1 Korinther 10
1 Ich will aber nicht, meine Brüder, daß ihr außer acht lasset, daß unsre Väter alle unter der Wolke gewesen und alle durchs Meer hindurch gegangen sind.
ஹே ப்⁴ராதர: , அஸ்மத்பித்ரு’புருஷாநதி⁴ யூயம்’ யத³ஜ்ஞாதா ந திஷ்ட²தேதி மம வாஞ்சா², தே ஸர்வ்வே மேகா⁴த⁴: ஸ்தி²தா ப³பூ⁴வு: ஸர்வ்வே ஸமுத்³ரமத்⁴யேந வவ்ரஜு: ,
2 Sie wurden auch alle auf Mose getauft in der Wolke und im Meer,
ஸர்வ்வே மூஸாமுத்³தி³ஸ்²ய மேக⁴ஸமுத்³ரயோ ர்மஜ்ஜிதா ப³பூ⁴வு:
3 und sie haben alle dieselbe geistliche Speise gegessen und alle denselben geistlichen Trank getrunken;
ஸர்வ்வ ஏகம் ஆத்மிகம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ பு³பு⁴ஜிர ஏகம் ஆத்மிகம்’ பேயம்’ பபுஸ்²ச
4 denn sie tranken aus einem geistlichen Felsen, der ihnen folgte. Der Fels aber war Christus.
யதஸ்தே(அ)நுசரத ஆத்மிகாத்³ அசலாத் லப்³த⁴ம்’ தோயம்’ பபு: ஸோ(அ)சல: க்²ரீஷ்டஏவ|
5 Aber an der Mehrzahl von ihnen hatte Gott kein Wohlgefallen; denn sie wurden in der Wüste niedergestreckt.
ததா² ஸத்யபி தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)தி⁴கேஷு லோகேஷ்வீஸ்²வரோ ந ஸந்துதோஷேதி ஹேதோஸ்தே ப்ரந்தரே நிபாதிதா: |
6 Diese Dinge aber sind zum Vorbild für uns geschehen, damit wir uns nicht des Bösen gelüsten lassen, gleichwie jene gelüstet hat.
ஏதஸ்மிந் தே (அ)ஸ்மாகம்’ நித³ர்ஸ²நஸ்வரூபா ப³பூ⁴வு: ; அதஸ்தே யதா² குத்ஸிதாபி⁴லாஷிணோ ப³பூ⁴வுரஸ்மாபி⁴ஸ்ததா² குத்ஸிதாபி⁴லாஷிபி⁴ ர்ந ப⁴விதவ்யம்’|
7 Werdet auch nicht Götzendiener, gleichwie etliche von ihnen, wie geschrieben steht: «Das Volk setzte sich nieder, um zu essen und zu trinken, und stand auf, um zu spielen.»
லிகி²தமாஸ்தே, லோகா போ⁴க்தும்’ பாதுஞ்சோபவிவிஸு²ஸ்தத: க்ரீடி³துமுத்தி²தா இதயநேந ப்ரகாரேண தேஷாம்’ கைஸ்²சித்³ யத்³வத்³ தே³வபூஜா க்ரு’தா யுஷ்மாபி⁴ஸ்தத்³வத் ந க்ரியதாம்’|
8 Lasset uns auch nicht Unzucht treiben, gleichwie etliche von ihnen Unzucht trieben, und es fielen an einem Tage ihrer dreiundzwanzigtausend.
அபரம்’ தேஷாம்’ கைஸ்²சித்³ யத்³வத்³ வ்யபி⁴சார: க்ரு’தஸ்தேந சைகஸ்மிந் தி³நே த்ரயோவிம்’ஸ²திஸஹஸ்ராணி லோகா நிபாதிதாஸ்தத்³வத்³ அஸ்மாபி⁴ ர்வ்யபி⁴சாரோ ந கர்த்தவ்ய: |
9 Lasset uns auch nicht Christus versuchen, gleichwie etliche von ihnen ihn versuchten und von den Schlangen umgebracht wurden.
தேஷாம்’ கேசித்³ யத்³வத் க்²ரீஷ்டம்’ பரீக்ஷிதவந்தஸ்தஸ்மாத்³ பு⁴ஜங்கை³ ர்நஷ்டாஸ்²ச தத்³வத்³ அஸ்மாபி⁴: க்²ரீஷ்டோ ந பரீக்ஷிதவ்ய: |
10 Murret auch nicht, gleichwie etliche von ihnen murrten und durch den Verderber umgebracht wurden.
தேஷாம்’ கேசித்³ யதா² வாக்கலஹம்’ க்ரு’தவந்தஸ்தத்காரணாத் ஹந்த்ரா விநாஸி²தாஸ்²ச யுஷ்மாபி⁴ஸ்தத்³வத்³ வாக்கலஹோ ந க்ரியதாம்’|
11 Das alles, was jenen widerfuhr, ist ein Vorbild und wurde zur Warnung geschrieben für uns, auf welche das Ende der Zeitalter gekommen ist. (aiōn g165)
தாந் ப்ரதி யாந்யேதாநி ஜக⁴டிரே தாந்யஸ்மாகம்’ நித³ர்ஸ²நாநி ஜக³த: ஸே²ஷயுகே³ வர்த்தமாநாநாம் அஸ்மாகம்’ ஸி²க்ஷார்த²ம்’ லிகி²தாநி ச ப³பூ⁴வு: | (aiōn g165)
12 Darum, wer sich dünkt, er stehe, der sehe wohl zu, daß er nicht falle!
அதஏவ ய: கஸ்²சித்³ ஸுஸ்தி²ரம்’மந்ய: ஸ யந்ந பதேத் தத்ர ஸாவதா⁴நோ ப⁴வது|
13 Es hat euch bisher nur menschliche Versuchung betroffen. Gott aber ist treu; der wird euch nicht über euer Vermögen versucht werden lassen, sondern wird zugleich mit der Versuchung auch den Ausgang schaffen, daß ihr sie ertragen könnt.
மாநுஷிகபரீக்ஷாதிரிக்தா காபி பரீக்ஷா யுஷ்மாந் நாக்ராமத், ஈஸ்²வரஸ்²ச விஸ்²வாஸ்ய: ஸோ(அ)திஸ²க்த்யாம்’ பரீக்ஷாயாம்’ பதநாத் யுஷ்மாந் ரக்ஷிஷ்யதி, பரீக்ஷா ச யத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸோடு⁴ம்’ ஸ²க்யதே தத³ர்த²ம்’ தயா ஸஹ நிஸ்தாரஸ்ய பந்தா²நம்’ நிரூபயிஷ்யதி|
14 Darum, meine Geliebten, fliehet vor dem Götzendienst!
ஹே ப்ரியப்⁴ராதர: , தே³வபூஜாதோ தூ³ரம் அபஸரத|
15 Ich rede mit Verständigen; beurteilet ihr, was ich sage:
அஹம்’ யுஷ்மாந் விஜ்ஞாந் மத்வா ப்ரபா⁴ஷே மயா யத் கத்²யதே தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்விவிச்யதாம்’|
16 Der Kelch des Segens, den wir segnen, ist er nicht Gemeinschaft mit dem Blute Christi? Das Brot, das wir brechen, ist es nicht Gemeinschaft mit dem Leibe Christi?
யத்³ த⁴ந்யவாத³பாத்ரம் அஸ்மாபி⁴ ர்த⁴ந்யம்’ க³த்³யதே தத் கிம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸோ²ணிதஸ்ய ஸஹபா⁴கி³த்வம்’ நஹி? யஸ்²ச பூபோ(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்ப⁴ஜ்யதே ஸ கிம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய வபுஷ: ஸஹபா⁴கி³த்வம்’ நஹி?
17 Denn ein Brot ist es, so sind wir, die vielen, ein Leib; denn wir sind alle des einen Brotes teilhaftig.
வயம்’ ப³ஹவ: ஸந்தோ(அ)ப்யேகபூபஸ்வரூபா ஏகவபு: ஸ்வரூபாஸ்²ச ப⁴வாம: , யதோ வயம்’ ஸர்வ்வ ஏகபூபஸ்ய ஸஹபா⁴கி³ந: |
18 Sehet an das Israel nach dem Fleisch! Stehen nicht die, welche die Opfer essen, in Gemeinschaft mit dem Opferaltar?
யூயம்’ ஸா²ரீரிகம் இஸ்ராயேலீயவம்’ஸ²ம்’ நிரீக்ஷத்⁴வம்’| யே ப³லீநாம்’ மாம்’ஸாநி பு⁴ஞ்ஜதே தே கிம்’ யஜ்ஞவேத்³யா: ஸஹபா⁴கி³நோ ந ப⁴வந்தி?
19 Was sage ich nun? Daß das Götzenopfer etwas sei, oder daß ein Götze etwas sei?
இத்யநேந மயா கிம்’ கத்²யதே? தே³வதா வாஸ்தவிகீ தே³வதாயை ப³லிதா³நம்’ வா வாஸ்தவிகம்’ கிம்’ ப⁴வேத்?
20 Nein, aber daß sie das, was sie opfern, den Dämonen opfern und nicht Gott! Ich will aber nicht, daß ihr in Gemeinschaft der Dämonen geratet.
தந்நஹி கிந்து பி⁴ந்நஜாதிபி⁴ ர்யே ப³லயோ தீ³யந்தே த ஈஸ்²வராய தந்நஹி பூ⁴தேப்⁴யஏவ தீ³யந்தே தஸ்மாத்³ யூயம்’ யத்³ பூ⁴தாநாம்’ ஸஹபா⁴கி³நோ ப⁴வதே²த்யஹம்’ நாபி⁴லஷாமி|
21 Ihr könnet nicht des Herrn Kelch trinken und der Dämonen Kelch; ihr könnet nicht am Tische des Herrn teilhaben und am Tische der Dämonen!
ப்ரபோ⁴: கம்’ஸேந பூ⁴தாநாமபி கம்’ஸேந பாநம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸாத்⁴யம்’; யூயம்’ ப்ரபோ⁴ ர்போ⁴ஜ்யஸ்ய பூ⁴தாநாமபி போ⁴ஜ்யஸ்ய ஸஹபா⁴கி³நோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத²|
22 Oder wollen wir den Herrn zur Eifersucht reizen? Sind wir stärker als er?
வயம்’ கிம்’ ப்ரபு⁴ம்’ ஸ்பர்த்³தி⁴ஷ்யாமஹே? வயம்’ கிம்’ தஸ்மாத்³ ப³லவந்த: ?
23 Es ist alles erlaubt; aber es frommt nicht alles! Es ist alles erlaubt; aber es erbaut nicht alles!
மாம்’ ப்ரதி ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மாப்ரதிஷித்³த⁴ம்’ கிந்து ந ஸர்வ்வம்’ ஹிதஜநகம்’ ஸர்வ்வம் அப்ரதிஷித்³த⁴ம்’ கிந்து ந ஸர்வ்வம்’ நிஷ்டா²ஜநகம்’|
24 Niemand suche das Seine, sondern ein jeder das des andern.
ஆத்மஹித: கேநாபி ந சேஷ்டிதவ்ய: கிந்து ஸர்வ்வை: பரஹிதஸ்²சேஷ்டிதவ்ய: |
25 Alles, was auf dem Fleischmarkt feil ist, das esset, ohne um des Gewissens willen nachzuforschen;
ஆபணே யத் க்ரய்யம்’ தத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸம்’வேத³ஸ்யார்த²ம்’ கிமபி ந ப்ரு’ஷ்ட்வா பு⁴ஜ்யதாம்’
26 denn «die Erde ist des Herrn und was sie erfüllt».
யத: ப்ரு’தி²வீ தந்மத்⁴யஸ்த²ஞ்ச ஸர்வ்வம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய|
27 Wenn aber jemand von den Ungläubigen euch einladet und ihr hingehen wollt, so esset alles, was euch vorgesetzt wird, und forschet nicht nach um des Gewissens willen.
அபரம் அவிஸ்²வாஸிலோகாநாம்’ கேநசித் நிமந்த்ரிதா யூயம்’ யதி³ தத்ர ஜிக³மிஷத² தர்ஹி தேந யத்³ யத்³ உபஸ்தா²ப்யதே தத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸம்’வேத³ஸ்யார்த²ம்’ கிமபி ந ப்ரு’ஷ்ட்வா பு⁴ஜ்யதாம்’|
28 Wenn aber jemand zu euch sagen würde: Das ist Götzenopferfleisch! so esset es nicht, um deswillen, der es anzeigt, und um des Gewissens willen.
கிந்து தத்ர யதி³ கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந் வதே³த் ப⁴க்ஷ்யமேதத்³ தே³வதாயா: ப்ரஸாத³ இதி தர்ஹி தஸ்ய ஜ்ஞாபயிதுரநுரோதா⁴த் ஸம்’வேத³ஸ்யார்த²ஞ்ச தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந போ⁴க்தவ்யம்’| ப்ரு’தி²வீ தந்மத்⁴யஸ்த²ஞ்ச ஸர்வ்வம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய,
29 Ich rede aber nicht von deinem eigenen Gewissen, sondern von dem des andern; denn warum sollte meine Freiheit von dem Gewissen eines andern gerichtet werden?
ஸத்யமேதத், கிந்து மயா ய: ஸம்’வேதோ³ நிர்த்³தி³ஸ்²யதே ஸ தவ நஹி பரஸ்யைவ|
30 Wenn ich es dankbar genieße, warum sollte ich gelästert werden über dem, wofür ich danke?
அநுக்³ரஹபாத்ரேண மயா த⁴ந்யவாத³ம்’ க்ரு’த்வா யத்³ பு⁴ஜ்யதே தத்காரணாத்³ அஹம்’ குதோ நிந்தி³ஷ்யே?
31 Ihr esset nun oder trinket oder was ihr tut, so tut es alles zu Gottes Ehre!
தஸ்மாத்³ போ⁴ஜநம்’ பாநம் அந்யத்³வா கர்ம்ம குர்வ்வத்³பி⁴ ர்யுஷ்மாபி⁴: ஸர்வ்வமேவேஸ்²வரஸ்ய மஹிம்ந: ப்ரகாஸா²ர்த²ம்’ க்ரியதாம்’|
32 Seid unanstößig den Juden und Griechen und der Gemeinde Gottes,
யிஹூதீ³யாநாம்’ பி⁴ந்நஜாதீயாநாம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமாஜஸ்ய வா விக்⁴நஜநகை ர்யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ப⁴விதவ்யம்’|
33 gleichwie auch ich in allen Stücken allen zu Gefallen lebe und nicht suche, was mir, sondern was vielen frommt, damit sie gerettet werden.
அஹமப்யாத்மஹிதம் அசேஷ்டமாநோ ப³ஹூநாம்’ பரித்ராணார்த²ம்’ தேஷாம்’ ஹிதம்’ சேஷ்டமாந: ஸர்வ்வவிஷயே ஸர்வ்வேஷாம்’ துஷ்டிகரோ ப⁴வாமீத்யநேநாஹம்’ யத்³வத் க்²ரீஷ்டஸ்யாநுகா³மீ தத்³வத்³ யூயம்’ மமாநுகா³மிநோ ப⁴வத|
