2 Samuel 22

1 Und David redete zu dem HERRN die Worte dieses Liedes, am Tage, als der HERR ihn aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls errettet hatte.

۱ و داود در روزی که خداوند او را ازدست جمیع دشمنانش و از دست شاول رهایی داد، کلمات این سرود را برای خداوند انشا نمود.

2 Er sprach: Der HERR ist meine Felsenkluft, meine Burg und meine Zuflucht;

۲ و گفت: «خداوند صخره من و قلعه من و رهاننده من است.

3 mein Gott ist mein Fels, darin ich mich berge, mein Schild und das Horn meines Heils, meine Festung und meine Zuflucht, mein Erretter, der mich von Gewalttat befreit.

۳ خدای صخره من که بر او توکل خواهم نمود، سپر من و شاخ نجاتم، برج بلند و ملجای من، ای نجات‌دهنده من، مرا از ظلم خواهی رهانید.

4 Den HERRN, den Hochgelobten, rief ich an und wurde von meinen Feinden errettet.

۴ خداوند را که سزاوار کل حمد است، خواهم خواند. پس از دشمنان خود خلاصی خواهم یافت.

5 Todeswehen umfingen mich, Bäche Belials schreckten mich;

۵ زیرا که موجهای موت مرا احاطه نموده، وسیلهای عصیان مرا ترسانیده بود.

6 Stricke der Unterwelt umschlangen mich, Todesschlingen kamen mir entgegen. (Sheol h7585)

۶ رسنهای گور مرا احاطه نمودند. دامهای موت مرا دریافتند. (Sheol h7585)

7 In meiner Angst rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; er hörte in seinem Tempel meine Stimme, mein Schreien kam vor ihn zu seinen Ohren.

۷ در تنگی خود خداوند را خواندم. و نزد خدای خویش دعا نمودم. و او آواز مرا از هیکل خودشنید. و استغاثه من به گوش وی رسید.

8 Die Erde bebte und erzitterte, die Grundfesten des Himmels wurden erschüttert und bebten, weil er zornig war.

۸ آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید. واساسهای آسمان بلرزیدند. و از حدت خشم اومتحرک گردیدند.

9 Rauch stieg auf von seiner Nase und verzehrendes Feuer aus seinem Mund, Feuerglut brannte daraus hervor.

۹ از بینی وی دود متصاعد شد. و از دهان او آتش سوزان درآمد و اخگرها از آن افروخته گردید.

10 Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen;

۱۰ و او آسمانها را خم کرده، نزول فرمود. وتاریکی غلیظ زیر پایهایش بود.

11 er fuhr auf dem Cherub und flog daher, er schwebte auf den Fittichen des Windes.

۱۱ بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید.

12 Er machte Finsternis um sich her zu seinem Gezelt, dunkle Wasser, dichte Wolken.

۱۲ ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را.

13 Vom Glanz vor ihm brannte Feuerglut;

۱۳ از درخشندگی‌ای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.

14 und der HERR donnerte vom Himmel, der Höchste ließ seine Stimme erschallen;

۱۴ خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.

15 er schoß seine Pfeile und zerstreute sie, [schleuderte] Blitze und schreckte sie.

۱۵ تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.

16 Da sah man die Betten des Meeres, und die Gründe des Erdbodens wurden aufgedeckt von des HERRN Schelten, von dem Schnauben seines grimmigen Zorns!

۱۶ پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی.

17 Er langte herab aus der Höhe und ergriff mich, er zog mich aus großen Wassern;

۱۷ از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید.

18 er rettete mich von meinem mächtigen Feind und von meinen Hassern; denn sie waren mir zu stark;

۱۸ مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند.

19 sie hatten mich überfallen zur Zeit meines Unglücks; aber der HERR ward mir zur Stütze

۱۹ در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.

20 und führte mich heraus in die Weite, er befreite mich; denn er hatte Wohlgefallen an mir.

۲۰ مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت می‌داشت.

21 Der HERR vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände lohnte er mir;

۲۱ پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.

22 denn ich habe die Wege des HERRN bewahrt und bin nicht abgefallen von meinem Gott,

۲۲ زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.

23 sondern ich hatte alle seine Rechte vor mir und stieß seine Satzungen nicht von mir,

۲۳ چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.

24 und ich hielt es ganz mit ihm und hütete mich vor meiner Sünde.

۲۴ و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.

25 Darum vergalt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen.

۲۵ بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و بر‌حسب صداقتی که در نظر وی داشتم.

26 Gegen den Frommen erzeigst du dich fromm, gegen den Redlichen redlich,

۲۶ با شخص رحیم، خویشتن را رحیم خواهی نمود. و با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.

27 gegen den Reinen erzeigst du dich rein, aber den Hinterlistigen überlistest du.

۲۷ با شخص طاهر به طهارت عمل خواهی نمود. و با کج خلقان مخالفت خواهی کرد.

28 Denn du rettest alles elende Volk, aber du erniedrigst die Augen aller Stolzen.

۲۸ و قوم مستمند را نجات خواهی داد. اماچشمان تو بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی.

29 Denn du, HERR, bist meine Leuchte; der HERR macht meine Finsternis licht;

۲۹ زیرا که تو‌ای خداوند، نور من هستی. وخداوند، تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهدساخت.

30 denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauern springen.

۳۰ زیرا که به استعانت تو بر لشکری تاخت آوردم. و به مدد خدای خود بر حصارها جست وخیز نمودم.

31 Dieser Gott! Sein Weg ist vollkommen, die Rede des HERRN ist geläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.

۳۱ و اما خدا، طریق وی کامل است؛ و کلام خداوند مصفا؛ و او برای جمیع متوکلانش سپرمی باشد.

32 Denn wer ist Gott, außer dem HERRN, und wer ist ein Fels, außer unserm Gott?

۳۲ زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر از خدای ما؟

33 Gott umgürtet mich mit Kraft und macht meinen Weg unsträflich,

۳۳ خدا قلعه استوار من است. و طریق مرا کامل می سازد.

34 er macht meine Füße den Hirschen gleich und stellt mich auf meine Höhen;

۳۴ و پایهایم را مثل پای غزال می‌گرداند، و مرا برمکانهای بلندم برپا می‌دارد.

35 er lehrt meine Hände streiten und meine Arme den ehernen Bogen spannen;

۳۵ دستهای مرا به جنگ تعلیم می‌دهد، و به بازوی خود کمان برنجین را می‌کشم.

36 du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Herablassung machte mich groß;

۳۶ و سپر نجات خود را به من خواهی داد، و لطف تو مرا بزرگ خواهد ساخت.

37 du machtest mir Raum zum Gehen, daß meine Knöchel nicht wankten.

۳۷ قدمهای مرا در زیر من وسعت دادی که پایهایم نلغزید.

38 Ich jagte meinen Feinden nach und vertilgte sie und kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren;

۳۸ دشمنان خود را تعاقب نموده، ایشان را هلاک خواهم ساخت، و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.

39 ich rieb sie auf und zerschmetterte sie, daß sie nicht mehr aufstehen konnten; sie fielen unter meine Füße.

۳۹ ایشان را خراب کرده، خرد خواهم ساخت تادیگر برنخیزند، و زیر پایهایم خواهند افتاد.

40 Du hast mich gegürtet mit Kraft zum Streit, du hast unter mich gebeugt, die sich wider mich setzten.

۴۰ زیرا کمر مرا برای جنگ به قوت خواهی بست، و آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی ساخت.

41 Du wandtest mir den Rücken meiner Feinde zu, und meine Hasser habe ich vertilgt.

۴۱ و دشمنانم را پیش من منهزم خواهی کرد تاخصمان خود را منقطع سازم.

42 Sie schrieen, aber da war kein Retter; zu dem HERRN, aber er antwortete ihnen nicht.

۴۲ فریاد برمی آورند، اما رهاننده‌ای نیست؛ و به سوی خداوند، لیکن ایشان را اجابت نخواهدکرد.

43 Und ich zerrieb sie wie Erdenstaub, zertrat sie wie Straßenkot und warf sie hinaus.

۴۳ پس ایشان را مثل غبار زمین نرم می‌کنم. و مثل گل کوچه‌ها کوبیده، پایمال می‌سازم.

44 Du rettetest mich aus den Zänkereien des Volkes und bewahrtest mich auf zum Haupt der Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir;

۴۴ و تو مرا از مخاصمات قوم من خواهی رهانید، و مرا برای سرداری امت‌ها حفظ خواهی کرد، وقومی را که نشناخته بودم، مرا بندگی خواهندنمود.

45 die Kinder der Fremden schmeicheln mir, sie folgen mir aufs Wort;

۴۵ غریبان نزد من تذلل خواهند کرد و به مجردشنیدن من، مرا اطاعت خواهند نمود.

46 die Kinder der Fremden verzagen und kommen zitternd hervor aus ihren Schlössern.

۴۶ غریبان پژمرده خواهند گردید و از مکان های مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.

47 Es lebt der HERR, und gepriesen sei mein Fels, und erhoben werde der Gott meines Heils!

۴۷ خداوند زنده است و صخره من متبارک وخدای صخره نجات من متعال باد.

48 Der Gott, der mir Rache verlieh und mir die Völker unterwarf;

۴۸ ‌ای خدایی که برای من انتقام می‌کشی و قومهارا زیر من پست می‌سازی.

49 der mich meinen Feinden entrinnen ließ und mich trotz meiner Widersacher erhöhte, mich errettete von dem gewalttätigen Mann!

۴۹ و مرا از دست دشمنانم بیرون می‌آوری و برمقاومت کنندگانم مرا بلند می‌گردانی. تو مرا ازمرد ظالم خلاصی خواهی داد.

50 Darum will ich dich, o HERR, loben unter den Heiden und deinem Namen singen,

۵۰ بنابراین‌ای خداوند، تو را در میان امت‌ها حمدخواهم گفت. و به نام تو ترنم خواهم نمود.

51 der seinem Könige große Siege verliehen hat und seinem Gesalbten Gnade erweist, David und seinem Samen bis in Ewigkeit!

۵۱ نجات عظیمی برای پادشاه خود می‌نماید. وبرای مسیح خویش رحمت را پدید می‌آورد. به جهت داود و ذریت وی تا ابدالاباد.»