Lukas 20
1 Und es geschah an der Tage einem, als er das Volk im Tempel lehrte, und ihnen die frohe Botschaft verkündete, daß die hohen Priester und Schriftgelehrten, samt den Ältesten herzutraten,
୧ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କଏତେ ମୁସିଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ହଡ଼କକେ ଇତୁକତାନ୍ ଆଡଃ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବାକତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ପ୍ରାଚିନ୍କଲଃ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃଲେନ୍ତେ,
2 Und also zu ihm sprachen: Sage uns, in welcher Macht du das tust, oder wer es ist, der dir diese Macht gegeben hat?
୨ଇନିଃକେକ କୁଲିକିୟାଃ, “ଆମ୍ ଅକ ଆକ୍ତେୟାର୍ତେ ନେଆଁଁକମ୍ ରିକାତାନା? ନେ କାମିକ ରିକାନାଗେନ୍ତେ ଅକଏ ନେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାକାଦ୍ମେଆ?”
3 Und er antwortete, und sprach zu ihnen: Auch ich will euch ein Wort fragen; saget mir denn:
୩ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ମିଆଁଦ୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ କୁଲିପେୟା, ଆଡଃ ଆପେ କାଜିରୁହାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ପେ,
4 War die Taufe des Johannes aus dem Himmel (Gott), oder aus Menschen?
୪ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବାପ୍ତିସ୍ମା ସିର୍ମାରେନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ଚି ମାନୱାତାଃଏତେ ତାଇକେନା?”
5 Sie aber dachten bei sich selbst also: Wenn wir sagen: "aus dem Himmel", so wird er sagen: Warum habt ihr ihm nicht geglaubt?
୫ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଆକ ଆକରେକ ଉଡ଼ୁଃକେଦା, “ଆବୁ, ‘ସିର୍ମାରେନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ’ ମେନେରେଦ ଇନିଃ ‘ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଯୋହାନ୍ରେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦା’ ମେତାବୁଆଏ?
6 Wenn wir aber sagen: "aus Menschen", so wird uns das ganze Volk steinigen, denn es ist überzeugt, daß Johannes ein Prophet war.
୬ମେନ୍ଦ ହଡ଼କ ସାଃଏତେ ମେନେରେଦ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଆବୁକେ ଚିଦ୍ଗିବୁଆକ, ଚିୟାଃଚି ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ନାବୀ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ପୁରାଃଗି ଭାର୍ସାକାଦାକ ।”
7 Und sie antworteten, sie wüßten nicht woher.
୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ଏନା କତାଃଏତେ ତାଇକେନା ଏନା କାଲେ ସାରିତାନା ।”
8 Und Jesus sprach zu ihnen: So sage ich euch auch nicht, in welcher Macht ich das tue.
୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଅକ ପେଡ଼େଃତେ ଏନାକଇଙ୍ଗ୍ ରିକାତାନା, କାଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେୟା ।”
9 Er fing aber an, zu dem Volke dieses Gleichnis zu sagen: Ein Mensch pflanzte einen Weinberg, und tat ihn Weingärtnern aus, und zog über Land für lange Zeiten.
୯ୟୀଶୁ ହଡ଼କକେ ନେ ଜନ୍କା କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ, “ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ବାଇକେଦାଏ, କାର୍କାମିହଡ଼କକେ କାର୍ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃ ସାମାଏ ଜାକେଦ୍ ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
10 Und zur rechten Zeit sandte er zu den Weingärtnern einen Knecht, damit sie ihm von der Frucht des Weinberges gäben. Die Weingärtner aber schlugen ihn, und sandten ihn leer zurück.
୧୦ଇରୋଃଅ ଦିପିଲିରେ ଇନିଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେୟାଃ ଜ ଏମାଇଙ୍ଗ୍ପେ ମେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଦାସିକେ କାର୍ କାମିହଡ଼କତାଃତେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ମେନ୍ଦ କାର୍କାମିହଡ଼କ ଇନିଃକେ ଦାଲ୍କିୟାଃକ ଆଡଃ ସାମାତିଃଇଗି କୁଲ୍ରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ ।
11 Und er sandte abermals einen andern Knecht; aber auch selbigen schlugen und mißhandelten sie, und sandten ihn leer zurück.
୧୧ଇନିଃ ଏଟାଃ ଦାସିକେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେହ ଦାଲ୍କିୟାଃକ ଆଡଃ ହିଲାଙ୍ଗ୍କିଦ୍ତେ ସାମାତିଃଇଗି କୁଲ୍ରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ ।
12 Und er sandte abermals einen dritten, aber auch diesen verwundeten sie, und warfen ihn hinaus.
୧୨ଇନିଃ ଆଡଃଗି ଆପିୟାନିଃକେହ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଘାଅକିଃତେକ ଅଡଙ୍ଗ୍ଏଣ୍ଡାଃକିୟାଃ ।
13 Der Herr aber des Weinberges sprach: Was soll ich machen? Ich will meinen geliebten Sohn senden; vielleicht wenn sie diesen sehen, scheuen sie sich.
୧୩ଏନ୍ତେ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରାଃ ଗମ୍କେ ମେନ୍କେଦାଏ, ‘ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଚିକାୟା? ଆଇଁୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍ ହନିଙ୍ଗ୍କଡ଼ାକେ କୁଲିୟାଇଙ୍ଗ୍, ଇଦୁ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ମାଇନିୟାକ ।’
14 Als aber die Weingärtner ihn sahen, sprachen sie: dieser ist der Erbe; laßt uns ihn töten, damit das Erbe unser sei.
୧୪ମେନ୍ଦ କାର୍କାମିହଡ଼କ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଦ୍ଚି ମେପେନ୍ୟାନାକ, ‘ନିଃଗି ଗୁସିୟାଁରାଃ ହନ୍ ତାନିଃ ଦଲାବୁ ଗଜିୟା, ତାବ୍ଦ ନିୟାଃ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ ଆବୁଆଃଗି ହବାଅଆଃ ।’
15 Und sie warfen ihn hinaus aus dem Weinberge, und töteten ihn. Was wird der Herr des Weinberges tun?
୧୫ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଏଣ୍ଡାଃକିୟାଃକ ଆଡଃ ଗଏଃକିୟାଃକ । “ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆ, ‘ନାହାଁଃଦ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ଗମ୍କେ ଇନ୍କୁକେ ଚିକ୍ନାଃଏ ଚିକାକଆ?
16 Er wird kommen, und diese Weingärtner umbringen, und den Weinberg andern geben. Da sie es hörten, sprachen sie: Das sei ferne!
୧୬ଇନିଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଏନ୍ କାର୍କାମିହଡ଼କକେ ଗଏଃକଆଏ ଆଡଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ଏଟାଃକକେ ଏମାକଆଏ ।’” ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ମେନ୍କେଦାଃକ, “ଆଲକାଏ ଏନ୍କାଅଃକା ।”
17 Er aber sah sie an, und sprach: Was ist nun das, was geschrieben steht: "Der Stein, welchen die Bauleute verworfen haben, der ist zum Eckstein geworden.
୧୭ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁସାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ତାବ୍ଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେୟାଃ ନେ କାଜିରାଃ ମୁଣ୍ଡି ଚିକ୍ନାଃ ତାନାଃ?” “‘ଅଡ଼ାଃ ବାବାଇକ ଅକ ଦିରିକେକ ଆତମ୍ ଏଣ୍ଡାଃକେଦା, ଏନ୍ ଦିରି ଅଡ଼ାଃରାଃ କଚାଦିରି ବାଇୟାକାନା ।’
18 Jeder, der auf diesen Stein fällt, wird zerschellen; auf welchen er aber fällt, den wird er zermalmen!"
୧୮ଏନ୍ ଦିରିରେ ଉୟୁଗଃନିଃ ଗୁଣ୍ଡାଅଃଆଏ ଆଡଃ ଏନା ଜେତାଏରେ ଉୟୁଗଃରେଦ ଇନିଃକେ ରିଦିୟାଏ ।”
19 Und es suchten die hohen Priester und Schriftgelehrten in jener Stunde die Hände an ihn zu legen, aber sie fürchteten das Volk, denn sie merkten, daß er wider sie dieses Gleichnis gesagt hatte.
୧୯ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଇନିଃ ନେ ଜନ୍କା କାଜି ଆବୁକେ କାଜିୟାଦ୍ବୁଆଏ ନେଆଁଁ ସାରିକେଦ୍ତେ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ଇନିଃକେ ସାସାବ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାକ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବରକେଦ୍କଆକ ।
20 Und sie lauerten ihm auf, und sandten Angestieftete, die sich gerecht stellten, damit sie ihn in seinem Worte fingen, um ihn der Obrigkeit und der Gewalt des Landpflegers zu überliefern.
୨୦ଏନାତେ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁଆଃ କାଜିରେ ଭୁଲ୍ ସାବିନାଙ୍ଗ୍ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ଆପାନ୍କେ ଧାର୍ମାନ୍ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବେନ୍ତାନ୍କକେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆକ, ଜେ'ଲେକାଚି ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ରୋମ୍ରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଆଡଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମାକାଦ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ତାଃରେକ ଜିମାଦାଡ଼ିୟା ।
21 Und sie frugen ihn, und sprachen: Lehrer, wir wissen, daß du richtig redest und lehrst, und die Person nicht ansiehst, sondern nach der Wahrheit den Weg Gottes lehrst.
୨୧ଏନାତେ ଇନ୍କୁ କୁଲିକିୟାଃକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ ବୁଗିଲେକାତେମ୍ କାଜିତାନା ଆଡଃ ଇତୁତାନା ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ କାମ୍ ନେନେଲାଃ, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ରାଃ ହରା ସାର୍ତିତେମ୍ ଇତୁତାନା, ଏନାଲେ ସାରିତାନା ।
22 Ist es uns erlaubt, dem (römischen) Kaiser Steuer zu geben, oder nicht?
୨୨କାଜିୟାଲେମ୍, ଚିୟାଃ ଆଲେ କାଇସାର୍କେ କାର୍ ଏମାଇ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ଚି କା?”
23 Da er aber ihre Arglist durchschaute, sprach er zu ihnen: Warum versuchet ihr mich?
୨୩ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ବେଦା ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ,
24 Zeiget mir einen Denar; wessen Bild und Überschrift trägt er? Sie antworteten aber, und sprachen: Des (römischen) Kaisers.
୨୪“ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ଆଉୱାଇଙ୍ଗ୍ପେ, ନେଆଁଁ ଅକଏୟାଃ ମୁରୁତ୍ ଆଡଃ ଅନଲ୍ ତାନାଃ?” ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “କାଇସାର୍ଆଃ ।”
25 Er aber sprach zu ihnen: So gebet dem Kaiser, was des Kaisers ist, und Gott, was Gottes ist.
୨୫ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ତାବ୍ଦ କାଇସାର୍ଆଃ କାଇସାର୍କେ ଏମାଇପେ, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଏମାଇପେ ।”
26 Und sie vermochten nicht sein Wort anzutasten gegenüber vom Volk, und sie verwunderten sich über seine Antwort und schwiegen.
୨୬ଇନ୍କୁ ହଡ଼କଆଃ ଆୟାର୍ରେ ୟୀଶୁଆଃ କାଜିରେ କାକ ସାବ୍ ଦାଡ଼ିକିୟାଃ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନ୍ଲଃ ହାପାୟାନାକ ।
27 Da traten zu ihm etliche der Sadduzäer, welche leugnen daß es eine Auferstehung gebe, und frugen ihn,
୨୭ସାଦୁକିକଏତେ ଚିମିନ୍ହଡ଼କ ୟୀଶୁତାଃତେକ ହିଜୁଃୟାନା, ଇନ୍କୁଦ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ବାନଃଆମେନ୍ତେକ କାଜିୟା, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଃକ,
28 Und sprachen: Lehrer, Moses hat uns geschrieben: "Wenn jemandes Bruder stirbt, der ein Weib hat, und er stirbt kinderlos, so soll sein Bruder das Weib nehmen, und seinem Bruder Samen erwecken."
୨୮“ହେ ଗୁରୁ, ଜେତାଏ ହଡ଼ଆଃ ହନ୍ଗାଁଣା ବାନ୍କୁୟାନ୍ତେ ଆୟାଃ କୁଡ଼ିତେକେ ଗଏଃବାଗିରେ ହାଗାତେ ଇନିୟାଃ କୁଡ଼ିତେକେ ଆଣ୍ଦିୟଃକା ଆଡଃ ହାଗାତେୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହନ୍ ପସାକକାଏ, ନେଆଁଦ ମୁଶା ଆଲେ ନାଗେନ୍ତେ ଅଲାକାଦାଏ ମେନ୍କେଦାକ ।
29 Es waren nun sieben Brüder. Und der erste nahm ein Weib, und starb kinderlos.
୨୯ନେଲେମେ ସାତ୍ ହାଗିୟା ତାଇକେନାକ, ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ଆଣ୍ଦିକେଦ୍ତେ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାତେ ଗଏଃୟାନାଏ ।
30 Und der zweite nahm das Weib, und auch er starb kinderlos.
୩୦ଆଡଃ ବାରିୟାନିଃ ଇନିଃକେ ଆଣ୍ଦିୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃହ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାତେ ଗଏଃୟାନାଏ ।
31 Und der dritte nahm sie, gleicherweise aber auch die sieben. Die hinterließen keine Kinder, und starben.
୩୧ଏନ୍ତେ ଆପିୟାନିଃ ଇନିଃକେ ଆଣ୍ଦିୟାନାଏ ଆଡଃ ନେ ଲେକାଗି ସାତ୍ ହାଗିୟାକହଁ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାତେ ଗଏଃୟାନାକ ।
32 Zuletzt starb auch das Weib.
୩୨ତାୟମ୍ତେ, କୁଡ଼ିୟଗି ଗଏଃୟାନାଏ ।
33 In der Auferstehung nun, wessen Weib von ihnen wir sie sein? denn die sieben haben sie zum Weibe gehabt.
୩୩ନାହାଁଃଦ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଅକଏୟାଃ କୁଡ଼ି ହବାଅଆଃଏ? ଏନ୍ ସାତିୟ ହାଗିୟାକଦ ଇନିଃକେ ଆଣ୍ଦିୟାକାନ୍ ତାଇକେନାକ ।”
34 Und Jesus sprach zu ihnen: Die Söhne dieses Weltlaufs freien, und lassen sich freien, (aiōn g165)
୩୪ୟୀଶୁ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହନ୍କ ଆଣ୍ଦିୟଃତାନା ଆଡଃକ ଆଣ୍ଦିକତାନା । (aiōn g165)
35 Die aber würdig erachtet werden, jenen Weltlauf zu erleben, und die Auferstehung von den Toten, die freien weder, noch lassen sie sich freien, (aiōn g165)
୩୫ମେନ୍ଦ ହିଜୁଃତାନ୍ ପାରିୟାରେ ଜୀହୁଦଃ ହଡ଼କ ଆଡଃ ଗଜାକାନ୍କଏତେ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ଲେକାନ୍ ହଡ଼କ କାକ ଆଣ୍ଦିୟଃଆ ଆଡଃ କାକ ଆଣ୍ଦିନାଃ । (aiōn g165)
36 Denn sie können auch nicht mehr sterben; denn sie sind engelgleich, und sind Söhne Gottes, weil sie Söhne der Auferstehung sind.
୩୬ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଆଡଃମିସା କାକ ଗଏଃଦାଡ଼ିୟଃଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ସିର୍ମାରେନ୍ ଦାସିକଲେକା, ଆଡଃ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ରେନ୍ ହନ୍କ ହବାୟାନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ତାନ୍କୁ ।
37 Daß aber die Toten auferweckt werden, hat auch Moses anfgedeutet, bei dem Busch, wie er den Herrn nennt: den Gott Abrahams, und den Gott Isaaks, und den Gott Jakobs.
୩୭ମେନ୍ଦ ଗଜାକାନ୍କ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ କାଜି ମୁଶାହଁ ଚୁପାଦ୍ରେୟାଃ କାଜିତେ ଉଦୁବାକାଦାଏ, ଏନ୍ରେ ଇନିଃ ପ୍ରାଭୁକେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆମ୍ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଆଡଃ ଇସାକ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଆଡଃ ଯାକୁବ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନ୍ମେ ।’
38 Gott aber ist nicht der Toten, sondern der Lebenden Gott, denn für ihn leben alle.
୩୮ନେଲେମେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଗଜାକାନ୍କଆଃଦ ନାହାଁଲିଃ, ମେନ୍ଦ ଜୀହୁଦ୍ତାନ୍କଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନିଃ, ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେଦ ସବେନ୍କ ଜୀହୁଦଃତାନାକ ।”
39 Es antworteten aber etliche der Schriftgelehrten, und sprachen: Lehrer, du hast gut geredet.
୩୯ଆଇନ୍ ଇତୁକଏତେ ଚିମିନ୍କ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ହେ ଗୁରୁ ଆମ୍ ବୁଗିନାମ୍ କାଜିୟାକାଦାଃ ।”
40 Sie wagten aber nicht mehr, ihn zu befragen.
୪୦ଆଡଃ ଜେତାଏ ଇନିଃକେ ଜେତ୍ନାଃ କୁଲିନାଙ୍ଗ୍ କାକ ସାହାଁସ୍କେଦା ।
41 Er aber sprach zu ihnen: Wie sagen sie, daß der Messias Davids Sohn sei?
୪୧ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ହଡ଼କ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଚିନାଃମେନ୍ତେକ କାଜିତାନା?”
42 Und er selbst, David, sagte im Buch der Psalmen: "Der Herr hat gesagt zu meinem Herrn: Setze dich zu meiner Rechten,
୪୨ନେଆଁଁ ଦାଉଦ୍ ଆଇଃକ୍ଗି ଦୁରାଙ୍ଗ୍ ପୁଥିରେ କାଜିତାନାଏ, “‘ପ୍ରାଭୁ ଆଇଁୟାଃ ପ୍ରାଭୁକେ କାଜିୟାଇତାନାଏ, ଆଇଁୟାଃ ଜମ୍ତିଃ ସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ମେଁ,
43 Bis ich deine Feinde hinlege als Schemel deiner Füße."
୪୩ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ବାଇରିକକେ ପୁରା ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ହାରାଅକ ଜାକେଦ୍ ।’”
44 David nennt ihn also Herrn; und wie ist er sein Sohn?
୪୪“ଦାଉଦ୍ଦଃ ଇନିଃକେ ‘ପ୍ରାଭୁ’ ମେତାଇତାନାଏ, ଏନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଚିଲ୍କାତେ ଇନିୟାଃ ହନ୍ ତାନିଃ?”
45 Als aber alles Volk zuhörte, sprach er zu seinen Jüngern:
୪୫ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ,
46 Hütet euch vor den Schriftgelehrten, die in langen Kleidern einhergehen wollen, und die Begrüßungen auf den Marktplätzen und die ersten Sitze in den Synagogen und die ersten Plätze bei den Gastmählern gerne haben,
୪୬“ଆଇନ୍ ଇତୁକତାଃଏତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍ପେ, ଇନ୍କୁ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ସେନ୍ବାଡ଼ା, ଆଡଃ ପିଟ୍ ପିଡ଼ିକରେ ଜହାର୍ତେଲା ଆଡଃ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃକରେ ଆୟାର୍ରେ ଦୁବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜମ୍ନୁଁକରେ ସିଦା ଠାୟାଦ୍ରେ ଦୁବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସୁକୁକଆ ।
47 Welche die Häuser der Witwen auffressen, und zur Beschönigung lange beten; diese werden ein um so schärferes Urteil empfangen.
୪୭ଇନ୍କୁ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକଆଃ ଅଡ଼ାଃକ ଉଦେତାନା ଆଡଃ ବେଦାତେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ଗିକ ବିନ୍ତିୟା । ଏନ୍ଲେକାନ୍ ହଡ଼କଦ ଆଦ୍କା ସାଜାଇକ ନାମେୟା ।”
