch zu trinken, bis sie ihn umgebracht haben, und jetzt sind sie bereit und warten auf deine Zusage.
కిన్తు మవతా తన్న స్వీకర్త్తవ్యం యతస్తేషాం మధ్యేవర్త్తినశ్చత్వారింశజ్జనేభ్యో ఽధికలోకా ఏకమన్త్రణా భూత్వా పౌలం న హత్వా భోజనం పానఞ్చ న కరిష్యామ ఇతి శపథేన బద్ధాః సన్తో ఘాతకా ఇవ సజ్జితా ఇదానీం కేవలం భవతో ఽనుమతిమ్ అపేక్షన్తే|
22 Nun entließ der Oberste den Jüngling und gebot ihm, niemandem zu sagen, daß er ihm solches angezeigt habe.
యామిమాం కథాం త్వం నివేదితవాన్ తాం కస్మైచిదపి మా కథయేత్యుక్త్వా సహస్రసేనాపతిస్తం యువానం విసృష్టవాన్|
23 Und er ließ zwei Hauptleute zu sich rufen und sprach: Haltet zweihundert Soldaten bereit, damit sie nach Cäsarea ziehen, dazu siebzig Reiter und zweihundert Schleuderer, von der dritten Stunde der Nacht an;
అనన్తరం సహస్రసేనాపతి ర్ద్వౌ శతసేనాపతీ ఆహూయేదమ్ ఆదిశత్, యువాం రాత్రౌ ప్రహరైకావశిష్టాయాం సత్యాం కైసరియానగరం యాతుం పదాతిసైన్యానాం ద్వే శతే ఘోటకారోహిసైన్యానాం సప్తతిం శక్తిధారిసైన్యానాం ద్వే శతే చ జనాన్ సజ్జితాన్ కురుతం|
24 auch soll man Tiere bereitstellen, um den Paulus daraufzusetzen und ihn zu dem Landpfleger Felix in Sicherheit zu bringen.
పౌలమ్ ఆరోహయితుం ఫీలిక్షాధిపతేః సమీపం నిర్వ్విఘ్నం నేతుఞ్చ వాహనాని సముపస్థాపయతం|
25 Und er schrieb einen Brief, der folgenden Inhalt hatte:
అపరం స పత్రం లిఖిత్వా దత్తవాన్ తల్లిఖితమేతత్,
26 «Claudius Lysias schickt dem edlen Landpfleger Felix einen Gruß!
మహామహిమశ్రీయుక్తఫీలిక్షాధిపతయే క్లౌదియలుషియస్య నమస్కారః|
27 Diesen Mann, den die Juden ergriffen haben und umbringen wollten, habe ich mit Hilfe der Truppe befreit, da ich vernahm, daß er ein Römer sei.
యిహూదీయలోకాః పూర్వ్వమ్ ఏనం మానవం ధృత్వా స్వహస్తై ర్హన్తుమ్ ఉద్యతా ఏతస్మిన్నన్తరే ససైన్యోహం తత్రోపస్థాయ ఏష జనో రోమీయ ఇతి విజ్ఞాయ తం రక్షితవాన్|
28 Da ich aber den Grund ihrer Anklage gegen ihn ermitteln wollte, führte ich ihn in ihren Hohen Rat hinab.
కిన్నిమిత్తం తే తమపవదన్తే తజ్జ్ఞాతుం తేషా సభాం తమానాయితవాన్|
29 Da fand ich, daß er wegen Streitfragen ihres Gesetzes angeklagt werde, aber keine Anklage auf sich habe, die des Todes oder der Bande wert wäre.
తతస్తేషాం వ్యవస్థాయా విరుద్ధయా కయాచన కథయా సోఽపవాదితోఽభవత్, కిన్తు స శృఙ్ఖలబన్ధనార్హో వా ప్రాణనాశార్హో భవతీదృశః కోప్యపరాధో మయాస్య న దృష్టః|
30 Da mir aber angezeigt wurde, daß eine Verschwörung gegen diesen Mann bestehe, so habe ich ihn sogleich zu dir geschickt und auch den Klägern befohlen, sich seinetwegen an dich zu wenden. Lebe wohl!»
తథాపి మనుష్యస్యాస్య వధార్థం యిహూదీయా ఘాతకాఇవ సజ్జితా ఏతాం వార్త్తాం శ్రుత్వా తత్క్షణాత్ తవ సమీపమేనం ప్రేషితవాన్ అస్యాపవాదకాంశ్చ తవ సమీపం గత్వాపవదితుమ్ ఆజ్ఞాపయమ్| భవతః కుశలం భూయాత్|
31 Die Kriegsknechte nun nahmen den Paulus, wie ihnen befohlen war, und führten ihn bei Nacht nach Antipatris.
సైన్యగణ ఆజ్ఞానుసారేణ పౌలం గృహీత్వా తస్యాం రజన్యామ్ ఆన్తిపాత్రినగరమ్ ఆనయత్|
32 Am folgenden Tage aber ließen sie die Reiter mit ihm ziehen und kehrten wieder in die Kaserne zurück.
పరేఽహని తేన సహ యాతుం ఘోటకారూఢసైన్యగణం స్థాపయిత్వా పరావృత్య దుర్గం గతవాన్|
33 Jene aber übergaben bei ihrer Ankunft in Cäsarea dem Landpfleger den Brief und führten ihm auch den Paulus vor.
తతః పరే ఘోటకారోహిసైన్యగణః కైసరియానగరమ్ ఉపస్థాయ తత్పత్రమ్ అధిపతేః కరే సమర్ప్య తస్య సమీపే పౌలమ్ ఉపస్థాపితవాన్|
34 Nachdem aber der Landpfleger den Brief gelesen und auf die Frage, aus welcher Provinz er wäre, erfahren hatte, daß er aus Cilicien sei, sprach er:
తదాధిపతిస్తత్పత్రం పఠిత్వా పృష్ఠవాన్ ఏష కిమ్ప్రదేశీయో జనః? స కిలికియాప్రదేశీయ ఏకో జన ఇతి జ్ఞాత్వా కథితవాన్,
35 Ich will dich verhören, wenn deine Ankläger auch eingetroffen sind. Und er befahl, ihn im Palast des Herodes zu bewachen.
తవాపవాదకగణ ఆగతే తవ కథాం శ్రోష్యామి| హేరోద్రాజగృహే తం స్థాపయితుమ్ ఆదిష్టవాన్|
