1 Petrus 5
1 Die Ältesten unter euch ermahne ich nun als Mitältester und Zeuge der Leiden Christi, aber auch als Mitgenosse der Herrlichkeit, die geoffenbart werden soll:
க்²ரீஷ்டஸ்ய க்லேஸா²நாம்’ ஸாக்ஷீ ப்ரகாஸி²ஷ்யமாணஸ்ய ப்ரதாபஸ்யாம்’ஸீ² ப்ராசீநஸ்²சாஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ப்ராசீநாந் விநீயேத³ம்’ வதா³மி|
2 Weidet die Herde Gottes bei euch, nicht gezwungen, sondern freiwillig, nicht aus schnöder Gewinnsucht, sondern aus Zuneigung,
யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யவர்த்தீ ய ஈஸ்²வரஸ்ய மேஷவ்ரு’ந்தோ³ யூயம்’ தம்’ பாலயத தஸ்ய வீக்ஷணம்’ குருத ச, ஆவஸ்²யகத்வேந நஹி கிந்து ஸ்வேச்சா²தோ ந வ குலோபே⁴ந கிந்த்விச்சு²கமநஸா|
3 nicht als Herrscher über die euch zugewiesenen [Seelen], sondern als Vorbilder der Herde!
அபரம் அம்’ஸா²நாம் அதி⁴காரிண இவ ந ப்ரப⁴வத கிந்து வ்ரு’ந்த³ஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தஸ்வரூபா ப⁴வத|
4 So werdet ihr, wenn der Oberhirt erscheint, den unverwelklichen Ehrenkranz davontragen!
தேந ப்ரதா⁴நபாலக உபஸ்தி²தே யூயம் அம்லாநம்’ கௌ³ரவகிரீடம்’ லப்ஸ்யத்⁴வே|
5 Gleicherweise ihr Jüngeren, seid untertan den Ältesten; umschürzet euch aber alle gegenseitig mit der Demut! Denn «Gott widersteht den Hoffärtigen, aber den Demütigen gibt er Gnade».
ஹே யுவாந: , யூயமபி ப்ராசீநலோகாநாம்’ வஸ்²யா ப⁴வத ஸர்வ்வே ச ஸர்வ்வேஷாம்’ வஸீ²பூ⁴ய நம்ரதாப⁴ரணேந பூ⁴ஷிதா ப⁴வத, யத: ,ஆத்மாபி⁴மாநிலோகாநாம்’ விபக்ஷோ ப⁴வதீஸ்²வர: | கிந்து தேநைவ நம்ரேப்⁴ய: ப்ரஸாதா³த்³ தீ³யதே வர: |
6 So demütiget euch nun unter die gewaltige Hand Gottes, damit er euch erhöhe zu seiner Zeit!
அதோ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ப³லவத்கரஸ்யாதோ⁴ நம்ரீபூ⁴ய திஷ்ட²த தேந ஸ உசிதஸமயே யுஷ்மாந் உச்சீகரிஷ்யதி|
7 Alle eure Sorge werfet auf ihn; denn er sorgt für euch!
யூயம்’ ஸர்வ்வசிந்தாம்’ தஸ்மிந் நிக்ஷிபத யத: ஸ யுஷ்மாந் ப்ரதி சிந்தயதி|
8 Seid nüchtern und wachet! Euer Widersacher, der Teufel, geht umher wie ein brüllender Löwe und sucht, wen er verschlingen könne;
யூயம்’ ப்ரபு³த்³தா⁴ ஜாக்³ரதஸ்²ச திஷ்ட²த யதோ யுஷ்மாகம்’ ப்ரதிவாதீ³ ய: ஸ²யதாந: ஸ க³ர்ஜ்ஜநகாரீ ஸிம்’ஹ இவ பர்ய்யடந் கம்’ க்³ரஸிஷ்யாமீதி ம்ரு’க³யதே,
9 dem widerstehet, fest im Glauben, da ihr wisset, daß eure Brüder in der Welt die gleichen Leiden erdulden.
அதோ விஸ்²வாஸே ஸுஸ்தி²ராஸ்திஷ்ட²ந்தஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யுத்⁴யத, யுஷ்மாகம்’ ஜக³ந்நிவாஸிப்⁴ராத்ரு’ஷ்வபி தாத்³ரு’ஸா²: க்லேஸா² வர்த்தந்த இதி ஜாநீத|
10 Der Gott aller Gnade aber, der euch zu seiner ewigen Herrlichkeit in Christus berufen hat, wird euch selbst nach kurzem Leiden zubereiten, festigen, stärken, gründen. (aiōnios g166)
க்ஷணிகது³: க²போ⁴கா³த் பரம் அஸ்மப்⁴யம்’ க்²ரீஷ்டேந யீஸு²நா ஸ்வகீயாநந்தகௌ³ரவதா³நார்த²ம்’ யோ(அ)ஸ்மாந் ஆஹூதவாந் ஸ ஸர்வ்வாநுக்³ராஹீஸ்²வர: ஸ்வயம்’ யுஷ்மாந் ஸித்³தா⁴ந் ஸ்தி²ராந் ஸப³லாந் நிஸ்²சலாம்’ஸ்²ச கரோது| (aiōnios g166)
தஸ்ய கௌ³ரவம்’ பராக்ரமஸ்²சாநந்தகாலம்’ யாவத்³ பூ⁴யாத்| ஆமேந்| (aiōn g165)
12 Durch Silvanus, der, wie ich glaube, euch ein treuer Bruder ist, habe ich euch in Kürze geschrieben, um euch zu ermahnen und zu bezeugen, daß dies die wahre Gnade Gottes ist, in welcher ihr stehet.
ய: ஸில்வாநோ (மந்யே) யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸ்யோ ப்⁴ராதா ப⁴வதி தத்³வாராஹம்’ ஸம்’க்ஷேபேண லிகி²த்வா யுஷ்மாந் விநீதவாந் யூயஞ்ச யஸ்மிந் அதி⁴திஷ்ட²த² ஸ ஏவேஸ்²வரஸ்ய ஸத்யோ (அ)நுக்³ரஹ இதி ப்ரமாணம்’ த³த்தவாந்|
13 Es grüßt euch die Mitauserwählte in Babylon und Markus, mein Sohn. Grüßet einander mit dem Kuß der Liebe!
யுஷ்மாபி⁴: ஸஹாபி⁴ருசிதா யா ஸமிதி ர்பா³பி³லி வித்³யதே ஸா மம புத்ரோ மார்கஸ்²ச யுஷ்மாந் நமஸ்காரம்’ வேத³யதி|
14 Friede sei mit euch allen, die in Christus Jesus sind!
யூயம்’ ப்ரேமசும்ப³நேந பரஸ்பரம்’ நமஸ்குருத| யீஸு²க்²ரீஷ்டாஸ்²ரிதாநாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸா²ந்தி ர்பூ⁴யாத்| ஆமேந்|
