< 2 Korinther 8 >
1 Wir tun euch aber, ihr Brüder, die Gnade Gottes kund, welche den Gemeinden Mazedoniens gegeben worden ist.
ஹே ப்⁴ராதர: , மாகித³நியாதே³ஸ²ஸ்தா²ஸு ஸமிதிஷு ப்ரகாஸி²தோ ய ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹஸ்தமஹம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
2 Denn trotz vieler Trübsalsproben hat ihre überfließende Freude und ihre so tiefe Armut den Reichtum ihrer Gebefreudigkeit zutage gefördert.
வஸ்துதோ ப³ஹுக்லேஸ²பரீக்ஷாஸமயே தேஷாம்’ மஹாநந்தோ³(அ)தீவதீ³நதா ச வதா³ந்யதாயா: ப்ரசுரப²லம் அப²லயதாம்’|
3 Denn nach Vermögen, ja ich bezeuge es, über ihr Vermögen waren sie bereitwillig
தே ஸ்வேச்ச²யா யதா²ஸ²க்தி கிஞ்சாதிஸ²க்தி தா³ந உத்³யுக்தா அப⁴வந் இதி மயா ப்ரமாணீக்ரியதே|
4 und baten uns mit vielem Zureden um die Gnade, an dem Dienste für die Heiligen teilnehmen zu dürfen,
வயஞ்ச யத் பவித்ரலோகேப்⁴யஸ்தேஷாம்’ தா³நம் உபகாரார்த²கம் அம்’ஸ²நஞ்ச க்³ரு’ஹ்லாமஸ்தத்³ ப³ஹுநுநயேநாஸ்மாந் ப்ரார்தி²தவந்த: |
5 und nicht nur, wie wir es erhofften, sondern sich selbst gaben sie hin, zuerst dem Herrn und dann uns, durch den Willen Gottes,
வயம்’ யாத்³ரு’க் ப்ரத்யைக்ஷாமஹி தாத்³ரு’க்³ அக்ரு’த்வா தே(அ)க்³ரே ப்ரப⁴வே தத: பரம் ஈஸ்²வரஸ்யேச்ச²யாஸ்மப்⁴யமபி ஸ்வாந் ந்யவேத³யந்|
6 so daß wir Titus zusprachen, dieses Liebeswerk, wie er es angefangen hatte, nun auch bei euch zu Ende zu führen.
அதோ ஹேதோஸ்த்வம்’ யதா²ரப்³த⁴வாந் ததை²வ கரிந்தி²நாம்’ மத்⁴யே(அ)பி தத்³ தா³நக்³ரஹணம்’ ஸாத⁴யேதி யுஷ்மாந் அதி⁴ வயம்’ தீதம்’ ப்ரார்த²யாமஹி|
7 Aber wie ihr in allen Stücken reich seid, an Glauben, am Wort, an Erkenntnis und an allem Eifer und der Liebe, die ihr zu uns habt, so möge auch dieses Liebeswerk reichlich bei euch ausfallen!
அதோ விஸ்²வாஸோ வாக்படுதா ஜ்ஞாநம்’ ஸர்வ்வோத்ஸாஹோ (அ)ஸ்மாஸு ப்ரேம சைதை ர்கு³ணை ர்யூயம்’ யதா²பராந் அதிஸே²த்⁴வே ததை²வைதேந கு³ணேநாப்யதிஸே²த்⁴வம்’|
8 Nicht als Gebot sage ich das, sondern um durch den Eifer anderer auch die Echtheit eurer Liebe zu erproben.
ஏதத்³ அஹம் ஆஜ்ஞயா கத²யாமீதி நஹி கிந்த்வந்யேஷாம் உத்ஸாஹகாரணாத்³ யுஷ்மாகமபி ப்ரேம்ந: ஸாரல்யம்’ பரீக்ஷிதுமிச்ச²தா மயைதத் கத்²யதே|
9 Denn ihr kennet die Gnade unsres Herrn Jesus Christus, daß er, obwohl er reich war, um euretwillen arm wurde, damit ihr durch seine Armut reich würdet!
யூயஞ்சாஸ்மத்ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹம்’ ஜாநீத² யதஸ்தஸ்ய நிர்த⁴நத்வேந யூயம்’ யத்³ த⁴நிநோ ப⁴வத² தத³ர்த²ம்’ ஸ த⁴நீ ஸந்நபி யுஷ்மத்க்ரு’தே நிர்த⁴நோ(அ)ப⁴வத்|
10 Und ich gebe meine Meinung hierüber ab: Es ist geziemend für euch, weil ihr nicht nur das Tun, sondern auch das Wollen seit vorigem Jahre angefangen habt,
ஏதஸ்மிந் அஹம்’ யுஷ்மாந் ஸ்வவிசாரம்’ ஜ்ஞாபயாமி| க³தம்’ ஸம்’வத்ஸரம் ஆரப்⁴ய யூயம்’ கேவலம்’ கர்ம்ம கர்த்தம்’ தந்நஹி கிந்த்விச்சு²கதாம்’ ப்ரகாஸ²யிதுமப்யுபாக்ராப்⁴யத்⁴வம்’ ததோ ஹேதோ ர்யுஷ்மத்க்ரு’தே மம மந்த்ரணா ப⁴த்³ரா|
11 daß ihr nun auch das Tun vollendet, damit der Geneigtheit des Willens auch das Vollenden entspreche, nach Maßgabe dessen, was ihr habt.
அதோ (அ)து⁴நா தத்கர்ம்மஸாத⁴நம்’ யுஷ்மாபி⁴: க்ரியதாம்’ தேந யத்³வத்³ இச்சு²கதாயாம் உத்ஸாஹஸ்தத்³வத்³ ஏகைகஸ்ய ஸம்பத³நுஸாரேண கர்ம்மஸாத⁴நம் அபி ஜநிஷ்யதே|
12 Denn wo der gute Wille vorhanden ist, da ist einer angenehm nach dem, was er hat, nicht nach dem, was er nicht hat.
யஸ்மிந் இச்சு²கதா வித்³யதே தேந யந்ந தா⁴ர்ய்யதே தஸ்மாத் ஸோ(அ)நுக்³ரு’ஹ்யத இதி நஹி கிந்து யத்³ தா⁴ர்ய்யதே தஸ்மாதே³வ|
13 Dieses sage ich aber nicht, damit andere Erleichterung haben, ihr aber Bedrängnis; sondern nach dem Grundsatz der Gleichheit soll in der jetzigen Zeit euer Überfluß dem Mangel jener abhelfen,
யத இதரேஷாம்’ விராமேண யுஷ்மாகஞ்ச க்லேஸே²ந ப⁴விதவ்யம்’ தந்நஹி கிந்து ஸமதயைவ|
14 auf daß auch ihr Überfluß eurem Mangel abhelfe, damit ein Ausgleich stattfinde,
வர்த்தமாநஸமயே யுஷ்மாகம்’ த⁴நாதி⁴க்யேந தேஷாம்’ த⁴நந்யூநதா பூரயிதவ்யா தஸ்மாத் தேஷாமப்யாதி⁴க்யேந யுஷ்மாகம்’ ந்யூநதா பூரயிஷ்யதே தேந ஸமதா ஜநிஷ்யதே|
15 wie geschrieben steht: «Wer viel sammelte, hatte nicht Überfluß, und wer wenig sammelte, hatte nicht Mangel.»
ததே³வ ஸா²ஸ்த்ரே(அ)பி லிகி²தம் ஆஸ்தே யதா², யேநாதி⁴கம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹீதம்’ தஸ்யாதி⁴கம்’ நாப⁴வத் யேந சால்பம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹீதம்’ தஸ்யால்பம்’ நாப⁴வத்|
16 Gott aber sei Dank, der denselben Eifer für euch dem Titus ins Herz gegeben hat.
யுஷ்மாகம்’ ஹிதாய தீதஸ்ய மநஸி ய ஈஸ்²வர இமம் உத்³யோக³ம்’ ஜநிதவாந் ஸ த⁴ந்யோ ப⁴வது|
17 Denn er nahm nicht nur den Zuspruch an, sondern reiste, weil er so großen Eifer hatte, freiwillig zu euch ab.
தீதோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரார்த²நாம்’ க்³ரு’ஹீதவாந் கிஞ்ச ஸ்வயம் உத்³யுக்த: ஸந் ஸ்வேச்ச²யா யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³தவாந்|
18 Wir sandten aber den Bruder mit ihm, dessen Lob wegen des Evangeliums bei allen Gemeinden [bekannt geworden] ist.
தேந ஸஹ யோ(அ)பர ஏகோ ப்⁴ராதாஸ்மாபி⁴: ப்ரேஷித: ஸுஸம்’வாதா³த் தஸ்ய ஸுக்²யாத்யா ஸர்வ்வா: ஸமிதயோ வ்யாப்தா: |
19 Und nicht nur das, sondern er ist auch von den Gemeinden zu unserm Reisegefährten erwählt worden für dieses Liebeswerk, das von uns zur Ehre des Herrn selbst und zum Beweise unsres guten Willens besorgt wird,
ப்ரபோ⁴ ர்கௌ³ரவாய யுஷ்மாகம் இச்சு²கதாயை ச ஸ ஸமிதிபி⁴ரேதஸ்யை தா³நஸேவாயை அஸ்மாகம்’ ஸங்கி³த்வே ந்யயோஜ்யத|
20 indem wir das verhüten wollen, daß uns jemand dieser reichen Steuer halben, die durch uns besorgt wird, übel nachrede.
யதோ யா மஹோபாயநஸேவாஸ்மாபி⁴ ர்விதீ⁴யதே தாமதி⁴ வயம்’ யத் கேநாபி ந நிந்த்³யாமஹே தத³ர்த²ம்’ யதாமஹே|
21 Denn wir sind auf das bedacht, was recht ist, nicht nur vor dem Herrn, sondern auch vor den Menschen.
யத: கேவலம்’ ப்ரபோ⁴: ஸாக்ஷாத் தந்நஹி கிந்து மாநவாநாமபி ஸாக்ஷாத் ஸதா³சாரம்’ கர்த்தும் ஆலோசாமஹே|
22 Wir sandten aber mit ihnen unsern Bruder, den wir oft und in vielen Stücken als eifrig erfunden haben, der jetzt aber im großen Vertrauen zu euch noch viel eifriger ist.
தாப்⁴யாம்’ ஸஹாபர ஏகோ யோ ப்⁴ராதாஸ்மாபி⁴: ப்ரேஷித: ஸோ(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்ப³ஹுவிஷயேஷு ப³ஹவாராந் பரீக்ஷித உத்³யோகீ³வ ப்ரகாஸி²தஸ்²ச கிந்த்வது⁴நா யுஷ்மாஸு த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸாத் தஸ்யோத்ஸாஹோ ப³ஹு வவ்ரு’தே⁴|
23 Was Titus betrifft, so ist er mein Genosse und Mitarbeiter für euch; unsre Brüder aber sind Apostel der Gemeinden, eine Ehre Christi.
யதி³ கஸ்²சித் தீதஸ்ய தத்த்வம்’ ஜிஜ்ஞாஸதே தர்ஹி ஸ மம ஸஹபா⁴கீ³ யுஷ்மந்மத்⁴யே ஸஹகாரீ ச, அபரயோ ர்ப்⁴ராத்ரோஸ்தத்த்வம்’ வா யதி³ ஜிஜ்ஞாஸதே தர்ஹி தௌ ஸமிதீநாம்’ தூ³தௌ க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரதிபி³ம்பௌ³ சேதி தேந ஜ்ஞாயதாம்’|
24 So liefert nun den Beweis eurer Liebe und unsres Rühmens von euch ihnen gegenüber öffentlich vor den Gemeinden!
அதோ ஹேதோ: ஸமிதீநாம்’ ஸமக்ஷம்’ யுஷ்மத்ப்ரேம்நோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸ்²லாகா⁴யாஸ்²ச ப்ராமாண்யம்’ தாந் ப்ரதி யுஷ்மாபி⁴: ப்ரகாஸ²யிதவ்யம்’|