1 Timotheus 6
1 Was Knechte sind, im Sklavenstand, die sollen ihre eigenen Herren aller Ehre wert halten, damit nicht der Name Gottes und die Lehre verlästert werden.
യാവന്തോ ലോകാ യുഗധാരിണോ ദാസാഃ സന്തി തേ സ്വസ്വസ്വാമിനം പൂർണസമാദരയോഗ്യം മന്യന്താം നോ ചേദ് ഈശ്വരസ്യ നാമ്ന ഉപദേശസ്യ ച നിന്ദാ സമ്ഭവിഷ്യതി|
2 Die aber, welche gläubige Herren haben, sollen diese darum nicht verachten, weil sie Brüder sind, sondern ihnen um so lieber dienen, weil sie Gläubige und Geliebte sind und von ihnen auch bessere Behandlung erfahren. So sollst du lehren und ermahnen!
യേഷാഞ്ച സ്വാമിനോ വിശ്വാസിനഃ ഭവന്തി തൈസ്തേ ഭ്രാതൃത്വാത് നാവജ്ഞേയാഃ കിന്തു തേ കർമ്മഫലഭോഗിനോ വിശ്വാസിനഃ പ്രിയാശ്ച ഭവന്തീതി ഹേതോഃ സേവനീയാ ഏവ, ത്വമ് ഏതാനി ശിക്ഷയ സമുപദിശ ച|
3 Wenn jemand anders lehrt und sich nicht an die gesunden Worte unsres Herrn Jesus Christus hält und an die der Gottseligkeit entsprechende Lehre,
യഃ കശ്ചിദ് ഇതരശിക്ഷാം കരോതി, അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ഹിതവാക്യാനീശ്വരഭക്തേ ര്യോഗ്യാം ശിക്ഷാഞ്ച ന സ്വീകരോതി
4 so ist er aufgeblasen und versteht doch nichts, sondern krankt an Streitfragen und Wortgezänk, woraus Neid, Hader, Lästerung, böser Argwohn entstehen.
സ ദർപധ്മാതഃ സർവ്വഥാ ജ്ഞാനഹീനശ്ച വിവാദൈ ർവാഗ്യുദ്ധൈശ്ച രോഗയുക്തശ്ച ഭവതി|
5 Zänkereien von Menschen, welche verdorbenen Sinnes und der Wahrheit beraubt sind und die Gottseligkeit für eine Erwerbsquelle halten, von solchen halte dich ferne!
താദൃശാദ് ഭാവാദ് ഈർഷ്യാവിരോധാപവാദദുഷ്ടാസൂയാ ഭ്രഷ്ടമനസാം സത്യജ്ഞാനഹീനാനാമ് ഈശ്വരഭക്തിം ലാഭോപായമ് ഇവ മന്യമാനാനാം ലോകാനാം വിവാദാശ്ച ജായന്തേ താദൃശേഭ്യോ ലോകേഭ്യസ്ത്വം പൃഥക് തിഷ്ഠ|
6 Es ist allerdings die Gottseligkeit eine bedeutende Erwerbsquelle, wenn sie mit Genügsamkeit verbunden wird.
സംയതേച്ഛയാ യുക്താ യേശ്വരഭക്തിഃ സാ മഹാലാഭോപായോ ഭവതീതി സത്യം|
7 Denn wir haben nichts in die Welt gebracht; so ist es klar, daß wir auch nichts hinausnehmen können.
ഏതജ്ജഗത്പ്രവേശനകാലേഽസ്മാഭിഃ കിമപി നാനായി തത്തയജനകാലേഽപി കിമപി നേതും ന ശക്ഷ്യത ഇതി നിശ്ചിതം|
8 Wenn wir aber Nahrung und Kleidung haben, soll uns das genügen!
അതഏവ ഖാദ്യാന്യാച്ഛാദനാനി ച പ്രാപ്യാസ്മാഭിഃ സന്തുഷ്ടൈ ർഭവിതവ്യം|
9 Denn die, welche reich werden wollen, fallen in Versuchung und Schlingen und viele törichte und schädliche Lüste, welche die Menschen in Verderben und Untergang stürzen.
യേ തു ധനിനോ ഭവിതും ചേഷ്ടന്തേ തേ പരീക്ഷായാമ് ഉന്മാഥേ പതന്തി യേ ചാഭിലാഷാ മാനവാൻ വിനാശേ നരകേ ച മജ്ജയന്തി താദൃശേഷ്വജ്ഞാനാഹിതാഭിലാഷേഷ്വപി പതന്തി|
10 Denn die Geldgier ist eine Wurzel aller Übel; etliche, die sich ihr hingaben, sind vom Glauben abgeirrt und haben sich selbst viel Schmerzen verursacht.
യതോഽർഥസ്പൃഹാ സർവ്വേഷാം ദുരിതാനാം മൂലം ഭവതി താമവലമ്ബ്യ കേചിദ് വിശ്വാസാദ് അഭ്രംശന്ത നാനാക്ലേശൈശ്ച സ്വാൻ അവിധ്യൻ|
11 Du aber, Gottesmensch, fliehe solches, jage aber nach Gerechtigkeit, Gottseligkeit, Glauben, Liebe, Geduld, Sanftmut!
ഹേ ഈശ്വരസ്യ ലോക ത്വമ് ഏതേഭ്യഃ പലായ്യ ധർമ്മ ഈശ്വരഭക്തി ർവിശ്വാസഃ പ്രേമ സഹിഷ്ണുതാ ക്ഷാന്തിശ്ചൈതാന്യാചര|
12 Kämpfe den guten Kampf des Glaubens, ergreife das ewige Leben, zu welchem du berufen bist und worüber du das gute Bekenntnis vor vielen Zeugen abgelegt hast. (aiōnios g166)
വിശ്വാസരൂപമ് ഉത്തമയുദ്ധം കുരു, അനന്തജീവനമ് ആലമ്ബസ്വ യതസ്തദർഥം ത്വമ് ആഹൂതോ ഽഭവഃ, ബഹുസാക്ഷിണാം സമക്ഷഞ്ചോത്തമാം പ്രതിജ്ഞാം സ്വീകൃതവാൻ| (aiōnios g166)
13 Ich gebiete dir vor Gott, der alles lebendig macht, und vor Christus Jesus, der vor Pontius Pilatus das gute Bekenntnis bezeugt hat,
അപരം സർവ്വേഷാം ജീവയിതുരീശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് യശ്ച ഖ്രീഷ്ടോ യീശുഃ പന്തീയപീലാതസ്യ സമക്ഷമ് ഉത്തമാം പ്രതിജ്ഞാം സ്വീകൃതവാൻ തസ്യ സാക്ഷാദ് അഹം ത്വാമ് ഇദമ് ആജ്ഞാപയാമി|
14 daß du das Gebot unbefleckt und untadelig bewahrest bis zur Erscheinung unsres Herrn Jesus Christus,
ഈശ്വരേണ സ്വസമയേ പ്രകാശിതവ്യമ് അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനം യാവത് ത്വയാ നിഷ്കലങ്കത്വേന നിർദ്ദോഷത്വേന ച വിധീ രക്ഷ്യതാം|
15 welche zu seiner Zeit zeigen wird der selige und allein Gewaltige, der König der Könige und der Herr der Herrschenden,
സ ഈശ്വരഃ സച്ചിദാനന്ദഃ, അദ്വിതീയസമ്രാട്, രാജ്ഞാം രാജാ, പ്രഭൂനാം പ്രഭുഃ,
16 der allein Unsterblichkeit hat, der in einem unzugänglichen Lichte wohnt, welchen kein Mensch gesehen hat noch sehen kann; Ihm sei Ehre und ewige Macht! Amen. (aiōnios g166)
അമരതായാ അദ്വിതീയ ആകരഃ, അഗമ്യതേജോനിവാസീ, മർത്ത്യാനാം കേനാപി ന ദൃഷ്ടഃ കേനാപി ന ദൃശ്യശ്ച| തസ്യ ഗൗരവപരാക്രമൗ സദാതനൗ ഭൂയാസ്താം| ആമേൻ| (aiōnios g166)
17 Den Reichen im jetzigen Zeitalter gebiete, daß sie nicht stolz seien, auch nicht ihre Hoffnung auf die Unbeständigkeit des Reichtums setzen, sondern auf den lebendigen Gott, der uns alles reichlich zum Genuß darreicht, (aiōn g165)
ഇഹലോകേ യേ ധനിനസ്തേ ചിത്തസമുന്നതിം ചപലേ ധനേ വിശ്വാസഞ്ച ന കുർവ്വതാം കിന്തു ഭോഗാർഥമ് അസ്മഭ്യം പ്രചുരത്വേന സർവ്വദാതാ (aiōn g165)
18 daß sie Gutes tun, reich werden an guten Werken, freigebig seien, mitteilsam,
യോഽമര ഈശ്വരസ്തസ്മിൻ വിശ്വസന്തു സദാചാരം കുർവ്വന്തു സത്കർമ്മധനേന ധനിനോ സുകലാ ദാതാരശ്ച ഭവന്തു,
19 und so für sich selbst ein schönes Kapital für die Zukunft sammeln, damit sie das wahre Leben erlangen.
യഥാ ച സത്യം ജീവനം പാപ്നുയുസ്തഥാ പാരത്രികാമ് ഉത്തമസമ്പദം സഞ്ചിന്വന്ത്വേതി ത്വയാദിശ്യന്താം|
20 O Timotheus, bewahre das anvertraute Gut, meide das unheilige Geschwätz und die Einwürfe der fälschlich sogenannten «Erkenntnis»,
ഹേ തീമഥിയ, ത്വമ് ഉപനിധിം ഗോപയ കാൽപനികവിദ്യായാ അപവിത്രം പ്രലാപം വിരോധോക്തിഞ്ച ത്യജ ച,
21 zu welcher sich etliche bekannten und darüber das Glaubensziel aus den Augen verloren. Die Gnade sei mit dir!
യതഃ കതിപയാ ലോകാസ്താം വിദ്യാമവലമ്ബ്യ വിശ്വാസാദ് ഭ്രഷ്ടാ അഭവന| പ്രസാദസ്തവ സഹായോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|
