Roemers 9
1 Ich sage die Wahrheit in Christus, ich lüge nicht – mein Gewissen bezeugt es mir im heiligen Geist –:
୧ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିତାନା, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ହବାକାନ୍ ହରାତେ କାଇଙ୍ଗ୍ ବେଦାତାନା । ଆଇଁୟାଃ ବିବେକ୍ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ତେ ଗାୱାଏ ଏମେତାନା ।
2 ich trage schweren Kummer und unaufhörlichen Schmerz in meinem Herzen.
୨ଆଇଁୟାଃ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁ ମେନାଃ, ଚିମିନ୍ଗି କା ଟୁଣ୍ଡୁଃ ହାସୁକ ଆଇଁୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ମେନାଃ ।
3 Gern wollte ich selbst durch einen Fluch aus der Gemeinschaft mit Christus ausgestoßen sein, wenn ich dadurch meine Brüder, meine Volksgenossen nach dem Fleische, retten könnte;
୩ଚିଆଃଚି ଅକନ୍କ ହଡ଼୍ମଲେକାତେ ଆଇଁୟାଃ ଆପ୍ନାଃ ତାନ୍କୁ, ନେ'ଲେକାଚି ଆଇଁୟାଃ ହାଗା ମିଶିକ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ତାଃଏତେ ହିଗାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହରାତେ ସାର୍ପାଅଃ ନାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦାଇଙ୍ଗ୍ ।
4 sie sind ja doch Israeliten, denen der Sohnesstand und die Herrlichkeit Gottes, die Bündnisse und die Gesetzgebung, der Gottesdienst und die Verheißungen zuteil geworden sind,
୪ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ହଡ଼କତାନ୍କ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁକେ ଆୟାଃ ଆପ୍ନାଃ ହନ୍ ଲେକା ବାଇକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁତାଃରେ ଆପ୍ନାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବ୍କାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ଇନ୍କୁଲଃ ଆୟାଃ ରାଜିନାମା ତଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଆନ୍ଚୁ ଏମାକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ, ଇନ୍କୁ ସାର୍ତିଗି ସେୱାଃକ, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ବାନାର୍ସାକ ନାମାକାଦା ।
5 denen die Erzväter angehören und aus denen der Messias dem Fleische nach stammt: der da Gott über allem ist, gepriesen in Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
୫ଇନ୍କୁ ଆବୁଆଃ ପୁରାଃ ନୁତୁମଃତାନ୍ ଯିହୁଦୀ ପୁର୍ଖା ହଡ଼କଆଃ କିଲିରେନ୍ ତାନ୍କ ଆଡଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଇନ୍କୁଆଃ କିଲିରେନ୍ଗି ତାନିଃ । ସବେନାଃ ରାଇଜେତାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାହାରାଅ ଜାନାଅ ଜାନାଅ ହବାଅଃକା, ଆମେନ୍ । (aiōn g165)
6 Ich will damit aber nicht gesagt haben, daß Gottes Verheißungswort hinfällig geworden sei; denn nicht alle, die aus Israel stammen, sind Israel,
୬ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାନାର୍ସା କା ପୁରାକାନା ମେନ୍ତେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ କାଜିତାନା, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍କଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହଡ଼କ ନାହାଁଲାକ ।
7 und nicht alle sind schon deshalb, weil sie Abrahams Same sind, auch seine Kinder; sondern: »In Isaak soll dir Nachkommenschaft genannt werden.«
୭ଚାଏ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ କିଲିରେନ୍ ସବେନ୍କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍କ ନାହାଁଲାକ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆବ୍ରାହାମ୍କେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା, “ଆମାଃ ଅକନ୍ କିଲିକ ବିଷାଏରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବାନାର୍ସା ଏମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍, ଇନ୍କୁ ଇସାକ୍ଆଃ ହରାତେ ହିଜୁଃଆକ ।”
8 Das will ich sagen: Nicht die leiblichen Kinder (Abrahams) sind damit auch Gottes Kinder, sondern (nur) die Kinder der Verheißung werden als Nachkommenschaft (Abrahams) gerechnet.
୮ନେଆଁଁରାଃ ମୁଣ୍ଡି ହବାଅଃତାନା, ହଡ଼ ହନ୍କ ଜାନାମ୍ଏତେ ଏସ୍କାର୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍କ କାକ ହବାଅଃଆ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାନାର୍ସାଃ ଲେକାତେ ଜାନାମାକାନ୍ ହନ୍କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନେପେଲ୍ରେ ସାର୍ତି ହନ୍କ ମେନ୍ତେକ କାଜିୟଃଆ ।
9 Denn so lautet das Wort der Verheißung: »(Übers Jahr) um diese Zeit werde ich (wieder-) kommen, da wird Sara einen Sohn haben.«
୯ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନେ ବାନାର୍ସା ଏମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, “ଠାଉକାନ୍ ଦିପିଲି ହିଜୁଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼ାଇଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ତା ସାରା ଏଙ୍ଗା ହବାକାନ୍ଗିଆଃଏ ।”
10 Und nicht nur hier ist es so gewesen, sondern auch bei Rebekka, die von einem und demselben Manne, nämlich unserm Vater Isaak, guter Hoffnung war.
୧୦ଇମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଏସ୍କାର୍ କାହାଗି, ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ହଡ଼ ଇସାକ୍ତାଃଏତେ ରିବ୍କାରାଃ ବାରିଆ ହନ୍ ହବାକାନ୍ ତାଇକେନାକିନ୍ ।
11 Denn ehe sie (ihre beiden Kinder) noch geboren waren und irgend etwas Gutes oder Böses getan hatten, schon da wurde – damit Gottes Vorherbestimmung aus freier Wahl bestehen bliebe,
୧୧ଇନ୍କିନ୍ ଜାନାମ୍ ସିଦାରେ ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ବୁଗିନ୍ ଚାଏ ଏତ୍କାନ୍ ଜେତ୍ନାଃ କାକିନ୍ ରିକାକାଦ୍ ତାଇକେନ୍ ସିଦାରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନେଆଁଁଏ କାଜିକାଦ୍ ତାଇକେନା । ଏନାତେ ଇନ୍କିନାଃ କାମି ହରାତେ ଏସ୍କାର୍ କାହାଗି ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କେନେଡ଼ା ହରାତେ ଇନ୍କିନ୍ ସାଲାୟାନାକିନ୍ ।
12 abhängig nicht von Werken, sondern (allein) von dem (Willen des) Berufenden – der Rebekka gesagt: »Der Ältere wird dem Jüngeren dienstbar sein«;
୧୨ନେ ବାରାନ୍କିନାଃ ଭିତାର୍ରେ ମିହୁଡ଼୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଉଦ୍ଦେଶ୍ ରିକା ନାଗେନ୍ତେ ସାଲାୟାନା । ରିବ୍କାକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିକିୟାଏ, “ମାରାଙ୍ଗ୍ ହନ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ହନ୍ଆଃ ସେୱାନିଃ ହବାଅଃଆଏ ।”
13 wie ja auch (anderswo) geschrieben steht: »Jakob habe ich geliebt, Esau aber habe ich gehaßt.«
୧୩ଧାରାମ୍ପୁଥି କାଜି ଲେକାତେ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଯାକୁବ୍କେ ଦୁଲାଡ଼୍କିୟାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ଦ ଏଷୌକେ ହିଲାଙ୍ଗ୍କିୟାଇଙ୍ଗ୍ ।”
14 Was folgt nun daraus? Liegt da etwa Ungerechtigkeit auf seiten Gottes vor? Nimmermehr!
୧୪ଏନ୍ରେଦ ଚିନାଃବୁ କାଜିୟା, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଚିନାଃ ନ୍ୟାୟ କାଏ ରିକାଃଚି? କାହାଗି, ଏନ୍କାଦ ଆଲକା ହବାଅଃକା ।
15 Zu Mose sagt er ja: »Ich werde Gnade erweisen, wem ich gnädig bin, und werde Barmherzigkeit dem erzeigen, dessen ich mich erbarme.«
୧୫ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ମୁଶାକେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା, “ଆଇଁୟାଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକା ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକଏକେ ସାଲାଃଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ସାୟାଦ୍ ଏମାଃଇଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଅକଏକେ ସାନାଙ୍ଗ୍ଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ଦାୟା ରିକାଃଇଙ୍ଗ୍ ।”
16 Demnach kommt es nicht auf jemandes Wollen oder Laufen an, sondern auf Gottes Erbarmen.
୧୬ଏନାମେନ୍ତେ ସବେନ୍ ବିଷାଏ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଲିନିବୁଇ ହରାତେ ପୁରାଅଃଆ । ମାନୱାରାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଚାଏ କାମି ଚେତାନ୍ରେ କାହାଗି ।
17 So sagt ja auch die Schrift zum Pharao: »Gerade dazu habe ich dich in die Welt kommen lassen, um an dir meine Macht zu erweisen und damit mein Name auf der ganzen Erde verkündet werde.«
୧୭ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ଲେକାତେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ଫାରୋ ରାଜାକେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା, “ଆମାଃ ହରାତେ ଆଇଁୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଉଦୁବେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଗଟା ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍ରାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ ରାଜା ବାଇୟାକାଦ୍ ମେଁଆଇଙ୍ଗ୍ ।”
18 Also: Gott erbarmt sich, wessen er will, und verstockt auch, wen er will.
୧୮ଏନାମେନ୍ତେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ଇଛାସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାତେ ଇନିଃ ଅକଏକେ ଦାୟାକଆଏ ଆଡଃ ଅକଏକେ କେଟେଦ୍ ମନ୍ ହବାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ବାଗିତାକଆ ।
19 Da wirst du mir nun einwenden: »Wie kann er dann noch (jemand) tadeln? Wer vermöchte denn seinem Willen Widerstand zu leisten?«
୧୯ଆପେକଏତେ ଜେତାଏ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କାଜି ଦାଡ଼ିୟାଏ, “ତାବ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ ଜେତାଏକେ ଚିଟାଇୟା? ଜେତାଏ ଚିନାଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଜେତ୍ନାଃ ରିକା ଦାଡ଼ିୟାଏ?”
20 Ja, o Mensch, wer bist denn du, daß du Gott zur Verantwortung ziehen willst? Darf etwa das Gebilde zu seinem Bildner sagen: »Warum hast du mich so gemacht?«
୨୦ମେନ୍ଦ ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜିରେ କାଜିକଟଙ୍ଗ୍ନିଃ ଆମ୍ ଅକଏ ତାନ୍ମେ? “ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ନେଲେକା ଚିନାଃମେନ୍ତେମ୍ ବାଇକିଦିୟାଁ?” ମେନ୍ତେ ହାସାରେୟାଃ ଚାଟୁ, କୁମ୍ଭାର୍କେ କାଏ କୁଲି ଦାଡ଼ିୟା ।
21 Oder hat der Töpfer nicht Macht über den Ton, aus derselben Masse hier ein Gefäß zu ehrenvoller Bestimmung und dort ein anderes zu gemeiner Verwendung zu verfertigen?
୨୧ହାସାକେ ଆପ୍ନାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକା ସିପୁଦ୍କେଦ୍ତେ ଚାଟୁ ବାଇ ନାଗେନ୍ତେ କୁମ୍ଭାର୍ରାଃ ପୁରା ଆକ୍ତେୟାର୍ ମେନାଃ । ଏନ୍ ମିଦ୍ ସାମାନ୍ ଡିଣ୍ଡ୍ହା ହାସାଏତେ ଇନିଃ ବାର୍ ରାକାମ୍ରାଃ ଚାଟୁ ବାଇ ଦାଡ଼ିୟାଏ, ମିଆଁଦ୍ ବିଶେଷ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କରେ ଆଡଃମିଆଁଦ୍ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ କାମିରେ ବାଉରାଅ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇୟାକାନା ।
22 Wie aber, wenn Gott, obgleich er seinen Zorn offenbaren und seine Macht an den Tag legen will, doch die Gefäße des Zornes, die zur Vernichtung hergestellt sind, mit großer Langmut getragen hat,
୨୨ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ହଁ ଏନ୍ଲେକାଗି ରିକାକାଦା । ଇନିଃ ଆୟାଃ ଖିସ୍କେ ଆଡଃ ପେଡ଼େଃକେ ଉଦୁବ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାଏ । ମେନ୍ଦ ଅକନ୍କ ଆୟାଃ ଖିସ୍ଅଃ ଲେକା ହବାକେଦ୍ତେ ଜିୟନଃ ଲାଗାତିୟଁଃ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍କୁ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ପୁରାଃଗି ଧିରାଜ୍ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ କେଦା ।
23 um zugleich den Reichtum seiner Herrlichkeit an Gefäßen des Erbarmens zu erweisen, die er zur (Teilnahme an seiner) Herrlichkeit zuvor bereitet hat?
୨୩ଆଡଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ପୁରାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆବୁକେ ବିଶେଷ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ସାୟାଦ୍ରେୟାଃ ଆଶିଷ୍ ନାମେ ନାଗେନ୍ତେ ସିଦାରେଗି ଆବୁକେ ବାଇୟାକାଦ୍ବୁଆ ।
24 Als solche (Gefäße des Erbarmens) hat er auch uns berufen, und zwar nicht nur aus den Juden, sondern auch aus den Heiden(völkern),
୨୪ଇନିଃ ଯିହୁଦୀକଏତେ ଏସ୍କାର୍ କାହାଗି ମେନ୍ଦ ଗ୍ରୀକ୍ ହଡ଼କଏତେ ହଗି ଆବୁକେ କେଡ଼ାକାଦ୍ବୁଆ ।
25 wie er ja auch bei (dem Propheten) Hosea sagt: »Ich werde das, was nicht mein Volk ist, mein Volk nennen und der Ungeliebten den Namen ›Geliebte‹ beilegen«;
୨୫ନେ ବିଷାଏରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ହୋଶେୟ ପୁଥିରେ କାଜିକାଦା, “ଅକନ୍କ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼ କାକ ତାଇକେନା, ଇନ୍କୁକେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼ ଲେକା କେଡ଼ାକଆଇଙ୍ଗ୍, ଅକନ୍ ହଡ଼କକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ଦୁଲାଡ଼୍କାଦ୍କ ତାଇକେନା, ଇନ୍କୁକେ ଆଇଁୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍କ ମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ କେଡ଼ାକଆ ।
26 und: »Es wird geschehen: an dem Orte, wo zu ihnen gesagt worden ist: ›Ihr seid nicht mein Volk‹, dort werden sie ›Söhne des lebendigen Gottes‹ genannt werden.«
୨୬ଆଡଃ ‘ଆପେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼ ନାହାଁଲାପେ,’ ମେନ୍ତେ ଅକ ଠାୟାଦ୍ରେ ଇନ୍କୁକେ କାଜିକାନ୍ ତାଇକେନା, ଏନ୍ତାଃରେ ଇନ୍କୁ ଜୀନିଦ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍କ ମେନ୍ତେ କାଜିୟଃଆକ ।”
27 Jesaja ferner ruft laut im Hinblick auf Israel aus: »Wenn auch die Zahl der Söhne Israels wie der Sand am Meer wäre, wird doch nur der Rest davon gerettet werden;
୨୭ଆଡଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କଆଃ ବିଷାଏରେ ଯିଶାୟ ନାବୀ କାଜିକାଦା, “ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କ ଦରେୟାରେନ୍ ଗିତିଲ୍ ଲେକା ତାଇନଃରେୟ, ଇନ୍କୁଏତେ କାଟିଃଲେକା ହଡ଼କ ବାଞ୍ଚାଅକ ନାମେୟାଁ ।
28 denn sein Wort wird der Herr, indem er die Dinge sicher und Schlag auf Schlag verlaufen läßt, zur Ausführung auf der Erde bringen.«
୨୮ଚିୟାଃଚି ପ୍ରାଭୁ ଜାଲ୍ଦିଗି ଅତେଦିଶୁମ୍ରେ ପୁରା ନ୍ୟାୟ ବିଚାର୍ ରିକାଏୟାଏ ।”
29 Und wie Jesaja vorhergesagt hat: »Hätte der Herr der Heerscharen uns nicht einen Samen übriggelassen, so wären wir wie Sodom geworden und hätten gleiches Schicksal mit Gomorrha gehabt.«
୨୯ଯିଶାୟ ନାବୀ ସିଦାରେଗି କାଜିକାଦା, “ସବେନାଃଏତେ ପେଡ଼େୟାନ୍ ପ୍ରାଭୁ ଆବୁଆଃ ଚିମିନ୍ କିଲିକକେ କାଏ ବାଞ୍ଚାଅ କାକରେଦ, ଆବୁଆଃ ଦାସା ସୋଦମ୍ ଆଡଃ ଗମ୍ରାରେନ୍ ହଡ଼କ ଲେକା ହବାକାନ୍ତେୟାଃ ।”
30 Was folgt nun daraus? Dieses: Heiden, die nicht nach Gerechtigkeit trachteten, haben Gerechtigkeit erlangt, nämlich die Gerechtigkeit, die aus dem Glauben kommt;
୩୦ଏନାମେନ୍ତେ ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କ ବିଷାଏରେ ନେଆଁଁ କାଜି ଦାଡ଼ିୟାବୁ, ଇନ୍କୁ ଧାର୍ମାନ୍ ହବାଅ ନାଗେନ୍ତେ କାକ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ଆକଆଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ହରାତେ ଇନ୍କୁ ଧାର୍ମାନ୍ ମେନ୍ତେକ କାଜିୟଃତାନା ।
31 Israel dagegen, das nach der vom Gesetz geforderten Gerechtigkeit trachtete, hat das vom Gesetz gesteckte Ziel (der Rechtfertigung) nicht erreicht.
୩୧ମେନ୍ଦ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କ ଯିହୁଦୀକଆଃ ଆନ୍ଚୁ ହରାତେ ଧାର୍ମାନ୍ ହବାଅ ନାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ହାରାଅକାନାକ ।
32 Warum nicht? Weil sie es nicht auf dem Glaubensweg, sondern es mit Werken haben erreichen wollen: da haben sie sich am Stein des Anstoßes gestoßen,
୩୨ନେଆଁଁରାଃ କାଜି ହବାଅଃତାନା, ଇନ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଚେତାନ୍ରେ କା ଆସ୍ରାକେଦ୍ତେ ଆକଆଃ ଆପ୍ନାଃ କାମି ଚେତାନ୍ରେ ଆସ୍ରାଏ ତାଇକେନାକ, ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ “ତହଦଃ ଦିରିରେ” ତହଦ୍ୟାନାକ ।
33 von dem geschrieben steht: »Siehe, ich lege in Zion einen Stein des Anstoßes und einen Felsen des Ärgernisses; und wer auf ihn sein Vertrauen setzt, wird nicht zuschanden werden.«
୩୩ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନ୍ ଲେକା, “ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ସିୟୋନ୍ରେ ମିଆଁଦ୍ ତହଦଃ ଲେକାନ୍ ଦିରି ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ ସେରେଙ୍ଗ୍ ବାଇୟାକାଦାଇଙ୍ଗ୍, ଏନାରେ ଇନ୍କୁକେଇଙ୍ଗ୍ ଉୟୁଃଇଚିକଆ । ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ଇନିଃତାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେନିଃ କାଏ ଗିହୁଗଃଆ ।”
