1 Petrus 4

1 Da nun Christus am Fleische gelitten hat, so wappnet auch ihr euch mit derselben Gesinnung; denn wer am Fleische gelitten hat, der hat mit den Sünden abgeschlossen,

اَسْماکَں وِنِمَیینَ کھْرِیشْٹَح شَرِیرَسَمْبَنْدھے دَنْڈَں بھُکْتَوانْ اَتو ہیتوح شَرِیرَسَمْبَنْدھے یو دَنْڈَں بھُکْتَوانْ سَ پاپاتْ مُکْتَ

2 um die noch verbleibende Zeit im Fleische nicht mehr den Lüsten der Menschen, sondern dem Willen Gottes zu leben.

اِتِبھاوینَ یُویَمَپِ سُسَجِّیبھُویَ دیہَواسَسْیاوَشِشْٹَں سَمَیَں پُنَرْمانَوانامْ اِچّھاسادھَنارْتھَں نَہِ کِنْتْوِیشْوَرَسْییچّھاسادھَنارْتھَں یاپَیَتَ۔

3 Denn es ist genug, daß ihr die vergangene Zeit des Lebens nach heidnischem Willen zugebracht habt, indem ihr euch gehen ließet in Ausschweifungen, Lüsten, Trunksucht, Schmausereien, Zechgelagen und unerlaubtem Götzendienst.

آیُشو یَح سَمَیو وْیَتِیتَسْتَسْمِنْ یُشْمابھِ رْیَدْ دیوَپُوجَکانامْ اِچّھاسادھَنَں کامَکُتْسِتابھِلاشَمَدْیَپانَرَنْگَرَسَمَتَّتاگھرِنارْہَدیوَپُوجاچَرَنَنْچاکارِ تینَ باہُلْیَں۔

4 Das befremdet sie, daß ihr nicht mitlaufet in denselben heillosen Schlamm, und darum lästern sie;

یُویَں تَیح سَہَ تَسْمِنْ سَرْوَّناشَپَنْکے مَجِّتُں نَ دھاوَتھَ، اِتْیَنیناشْچَرْیَّں وِجْنایَ تے یُشْمانْ نِنْدَنْتِ۔

5 sie werden aber dem Rechenschaft geben müssen, der bereit ist zu richten die Lebendigen und die Toten.

کِنْتُ یو جِیوَتاں مرِتانانْچَ وِچارَں کَرْتُّمْ اُدْیَتوسْتِ تَسْمَے تَیرُتَّرَں دایِشْیَتے۔

6 Denn dazu ist auch Toten das Evangelium verkündigt worden, daß sie gerichtet werden als Menschen am Fleisch, aber Gott gemäß leben im Geist.

یَتو ہیتو رْیے مرِتاسْتیشاں یَتْ مانَوودّیشْیَح شارِیرِکَوِچارَح کِنْتْوِیشْوَرودّیشْیَمْ آتْمِکَجِیوَنَں بھَوَتْ تَدَرْتھَں تیشامَپِ سَنِّدھَو سُسَماچارَح پْرَکاشِتوبھَوَتْ۔

7 Es ist aber nahe gekommen das Ende aller Dinge. So seid nun verständig und nüchtern zum Gebet.

سَرْوّیشامْ اَنْتِمَکالَ اُپَسْتھِتَسْتَسْمادْ یُویَں سُبُدّھَیَح پْرارْتھَنارْتھَں جاگْرَتَشْچَ بھَوَتَ۔

8 Vor allem aber habet gegeneinander nachhaltige Liebe; denn die Liebe deckt eine Menge von Sünden.

وِشیشَتَح پَرَسْپَرَں گاڈھَں پْریمَ کُرُتَ، یَتَح، پاپانامَپِ باہُلْیَں پْریمْنَیواچّھادَیِشْیَتے۔

9 Seid gastfrei gegeneinander ohne Murren!

کاتَروکْتِں وِنا پَرَسْپَرَمْ آتِتھْیَں کرِرُتَ۔

10 Dienet einander, ein jeder mit der Gabe, die er empfangen hat, als gute Haushalter der mannigfachen Gnade Gottes:

یینَ یو وَرو لَبْدھَسْتینَیوَ سَ پَرَمْ اُپَکَروترِ، اِتّھَں یُویَمْ اِیشْوَرَسْیَ بَہُوِدھَپْرَسادَسْیوتَّما بھانْڈاگارادھِپا بھَوَتَ۔

11 Wenn jemand redet, so rede er es als Gottes Wort; wenn jemand dient, so tue er es als aus dem Vermögen, das Gott darreicht, auf daß in allem Gott verherrlicht werde durch Jesus Christus, welchem die Herrlichkeit und die Gewalt gehört von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)

یو واکْیَں کَتھَیَتِ سَ اِیشْوَرَسْیَ واکْیَمِوَ کَتھَیَتُ یَشْچَ پَرَمْ اُپَکَروتِ سَ اِیشْوَرَدَتَّسامَرْتھْیادِووپَکَروتُ۔ سَرْوَّوِشَیے یِیشُکھْرِیشْٹینیشْوَرَسْیَ گَورَوَں پْرَکاشْیَتاں تَسْیَیوَ گَورَوَں پَراکْرَمَشْچَ سَرْوَّدا بھُویاتْ۔ آمینَ۔ (aiōn g165)

12 Geliebte, lasset euch die unter euch entstandene Feuerprobe nicht befremden, als widerführe euch etwas Fremdartiges;

ہے پْرِیَتَماح، یُشْماکَں پَرِیکْشارْتھَں یَسْتاپو یُشْماسُ وَرْتَّتے تَمْ اَسَمْبھَوَگھَٹِتَں مَتْوا ناشْچَرْیَّں جانِیتَ،

13 sondern je mehr ihr der Leiden Christi teilhaftig seid, freuet euch, damit ihr auch bei der Offenbarung seiner Herrlichkeit frohlocken könnt.

کِنْتُ کھْرِیشْٹینَ کْلیشاناں سَہَبھاگِتْوادْ آنَنْدَتَ تینَ تَسْیَ پْرَتاپَپْرَکاشےپْیانَنَنْدینَ پْرَپھُلّا بھَوِشْیَتھَ۔

14 Selig seid ihr, wenn ihr um des Namens Christi willen geschmäht werdet! Denn der Geist der Herrlichkeit und Gottes ruht auf euch; bei ihnen ist er verlästert, bei euch aber gepriesen.

یَدِ کھْرِیشْٹَسْیَ نامَہیتُنا یُشْماکَں نِنْدا بھَوَتِ تَرْہِ یُویَں دھَنْیا یَتو گَورَوَدایَکَ اِیشْوَرَسْیاتْما یُشْماسْوَدھِتِشْٹھَتِ تیشاں مَدھْیے سَ نِنْدْیَتے کِنْتُ یُشْمَنْمَدھْیے پْرَشَںسْیَتے۔

15 Niemand aber unter euch leide als Mörder oder Dieb oder Übeltäter, oder weil er sich in fremde Dinge mischt;

کِنْتُ یُشْماکَں کوپِ ہَنْتا وا چَیرو وا دُشْکَرْمَّکرِدْ وا پَرادھِکارَچَرْچَّکَ اِوَ دَنْڈَں نَ بھُنْکْتاں۔

16 leidet er aber als Christ, so schäme er sich nicht, verherrliche aber Gott mit diesem Namen!

یَدِ چَ کھْرِیشْٹِییانَ اِوَ دَنْڈَں بھُنْکْتے تَرْہِ سَ نَ لَجَّمانَسْتَتْکارَنادْ اِیشْوَرَں پْرَشَںسَتُ۔

17 Denn es ist Zeit, daß das Gericht anfange am Hause Gottes; wenn aber zuerst bei uns, wie wird das Ende derer sein, die sich von dem Evangelium Gottes nicht überzeugen lassen?

یَتو وِچارَسْیارَمْبھَسَمَیے اِیشْوَرَسْیَ مَنْدِرے یُجْیَتے یَدِ چاسْمَتْسْوارَبھَتے تَرْہِیشْوَرِییَسُسَںواداگْراہِناں شیشَدَشا کا بھَوِشْیَتِ؟

18 Und wenn der Gerechte kaum gerettet wird, wo will der Gottlose und Sünder erscheinen?

دھارْمِّکیناپِ چیتْ تْرانَمْ اَتِکرِچّھرینَ گَمْیَتے۔ تَرْہْیَدھارْمِّکَپاپِبھْیامْ آشْرَیَح کُتْرَ لَپْسْیَتے۔

19 So mögen denn die, welche nach Gottes Willen leiden, dem treuen Schöpfer ihre Seelen anbefehlen und dabei tun, was recht ist.

اَتَ اِیشْوَریچّھاتو یے دُحکھَں بھُنْجَتے تے سَداچارینَ سْواتْمانو وِشْواسْیَسْرَشْٹُرِیشْوَسْیَ کَرابھْیاں نِدَدھَتاں۔