Johannes 19
1 Da nahm denn Pilatus Jesus, und geißelte ihn.
பீலாதோ யீஸு²ம் ஆநீய கஸ²யா ப்ராஹாரயத்|
2 Und die Kriegsknechte flochten eine Krone von Dornen, setzten sie auf sein Haupt, und legten ihm ein Purpurkleid um,
பஸ்²சாத் ஸேநாக³ண: கண்டகநிர்ம்மிதம்’ முகுடம்’ தஸ்ய மஸ்தகே ஸமர்ப்ய வார்த்தாகீவர்ணம்’ ராஜபரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ப்ய,
3 Und traten zu ihm, und sagten: Sei gegrüßt, König der Juden! und sie gaben ihm Backenstreiche.
ஹே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜந் நமஸ்கார இத்யுக்த்வா தம்’ சபேடேநாஹந்தும் ஆரப⁴த|
4 Da ging Pilatus abermals hinaus, und sagt ihnen: Siehe, ich bringe ihn euch heraus, damit ihr erkennet, daß ich keine Schuld an ihm finde.
ததா³ பீலாத: புநரபி ப³ஹிர்க³த்வா லோகாந் அவத³த், அஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந லபே⁴(அ)ஹம்’, பஸ்²யத தத்³ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப³ஹிரேநம் ஆநயாமி|
5 Da ging Jesus hinaus, und trug die Dornenkrone und das Purpurkleid; und er sagt ihnen: Siehe, der Mensch!
தத: பரம்’ யீஸு²: கண்டகமுகுடவாந் வார்த்தாகீவர்ணவஸநவாம்’ஸ்²ச ப³ஹிராக³ச்ச²த்| தத: பீலாத உக்தவாந் ஏநம்’ மநுஷ்யம்’ பஸ்²யத|
6 Als ihn nun die hohen Priester und Ratsdiener sahen, schrieen sie, und sprachen: Kreuzige, kreuzige ihn! Sagt ihnen Pilatus: Nehmet ihr ihn, und kreuzigt ihn! denn ich finde keine Schuld an ihm.
ததா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பதா³தயஸ்²ச தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இத்யுக்த்வா ரவிதும்’ ஆரப⁴ந்த| தத: பீலாத: கதி²தவாந் யூயம்’ ஸ்வயம் ஏநம்’ நீத்வா க்ருஸே² வித⁴த, அஹம் ஏதஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந ப்ராப்தவாந்|
7 Die Juden antworteten ihm: Wir haben ein Gesetz, und nach dem Gesetz muß er sterben, denn er hat sich selbst zu Gottes Sohn gemacht.
யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் அஸ்மாகம்’ யா வ்யவஸ்தா²ஸ்தே தத³நுஸாரேணாஸ்ய ப்ராணஹநநம் உசிதம்’ யதோயம்’ ஸ்வம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரமவத³த்|
8 Da nun Pilatus dieses Wort hörte, fürchtete er sich noch mehr,
பீலாத இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா மஹாத்ராஸயுக்த:
9 Und ging hinein in das Richthaus, und sagt zu Jesus: Woher bist du? Jesus aber gab ihm keine Antwort.
ஸந் புநரபி ராஜக்³ரு’ஹ ஆக³த்ய யீஸு²ம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ குத்ரத்யோ லோக: ? கிந்து யீஸ²ஸ்தஸ்ய கிமபி ப்ரத்யுத்தரம்’ நாவத³த்|
10 Da sagt Pilatus: Redest du nicht mit mir? Weißt du nicht, daß ich Macht habe, dich zu kreuzigen, und Macht habe, dich loszulassen?
தத: பீலாத் கதி²தவாந த்வம்’ கிம்’ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ந ஸம்’லபிஷ்யஸி? த்வாம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ வா மோசயிதும்’ ஸ²க்தி ர்மமாஸ்தே இதி கிம்’ த்வம்’ ந ஜாநாஸி? ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³ம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
11 Jesus antwortete: Du hättest keine Macht über mich, wenn sie dir nicht gegeben wäre von oben her; darum der mich dir übergeben hat, hat eine größere Sünde.
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³த்தம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
12 Von da an suchte Pilatus ihn loszulassen. Die Juden aber schrieen, und sagten: Wenn du diesen loslässest, so bist du des Kaisers Freund nicht. Jeder, der sich selbst zum König macht, widersetzt sich dem Kaiser.
ததா³ரப்⁴ய பீலாதஸ்தம்’ மோசயிதும்’ சேஷ்டிதவாந் கிந்து யிஹூதீ³யா ருவந்தோ வ்யாஹரந் யதீ³மம்’ மாநவம்’ த்யஜஸி தர்ஹி த்வம்’ கைஸரஸ்ய மித்ரம்’ ந ப⁴வஸி, யோ ஜந: ஸ்வம்’ ராஜாநம்’ வக்தி ஸஏவ கைமரஸ்ய விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி|
13 Da nun Pilatus diese Worte hörte, führte er Jesus hinaus, und setzte sich auf den Richtstuhl, an einen Ort genannt Steinpflaster, auf Hebräisch aber Gabbatha.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா பீலாதோ யீஸு²ம்’ ப³ஹிராநீய நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய ஆஸாத³நதி³நஸ்ய த்³விதீயப்ரஹராத் பூர்வ்வம்’ ப்ரஸ்தரப³ந்த⁴நநாம்நி ஸ்தா²நே (அ)ர்தா²த் இப்³ரீயபா⁴ஷயா யத்³ க³ப்³பி³தா² கத்²யதே தஸ்மிந் ஸ்தா²நே விசாராஸந உபாவிஸ²த்|
14 Es war aber der Rüsttag des Passahs, und um die sechste Stunde; und er sagt den Juden: Siehe, euer König!
அநந்தரம்’ பீலாதோ யிஹூதீ³யாந் அவத³த், யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ பஸ்²யத|
15 Sie aber schrieen: Weg, weg! kreuzige ihn! Sagt ihnen Pilatus: Euern König soll ich kreuzigen? Die Hohenpriester antworteten: Wir haben keinen König, außer Cäsar (dem römischen Kaiser).
கிந்து ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தே ரவிதும் ஆரப⁴ந்த; ததா³ பீலாத: கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ கிம்’ க்ருஸே² வேதி⁴ஷ்யாமி? ப்ரதா⁴நயாஜகா உத்தரம் அவத³ந் கைஸரம்’ விநா கோபி ராஜாஸ்மாகம்’ நாஸ்தி|
16 Da übergab er ihn denn ihnen, daß er gekreuzigt würde; und sie nahmen Jesus und führten ihn hin.
தத: பீலாதோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ தேஷாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமார்பயத், ததஸ்தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா நீதவந்த: |
17 Und er trug sein Kreuz, und ging hinaus auf die sogenannte Schädelstätte, welche auf Hebräisch Golgotha heißt;
தத: பரம்’ யீஸு²: க்ருஸ²ம்’ வஹந் ஸி²ர: கபாலம் அர்தா²த்³ யத்³ இப்³ரீயபா⁴ஷயா கு³ல்க³ல்தாம்’ வத³ந்தி தஸ்மிந் ஸ்தா²ந உபஸ்தி²த: |
18 Woselbst sie ihn kreuzigten, und mit ihm zwei andere, hüben und drüben, Jesus aber in der Mitte.
ததஸ்தே மத்⁴யஸ்தா²நே தம்’ தஸ்யோப⁴யபார்ஸ்²வே த்³வாவபரௌ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந்|
19 Pilatus schrieb aber eine Überschrift, und heftete sie ans Kreuz, und war geschrieben: Jesus, der Nazaräer, der König der Juden.
அபரம் ஏஷ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா நாஸரதீயயீஸு²: , இதி விஜ்ஞாபநம்’ லிகி²த்வா பீலாதஸ்தஸ்ய க்ருஸோ²பரி ஸமயோஜயத்|
20 Diese Überschrift nun lasen viele Juden, denn die Stätte war nahe bei der Stadt, wo Jesus gekreuzigt wurde, und war geschrieben auf Hebräisch, Griechisch, und Lateinisch.
ஸா லிபி: இப்³ரீயயூநாநீயரோமீயபா⁴ஷாபி⁴ ர்லிகி²தா; யீஸோ²: க்ருஸ²வேத⁴நஸ்தா²நம்’ நக³ரஸ்ய ஸமீபம்’, தஸ்மாத்³ ப³ஹவோ யிஹூதீ³யாஸ்தாம்’ படி²தும் ஆரப⁴ந்த|
21 Da sagten die hohen Priester der Juden zu Pilatus: Schreibe nicht: Der König der Juden, sondern daß er sagte: Ich bin der König der Juden.
யிஹூதீ³யாநாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பீலாதமிதி ந்யவேத³யந் யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வாக்யம்’ ந கிந்து ஏஷ ஸ்வம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம் அவத³த்³ இத்த²ம்’ லிக²து|
22 Pilatus antwortete: Was ich geschrieben habe, das habe ich geschrieben.
தத: பீலாத உத்தரம்’ த³த்தவாந் யல்லேக²நீயம்’ தல்லிகி²தவாந்|
23 Die Kriegsknechte nun, als sie Jesus gekreuzigt hatten, nahmen seine Kleider, und machten vier Teile, jedem Kriegsknecht ein Teil, und den Rock. Der Rock aber war ungenäht, von obenan gewirkt durchaus.
இத்த²ம்’ ஸேநாக³ணோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² விதி⁴த்வா தஸ்ய பரிதே⁴யவஸ்த்ரம்’ சதுரோ பா⁴கா³ந் க்ரு’த்வா ஏகைகஸேநா ஏகைகபா⁴க³ம் அக்³ரு’ஹ்லத் தஸ்யோத்தரீயவஸ்த்ரஞ்சாக்³ரு’ஹ்லத்| கிந்தூத்தரீயவஸ்த்ரம்’ ஸூசிஸேவநம்’ விநா ஸர்வ்வம் ஊதம்’|
24 Da sprachen sie zu einander: Laßt uns den nicht verteilen, sondern darum losen, wem er sein soll; damit die Schrift erfüllt würde, die da sagt: "Sie haben sich meine Kleider verteilt, und über mein Gewand das Los geworfen." Solches taten denn die Kriegsknechte.
தஸ்மாத்தே வ்யாஹரந் ஏதத் க: ப்ராப்ஸ்யதி? தந்ந க²ண்ட³யித்வா தத்ர கு³டிகாபாதம்’ கரவாம| விப⁴ஜந்தே(அ)த⁴ரீயம்’ மே வஸநம்’ தே பரஸ்பரம்’| மமோத்தரீயவஸ்த்ரார்த²ம்’ கு³டிகாம்’ பாதயந்தி ச| இதி யத்³வாக்யம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகே லிகி²தமாஸ்தே தத் ஸேநாக³ணேநேத்த²ம்’ வ்யவஹரணாத் ஸித்³த⁴மப⁴வத்|
25 Es stunden aber bei dem Kreuze Jesu: seine Mutter und die Schwester seiner Mutter, Maria Klopas, und Maria die Magdalenerin.
ததா³நீம்’ யீஸோ² ர்மாதா மாது ர்ப⁴கி³நீ ச யா க்லியபா பா⁴ர்ய்யா மரியம் மக்³த³லீநீ மரியம் ச ஏதாஸ்தஸ்ய க்ருஸ²ஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ ஸமதிஷ்ட²ந்|
26 Als nun Jesus sah seine Mutter und den Jünger, welchen er lieb hatte, dastehen, sagte er seiner Mutter: Frau, siehe deinen Sohn!
ததோ யீஸு²: ஸ்வமாதரம்’ ப்ரியதமஸி²ஷ்யஞ்ச ஸமீபே த³ண்டா³யமாநௌ விலோக்ய மாதரம் அவத³த், ஹே யோஷித்³ ஏநம்’ தவ புத்ரம்’ பஸ்²ய,
27 Dann sagt er dem Jünger: Siehe deine Mutter! Und von jener Stunde an nahm sie der Jünger zu sich.
ஸி²ஷ்யந்த்வவத³த், ஏநாம்’ தவ மாதரம்’ பஸ்²ய| தத: ஸ ஸி²ஷ்யஸ்தத்³க⁴டிகாயாம்’ தாம்’ நிஜக்³ரு’ஹம்’ நீதவாந்|
28 Darnach als Jesus wußte, daß schon alles vollbracht war, damit die Schrift erfüllt würde, sagt er: Mich dürstet!
அநந்தரம்’ ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மாது⁴நா ஸம்பந்நமபூ⁴த் யீஸு²ரிதி ஜ்ஞாத்வா த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ யதா² ஸித்³த⁴ம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம் அகத²யத் மம பிபாஸா ஜாதா|
29 Da stand nun ein Gefäß voll Essig, und sie füllten einen Schwamm mit Essig, und legten ihn um einen Ysopstengel, und hielten es ihm dar zum Munde.
ததஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே அம்லரஸேந பூர்ணபாத்ரஸ்தி²த்யா தே ஸ்பஞ்ஜமேகம்’ தத³ம்லரஸேநார்த்³ரீக்ரு’த்ய ஏஸோப்³நலே தத்³ யோஜயித்வா தஸ்ய முக²ஸ்ய ஸந்நிதா⁴வஸ்தா²பயந்|
30 Als Jesus nun den Essig genommen hatte, sprach er: Es ist vollbracht, und neigte sein Haupt, und gab den Geist auf.
ததா³ யீஸு²ரம்லரஸம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸர்வ்வம்’ ஸித்³த⁴ம் இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா மஸ்தகம்’ நமயந் ப்ராணாந் பர்ய்யத்யஜத்|
31 Die Juden aber, damit die Leichname nicht am Kreuze blieben am Sabbat, weil Rüsttag war, - denn der Tag jenes Sabbats war groß, - baten Pilatus, daß ihre Beine zerschlagen, und sie abgenommen würden.
தத்³விநம் ஆஸாத³நதி³நம்’ தஸ்மாத் பரே(அ)ஹநி விஸ்²ராமவாரே தே³ஹா யதா² க்ருஸோ²பரி ந திஷ்ட²ந்தி, யத: ஸ விஸ்²ராமவாரோ மஹாதி³நமாஸீத், தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: பீலாதநிகடம்’ க³த்வா தேஷாம்’ பாத³ப⁴ஞ்ஜநஸ்ய ஸ்தா²நாந்தரநயநஸ்ய சாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யந்த|
32 Da kamen die Kriegsknechte, und zerschlugen dem ersten die Beine und dem andern, der mit ihm gekreuzigt war.
அத: ஸேநா ஆக³த்ய யீஸு²நா ஸஹ க்ருஸே² ஹதயோ: ப்ரத²மத்³விதீயசோரயோ: பாதா³ந் அப⁴ஞ்ஜந்;
33 Als sie aber zu Jesus kamen, und sahen, daß er schon gestorben war, zerschlugen sie seine Beine nicht;
கிந்து யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ஸ ம்ரு’த இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய பாதௌ³ நாப⁴ஞ்ஜந்|
34 Sondern einer von den Kriegsknechten stach ihn mit einem Speer in die Seite, und alsblad kam Blut und Wasser heraus.
பஸ்²சாத்³ ஏகோ யோத்³தா⁴ ஸூ²லாகா⁴தேந தஸ்ய குக்ஷிம் அவித⁴த் தத்க்ஷணாத் தஸ்மாத்³ ரக்தம்’ ஜலஞ்ச நிரக³ச்ச²த்|
35 Und der es gesehen hat, der hat es bezeugt, und sein Zeugnis ist wahr, und er weiß, daß er Wahrheit sagt, damit auch ihr glaubet.
யோ ஜநோ(அ)ஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி ஸ ஸ்வயம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்யேத³ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ ஸத்யம்’ தஸ்ய கதா² யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸம்’ ஜநயிதும்’ யோக்³யா தத் ஸ ஜாநாதி|
36 Denn dieses geschah, damit die Schrift erfüllt würde: "Es soll kein Bein an ihm zerschlagen werden."
தஸ்யைகம் அஸ்த்⁴யபி ந ப⁴ம்’க்ஷ்யதே,
37 Und abermals sagt eine andere Schriftstelle: "Sie werden sehen, in welchen sie gestochen haben."
தத்³வத்³ அந்யஸா²ஸ்த்ரேபி லிக்²யதே, யதா², "த்³ரு’ஷ்டிபாதம்’ கரிஷ்யந்தி தே(அ)வித⁴ந் யந்து தம்ப்ரதி| "
38 Darnach aber hat Joseph von Arimathäa, der ein Jünger Jesu war, verborgen jedoch aus Furcht vor den Juden, Pilatus, daß er den Leichnam Jesu abnehmen dürfe; und Pilatus erlaubte es. Da kam er, und nahm den Leichnam Jesu ab.
அரிமதீ²யநக³ரஸ்ய யூஷப்²நாமா ஸி²ஷ்ய ஏக ஆஸீத் கிந்து யிஹூதீ³யேப்⁴யோ ப⁴யாத் ப்ரகாஸி²தோ ந ப⁴வதி; ஸ யீஸோ² ர்தே³ஹம்’ நேதும்’ பீலாதஸ்யாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யத, தத: பீலாதேநாநுமதே ஸதி ஸ க³த்வா யீஸோ² ர்தே³ஹம் அநயத்|
39 Es kam aber auch Nikodemus, der vormals in der nacht zu Jesus gekommen war, und brachte eine Mischung von Myrrhen und Aloe, bei hundert Pfund.
அபரம்’ யோ நிகதீ³மோ ராத்ரௌ யீஸோ²: ஸமீபம் அக³ச்ச²த் ஸோபி க³ந்த⁴ரஸேந மிஸ்²ரிதம்’ ப்ராயேண பஞ்சாஸ²த்ஸேடகமகு³ரும்’ க்³ரு’ஹீத்வாக³ச்ச²த்|
40 Da nahmen sie den Leichnam Jesu, und wickelten ihn in leinene Binden mit den Spezereien, wie es bei den Juden Sitte ist zu begraben.
ததஸ்தே யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பநரீத்யநுஸாரேண தத்ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யேண ஸஹிதம்’ தஸ்ய தே³ஹம்’ வஸ்த்ரேணாவேஷ்டயந்|
41 Es war aber an dem Ort, wo er gekreuzigt wurde, ein Garten, und in dem Garten ein neues Grabmal, in welchem noch niemals jemand gelegen war.
அபரஞ்ச யத்ர ஸ்தா²நே தம்’ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந் தஸ்ய நிகடஸ்தோ²த்³யாநே யத்ர கிமபி ம்ரு’ததே³ஹம்’ கதா³பி நாஸ்தா²ப்யத தாத்³ரு’ஸ²ம் ஏகம்’ நூதநம்’ ஸ்²மஸா²நம் ஆஸீத்|
42 Dorthin legten sie nun Jesus, wegen des Rüsttages der Juden, denn das Grabmal war nahe.
யிஹூதீ³யாநாம் ஆஸாத³நதி³நாக³மநாத் தே தஸ்மிந் ஸமீபஸ்த²ஸ்²மஸா²நே யீஸு²ம் அஸா²யயந்|
