1 Petrus 1
1 Petrus, Apostel Jesu Christi, an die auserwählten Fremdlinge in der Zerstreuung, in Pontus, Galatien, Kappadozien, Asien und Bithynien,
పన్త-గాలాతియా-కప్పదకియా-ఆశియా-బిథునియాదేశేషు ప్రవాసినో యే వికీర్ణలోకాః
2 nach der Vorsehung Gottes des Vaters, in der Heiligung des Geistes, zum Gehorsam und zur Besprengung mit dem Blute Jesu Christi; Gnade und Friede widerfahre euch mehr und mehr!
పితురీశ్వరస్య పూర్వ్వనిర్ణయాద్ ఆత్మనః పావనేన యీశుఖ్రీష్టస్యాజ్ఞాగ్రహణాయ శోణితప్రోక్షణాయ చాభిరుచితాస్తాన్ ప్రతి యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రేరితః పితరః పత్రం లిఖతి| యుష్మాన్ ప్రతి బాహుల్యేన శాన్తిరనుగ్రహశ్చ భూయాస్తాం|
3 Gelobt sei der Gott und Vater unsres Herrn Jesus Christus, der uns nach seiner großen Barmherzigkeit wiedergeboren hat zu einer lebendigen Hoffnung durch die Auferstehung Jesu Christi von den Toten,
అస్మాకం ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య తాత ఈశ్వరో ధన్యః, యతః స స్వకీయబహుకృపాతో మృతగణమధ్యాద్ యీశుఖ్రీష్టస్యోత్థానేన జీవనప్రత్యాశార్థమ్ అర్థతో
4 zu einem unvergänglichen und unbefleckten und unverwelklichen Erbe, das im Himmel aufbehalten wird für euch,
ఽక్షయనిష్కలఙ్కామ్లానసమ్పత్తిప్రాప్త్యర్థమ్ అస్మాన్ పున ర్జనయామాస| సా సమ్పత్తిః స్వర్గే ఽస్మాకం కృతే సఞ్చితా తిష్ఠతి,
5 die ihr in Gottes Macht durch den Glauben bewahrt werdet zu dem Heil, das bereit ist, geoffenbart zu werden in der letzten Zeit;
యూయఞ్చేశ్వరస్య శక్తితః శేషకాలే ప్రకాశ్యపరిత్రాణార్థం విశ్వాసేన రక్ష్యధ్వే|
6 in welcher ihr frohlocken werdet, die ihr jetzt ein wenig, wo es sein muß, traurig seid in mancherlei Anfechtungen,
తస్మాద్ యూయం యద్యప్యానన్దేన ప్రఫుల్లా భవథ తథాపి సామ్ప్రతం ప్రయోజనహేతోః కియత్కాలపర్య్యన్తం నానావిధపరీక్షాభిః క్లిశ్యధ్వే|
7 damit die Bewährung eures Glaubens, die viel kostbarer ist als die des vergänglichen Goldes (das durchs Feuer erprobt wird), Lob, Preis und Ehre zur Folge habe bei der Offenbarung Jesu Christi;
యతో వహ్నినా యస్య పరీక్షా భవతి తస్మాత్ నశ్వరసువర్ణాదపి బహుమూల్యం యుష్మాకం విశ్వాసరూపం యత్ పరీక్షితం స్వర్ణం తేన యీశుఖ్రీష్టస్యాగమనసమయే ప్రశంసాయాః సమాదరస్య గౌరవస్య చ యోగ్యతా ప్రాప్తవ్యా|
8 welchen ihr nicht gesehen und doch lieb habt, an welchen ihr jetzt glaubet, ohne ihn zu sehen, und über den ihr euch freuen werdet mit unaussprechlicher und herrlicher Freude,
యూయం తం ఖ్రీష్టమ్ అదృష్ట్వాపి తస్మిన్ ప్రీయధ్వే సామ్ప్రతం తం న పశ్యన్తోఽపి తస్మిన్ విశ్వసన్తో ఽనిర్వ్వచనీయేన ప్రభావయుక్తేన చానన్దేన ప్రఫుల్లా భవథ,
9 wenn ihr das Endziel eures Glaubens davontraget, der Seelen Seligkeit!
స్వవిశ్వాసస్య పరిణామరూపమ్ ఆత్మనాం పరిత్రాణం లభధ్వే చ|
10 Nach dieser Seligkeit suchten und forschten die Propheten, die von der euch widerfahrenen Gnade geweissagt haben.
యుష్మాసు యో ఽనుగ్రహో వర్త్తతే తద్విషయే య ఈశ్వరీయవాక్యం కథితవన్తస్తే భవిష్యద్వాదినస్తస్య పరిత్రాణస్యాన్వేషణమ్ అనుసన్ధానఞ్చ కృతవన్తః|
11 Sie forschten, auf welche und welcherlei Zeit der Geist Christi in ihnen hindeute, der die für Christus bestimmten Leiden und die darauf folgende Herrlichkeit zuvor bezeugte.
విశేషతస్తేషామన్తర్వ్వాసీ యః ఖ్రీష్టస్యాత్మా ఖ్రీష్టే వర్త్తిష్యమాణాని దుఃఖాని తదనుగామిప్రభావఞ్చ పూర్వ్వం ప్రాకాశయత్ తేన కః కీదృశో వా సమయో నిరదిశ్యతైతస్యానుసన్ధానం కృతవన్తః|
12 Ihnen wurde geoffenbart, daß sie nicht sich selbst, sondern euch dienten mit dem, was euch nunmehr durch die verkündigt worden ist, welche euch das Evangelium durch den vom Himmel gesandten heiligen Geist gepredigt haben, Dinge, in welche auch die Engel hineinzuschauen gelüstet.
తతస్తై ర్విషయైస్తే యన్న స్వాన్ కిన్త్వస్మాన్ ఉపకుర్వ్వన్త్యేతత్ తేషాం నికటే ప్రాకాశ్యత| యాంశ్చ తాన్ విషయాన్ దివ్యదూతా అప్యవనతశిరసో నిరీక్షితుమ్ అభిలషన్తి తే విషయాః సామ్ప్రతం స్వర్గాత్ ప్రేషితస్య పవిత్రస్యాత్మనః సహాయ్యాద్ యుష్మత్సమీపే సుసంవాదప్రచారయితృభిః ప్రాకాశ్యన్త|
13 Darum umgürtet die Lenden eures Gemütes, seid nüchtern und setzet eure Hoffnung ganz auf die Gnade, die euch dargeboten wird in der Offenbarung Jesu Christi.
అతఏవ యూయం మనఃకటిబన్ధనం కృత్వా ప్రబుద్ధాః సన్తో యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రకాశసమయే యుష్మాసు వర్త్తిష్యమానస్యానుగ్రహస్య సమ్పూర్ణాం ప్రత్యాశాం కురుత|
14 Als gehorsame Kinder gewöhnet euch nicht wieder die Begierden an, denen ihr früher in eurer Unwissenheit fröntet;
అపరం పూర్వ్వీయాజ్ఞానతావస్థాయాః కుత్సితాభిలాషాణాం యోగ్యమ్ ఆచారం న కుర్వ్వన్తో యుష్మదాహ్వానకారీ యథా పవిత్రో ఽస్తి
15 sondern wie der, welcher euch berufen hat, heilig ist, werdet auch ihr heilig in eurem ganzen Wandel.
యూయమప్యాజ్ఞాగ్రాహిసన్తానా ఇవ సర్వ్వస్మిన్ ఆచారే తాదృక్ పవిత్రా భవత|
16 Denn es steht geschrieben: «Ihr sollt heilig sein! Denn ich bin heilig.»
యతో లిఖితమ్ ఆస్తే, యూయం పవిత్రాస్తిష్ఠత యస్మాదహం పవిత్రః|
17 Und wenn ihr den als Vater anrufet, der ohne Ansehen der Person richtet nach eines jeglichen Werk, so führet euren Wandel, solange ihr hier wallet, mit Furcht,
అపరఞ్చ యో వినాపక్షపాతమ్ ఏకైకమానుషస్య కర్మ్మానుసారాద్ విచారం కరోతి స యది యుష్మాభిస్తాత ఆఖ్యాయతే తర్హి స్వప్రవాసస్య కాలో యుష్మాభి ర్భీత్యా యాప్యతాం|
18 da ihr ja wisset, daß ihr nicht mit vergänglichen Dingen, mit Silber oder Gold, losgekauft worden seid von eurem eitlen, von den Vätern überlieferten Wandel,
యూయం నిరర్థకాత్ పైతృకాచారాత్ క్షయణీయై రూప్యసువర్ణాదిభి ర్ముక్తిం న ప్రాప్య
19 sondern mit dem kostbaren Blute Christi, als eines unschuldigen und unbefleckten Lammes,
నిష్కలఙ్కనిర్మ్మలమేషశావకస్యేవ ఖ్రీష్టస్య బహుమూల్యేన రుధిరేణ ముక్తిం ప్రాప్తవన్త ఇతి జానీథ|
20 der zwar zuvor ersehen war vor Grundlegung der Welt, aber geoffenbart wurde am Ende der Zeiten um euretwillen,
స జగతో భిత్తిమూలస్థాపనాత్ పూర్వ్వం నియుక్తః కిన్తు చరమదినేషు యుష్మదర్థం ప్రకాశితో ఽభవత్|
21 die ihr durch ihn gläubig seid an Gott, der ihn von den Toten auferweckt und ihm Herrlichkeit gegeben hat, so daß euer Glaube auch Hoffnung ist auf Gott.
యతస్తేనైవ మృతగణాత్ తస్యోత్థాపయితరి తస్మై గౌరవదాతరి చేశ్వరే విశ్వసిథ తస్మాద్ ఈశ్వరే యుష్మాకం విశ్వాసః ప్రత్యాశా చాస్తే|
22 Nachdem ihr eure Seelen durch Gehorsam gegen die Wahrheit gereinigt habt zu ungeheuchelter Bruderliebe, so liebet einander nachhaltig und von Herzen,
యూయమ్ ఆత్మనా సత్యమతస్యాజ్ఞాగ్రహణద్వారా నిష్కపటాయ భ్రాతృప్రేమ్నే పావితమనసో భూత్వా నిర్మ్మలాన్తఃకరణైః పరస్పరం గాఢం ప్రేమ కురుత|
23 als die da wiedergeboren sind nicht aus vergänglichem, sondern aus unvergänglichem Samen, durch das lebendige und bleibende Gotteswort! (aiōn g165)
యస్మాద్ యూయం క్షయణీయవీర్య్యాత్ నహి కిన్త్వక్షయణీయవీర్య్యాద్ ఈశ్వరస్య జీవనదాయకేన నిత్యస్థాయినా వాక్యేన పునర్జన్మ గృహీతవన్తః| (aiōn g165)
24 Denn «alles Fleisch ist wie Gras und alle seine Herrlichkeit wie des Grases Blume. Das Gras ist verdorrt und die Blume abgefallen; aber des Herrn Wort bleibt in Ewigkeit.»
సర్వ్వప్రాణీ తృణైస్తుల్యస్తత్తేజస్తృణపుష్పవత్| తృణాని పరిశుష్యతి పుష్పాణి నిపతన్తి చ|
