2 Chronik 22
1 Und die Einwohner von Jerusalem machten Ahasia, seinen jüngsten Sohn, zum König an seiner Statt; denn die Truppe, welche mit den Arabern in das Lager gekommen war, hatte alle älteren getötet. Also ward Ahasia König, der Sohn Jehorams, des Königs von Juda.
Локуиторий Иерусалимулуй ау пус ымпэрат ын локул луй пе Ахазия, фиул луй чел май тынэр, кэч оастя венитэ ын табэрэ ку арабий оморысе пе тоць чей май марь ын вырстэ. Астфел а ынчепут сэ домняскэ Ахазия, фиул луй Иорам, ымпэратул луй Иуда.
2 Zweiundzwanzig Jahre alt war Ahasia, als er König ward, und regierte ein Jahr lang zu Jerusalem. Seine Mutter hieß Atalia, eine Tochter Omris.
Ахазия авя патрузечь ши дой де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит ун ан ла Иерусалим. Мама са се кема Аталия, фата луй Омри.
3 Und er wandelte auch in den Wegen des Hauses Ahabs; denn seine Mutter beriet ihn so, daß er Böses tat.
Ел а умблат ын кэиле касей луй Ахаб, кэч мама са ый дэдя сфатурь нелеӂюите.
4 Und so tat er, was böse war in den Augen des HERRN, wie das Haus Ahabs; denn nach seines Vaters Tod waren sie seine Ratgeber, zu seinem Verderben.
А фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй, ка ши каса луй Ахаб, кэч, дупэ моартя татэлуй сэу, ей ый ерау сфетничь, спре перзаря луй.
5 Und er wandelte nach ihrem Rat und zog mit Joram, dem Sohn Ahabs, dem König von Israel, in den Krieg wider Hasael, den König von Syrien, gen Ramot in Gilead.
Тырыт де сфатул лор, с-а дус ку Иорам, фиул луй Ахаб, ымпэратул луй Исраел, ла рэзбой ымпотрива луй Хазаел, ымпэратул Сирией, ла Рамот, ын Галаад. Сириений ау рэнит пе Иорам.
6 Aber die Syrer trafen den Joram, so daß er umkehrte, um sich zu Jesreel heilen zu lassen; denn er hatte Wunden, die ihm zu Rama geschlagen worden, als er mit Hasael, dem König von Syrien stritt. Und Asaria, der Sohn Jehorams, der König von Juda, zog hinab, um Joram, den Sohn Ahabs, in Jesreel zu besuchen, weil er krank lag.
Иорам с-а ынторс сэ се виндече ла Изреел де рэниле пе каре и ле фэкусерэ сириений ла Рама, кынд се бэтя ымпотрива луй Хазаел, ымпэратул Сирией. Азария, фиул луй Иорам, ымпэратул луй Иуда, с-а коборыт сэ вадэ пе Иорам, фиул луй Ахаб, ла Изреел, пентру кэ ера болнав.
7 Und das war von Gott, zu Ahasias Untergang, daß er zu Joram ging; denn als er kam, zog er mit Joram aus wider Jehu, den Sohn Nimsis, welchen der HERR gesalbt hatte, das Haus Ahabs auszurotten.
Прин воя луй Думнезеу ши спре перзаря луй а венит Ахазия ла Иорам. Кынд а ажунс, а ешит ку Иорам сэ се дукэ ынаинтя луй Иеху, фиул луй Нимши, пе каре-л унсесе Домнул ка сэ пярдэ каса луй Ахаб.
8 Da nun Jehu am Hause Ahabs Strafe übte, traf er die Fürsten Judas und die Neffen Ahasias, welche Ahasia dienten, und brachte sie um.
Ши, пе кынд се рэзбуна Иеху ымпотрива касей луй Ахаб, а дат песте капий луй Иуда ши песте фиий фрацилор луй Ахазия, каре ерау ын служба луй Ахазия, ши й-а оморыт.
9 Er suchte auch Ahasia; und man fing ihn zu Samaria, wo er sich verborgen hatte, und brachte ihn zu Jehu; der tötete ihn. Und man begrub ihn, denn sie sprachen: Er ist Josaphats Sohn, der von ganzem Herzen den HERRN gesucht hat! Und es war niemand mehr aus dem Hause Ahasias, der stark genug gewesen wäre zum Regieren.
Ау кэутат пе Ахазия ши л-ау принс ын Самария, унде се аскунсесе. Л-ау адус ла Иеху ши л-ау оморыт. Апой л-ау ынгропат, кэч зичяу: „Есте фиул луй Иосафат, каре кэута пе Домнул дин тоатэ инима луй.” Ши н-а май рэмас нимень дин каса луй Ахазия каре сэ фи фост ын старе сэ домняскэ.
10 Als aber Atalia, die Mutter Ahasias, sah, daß ihr Sohn tot war, machte sie sich auf und brachte allen königlichen Samen im Hause Judas um.
Аталия, мама луй Ахазия, вэзынд кэ фиул ей а мурит, с-а скулат ши а оморыт тот нямул ымпэрэтеск ал касей луй Иуда.
11 Aber Joschabat, die Tochter des Königs, nahm Joas, den Sohn Ahasias, und stahl ihn weg mitten aus den Söhnen des Königs, die getötet wurden, und tat ihn samt seiner Amme in eine Schlafkammer. Also verbarg ihn Joschabat, die Tochter des Königs Jehoram, das Weib des Priesters Jojada (denn sie war Ahasias Schwester], vor Atalia, so daß er nicht getötet wurde.
Дар Иошабеат, фата ымпэратулуй, а луат пе Иоас, фиул луй Ахазия, л-а ридикат дин мижлокул фиилор ымпэратулуй кынд ау фост оморыць, ши л-а пус ку дойка луй ын одая патурилор. Астфел л-а аскунс Иошабеат, фата ымпэратулуй Иорам, неваста преотулуй Иехоиада ши сора луй Ахазия, де привириле Аталией, каре ну л-а оморыт.
12 Und er war mit ihnen im Hause Gottes sechs Jahre lang verborgen, solange Atalia über das Land regierte.
А стат шасе ань аскунс ку ей ын Каса луй Думнезеу. Ши ын царэ домня Аталия.
