1 Petrus 2
1 So leget nun ab alle Bosheit und allen Betrug und Heuchelei und Neid und alle Verleumdungen,
एल्हेरेलेइ सब किसमेरो बुरो सलूख केरनो शारा। होरन धोखो न देथ, पाखंड न केरा। ते होरन सेइं जलन न केरा। होरि केरे बारे मां बुरी गल्लां न ज़ोथ।
2 und seid als neugeborene Kindlein begierig nach der vernünftigen, unverfälschten Milch, damit ihr durch sie zunehmet zum Heil,
ज़ेन्च़रे नंव्वे ज़र्मोरे बच्चे अपने अम्मारे खालिस दुद्धेरी इच्छा रखतन, तेन्च़रे तुस भी परमेशरेरू वचन शिखनेरे लेइ इच्छा रख्खा ज़ैस सेइं तुस आत्मिक तरीके सेइं मज़बूत बनेले। फिरी आखरी मां परमेशर तुसन दुनियारी बुरी चीज़न करां पूरे तरीके सेइं बच़ालो।
3 wenn ihr anders geschmeckt habt, daß der Herr freundlich ist.
ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्र ज़ोते, “तुसेईं तजरबे सेइं ज़ानेरूए कि प्रभु भलो आए।”
4 Da ihr zu ihm gekommen seid, als zu dem lebendigen Stein, der von den Menschen zwar verworfen, bei Gott aber auserwählt und köstlich ist,
तुस प्रभु यीशु कां ओरेथ। तै खास घोड़ेरे ज़ेरोए ज़ै घरेरे बुनियादी मां लोरोए, पन तै ज़ींतो घोड़े। बड़े लोकेईं तै रद कियो, पन परमेशरे तै च़ुनो ते बड़ो कीमती मन्नो। ज़ेन्च़रे लोक घोड़न सेइं घर बनातन, तेन्च़रे परमेशर तुसन एक्की एरे झुण्डे मां शामिल भोनेरी वजा बनाने लोरोए, ज़ैस मां परमेशरेरो आत्मा रहते, ताके तुस ज़ैन यीशु मसीहे इश्शे लेइ कियोरूए तैसेरे वजाई सेइं याजक बना, ज़ैना बलिदाना च़ाढ़तन, तुस भी तैन केरां ज़ेरां रोड़ां कम्मां केरथ ज़ैन सेइं परमेशर खुश भोते।
5 so lasset auch ihr euch nun aufbauen als lebendige Steine zum geistlichen Hause, zum heiligen Priestertum, um geistliche Opfer zu opfern, die Gott angenehm sind durch Jesus Christus.
6 Darum steht in der Schrift: «Siehe, ich lege in Zion einen auserwählten, wertvollen Eckstein; und wer an ihn glaubt, soll nicht zuschanden werden.»
एल्हेरेलेइ ज़ेन्च़रे परमेशर पवित्रशास्त्रे मां ज़ोते, “तक्का, अवं अक मैन्हु सिय्योन नगरे मां रखने लोरोईं। ज़ै कूनेरो खास ते च़ुनोरो घोड़े, तै अक कीमती घोड़ेरो ज़ेरो ज़ै मुनीयादी मां रख्खोरोए। ते ज़ै तैस पुड़ विश्वास केरेलो तै कोन्ची भी तरीके सेइं शरमिनदो न भोलो।”
7 Für euch nun, die ihr glaubet, hat er Wert; für die Ungläubigen aber ist der Stein, den die Bauleute verworfen haben und der zum Eckstein geworden ist, ein Stein des Anstoßens und ein Fels des Ärgernisses.
तुस ज़ैना यीशु मसीह पुड़ विश्वास केरतथ ई घोड़ तुश्शे लेइ बड़ो कीमतीए। पन पवित्रशास्त्र तैन लोकां केरे बारे मां ज़ोते ज़ैना विश्वास न केरन, “ज़ै घोड़ राज़ मिस्त्रेईं इस्तेमाल केरनो न चाव, तैए घरेरे मुनीयादरो खास घोड़ भोव,”
8 Sie stoßen sich, weil sie dem Wort nicht glauben, wozu sie auch gesetzt sind.
ते पवित्रशास्त्र फिरी ज़ोते, “ई घोड़ लोकां केरे बिछ़ड़नेरी वजा भोलो। ई अक चट्टाने ज़ै तैन बिछ़ोड़ेली।” तैना एन्च़रे बिछ़ड़तन किजोकि तैना परमेशरेरे सन्देश मन्ने करां इन्कार केरतन। तैन सेइं इन भोनेरे लेइ परमेशर इन थापेरू थियूं।
9 Ihr aber seid ein auserwähltes Geschlecht, ein königliches Priestertum, ein heiliges Volk, ein Volk des Eigentums, damit ihr die Tugenden dessen verkündiget, der euch aus der Finsternis zu seinem wunderbaren Licht berufen hat,
पन तुस तैन केरे ज़ेरे नईं किजोकि तुस परमेशरेरे च़ुनोरे लोक आथ, परमेशर ज़ै राज़ोए, तुस तैसेरे याजक आथ, तुस एरे लोक आथ ज़ैनेईं अपनो आप परमेशरे सोंफोरोए, ते परमेशरेरे अपने लोक आथ। तैने तुस आंधरे मरां बड़े लोई मां कुजावरेथ, ताके तुस परमेशरेरे महान कम्मां केरे बारे मां एलान केरथ।
10 die ihr einst nicht ein Volk waret, nun aber Gottes Volk seid, und einst nicht begnadigt waret, nun aber begnadigt seid.
तुश्शे बारे मां होशे नेबे ज़ैन ज़ोरू तैन सच़्च़े, “तुस पेइले परमेशरेरे लोक न थिये पन हुनी तुस परमेशरेरे लोक आथ। तुस पुड़ पेइले परमेशरेरी दयाई न थिये ज़ानते पन हुनी ज़ानतथ, किजोकि तैने तुसन पुड़ अपनि दया हिरावरीए।”
11 Geliebte, ich ermahne euch als Fremdlinge und Pilgrime: Enthaltet euch von den fleischlichen Lüsten, welche wider die Seele streiten;
हे ट्लाराव, तुस इस दुनियाई मां परदेशी ते मुसाफरां केरे ज़ेरे ज़ींने लोरेथ, अवं तुसन खबरदार केरताईं, कि तुस जिसमेरी सैरी पापी खुवैइशन करां दूर राथ, किजोकि तैना हमेशा तुश्शे आत्मारे खलाफ लेड़तिन।
12 und führet einen guten Wandel unter den Heiden, damit sie da, wo sie euch als Übeltäter verleumden, doch auf Grund der guten Werke, die sie sehen, Gott preisen am Tage der Untersuchung.
ज़ैना लोक परमेशरे पुड़ विश्वास न केरन तैना तुश्शे च़ेव्रे पासन रहतन, तैना ज़ोले तुस गलत केरने लोरेथ। तुस एरी रोड़ी ज़िन्दगी ज़ीथ कि लोक तुश्शां रोड़ां कम्मां हेरतां तैस दिहाड़े ज़ेइस यीशु मसीह दुबारा एजनो परमेशरेरी बडयाई केरेले।
13 Seid untertan aller menschlichen Ordnung,
प्रभुएरे इज़्ज़तरे खातर, मैन्हु केरे ठहरावरे हर एक्की अधिकारेरे अधीन राथ, किजोकि ई प्रभुएरी इच्छा आए, हकोमत केरनेबालेरे अधीन एल्हेरेलेइ राथ किजोकि तै बड़ो खास अधिकारी आए।
14 um des Herrn willen, es sei dem König als dem Oberhaupt, oder den Statthaltern als seinen Gesandten zur Bestrafung der Übeltäter und zum Lobe derer, die Gutes tun.
ते हाकिमेरे भी अधीन भोथ, किजोकि राज़ो तैस बुरां कम्मां केरनेबालन सज़ा देने लेइ ते रोड़ां कम्मां केरनेबालां केरि तारीफ़ केरनेरे लेइ इस्तेमाल केरते।
15 Denn das ist der Wille Gottes, daß ihr durch Gutestun den unverständigen und unwissenden Menschen den Mund stopfet;
किजोकि परमेशरेरी मर्ज़ी ईए, कि तुस रोड़ां कम्मां केरतां तैना बेवकूफ लोकन ज़ैना परमेशरे न ज़ानन, तुश्शे खलाफ दोष लाने करां रोकथ।
16 als Freie, und nicht als hättet ihr die Freiheit zum Deckmantel der Bosheit, sondern als Knechte Gottes.
हुनी तुस पापेरे गुलाम नईं किजोकि तुस इश्शे प्रभु यीशु मसीहेरे ज़िरिये आज़ाद कियोरेथ। पन अपनि ई आज़ादी बुरे कम्मां केरे लेइ इस्तेमाल न केरा, पन तुस भला कम्मां केरे ज़िरिये इन हिराथ कि तुस सच़्च़े परमेशरेरे दास आथ।
17 Ehret jedermann, liebet die Bruderschaft, fürchtet Gott, ehret den König!
सेब्भी केरि आदर केरा, अपने विश्वासी साथी लोकन सेइं प्यार केरा, परमेशरे करां डरा, हकोमत केरनेबालेरी इज़्ज़त केरा।
18 Die Hausknechte seien mit aller Furcht den Herren untertan, nicht nur den guten und milden, sondern auch den wunderlichen!
हे घरन मां कम केरनेबाले सेवकव, तुस ज़ैना विश्वासी आथ अपने मालिकां केरे हुक्म मन्ना ते हमेशा तैन केरि आदर केरा। इन न सिर्फ दया केरनेबालन सेइं केरा, बल्के ज़ैना दया न केरन तैन सेइं भी।
19 Denn das ist Gnade, wenn jemand aus Gewissenhaftigkeit gegen Gott Kränkungen erträgt, indem er Unrecht leidet.
किजोकि अगर अस बगैर गलती केरतां दुःख झ़ैल्लतम त अस ज़ानतम कि परमेशरे सब किछ ज़ानते ते परमेशर असन सेइं खुश भोते।
20 Denn was ist das für ein Ruhm, wenn ihr Streiche erduldet, weil ihr gefehlt habt? Wenn ihr aber für Gutestun leidet und es erduldet, das ist Gnade bei Gott.
किजोकि अगर तुसेईं पाप केरतां मार खाइ त तुश्शी कोई बड़याई नईं कि तुसेईं सज़ाई मां सबर की। पन अगर भलाई केरतां दुःख झ़ैलतथ ते सबर केरतथ त इस सेइं परमेशर खुश भोते।
21 Denn dazu seid ihr berufen, weil auch Christus für euch gelitten und euch ein Vorbild hinterlassen hat, daß ihr seinen Fußstapfen nachfolget.
परमेशरे तुसन कुजानेरी अक वजा ई भी आए कि तुस तैसेरेलेइ दुःख झ़ैल्ला, मसीह भी तुश्शे लेइ दुःख झ़ैल्लतां तुसन अक मिसाल दित्ती। तुसेईं भी तेन्च़रे कियोरू लोड़े ज़ेन्च़रे मसीहे कियूं।
22 «Er hat keine Sünde getan, es ist auch kein Betrug in seinem Munde erfunden worden»;
पवित्रशास्त्र ज़ोते, तैने कधी पाप नईं कियोरो। तैने कधी झूठ नईं ज़ोवरू।
23 er schalt nicht, da er gescholten ward, er drohte nicht, da er litt, sondern übergab es dem, der gerecht richtet;
ज़ैखन लोकेईं यीशु बेइज़्ज़त कियो, त तैने तैसेरे बदले मां तैना बेइज़्ज़त न किये। ज़ैखन लोकेईं तैस दुःख दित्तो त तैने बदले मां तैन दुख न दित्तो, बल्के तैने परमेशरे पुड़ भरोसो कियो कि तै तैसेरी मद्दत केरे। तै ज़ानतो थियो कि परमेशर हमेशा धार्मिकताई सेइं लोकां केरो इन्साफ केरते।
24 er hat unsere Sünden selbst hinaufgetragen an seinem Leibe auf das Holz, damit wir, der Sünde gestorben, der Gerechtigkeit leben möchten; «durch seine Wunden seid ihr heil geworden.»
ज़ैखन मसीह मरो, त तैसेरे जानी पुड़ इश्शे पापां केरे लेइ तैस क्रूसे पुड़ सज़ा दित्ती। तैने एन कियूं कि अस पाप केरनो बंद केरम ते धार्मिकतारी ज़िन्दगी ज़ींनी शुरू केरम। तैसेरे ज़खम ज़ैना तैनी झ़ैल्ले तैन केरे वजाई सेइं अस बेज़्झ़ोए।
25 Denn ihr waret «wie irrende Schafe», nun aber seid ihr bekehrt zu dem Hirten und Hüter eurer Seelen.
तुस पेइले टेपलोरी भैड्डां केरे ज़ेरे थिये, पन हुनी तुस मसीह कां वापस ओरेथ ज़ै तुश्शे प्राणा केरो पुहाल ते रखवालोए।
