1 Korinther 1
1 Paulus, berufener Apostel Jesu Christi durch Gottes Willen, und Sosthenes, der Bruder,
ยาวนฺต: ปวิตฺรา โลกา: เสฺวษามฺ อสฺมากญฺจ วสติสฺถาเนษฺวสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ปฺรารฺถยนฺเต ไต: สหาหูตานำ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา ปวิตฺรีกฺฤตานำ โลกานำ ย อีศฺวรียธรฺมฺมสมาช: กรินฺถนคเร วิทฺยเต
2 an die Gemeinde Gottes, die in Korinth ist, an die Geheiligten in Christus Jesus, an die berufenen Heiligen, samt allen, die den Namen unsres Herrn Jesus Christus anrufen an jedem Ort, bei ihnen und bei uns.
ตํ ปฺรตีศฺวรเสฺยจฺฉยาหูโต ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: เปาล: โสสฺถินินามา ภฺราตา จ ปตฺรํ ลิขติฯ
3 Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unsrem Vater und dem Herrn Jesus Christus!
อสฺมากํ ปิเตฺรศฺวเรณ ปฺรภุนา ยีศุขฺรีษฺเฏน จ ปฺรสาท: ศานฺติศฺจ ยุษฺมภฺยํ ทียตำฯ
4 Ich danke meinem Gott allezeit eurethalben für die Gnade Gottes, die euch in Christus Jesus gegeben ist,
อีศฺวโร ยีศุขฺรีษฺเฏน ยุษฺมานฺ ปฺรติ ปฺรสาทํ ปฺรกาศิตวานฺ, ตสฺมาทหํ ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ สรฺวฺวทา มทีเยศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ
5 daß ihr an allem reich gemacht worden seid in ihm, an aller Lehre und an aller Erkenntnis,
ขฺรีษฺฏสมฺพนฺธียํ สากฺษฺยํ ยุษฺมากํ มเธฺย เยน ปฺรกาเรณ สปฺรมาณมฺ อภวตฺ
6 wie denn das Zeugnis von Christus unter euch befestigt worden ist,
เตน ยูยํ ขฺรีษฺฏาตฺ สรฺวฺววิธวกฺตฺฤตาชฺญานาทีนิ สรฺวฺวธนานิ ลพฺธวนฺต: ฯ
7 so daß ihr keinen Mangel habt an irgend einer Gnadengabe, während ihr die Offenbarung unsres Herrn Jesus Christus erwartet,
ตโต'สฺมตฺปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ปุนราคมนํ ปฺรตีกฺษมาณานำ ยุษฺมากํ กสฺยาปิ วรสฺยาภาโว น ภวติฯ
8 welcher euch auch bis ans Ende befestigen wird, so daß ihr unverklagbar seid am Tage unsres Herrn Jesus Christus.
อปรมฺ อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทิวเส ยูยํ ยนฺนิรฺทฺโทษา ภเวต ตทรฺถํ เสอว ยาวทนฺตํ ยุษฺมานฺ สุสฺถิรานฺ กริษฺยติฯ
9 Treu ist Gott, durch welchen ihr berufen seid zur Gemeinschaft seines Sohnes Jesus Christus unsres Herrn.
ย อีศฺวร: สฺวปุตฺรสฺยาสฺมตฺปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺยำศิน: กรฺตฺตุํ ยุษฺมานฺ อาหูตวานฺ ส วิศฺวสนีย: ฯ
10 Ich ermahne euch aber, ihr Brüder, kraft des Namens unsres Herrn Jesus Christus, daß ihr alle einerlei Rede führet und nicht Spaltungen unter euch sein lasset, sondern zusammenhaltet in derselben Gesinnung und in derselben Meinung.
เห ภฺราตร: , อสฺมากํ ปฺรภุยีศุขฺรีษฺฏสฺย นามฺนา ยุษฺมานฺ วินเย'หํ สรฺไวฺว รฺยุษฺมาภิเรกรูปาณิ วากฺยานิ กถฺยนฺตำ ยุษฺมนฺมเธฺย ภินฺนสงฺฆาตา น ภวนฺตุ มโนวิจารโยไรเกฺยน ยุษฺมากํ สิทฺธตฺวํ ภวตุฯ
11 Mir ist nämlich, meine Brüder, durch die Leute der Chloe bekanntgeworden, daß Zwistigkeiten unter euch sind.
เห มม ภฺราตโร ยุษฺมนฺมเธฺย วิวาทา ชาตา อิติ วารฺตฺตามหํ โกฺลยฺยา: ปริชไน รฺชฺญาปิต: ฯ
12 Ich rede aber davon, daß unter euch der eine spricht: Ich halte zu Paulus; der andere: Ich zu Apollos; der dritte: Ich zu Kephas; der vierte: Ich zu Christus!
มมาภิเปฺรตมิทํ ยุษฺมากํ กศฺจิตฺ กศฺจิทฺ วทติ เปาลสฺย ศิโษฺย'หมฺ อาปโลฺล: ศิโษฺย'หํ ไกผา: ศิโษฺย'หํ ขฺรีษฺฏสฺย ศิโษฺย'หมิติ จฯ
13 Ist Christus zerteilt? Ist etwa Paulus für euch gekreuzigt worden, oder seid ihr auf des Paulus Namen getauft?
ขฺรีษฺฏสฺย กึ วิเภท: กฺฤต: ? เปาล: กึ ยุษฺมตฺกฺฤเต กฺรุเศ หต: ? เปาลสฺย นามฺนา วา ยูยํ กึ มชฺชิตา: ?
14 Ich danke Gott, daß ich niemand von euch getauft habe, außer Krispus und Gajus;
กฺริษฺปคาเยา วินา ยุษฺมากํ มเธฺย'นฺย: โก'ปิ มยา น มชฺชิต อิติ เหโตรหมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ
15 so kann doch niemand sagen, ihr seiet auf meinen Namen getauft!
เอเตน มม นามฺนา มานวา มยา มชฺชิตา อิติ วกฺตุํ เกนาปิ น ศกฺยเตฯ
16 Ich habe aber auch das Haus des Stephanas getauft. Sonst weiß ich nicht, ob ich noch jemand getauft habe;
อปรํ สฺติผานสฺย ปริชนา มยา มชฺชิตาสฺตทนฺย: กศฺจิทฺ ยนฺมยา มชฺชิตสฺตทหํ น เวทฺมิฯ
17 denn Christus hat mich nicht gesandt zu taufen, sondern das Evangelium zu verkündigen, nicht in Redeweisheit, damit nicht das Kreuz Christi entkräftet werde.
ขฺรีษฺเฏนาหํ มชฺชนารฺถํ น เปฺรริต: กินฺตุ สุสํวาทสฺย ปฺรจารารฺถเมว; โส'ปิ วากฺปฏุตยา มยา น ปฺรจาริตวฺย: , ยตสฺตถา ปฺรจาริเต ขฺรีษฺฏสฺย กฺรุเศ มฺฤตฺยุ: ผลหีโน ภวิษฺยติฯ
18 Denn das Wort vom Kreuz ist eine Torheit denen, die verloren gehen; uns aber, die wir gerettet werden, ist es eine Gotteskraft,
ยโต เหโต เรฺย วินศฺยนฺติ เต ตำ กฺรุศสฺย วารฺตฺตำ ปฺรลาปมิว มนฺยนฺเต กิญฺจ ปริตฺราณํ ลภมาเนษฺวสฺมาสุ สา อีศฺวรียศกฺติสฺวรูปาฯ
19 denn es steht geschrieben: «Ich will zunichte machen die Weisheit der Weisen, und den Verstand der Verständigen will ich verwerfen.»
ตสฺมาทิตฺถํ ลิขิตมาเสฺต, ชฺญานวตานฺตุ ยตฺ ชฺญานํ ตนฺมยา นาศยิษฺยเตฯ วิโลปยิษฺยเต ตทฺวทฺ พุทฺธิ รฺพทฺธิมตำ มยา๚
20 Wo ist der Weise, wo der Schriftgelehrte, wo der Disputiergeist dieser Welt? Hat nicht Gott die Weisheit dieser Welt zur Torheit gemacht? (aiōn g165)
ชฺญานี กุตฺร? ศาสฺตฺรี วา กุตฺร? อิหโลกสฺย วิจารตตฺปโร วา กุตฺร? อิหโลกสฺย ชฺญานํ กิมีศฺวเรณ โมหีกฺฤตํ นหิ? (aiōn g165)
21 Denn weil die Welt durch ihre Weisheit Gott in seiner Weisheit nicht erkannte, gefiel es Gott, durch die Torheit der Predigt diejenigen zu retten, welche glauben.
อีศฺวรสฺย ชฺญานาทฺ อิหโลกสฺย มานวา: สฺวชฺญาเนเนศฺวรสฺย ตตฺตฺวโพธํ น ปฺราปฺตวนฺตสฺตสฺมาทฺ อีศฺวร: ปฺรจารรูปิณา ปฺรลาเปน วิศฺวาสิน: ปริตฺราตุํ โรจิตวานฺฯ
22 Während nämlich die Juden Zeichen fordern und die Griechen Weisheit verlangen,
ยิหูทียโลกา ลกฺษณานิ ทิทฺฤกฺษนฺติ ภินฺนเทศียโลกาสฺตุ วิทฺยำ มฺฤคยนฺเต,
23 predigen wir Christus den Gekreuzigten, den Juden ein Ärgernis, den Griechen eine Torheit;
วยญฺจ กฺรุเศ หตํ ขฺรีษฺฏํ ปฺรจารยาม: ฯ ตสฺย ปฺรจาโร ยิหูทีไย รฺวิฆฺน อิว ภินฺนเทศีไยศฺจ ปฺรลาป อิว มนฺยเต,
24 jenen, den Berufenen aber, sowohl Juden als Griechen, [predigen wir] Christus, Gottes Kraft und Gottes Weisheit.
กินฺตุ ยิหูทียานำ ภินฺนเทศียานาญฺจ มเธฺย เย อาหูตาเสฺตษุ ส ขฺรีษฺฏ อีศฺวรียศกฺติริเวศฺวรียชฺญานมิว จ ปฺรกาศเตฯ
25 Denn Gottes «Torheit» ist weiser als die Menschen sind, und Gottes «Schwachheit» ist stärker als die Menschen sind.
ยต อีศฺวเร ย: ปฺรลาป อาโรปฺยเต ส มานวาติริกฺตํ ชฺญานเมว ยจฺจ เทารฺพฺพลฺยมฺ อีศฺวร อาโรปฺยเต ตตฺ มานวาติริกฺตํ พลเมวฯ
26 Sehet doch eure Berufung an, ihr Brüder! Da sind nicht viele Weise nach dem Fleisch, nicht viele Mächtige, nicht viel Adelige;
เห ภฺราตร: , อาหูตยุษฺมทฺคโณ ยษฺมาภิราโลกฺยตำ ตนฺมเธฺย สำสาริกชฺญาเนน ชฺญานวนฺต: ปรากฺรมิโณ วา กุลีนา วา พหโว น วิทฺยนฺเตฯ
27 sondern das Törichte der Welt hat Gott auserwählt, um die Weisen zuschanden zu machen, und das Schwache der Welt hat Gott erwählt, um das Starke zuschanden zu machen,
ยต อีศฺวโร ชฺญานวตสฺตฺรปยิตุํ มูรฺขโลกานฺ โรจิตวานฺ พลานิ จ ตฺรปยิตุมฺ อีศฺวโร ทุรฺพฺพลานฺ โรจิตวานฺฯ
28 und das Unedle der Welt und das Verachtete hat Gott erwählt und das, was nichts ist, damit er zunichte mache, was etwas ist;
ตถา วรฺตฺตมานโลกานฺ สํสฺถิติภฺรษฺฏานฺ กรฺตฺตุมฺ อีศฺวโร ชคโต'ปกฺฤษฺฏานฺ เหยานฺ อวรฺตฺตมานำศฺจาภิโรจิตวานฺฯ
29 auf daß sich vor Gott kein Fleisch rühme.
ตต อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ เกนาปฺยาตฺมศฺลาฆา น กรฺตฺตวฺยาฯ
30 Durch ihn aber seid ihr in Christus Jesus, welcher uns von Gott gemacht worden ist zur Weisheit, zur Gerechtigkeit, zur Heiligung und zur Erlösung,
ยูยญฺจ ตสฺมาตฺ ขฺรีษฺเฏ ยีเศา สํสฺถิตึ ปฺราปฺตวนฺต: ส อีศฺวราทฺ ยุษฺมากํ ชฺญานํ ปุณฺยํ ปวิตฺรตฺวํ มุกฺติศฺจ ชาตาฯ
31 auf daß, wie geschrieben steht: «Wer sich rühmt, der rühme sich im Herrn!»
อเตอว ยทฺวทฺ ลิขิตมาเสฺต ตทฺวตฺ, ย: กศฺจิตฺ ศฺลาฆมาน: สฺยาตฺ ศฺลาฆตำ ปฺรภุนา ส หิฯ
