2 Korinther 10
1 Ich selbst aber, Paulus, ermahne euch bei der Sanftmut und Freundlichkeit Christi, der ich unter Augen zwar demütig bin bei euch, abwesend aber mutig gegen euch:
अवं तैए पौलुस ज़ै तुश्शे सामने दीन आई, पन तुसन करां दूर भोताईं सेखती सेइं ज़ोताईं। अवं तुसन मसीहेरी नम्रता ते नरमी याद करेइतां तुसन कां मिनत केरताईं।
2 ich bitte euch, daß ich nicht bei meiner Anwesenheit mutig sein müsse in der Zuversicht, mit der ich es gegen etliche zu wagen gedenke, die von uns glauben, als wandelten wir nach Fleisches Art.
अवं ई बिनती केरताईं, कि तुश्शे सामने नझ़क भोइतां दिलेर न भोनू पे; ज़ेन्च़रे अवं केत्रन पुड़ ज़ैना असन दुनियारे लोकां केरे ज़ेरे च़लने बाले समझ़तन, बहदरी हिरानेरी खियाल केरताईं।
3 Denn ob wir schon im Fleische wandeln, so streiten wir doch nicht nach Art des Fleisches;
किजोकि अगर अस दुनियाई मां ज़ीतम, पन फिरी भी अपने दुश्मन्न सेइं दुनियारे मुताबिक न लड़म।
4 denn die Waffen unsrer Ritterschaft sind nicht fleischlich, sondern mächtig durch Gott zur Zerstörung von Festungen, so daß wir Vernunftschlüsse zerstören
किजोकि इश्शी लड़ईरे हथियार मैन्हु केरे नईं, पन गड़ बछ़ोड़नेरे लेइ परमेशरेरी शक्ति।
5 und jede Höhe, die sich wider die Erkenntnis Gottes erhebt, und jeden Gedanken gefangennehmen zum Gehorsam gegen Christus,
ते अस खियालन, ते हर एक्की उच्ची गल्ली, ज़ैना परमेशरेरी पिशानरे खलाफ उट्ठतन, खतम केरतम; ते हर एक्की खियाले कब्ज़े मां केरतम, ते मसीहेरो हुक्म मन्ने बालो बनातम।
6 auch bereit sind, jeden Ungehorsam zu rächen, wenn erst euer Gehorsam vollständig geworden ist.
ते तियार रातम कि ज़ैखन तुस पूरे तरीके सेइं अपनो आप मसीहेरो हुक्म मन्नेबाले बनातथ, त अस मसीहेरे हुक्म न मन्ने बालन सज़ा देनेरे लेइ तियार रामेले।
7 Sehet ihr auf das, was vor Augen liegt? Traut jemand sich selbst zu, daß er Christus angehöre, so möge er wiederum bei sich bedenken, daß, gleichwie er Christus angehört, so auch wir.
तुस बेइरयूं रूप हेरतथ, अगर केन्ची एप्पू पुड़ ई भरोसे, कि अवं मसीहेरोईं, तै इन भी ज़ाने, कि ज़ेरो तै मसीहेरोए, तेन्च़रे अस भी मसीहेरेम आम।
8 Denn wenn ich mich auch noch etwas mehr rühmen wollte wegen unsrer Gewalt, die der Herr uns zu eurer Erbauung und nicht zu eurer Zerstörung gegeben hat, so würde ich nicht zuschanden werden,
किजोकि अगर अवं तैस अधिकारेरे बारे मां होरू भी घमण्ड हिरेईं, ज़ै प्रभुए तुश्शे विश्वास नाश केरनेरे लेइ नईं बल्के विश्वासे बद्धानेरे लेइ असन दित्तोरोए, त शरमिन्दे न भोलो।
9 damit es nicht scheine, als wollte ich euch durch die Briefe in Furcht setzen.
इन अवं एल्हेरेलेइ ज़ोताईं, कि चिट्ठी केरे ज़िरिये तुसन डराने बालो न भोईं।
10 Denn die Briefe, sagt einer, sind nachdrücklich und stark, aber die leibliche Gegenwart ist schwach und die Rede verächtlich.
किजोकि किछ लोक ज़ोतन, “कि तैसेरी चिट्ठी त ज़रूरिन ते अस्सर केरने बैलिन; पन ज़ैखन हेरतन, त तै कमज़ोर मैन्हु आए, ते तैसेरां भाषाना बेकारन।”
11 Der Betreffende soll aber bedenken, daß, wie wir als Abwesende mit dem Wort in Briefen sind, wir ebenso, wenn anwesend, auch mit der Tat sein werden.
ते ज़ै एरू ज़ोते, तै ई समझ़ रखते, ज़ेन्च़रे ठीक इश्शे चिट्ठन मां इश्शो वचन आए, तेन्च़रे तुश्शे सामने इश्शां कम्मां भी भोलां।
12 Denn wir unterstehen uns nicht, uns selbst denen beizuzählen oder gleichzusetzen, die sich selbst empfehlen; sie aber, indem sie sich an sich selbst messen und sich mit sich selbst vergleichen, sind unverständig.
किजोकि असन ई दिलेरी नईं कि अपनो आप तैन सेइं साथी गनम, या तैन सेइं अपनो आप मिलाम, ज़ैना अपनि तारीफ़ केरतन, ते अपनो आप एक्की होरि सेइं तुलोइतां बेवकूफ बन्तन।
13 Wir aber wollen uns nicht ins Maßlose rühmen, sondern nach dem Maß der Regel, welche uns Gott zugemessen hat, daß wir auch bis zu euch gelangt sind.
अस परमेशरेरे दित्तोरे कम्मे करां बेइर घमण्ड कधी न केरमेले, पन तैस्से हदी तगर ज़ै परमेशरे इश्शे लेइ बनोरीए, ते तैस मां तुस भी ओरेथ ते तैसेरे मुताबिक घमण्ड भी केरेले।
14 Denn wir strecken uns nicht zu weit aus, als wären wir nicht bis zu euch gekommen, denn wir sind ja auch mit dem Evangelium Christi bis zu euch gedrungen.
किजोकि अस एपनी हदी करां बेइर अपनो आप बधानो न चाम, ज़ेन्च़रे कि तुसन तगर न पुज़नेरी हालती मां भोते, बल्के अस पेइले थिये ज़ैना कुरिन्थुस नगरे मां मसीहेरी खुशखबरी शुनाते तुसन तगर पुज़ी जोरेम।
15 Wir rühmen uns auch nicht ins Maßlose auf Grund der Arbeiten anderer, haben aber die Hoffnung, wenn euer Glaube wächst, bei euch noch viel mehr Raum zu gewinnen, unserer Regel gemäß,
ते अस हदी करां जादे होरि केरे मेहनती पुड़ घमण्ड न केरम; बल्के असन उमीदे, ज़ेन्च़रे-ज़ेन्च़रे तुश्शो विश्वास बधेलो तेन्च़रे-तेन्च़रे अस एपनी हदारे मुताबिक तुश्शे वजाई सेइं होरां भी बड़ां जादे कम्मां केरनेरे काबल भोले।
16 um das Evangelium auch in den Ländern zu predigen, die über euch hinaus liegen, und uns nicht nach fremder Regel dort Ruhm zu holen, wo die Arbeit schon getan ist.
कि अस तुश्शे हदन करां सारे दूर-दूर इलाकन मां भी खुशखबरी शुनाम, इन नईं कि अस होरि केरे हदां केरे अन्तर बनोरे कम्मन पुड़ घमण्ड केरम।
17 Wer sich aber rühmen will, der rühme sich des Herrn!
पन ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्र ज़ोते, ज़ै घमण्ड केरे तै प्रभु पुड़ केरे।
18 Denn nicht der ist bewährt, der sich selbst empfiehlt, sondern der, den der Herr empfiehlt.
किजोकि ज़ै अपनि बड़याई केरते, तै नईं, पन ज़ेसेरी बड़याई प्रभु केरते, तैए परमेशरेरी नज़री मां रोड़ोए।
