< 2 Korinther 6 >
1 Da wir denn Mitarbeiter sind, so ermahnen wir euch auch, die Gnade Gottes nicht vergeblich zu empfangen!
தஸ்ய ஸஹாயா வயம்’ யுஷ்மாந் ப்ரார்த²யாமஹே, ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹோ யுஷ்மாபி⁴ ர்வ்ரு’தா² ந க்³ரு’ஹ்யதாம்’|
2 Denn er spricht: «Ich habe dich zur angenehmen Zeit erhört und dir am Tage des Heils geholfen.» Seht, jetzt ist die angenehme Zeit, jetzt ist der Tag des Heils!
தேநோக்தமேதத், ஸம்’ஸ்²ரோஷ்யாமி ஸு²பே⁴ காலே த்வதீ³யாம்’ ப்ரார்த²நாம் அஹம்’| உபகாரம்’ கரிஷ்யாமி பரித்ராணதி³நே தவ| பஸ்²யதாயம்’ ஸு²ப⁴கால: பஸ்²யதேத³ம்’ த்ராணதி³நம்’|
3 Wir geben niemandem irgend einen Anstoß, damit der Dienst nicht verlästert werde;
அஸ்மாகம்’ பரிசர்ய்யா யந்நிஷ்கலங்கா ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ வயம்’ குத்ராபி விக்⁴நம்’ ந ஜநயாம: ,
4 sondern in allem erweisen wir uns als Diener Gottes: in großer Geduld, in Trübsalen, in Nöten, in Ängsten,
கிந்து ப்ரசுரஸஹிஷ்ணுதா க்லேஸோ² தை³ந்யம்’ விபத் தாட³நா காராப³ந்த⁴நம்’ நிவாஸஹீநத்வம்’ பரிஸ்²ரமோ ஜாக³ரணம் உபவஸநம்’
5 unter Schlägen, in Gefängnissen, in Aufruhr, in Mühen, im Wachen, im Fasten;
நிர்ம்மலத்வம்’ ஜ்ஞாநம்’ ம்ரு’து³ஸீ²லதா ஹிதைஷிதா
6 in Keuschheit, in Erkenntnis, in Langmut, in Freundlichkeit, im heiligen Geist, in ungeheuchelter Liebe;
பவித்ர ஆத்மா நிஷ்கபடம்’ ப்ரேம ஸத்யாலாப ஈஸ்²வரீயஸ²க்தி
7 im Worte der Wahrheit, in der Kraft Gottes, durch die Waffen der Gerechtigkeit in der Rechten und Linken;
ர்த³க்ஷிணவாமாப்⁴யாம்’ கராப்⁴யாம்’ த⁴ர்ம்மாஸ்த்ரதா⁴ரணம்’
8 unter Ehre und Schande, bei böser und guter Nachrede; als Verführer und doch wahrhaftig,
மாநாபமாநயோரக்²யாதிஸுக்²யாத்யோ ர்பா⁴கி³த்வம் ஏதை: ஸர்வ்வைரீஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸ²ம்’ஸ்யாந் பரிசாரகாந் ஸ்வாந் ப்ரகாஸ²யாம: |
9 als Unbekannte und doch erkannt, als Sterbende, und siehe, wir leben, als Gezüchtigte und doch nicht getötet;
ப்⁴ரமகஸமா வயம்’ ஸத்யவாதி³நோ ப⁴வாம: , அபரிசிதஸமா வயம்’ ஸுபரிசிதா ப⁴வாம: , ம்ரு’தகல்பா வயம்’ ஜீவாம: , த³ண்ட்³யமாநா வயம்’ ந ஹந்யாமஹே,
10 als Betrübte, aber immer fröhlich, als Arme, die doch viele reich machen, als die nichts haben und doch alles besitzen.
ஸோ²கயுக்தாஸ்²ச வயம்’ ஸதா³நந்தா³ம: , த³ரித்³ரா வயம்’ ப³ஹூந் த⁴நிந: குர்ம்ம: , அகிஞ்சநாஸ்²ச வயம்’ ஸர்வ்வம்’ தா⁴ரயாம: |
11 Unser Mund hat sich gegen euch aufgetan, ihr Korinther, unser Herz ist weit geworden!
ஹே கரிந்தி²ந: , யுஷ்மாகம்’ ப்ரதி மமாஸ்யம்’ முக்தம்’ மமாந்த: கரணாஞ்ச விகஸிதம்’|
12 Ihr habt nicht engen Raum in uns; aber eng ist es in euren Herzen!
யூயம்’ மமாந்தரே ந ஸங்கோசிதா: கிஞ்ச யூயமேவ ஸங்கோசிதசித்தா: |
13 Vergeltet uns nun Gleiches (ich rede zu euch wie zu Kindern), und laßt es auch in euch weit werden!
கிந்து மஹ்யம்’ ந்யாய்யப²லதா³நார்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴ரபி விகஸிதை ர்ப⁴விதவ்யம் இத்யஹம்’ நிஜபா³லகாநிவ யுஷ்மாந் வதா³மி|
14 Ziehet nicht am gleichen Joch mit Ungläubigen! Denn was haben Gerechtigkeit und Gesetzlosigkeit miteinander zu schaffen? Was hat das Licht für Gemeinschaft mit der Finsternis?
அபரம் அப்ரத்யயிபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ யூயம் ஏகயுகே³ ப³த்³தா⁴ மா பூ⁴த, யஸ்மாத்³ த⁴ர்ம்மாத⁴ர்ம்மயோ: க: ஸம்ப³ந்தோ⁴(அ)ஸ்தி? திமிரேண ஸர்த்³த⁴ம்’ ப்ரபா⁴யா வா கா துலநாஸ்தி?
15 Wie stimmt Christus mit Belial überein? Oder was hat der Gläubige gemeinsam mit dem Ungläubigen?
பி³லீயாலதே³வேந ஸாகம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய வா கா ஸந்தி⁴: ? அவிஸ்²வாஸிநா ஸார்த்³த⁴ம்’ வா விஸ்²வாஸிலோகஸ்யாம்’ஸ²: க: ?
16 Wie reimt sich der Tempel Gottes mit Götzenbildern zusammen? Ihr aber seid ein Tempel des lebendigen Gottes, wie Gott spricht: «Ich will in ihnen wohnen und unter ihnen wandeln und will ihr Gott sein, und sie sollen mein Volk sein.»
ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரேண ஸஹ வா தே³வப்ரதிமாநாம்’ கா துலநா? அமரஸ்யேஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ யூயமேவ| ஈஸ்²வரேண தது³க்தம்’ யதா², தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)ஹம்’ ஸ்வாவாஸம்’ நிதா⁴ஸ்யாமி தேஷாம்’ மத்⁴யே ச யாதாயாதம்’ குர்வ்வந் தேஷாம் ஈஸ்²வரோ ப⁴விஷ்யாமி தே ச மல்லோகா ப⁴விஷ்யந்தி|
17 Darum «gehet aus von ihnen und sondert euch ab, spricht der Herr, und rühret kein Unreines an, so will ich euch aufnehmen»,
அதோ ஹேதோ: பரமேஸ்²வர: கத²யதி யூயம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யாத்³ ப³ஹிர்பூ⁴ய ப்ரு’த²க்³ ப⁴வத, கிமப்யமேத்⁴யம்’ ந ஸ்ப்ரு’ஸ²த; தேநாஹம்’ யுஷ்மாந் க்³ரஹீஷ்யாமி,
18 und «ich will euer Vater sein, und ihr sollt meine Söhne und Töchter sein», spricht der allmächtige Herr.
யுஷ்மாகம்’ பிதா ப⁴விஷ்யாமி ச, யூயஞ்ச மம கந்யாபுத்ரா ப⁴விஷ்யதே²தி ஸர்வ்வஸ²க்திமதா பரமேஸ்²வரேணோக்தம்’|