< 1 Chronik 14 >
1 Und Hiram, der König von Tyrus, sandte Boten zu David, und Zedernholz und Maurer und Zimmerleute, damit sie ihm ein Haus bauten.
Ka ko eni, naʻe kouna atu ʻe Helami ko e tuʻi ʻo Taia ʻae kau talafekau kia Tevita, ke [ʻave ]ʻae ngaahi taʻanga sita, mo e kau tufunga maka, mo e kau tufunga ʻakau, ke langa ha fale moʻona.
2 Da erkannte David, daß der HERR ihn zum König über Israel bestätigt hatte; denn sein Königreich ward hoch erhaben um seines Volkes Israel willen.
Pea naʻe ʻilo ʻe Tevita kuo fakapapau meia Sihova ke tuʻi ia ki ʻIsileli, he naʻe hakeakiʻi ke māʻolunga ʻa hono puleʻanga, koeʻuhi ko ʻene kakai ʻIsileli.
3 Und David nahm noch mehr Frauen zu Jerusalem und zeugte noch mehr Söhne und Töchter.
Pea naʻe toe fakatokolahi ʻe Tevita ʻa hono ngaahi uaifi ʻi Selūsalema: pea naʻe toe tupu ʻia Tevita ʻae ngaahi foha mo e ngaahi ʻofefine kehe.
4 Und dies sind die Namen derer, die ihm zu Jerusalem geboren wurden: Sammua, Sobab, Natan, Salomo,
Ko eni ia ʻae hingoa ʻoe fānau naʻa ne maʻu ʻi Selūsalema: ko Samua, mo Sopapi, mo Natani, mo Solomone,
5 Jibchar, Elischua, Eliphelet,
Mo Ipia, mo ʻIlisua, mo Ilifileti,
Mo Noka, mo Nefeki, mo Safia,
7 Elischama, Beeljada und Eliphelet.
Mo ʻIlisama, mo Peliata, mo Ilifileti.
8 Als aber die Philister hörten, daß David zum König über ganz Israel gesalbt worden war, zogen alle Philister hinauf, um David zu suchen. Als David solches hörte, zog er ihnen entgegen.
Pea ʻi he fanongo ʻe he kakai Filisitia kuo fakanofo ʻa Tevita ko e tuʻi ki ʻIsileli kātoa, naʻe ʻalu hake ʻae kakai Filisitia kotoa pē ke kumi kia Tevita. Pea naʻe fanongo ki ai ʻa Tevita, pea naʻa ne ʻalu atu ke talia ʻakinautolu.
9 Und die Philister kamen und ließen sich nieder im Tal Rephaim.
Pea naʻe haʻu ʻae kakai Filisitia mo nau fakamafola atu ʻakinautolu ʻi he potu talalo ʻo Lifemi.
10 David aber befragte Gott und sprach: Soll ich wider die Philister hinaufziehen, und willst du sie in meine Hand geben? Der HERR sprach zu ihm: Ziehe hinauf, ich habe sie in deine Hand gegeben!
Pea naʻe fakafehuʻi ʻe Tevita ki he ʻOtua, ʻo ne pehē, “Te u ʻalu hake ke tauʻi ʻae kakai Filisitia? Pea te ke tuku mai ʻakinautolu ki hoku nima?” Pea naʻe pehē kiate ia ʻe Sihova, “Ke ke ʻalu hake; he te u tukuange ʻakinautolu ki ho nima.”
11 Und als sie gen Baal-Perazim hinaufzogen, schlug sie David daselbst. Und David sprach: Gott hat durch meine Hand meine Feinde zerrissen, wie die Wasser [Dämme] zerreißen. Daher hießen sie jenen Ort Baal-Perazim.
Ko ia naʻa nau hoko hake ki Peali-Pilasimi; pea naʻe teʻia ʻakinautolu ʻi ai ʻe Tevita. Pea naʻe toki pehē ʻe Tevita, “Kuo pā atu ʻae ʻOtua ki hoku ngaahi fili ʻaki ʻa hoku nima ʻo hangē ko e pā atu ha ngaahi vai: ko ia naʻe ui ai ʻae potu ko ia ko Peali-Pilasimi.”
12 Und sie ließen ihre Götter daselbst zurück; da ließ sie David mit Feuer verbrennen.
Pea ʻi heʻenau tuku ʻa honau ngaahi tamapua ʻi ai, naʻe fekau ʻe Tevita, pea naʻe tutu ʻakinautolu ʻi he afi.
13 Aber die Philister breiteten sich nochmals im Tale aus.
Pea naʻe toe [haʻu ]ʻae kakai Filisitia ʻo fakamafola atu ʻakinautolu ʻi he potu talalo.
14 Und David befragte Gott abermals. Und Gott sprach zu ihm: Du sollst nicht hinter ihnen her hinaufziehen, sondern wende dich von ihnen ab, daß du von den Balsamstauden her an sie herankommest!
Ko ia naʻe toe fehuʻi ai ʻe Tevita ki he ʻOtua; pea naʻe pehē ʻe he ʻOtua kiate ia, “ʻOua naʻa ke ʻalu hake kiate kinautolu; foki atu meiate kinautolu, pea hoko mai kiate kinautolu ʻi he potu ʻoku feʻunga tonu mo e vaoʻakau molipeli.
15 Wenn du alsdann in den Wipfeln der Balsamstauden das Geräusch eines Einherschreitens hören wirst, so ziehe aus zum Streit; denn Gott ist daselbst vor dir ausgezogen, das Heer der Philister zu schlagen.
Pea ʻe hoko ʻo pehē, ʻoka ke ka ongoʻi ʻae mumuhu ʻi he ʻuluʻi ʻakau molipeli, te ke toki ʻalu atu ki he tau: koeʻuhi kuo muʻomuʻa atu ʻiate koe ʻae ʻOtua ke ne teʻia ʻae tau ʻae kakai Filisitia.”
16 Und David tat, wie Gott ihm geboten hatte. Und sie schlugen das Heer der Philister von Gibeon an bis gen Geser.
Ko ia naʻe fai ʻe Tevita ʻo hangē ko ia naʻe fekau kiate ia ʻe he ʻOtua: pea naʻa nau teʻia ʻae kautau ʻoe kakai Filisitia mei Kipione ʻo aʻu atu ki Kesa.
17 Und Davids Ruhm ging aus in alle Lande, und der HERR ließ Furcht vor ihm über alle Heiden kommen.
Pea naʻe mafola atu ʻae ongoongo ʻo Tevita ki he ngaahi fonua kotoa pē; pea naʻe fakahoko ʻe Sihova ʻae manavahē kiate ia ki he ngaahi puleʻanga kotoa pē.