< Hohelied 1 >

1 Das Lied der Lieder, von Salomo.
KE Mele o na mele, na Solomona no ia,
2 O möcht’ er mich küssen mit seines Mundes Küssen! Denn deine Liebe ist wonniger als Wein!
E honi mai ia'u i na honi o kona waha; No ka mea, ua oi aku kou aloha i ka waina.
3 Köstlich ist der Duft deiner Salben; wie ausgegossenes Salböl ist dein Name: drum haben die Mädchen dich lieb.
No ke ala o kou mea poni maikai, Ua like kou inoa me ka aila ala i nininiia; No ia mea, ua aloha mai na kaikamahine ia oe.
4 Zieh mich dir nach, komm, laß uns eilen! Führe mich, König, in deine Gemächer! »Wir wollen jubeln und deiner uns freuen, wollen preisen deine Liebe mehr als Wein!« Ach, inniglich lieben sie dich.
E ume mai ia'u, e hahai makou mamuli ou. Ua hookomo mai ke alii ia'u iloko o kona keena; E hauoli makou, a e olioli hoi ia oe; E hoomanao makou i kou aloha mamua o ka waina; Ua aloha aku ka poe pono ia oe.
5 Gebräunt bin ich, aber doch schön, ihr Töchter Jerusalems, wie die Zelte von Kedar, wie Salomos Teppiche.
Ua eleele au, ua maikai no nae, E na kaikamahine o Ierusalema; E like me na halelewa o Kedara, E like hoi me na paku lole o Solomona.
6 Seht mich nicht an, daß so gebräunt ich bin, daß die Sonne mich so verbrannt hat! Meiner Mutter Söhne waren böse auf mich, bestellten mich zur Hüterin der Weinberge; meinen eignen Weinberg hab’ ich nicht gehütet.
Mai nana mai oukou ia'u, no ka mea, ua eleele au, No ka nana ana mai o ka la ia'u. Ua huhu mai ia'u na keiki a ko'u makuwahine, Ua hoolilo mai lakou ia'u i mea kiai i na malawaina; Aka hoi, o ka'u malawaina, aole au i malama.
7 Tu mir kund, du, den meine Seele liebt: wo weidest du, wo lagerst du zur Mittagszeit? Denn warum soll als Verirrte ich erscheinen bei den Herden deiner Genossen? –
E hai mai ia'u, e ka mea a ko'u uhane i aloha'i, Aila ihea oe i hanai mai. Mahea la oe i hoomaha ai i ke awakea? No ke aha la wau i lilo ai, Me ho wahine la i uhiia, Ma na poe hipa a kou mau hoanoho?
8 »Wenn du das nicht weißt, du schönste unter den Weibern, so geh nur hinaus, den Spuren der Herde nach, und weide deine Zicklein bei den Zelten der Hirten!«
Ina, aole oe i ike, E ka mea maikai mawaena o na wahine, E hele oe ma na kapuwai o ka poe hipa, E hanai i kau poe kao keiki, Ma kahi kokoke i na halelewa o ka poe kahuhipa.
9 »Einem Prachtroß an Pharaos Prunkwagen vergleiche ich dich, meine Freundin:
Ua hoohalike au ia oe, e ka'u mea i aloha'i, Me he lio wahine la iloko o na kaa o Parao.
10 reizend sind deine Wangen im Schmuck der Kettchen, dein Hals in den Perlenschnüren!
Ua hoonaniia kou papalina i na kaula momi, A o kou a-i i na lei maikai.
11 Goldene Kettchen lassen wir dir machen mit Kügelchen von Silber.« –
E hana makou nou i na kaula gula, A me na kaula hoi i paukuia i ke kala.
12 Solange der König noch in seinem Kreise weilte, gab meine Narde ihren Duft.
I ka noho pu ana o ke alii me kona poe, Ua moani aku la ko'u mea ala.
13 Mein Geliebter ist mir wie ein Myrrhenbündlein, das am Busen mir ruht;
O ka'u mea i aloha'i, he pua mura no ia na'u, E moe iho la ia mawaena o ko'u poli.
14 ein Cyprusgebinde ist mir mein Geliebter in den Weinbergen von Engedi. –
O ka'u mea i aloha'i, he lala kupero ia na'u, No ka malawaina mai o Enegedi.
15 »O schön bist du, meine Freundin, ja, du bist schön! Deine Augen sind Taubenaugen.« –
Aia hoi, he nani kou, e ka'u mea i aloha'i, He nani kou, he mau maka manu nunu kou.
16 »O schön bist du, mein Geliebter, ja holdselig! Sieh, unser Lager ist frisches Grün;
Aia hoi, he nani kou, e ka'u mea i aloha'i, he maikai hoi; Ua omaomao no hoi ko kaua wahi moe.
17 unsres Hauses Gebälk sind Zedern, unser Getäfel Zypressen.«
Na kaola o ko kaua hale, he laau kedera ia, A me ko kaua mau oa, he laau fira.

< Hohelied 1 >