< Matthaeus 24 >
1 Und Jesus ging hinaus und begab sich aus dem Tempel. Und es kamen seine Jünger zu ihm, um ihm die Gebäude des Tempels zu zeigen.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਦਾ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਗੱਛਤਿ, ਤਦਾਨੀਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਮਨ੍ਦਿਰਨਿਰ੍ੰਮਾਣੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤੁਮਾਗਤਾਃ|
2 Er aber antwortete, und sprach zu ihnen: Sehet ihr nicht dies alles? Wahrlich, ich sage euch, es wird hier nicht ein Stein auf dem andern bleiben, der nicht abgebrochen wird.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ, ਯੂਯੰ ਕਿਮੇਤਾਨਿ ਨ ਪਸ਼੍ਯਥ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਏਤੰਨਿਚਯਨਸ੍ਯ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈਕਮਪ੍ਯਨ੍ਯਪਾਸ਼਼ਾਣੇਪਰਿ ਨ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਭੂਮਿਸਾਤ੍ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
3 Als er aber auf dem Ölberg saß, kamen seine Jünger zu ihm besonders, und sprachen: Sage uns, wann wird das sein, und was ist das Zeichen deiner Parusie und des Endes der Weltzeit? (aiōn )
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਜੈਤੁਨਪਰ੍ੱਵਤੋਪਰਿ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਗੁਪ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਏਤਾ ਘਟਨਾਃ ਕਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਭਵਤ ਆਗਮਨਸ੍ਯ ਯੁਗਾਨ੍ਤਸ੍ਯ ਚ ਕਿੰ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ? ਤਦਸ੍ਮਾਨ੍ ਵਦਤੁ| (aiōn )
4 Und Jesus antwortete, und sprach zu ihnen: Sehet zu, daß euch niemand verführe!
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਤ੍, ਅਵਧਦ੍ੱਵੰ, ਕੋਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਭ੍ਰਮਯੇਤ੍|
5 Denn viele werden kommen in meinem Namen und sagen: Ich bin der Messias, und werden viele irreführen.
ਬਹਵੋ ਮਮ ਨਾਮ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਹਮੇਵੇਤਿ ਵਾਚੰ ਵਦਨ੍ਤੋ ਬਹੂਨ੍ ਭ੍ਰਮਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
6 Ihr werdet hören von Kriegen und Kriegsgerüchten; schauet auf, aber erschrecket nicht! denn es muß geschehen, aber noch ist es nicht das Ende.
ਯੂਯਞ੍ਚ ਸੰਗ੍ਰਾਮਸ੍ਯ ਰਣਸ੍ਯ ਚਾਡਮ੍ਬਰੰ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਥ, ਅਵਧਦ੍ੱਵੰ ਤੇਨ ਚਞ੍ਚਲਾ ਮਾ ਭਵਤ, ਏਤਾਨ੍ਯਵਸ਼੍ਯੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾ ਯੁਗਾਨ੍ਤੋ ਨਹਿ|
7 Denn es wird sich erheben ein Volk wider das andere, und ein Königreich wider das andere, und es werden sein Hungersnöte und Seuchen und Erdbeben aller Orten.
ਅਪਰੰ ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਦੇਸ਼ੋ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਰਾਜ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਚ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਹਾਮਾਰੀ ਭੂਕਮ੍ਪਸ਼੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ,
8 Das alles ist der Anfang der Wehen.
ਏਤਾਨਿ ਦੁਃਖੋਪਕ੍ਰਮਾਃ|
9 Alsdann werden sie euch überliefern zur Drangsal, und werden euch töten, und werdet gehaßt sein von allen Völkern um meines Namens willen.
ਤਦਾਨੀਂ ਲੋਕਾ ਦੁਃਖੰ ਭੋਜਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ, ਤਥਾ ਮਮ ਨਾਮਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੀਯਮਨੁਜਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਘ੍ਰੁʼਣਾਰ੍ਹਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
10 Und dann werden viele irre werden, und einander verraten und einander hassen.
ਬਹੁਸ਼਼ੁ ਵਿਘ੍ਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਤ੍ਸੁ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤ੍ਸੁ ਚ ਏਕੋ(ਅ)ਪਰੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
11 Und viele falsche Propheten werden aufstehen, und viele verführen.
ਤਥਾ ਬਹਵੋ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਬਹੂਨ੍ ਭ੍ਰਮਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
12 Und dieweil die Gesetzlosigkeit überhand nehmen wird, so wird die Liebe der vielen erkalten.
ਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਬਾਹੁਲ੍ਯਾਞ੍ਚ ਬਹੂਨਾਂ ਪ੍ਰੇਮ ਸ਼ੀਤਲੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
13 Wer aber beharrt bis ans Ende, der wird gerettet werden.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਯਾਵਦ੍ ਧੈਰ੍ੱਯਮਾਸ਼੍ਰਯਤੇ, ਸਏਵ ਪਰਿਤ੍ਰਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
14 Und es wird gepredigt werden diese frohe Botschaft von der Himmelsherrschaft auf der ganzen bewohnten Erde, zum Zeugnis allen Völkern, und dann wird das Ende kommen.
ਅਪਰੰ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਮਾਕ੍ਸ਼਼ੀ ਭਵਿਤੁੰ ਰਾਜਸ੍ਯ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰਃ ਸਰ੍ੱਵਜਗਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਿ ਸਤਿ ਯੁਗਾਨ੍ਤ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
15 Wenn ihr nun sehen werdet den Greuel der Verwüstung, von dem der Prophet Daniel geredet hat, stehend an heiliger Stätte - der Leser merke! -
ਅਤੋ ਯਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਨਾਸ਼ਕ੍ਰੁʼਦ੍ਘ੍ਰੁʼਣਾਰ੍ਹੰ ਵਸ੍ਤੁ ਦਾਨਿਯੇਲ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ ਤਦ੍ ਯਦਾ ਪੁਣ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, (ਯਃ ਪਠਤਿ, ਸ ਬੁਧ੍ਯਤਾਂ)
16 Alsdann sollen, die in Judäa sind, auf die Berge fliehen.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੇ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਤੇ ਪਰ੍ੱਵਤੇਸ਼਼ੁ ਪਲਾਯਨ੍ਤਾਂ|
17 Wer auf dem Dache ist, der steige nicht herab, seinen Hausrat zu holen.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਸ ਗ੍ਰੁʼਹਾਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤ੍ਵਾਨੇਤੁਮ੍ ਅਧੇ ਨਾਵਰੋਹੇਤ੍|
18 Und wer auf dem Felde ist, der wende sich nicht um, seine Kleider zu holen.
ਯਸ਼੍ਚ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਸੋਪਿ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮਾਨੇਤੁੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਨ ਯਾਯਾਤ੍|
19 Wehe aber den Schwangeren und Säugenden in jenen Tagen!
ਤਦਾਨੀਂ ਗਰ੍ਭਿਣੀਸ੍ਤਨ੍ਯਪਾਯਯਿਤ੍ਰੀਣਾਂ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
20 Betet aber, damit eure Flucht nicht im Winter, noch am Sabbat geschehe!
ਅਤੋ ਯਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਲਾਯਨੰ ਸ਼ੀਤਕਾਲੇ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਵਾ ਯੰਨ ਭਵੇਤ੍, ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵਮ੍|
21 Denn alsdann wird die Trübsal groß sein, dergleichen nicht gewesen ist vom Anfang der Welt bis jetzt, noch auch sein wird.
ਆ ਜਗਦਾਰਮ੍ਭਾਦ੍ ਏਤਤ੍ਕਾਲਪਰ੍ੱਯਨਨ੍ਤੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਕਦਾਪਿ ਨਾਭਵਤ੍ ਨ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਮਹਾਕ੍ਲੇਸ਼ਸ੍ਤਦਾਨੀਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
22 Und wenn nicht jene Tage verkürzt würden, so würde alles Fleisch nicht errettet; um der Auserwählten willen aber werden jene Tage verkürzt werden.
ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸਮਯੋ ਯਦਿ ਹ੍ਸ੍ਵੋ ਨ ਕ੍ਰਿਯੇਤ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਿਨੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਣੰ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨੋਨੀਤਮਨੁਜਾਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ ਕਾਲੋ ਹ੍ਸ੍ਵੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
23 Wenn euch alsdann jemand fragt: Siehe, hier ist der Messias, oder hier, so sollt ihr nicht glauben.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਯਤ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਤ੍ਰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਦਾਨੀਂ ਯਦੀ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ, ਤਥਾਪਿ ਤਤ੍ ਨ ਪ੍ਰਤੀਤ੍|
24 Denn es werden falsche Messiase und falsche Propheten aufstehen, und werden große Zeichen und Wunder tun, so daß sie, womöglich, auch die Auserwählten verführen.
ਯਤੋ ਭਾਕ੍ਤਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾ ਭਾਕ੍ਤਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਯਾਨਿ ਮਹਨ੍ਤਿ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮਾਣਿ ਚਿਤ੍ਰਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤੈ ਰ੍ਯਦਿ ਸਮ੍ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੋਨੀਤਮਾਨਵਾ ਅਪਿ ਭ੍ਰਾਮਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
25 Siehe, ich habe es euch zuvorgesagt.
ਪਸ਼੍ਯਤ, ਘਟਨਾਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮ੍ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ਮ੍|
26 Wenn sie euch nun sagen: "Siehe, er ist in der Wüste!" so gehet nicht hinaus. "Siehe, er ist in den Gemächern"! so glaubet nicht!
ਅਤਃ ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਵਿਦ੍ਯਤ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੇ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਕਥਿਤੇਪਿ ਬਹਿ ਰ੍ਮਾ ਗੱਛਤ, ਵਾ ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸੋਨ੍ਤਃਪੁਰੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਏਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯ ਉਕ੍ਤੇਪਿ ਮਾ ਪ੍ਰਤੀਤ|
27 Denn wie der Blitz ausgeht vom Aufgang und scheint bis zum Niedergang, also wird auch sein die Parusie des Menschensohnes.
ਯਤੋ ਯਥਾ ਵਿਦ੍ਯੁਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਦਿਸ਼ੋ ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਿਮਦਿਸ਼ੰ ਯਾਵਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ, ਤਥਾ ਮਾਨੁਸ਼਼ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯਾਪ੍ਯਾਗਮਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
28 Denn wo das Aas ist, da sammeln sich die Adler.
ਯਤ੍ਰ ਸ਼ਵਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਤ੍ਰੇਵ ਗ੍ਰੁʼਧ੍ਰਾ ਮਿਲਨ੍ਤਿ|
29 Alsbald aber nach der Trübsal jener Tage, wird die Sonne verfinstert werden, und der Mond wird seinen Schein nicht geben, und die Sterne werden vom Himmel fallen, und die Kräfte des Himmels werden erschüttert werden.
ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਸਮਯਸ੍ਯਾਵ੍ਯਵਹਿਤਪਰਤ੍ਰ ਸੂਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਤੇਜੋ ਲੋਪ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਚਨ੍ਦ੍ਰਮਾ ਜ੍ਯੋਸ੍ਨਾਂ ਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਨਭਸੋ ਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਾਣਿ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਗਗਣੀਯਾ ਗ੍ਰਹਾਸ਼੍ਚ ਵਿਚਲਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
30 Und alsdann wird erscheinen das Zeichen des Menschensohnes am Himmel, und dann werden heulen alle Geschlechter der Erde, und sehen den Menschensohn kommend auf den Wolken des Himmels, mit viel Kraft und Herrlichkeit.
ਤਦਾਨੀਮ੍ ਆਕਾਸ਼ਮਧ੍ਯੇ ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਲਕ੍ਸ਼਼੍ਮ ਦਰ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਤੋ ਨਿਜਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਮਹਾਤੇਜਸਾ ਚ ਮੇਘਾਰੂਢੰ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਨਭਸਾਗੱਛਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਵੰਸ਼ੀਯਾ ਵਿਲਪਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
31 Und er wird seine Engel senden mit laut schallender Posaune, und sie werden versammeln seine Auserwählten, von den vier Winden, von den einen Enden der Himmel bis zu den andern.
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਮਹਾਸ਼ਬ੍ਦਾਯਮਾਨਤੂਰ੍ੱਯਾ ਵਾਦਕਾਨ੍ ਨਿਜਦੂਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਹੇਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤੇ ਵ੍ਯੋਮ੍ਨ ਏਕਸੀਮਾਤੋ(ਅ)ਪਰਸੀਮਾਂ ਯਾਵਤ੍ ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਨੋਨੀਤਜਨਾਨ੍ ਆਨੀਯ ਮੇਲਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
32 Vom Feigenbaum lernet das Gleichnis: Wenn einmal sein Zweig saftig wird und Blätter treiben, so wisset ihr, daß der Sommer nahe ist vor der Tür.
ਉਡੁਮ੍ਬਰਪਾਦਪਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ; ਯਦਾ ਤਸ੍ਯ ਨਵੀਨਾਃ ਸ਼ਾਖਾ ਜਾਯਨ੍ਤੇ, ਪੱਲਵਾਦਿਸ਼੍ਚ ਨਿਰ੍ਗੱਛਤਿ, ਤਦਾ ਨਿਦਾਘਕਾਲਃ ਸਵਿਧੋ ਭਵਤੀਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ;
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤਾ ਘਟਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਸਮਯੋ ਦ੍ਵਾਰ ਉਪਾਸ੍ਥਾਦ੍ ਇਤਿ ਜਾਨੀਤ|
34 Wahrlich, ich sage euch, daß dieses Geschlecht nicht vergehen wird, bis daß alles geschehe.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਦਾਨੀਨ੍ਤਨਜਨਾਨਾਂ ਗਮਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮੇਵ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
35 Der Himmel und die Erde werden vergehen, aber meine Worte werden nicht vergehen.
ਨਭੋਮੇਦਿਨ੍ਯੋ ਰ੍ਲੁਪ੍ਤਯੋਰਪਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ ਕਦਾਪਿ ਨ ਲੋਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
36 Von dem Tage aber und der Stunde weiß niemand, auch die Engel im Himmel nicht, sondern allein mein Vater.
ਅਪਰੰ ਮਮ ਤਾਤੰ ਵਿਨਾ ਮਾਨੁਸ਼਼ਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥੋ ਦੂਤੋ ਵਾ ਕੋਪਿ ਤੱਦਿਨੰ ਤੱਦਣ੍ਡਞ੍ਚ ਨ ਜ੍ਞਾਪਯਤਿ|
37 Gleichwie die Tage Noahs waren, so wird auch die Parusie des Menschensohnes sein.
ਅਪਰੰ ਨੋਹੇ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨੇ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮਭਵਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯਾਗਮਨਕਾਲੇਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
38 Denn gleichwie sei waren in den Tagen vor der Sündflut, da sie aßen und tranken, freiten und ließen sich freien, bis zu dem Tage, wo Noah in die Arche einging,
ਫਲਤੋ ਜਲਾਪ੍ਲਾਵਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੱਦਿਨੰ ਯਾਵਤ੍ ਨੋਹਃ ਪੋਤੰ ਨਾਰੋਹਤ੍, ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯਥਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਭੋਜਨੇ ਪਾਨੇ ਵਿਵਹਨੇ ਵਿਵਾਹਨੇ ਚ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾ ਆਸਨ੍;
39 Und wußten es nicht, bis daß die Sündflut kam, und nahm sie alle hinweg, so wird auch die Parusie des Menschensohnes sein.
ਅਪਰਮ੍ ਆਪ੍ਲਾਵਿਤੋਯਮਾਗਤ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਸਕਲਮਨੁਜਾਨ੍ ਪ੍ਲਾਵਯਿਤ੍ਵਾ ਨਾਨਯਤ੍, ਤਾਵਤ੍ ਤੇ ਯਥਾ ਨ ਵਿਦਾਮਾਸੁਃ, ਤਥਾ ਮਨੁਜਸੁਤਾਗਮਨੇਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
40 Dann werden zwei auf dem Felde sein; der eine wird angenommen, der andere gelassen werden.
ਤਦਾ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਸ੍ਥਿਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋਰੇਕੋ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਅਪਰਸ੍ਤ੍ਯਾਜਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
41 Zwei werden malen auf der Mühle, eine wird angenommen, und eine wird gelassen werden.
ਤਥਾ ਪੇਸ਼਼ਣ੍ਯਾ ਪਿੰਸ਼਼ਤ੍ਯੋਰੁਭਯੋ ਰ੍ਯੋਸ਼਼ਿਤੋਰੇਕਾ ਧਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ(ਅ)ਪਰਾ ਤ੍ਯਾਜਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
42 So wachet nun, denn ihr wisset nicht, zu welcher Stunde euer Herr kommt.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਣ੍ਡ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਾਵਗਮ੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜਾਗ੍ਰਤਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
43 Das aber merket euch, wenn der Hausherr wüßte, in welcher Wache der Dieb kommt, so würde er wachen, und nicht in sein Haus einbrechen lassen.
ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਮੇ ਸ੍ਤੇਨ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਚੇਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥੋ ਜ੍ਞਾਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ੍, ਤਰ੍ਹਿ ਜਾਗਰਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਸਨ੍ਧਿੰ ਕਰ੍ੱਤਿਤੁਮ੍ ਅਵਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਦ੍ ਜਾਨੀਤ|
44 Darum auch ihr, werdet bereit! denn zu der Stunde, da ihr es nicht meint, kommt der Menschensohn (d. h. Messias).
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਵਧੀਯਤਾਂ, ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਤ੍ਰ ਨ ਬੁਧ੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ਰੈਵ ਦਣ੍ਡੇ ਮਨੁਜਸੁਤ ਆਯਾਸ੍ਯਤਿ|
45 Wer aber ist nun der treue und verständige Knecht, welchen der Herr über sein Gesinde setzte, daß er ihnen die Speisen zur Zeit gäbe?
ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਨਿਜਪਰਿਵਾਰਾਨ੍ ਯਥਾਕਾਲੰ ਭੋਜਯਿਤੁੰ ਯੰ ਦਾਸਮ੍ ਅਧ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਯਤਿ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਧੀਮਾਨ੍ ਦਾਸਃ ਕਃ?
46 Selig ist jener Knecht, denn sein Herr, wenn er kommt, findet also tun.
ਪ੍ਰਭੁਰਾਗਤ੍ਯ ਯੰ ਦਾਸੰ ਤਥਾਚਰਨ੍ਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਤੇ, ਸਏਵ ਧਨ੍ਯਃ|
47 Wahrlich ich sage euch, er wird ihn über alle seine Güter setzen.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਸ ਤੰ ਨਿਜਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵਸ੍ਯਾਧਿਪੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
48 Wenn aber jener schlechte Knecht in seinem Herzen sagte: Es verzieht mein Herr zu kommen;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੁਰਾਗਨ੍ਤੁੰ ਵਿਲਮ੍ਬਤ ਇਤਿ ਮਨਸਿ ਚਿਨ੍ਤਯਿਤ੍ਵਾ ਯੋ ਦੁਸ਼਼੍ਟੋ ਦਾਸੋ
49 Und fing an, seine Mitknechte zu schlagen, äße und tränke mit den Trunkenbolden,
(ਅ)ਪਰਦਾਸਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਰ੍ੱਤੁੰ ਮੱਤਾਨਾਂ ਸਙ੍ਗੇ ਭੋਕ੍ਤੁੰ ਪਾਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਤੇ,
50 So wird der Herr jenes Knechtes da sein an einem Tage, an welchem er es nicht vermeint, und zur Stunde, die er nicht weiß.
ਸ ਦਾਸੋ ਯਦਾ ਨਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਤੇ, ਯਞ੍ਚ ਦਣ੍ਡੰ ਨ ਜਾਨਾਤਿ, ਤਤ੍ਕਾਲਏਵ ਤਤ੍ਪ੍ਰਭੁਰੁਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
51 Und er wird ihn zerscheitern, und ihm sein Teil mit den Heuchlern geben; daselbst wird sein Heulen und Zähneknirschen.
ਤਦਾ ਤੰ ਦਣ੍ਡਯਿਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਰੋਦਨੰ ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚਾਸਾਤੇ, ਤਤ੍ਰ ਕਪਟਿਭਿਃ ਸਾਕੰ ਤੱਦਸ਼ਾਂ ਨਿਰੂਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|