Roemers 8
1 So gibt es also jetzt keine Verurteilung mehr für die, welche in Christus Jesus sind;
୧ନାହାଁଃ ଅକନ୍କ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ୟୀଶୁଲଃ ମେସାକେଦ୍ତେ ଜୀଦାନ୍ ବିତାଅଆଃକ, ଇନ୍କୁ ଆଡଃ ସାଜାଇ କାକ ନାମେୟା ।
2 denn das Gesetz des Lebensgeistes in Christus Jesus hat uns von dem Gesetz der Sünde und des Todes freigemacht.
୨ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଅକ ଆନ୍ଚୁ ହରାତେ ଆବୁକେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ୟୀଶୁଲଃ ମେସାକେଦ୍ତେ ଅକ ଜୀଦାନ୍ ଏମାକାଦ୍ବୁଆଏ, ଏନା ହରାତେ ଆବୁ ପାପ୍ ଆଡଃ ଗନଏଃରେୟାଃ ଆନ୍ଚୁହେତେ ରାଡ଼ାକାନାବୁ ।
3 Denn was dem (mosaischen) Gesetz unmöglich war, das, worin es wegen (des Widerstandes) des Fleisches ohnmächtig war – Gott hat (es vollbracht), (nämlich) die Sünde im Fleische verurteilt, indem er seinen Sohn in der Gleichgestalt des Sündenfleisches und um der Sünde willen sandte,
୩ମାନୱାରାଃ ସଭାବ୍ରେ ପେଡ଼େଃ ବାନଃ ହରାତେ ମୁଶା ନାବୀ ଏମାକାଦ୍ ଆନ୍ଚୁକେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା, ଏନାକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ରିକାକେଦାଏ । ମାନୱା ଜୀଦାନ୍ରେ ପାପ୍କେ ଜିୟନେ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ହନ୍କେ ପାପି ମାନୱା ଲେକାଏ କୁଲ୍କିୟା ଆଡଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ୟୀଶୁ ପାପ୍ରେୟାଃ ପେଡ଼େଃକେ ଜିୟନ୍କେଦା ।
4 damit die Rechtsforderung des Gesetzes ihre Erfüllung fände in uns, die wir nicht nach dem Fleische wandeln, sondern nach dem Geiste.
୪ଏନାମେନ୍ତେ ନାହାଁଃ ଆବୁ ମାନୱା ସଭାବ୍ରେୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ କା ତାଇନ୍କେଦ୍ତେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରେୟାଃ ହରାତେବୁ ସେସେନ୍ତାନା ଆଡଃ ନେଆଁଁ ହରାତେ ଆବୁ ଆନ୍ଚୁରେୟାଃ ଧାର୍ମାନ୍ ହାଟିବୁ ପୁରାକାଦା ।
5 Denn die fleischlich gesinnten (Menschen) haben ein fleischliches Trachten, die geistlich gesinnten aber ein geistliches.
୫ଅକନ୍ ହଡ଼କ ମାନୱା ସଭାବ୍ ଲେକା ଜୀଦାନ୍କ ବିତାଅଆଃ, ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ ଉଡ଼ୁଃକ, ଏନ୍ ସଭାବ୍ ଲେକାଗି କାମିଇଚିକଆ । ମେନ୍ଦ ଅକନ୍ ହଡ଼କ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ କାଜି ଲେକା କାମିୟାଁଃକ, ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ରାଃ ଉଡ଼ୁଃ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକା ତାଇନାଃ ।
6 Denn das Trachten des Fleisches bedeutet Tod, das Trachten des Geistes dagegen Leben und Frieden,
୬ଚିୟାଃଚି ମନ୍, ମାନୱା ସଭାବ୍ରେୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ତାଇନଃରେଦ, ଏନାରେୟାଃ ନାଲା ଗନଏଃ ନାମଃଆ, ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରେୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ତାଇନଃରେଦ ଏନାରେୟାଃ ନାଲା ଜୀଦାନ୍ ଆଡଃ ଜୀଉସୁକୁ ନାମଃଆ ।
7 und zwar deshalb, weil das Trachten des Fleisches Feindschaft gegen Gott ist; es unterwirft sich ja dem Gesetz Gottes nicht, vermag das auch gar nicht;
୭ଆଡଃ ମନ୍, ମାନୱା ସଭାବ୍ରେୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ତାଇନଃ ହରାତେ ହଡ଼ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାଇରି ହବାଅଃଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆନ୍ଚୁ କାଏ ମାନାତିୟାଁଃ ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନାକେ କାଏ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିୟା ।
8 so können denn die fleischlich gerichteten (Menschen) Gott nicht gefallen.
୮ଅକନ୍ ହଡ଼କ ମାନୱା ସଭାବ୍ ଲେକାତେ କାମିୟାଁଃକ, ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ କାକ ସୁକୁଇଚି ଦାଡ଼ିୟା ।
9 Ihr dagegen seid nicht im Fleisch, sondern im Geist, wenn nämlich Gottes Geist wirklich in euch wohnt; wenn aber jemand den Geist Christi nicht hat, so gehört ein solcher (Mensch) ihm auch nicht an.
୯ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ସାର୍ତିଗି ଆପେରେ ମେନାଇରେଦ, ଆପେ ମାନୱା ସଭାବ୍ ଲେକାତେ ଜୀଦାନ୍ କାପେ ବିତାଅ ତାନା, ମେନ୍ଦ ଜୀଦାନ୍ରେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ଆନାଚୁପେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ତାନା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ଆତ୍ମା ଜେତାଏତାଃରେ ବାଙ୍ଗାଇୟା, ଇନିଃ ଚିଉଲାଅ ଆୟାଃ ହଡ଼ କାଏ ହବା ଦାଡ଼ିୟଃଆ ।
10 Wohnt dagegen Christus in euch, so ist euer Leib zwar tot um der Sünde willen, euer Geist aber ist Leben um der Gerechtigkeit willen.
୧୦ମେନ୍ଦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଆପେରେ ମେନାଇରେଦ, ଆପେୟାଃ ହଡ଼୍ମ ପାପ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଜିୟନଃତେ ସେନଃତାନ୍ରେୟ, ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଆପେକେ ଜୀଦାନ୍ ଏମାପେୟାଏ, ଚିୟାଃଚି ଆପେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଧାର୍ମାନ୍ ଲେକାପେ ହବାକାନା ।
11 Und wenn der Geist dessen, der Jesus von den Toten auferweckt hat, in euch wohnt, so wird er, der Christus von den Toten auferweckt hat, auch eure sterblichen Leiber lebendig machen durch seinen in euch wohnenden Geist.
୧୧ୟୀଶୁକେ ଗନଏଃହେତେ ଜୀଉ ବିରିଦାକାଇ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମା ଆପେରେ ମେନାଃରେଦ, ଗନଏଃକଏତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ୟୀଶୁକେ ଜୀଉବିରିଦ୍କାଇ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଆପେତାଃରେ ତାଇନଃତାନ୍ ଆୟାଃ ଆପ୍ନାଃ ଆତ୍ମା ହରାତେ ଆପେୟାଃ ଗଜଃ ହଡ଼୍ମକେହଗି ଜୀଦାନ୍ ଏମେୟାଁଏ ।
12 Somit haben wir, liebe Brüder, nicht dem Fleische gegenüber die Verpflichtung, nach dem Fleische zu leben;
୧୨ଏନାତେ, ହେ ହାଗା ମିଶିକ, ଆବୁ ରିଣୀକାନାବୁ, ମେନ୍ଦ ଆବୁଆଃ କାମି ହବାଅଃତାନା, ମାନୱା ସଭାବ୍ ଲେକାତେ ଜୀଦାନ୍ କାବୁ ବିତାଅୟା ।
13 denn wenn ihr nach dem Fleische lebt, so ist euch der Tod gewiß; wenn ihr dagegen durch den Geist die Geschäfte des Leibes tötet, so werdet ihr leben.
୧୩ଚିୟାଃଚି ଆପେ ମାନୱା ସଭାବ୍ ଲେକାତେ ଜୀଦାନ୍ ବିତାଅଲେରେ ଆପେୟାଃ ଗନଏଃ ହବାଅଃଆ, ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରେୟାଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ଆପେୟାଃ ପାପ୍ରେୟାଃ କାମିକ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ପାପ୍ କାମି କାପେ ରିକାଏରେଦ ଆପେ ଜୀହୁଦଃଆପେ ।
14 Denn alle, die vom Geiste Gottes geleitet werden, die sind Söhne Gottes.
୧୪ଅକନ୍ ହଡ଼କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମାତେ ସୁତୁଃଇଦିୟଃଆକ, ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍କ ତାନ୍କ ।
15 Der Geist, den ihr empfangen habt, ist ja doch nicht ein Geist der Knechtschaft, so daß ihr euch aufs neue fürchten müßtet; sondern ihr habt den Geist der Sohnschaft empfangen, in welchem wir rufen: »Abba, (lieber) Vater!«
୧୫ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଏମାକାଦ୍ ଏନ୍ ଆତ୍ମା ଆପେକେ ଦାସିହେତେ ରାଡ଼ାକାଦ୍ପେୟା, ଆପେକେ ଆଡଃ ବର କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ । ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଆପେକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ହବାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଯୋଗ୍ ଏମାକାଦ୍ପେୟାଏ । ଆୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଆବୁ ନାହାଁଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ “ଆବା” ମେନ୍ତେବୁ କାଜି ଦାଡ଼ିତାନା ।
16 Eben dieser Geist ist es, der vereint mit unserm Geiste ihm bezeugt, daß wir Gottes Kinder sind.
୧୬ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମା ଆଇଃକ୍ଗି ଆବୁଆଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ଲଃ ମେସାକେଦ୍ତେ ଆବୁକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ତାନ୍ପେ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବେତାନା ।
17 Sind wir aber Kinder, so sind wir auch Erben, und zwar Erben Gottes und Miterben Christi, wenn wir nämlich mit ihm leiden, um (einst) auch an seiner Herrlichkeit teilzunehmen.
୧୭ଆବୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ତାନ୍ବୁ ମେନ୍ତେ, ଆୟାଃ ହଡ଼କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦହକାନ୍ ଆଶିଷ୍ରେ ଆବୁ ହିସାବୁ ନାମେୟାଁ । ଆଡଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଅକ୍ନାଃ ଦହକାଦାଏ, ଏନାରେୟଗି ଆବୁ ହିସାବୁ ନାମେୟାଁ । ଆବୁ ୟୀଶୁଆଃ ଦୁକୁରେ ହିସାବୁ ନାମାକାଦ୍ରେଦ, ଆୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେୟଗି ହିସାବୁ ନାମେୟାଁ ।
18 Ich halte nämlich dafür, daß die Leiden der Jetztzeit nicht wert sind, verglichen zu werden mit der Herrlichkeit, die an uns geoffenbart werden soll.
୧୮ଆବୁ ଅକ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ହିନିଜୁଃ ଦିପିଲିରେ ବଲଆବୁ, ଏନାରେୟାଃ ଜକାରେ ନାହାଁଃରେୟାଃ ଦୁକୁହାସୁ ଜେତ୍ନାଃ ନାହାଁଲାଃ । ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ହନ୍କକେ ଉଦୁବାକଆ ।
19 Denn das sehnsüchtige Harren des Geschaffenen wartet auf das Offenbarwerden (der Herrlichkeit) der Söhne Gottes.
୧୯ସବେନ୍ ବାଇୟାକାନ୍ତେୟାଃକ ପୁରାଃ ଆସ୍ରାଏତାନ୍ଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍କଆଃ ଉନୁଦୁବ୍ ଦିପିଲିକେ ନେଲ୍ ହରାଏତାନା ।
20 Denn der Nichtigkeit ist die ganze Schöpfung unterworfen worden – allerdings nicht freiwillig, sondern um dessen willen, der ihre Unterwerfung bewirkt hat –, jedoch auf die Hoffnung hin,
୨୦ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ବାଇୟାକାଦ୍ତେୟାଃ ଆୟାଃ ହରାତେ ସାର୍ପାଅୟାନ୍ଲଃ ଏନାରେୟାଃ ଉଦ୍ଦେଶ୍ ଆଦ୍ୟାନା, ଏନ୍ରେୟ ଏନାରେୟାଃ ଆସ୍ରା ମେନାଃ
21 daß auch sie selbst, die Schöpfung, von der Knechtschaft der Vergänglichkeit befreit werden wird zur (Teilnahme an der) Freiheit, welche die Kinder Gottes im Stande der Verherrlichung besitzen werden.
୨୧ଯେ, ମୁସିଙ୍ଗ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍କଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେ ହିସା ହବାକେଦ୍ତେ, ବାଇୟାକାନ୍ତେୟାଃ ଜିୟନଃରେୟାଃ ଦାସିହେତେ ରାଡ଼ାଅଃଆ ।
22 Wir wissen ja, daß die gesamte Schöpfung bis jetzt noch überall seufzt und mit Schmerzen einer Neugeburt harrt.
୨୨ଚିଆଃଚି ଆବୁ ସାରିତାନାବୁ, ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍ ସବେନ୍ ବାଇୟାକାନ୍ତେୟାଃ ହନ୍ ଜାନାମଃ ଇମ୍ତାରେୟାଃ ଦୁକୁ ନାମେ ଲେକା ଦୁକୁଃତାନ୍ଲଃ ରାଆଃଗେରାଙ୍ଗ୍ଅଃ ତାନା ।
23 Aber nicht nur sie, sondern auch wir selbst, die wir doch den Geist als Erstlingsgabe bereits besitzen, seufzen gleichfalls in unserm Inneren beim Warten auf (das Offenbarwerden) der Sohnschaft, nämlich auf die Erlösung unsers Leibes.
୨୩ବାଇୟାକାନ୍ତେୟାଃ ଏସ୍କାର୍ କାଏ ରାଆଃଗେରାଙ୍ଗ୍ ତାନା, ମେନ୍ଦ ଆବୁହଗି ଏନ୍ଲେକା ରାଆଃଗେରାଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ଲଃ ମେନାବୁଆ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପାହିଲା ଦାନ୍ ଲେକା ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାକେବୁ ନାମ୍କିୟା । ଏନ୍ରେୟ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍କ ବାଇୟଃକାବୁ ଆଡଃ ପୁରା ରାଡ଼ାଅଃ ନାମେକାବୁ ମେନ୍ତେ ଆବୁହଗି ତାଙ୍ଗିତାନାବୁ ।
24 Denn wir sind zwar gerettet worden, aber doch (bisher) nur auf Hoffnung hin. Eine Hoffnung aber, die man schon (verwirklicht) sieht, ist keine (rechte) Hoffnung mehr; denn wozu braucht man noch auf etwas zu hoffen, das man schon (verwirklicht) sieht?
୨୪ଚିୟାଃଚି ଆସ୍ରା ଦହ ହରାତେଗି ଆବୁ ବାଞ୍ଚାଅ ନାମାଃବୁ । ମେନ୍ଦ ଅକ୍ନାଃ ନେଲଃତାନା, ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଆସ୍ରା ଦହଃତେୟାଃ ସାର୍ତି ଆସ୍ରା ନାହାଁଲାଃ । ଜେତାଏ ଚିନାଃ ନେଲଃତାନ୍ ବିଷାଏ ନାଗେନ୍ତେ ଆସ୍ରାଏଆ?
25 Wenn wir dagegen auf das hoffen, was wir noch nicht (verwirklicht) sehen, so warten wir darauf in Geduld.
୨୫ମେନ୍ଦ ଆବୁ କା ନେଲଃତାନ୍ ବିଷାଏ ନାଗେନ୍ତେବୁ ଆସ୍ରାଏ ରେଦ, ଆବୁକେ ଧିରାଜ୍ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ତାଙ୍ଗି ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।
26 Gleicherweise kommt aber auch der Geist unserer Schwachheit zu Hilfe; denn wir wissen nicht, was wir so, wie es gerade not tut, beten sollen. Da tritt dann aber der Geist selbst mit unaussprechlichen Seufzern für uns ein;
୨୬ଏନ୍ଲେକାଗି ଆବୁ ନାରାଦୁରାଗିୟାବୁ ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଆବୁକେ ଦେଙ୍ଗାଏଃ । ଚିଲ୍କା ବିନ୍ତି ରିକା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନା ଆବୁ କାବୁ ସାରିୟାଃ । ଏନାମେନ୍ତେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଆବୁଆଃ କା କାଜିୟଃତାନ୍ କାଜିରେ ଆବୁ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ବିନ୍ତି ତାନା ।
27 der aber, der die Herzen erforscht, versteht die Sprache des Geistes, weil dieser in einer dem Willen Gottes entsprechenden Weise für Heilige eintritt.
୨୭ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଦ ଆବୁଆଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍କେ ସାରିୟାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ସବେନାଃ ସାରିନିଃ ତାନିଃ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଲେକାତେ ଆୟାଃ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ବିନ୍ତି ତାନା ।
28 Wir wissen aber, daß denen, die Gott lieben, alle Dinge zum Guten mitwirken, nämlich denen, welche nach seinem Vorsatz berufen sind.
୨୮ଆବୁ ସାରିତାନାବୁ ଯେ, ଅକନ୍କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଇଛା ସାନାଙ୍ଗ୍କେ ପୁରାଏ ନାଗେନ୍ତେକ କେଡ଼ାକାନା ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଦୁଲାଡ଼ାଃକ, ଇନ୍କୁ ନାଗେନ୍ତେ ସବେନାଃ ବୁଗିନ୍ଗି ହବାଅଃଆ ।
29 Denn die, welche er zuvor ersehen hat, die hat er auch im voraus dazu bestimmt, (einst) dem Bilde seines Sohnes gleichgestaltet zu werden: dieser sollte eben der Erstgeborene unter vielen Brüdern sein.
୨୯ଅକନ୍କକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ସିଦାରେଗି ସାଲାକାଦ୍କଆ, ଇନ୍କୁକେ ଆୟାଃ ହନ୍ଆଃ ଲେକା ହବାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ସାଲାକାଦ୍କଆ, ଏନାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ପୁରାଃ ହାଗା ମିଶିକଏତେ ମୁତ୍କୁଲ୍ ହନ୍ ହବାଅଃଆଏ ।
30 Und die, welche er vorausbestimmt hat, die hat er auch berufen; und die er berufen hat, die hat er auch gerechtfertigt; und die er gerechtfertigt hat, denen hat er auch die (himmlische) Herrlichkeit verliehen.
୩୦ଆଡଃ ଅକନ୍କ ନେ'ଲେକା ସାଲାକେଦ୍ତେ କେଡ଼ାକାନାକ, ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାର୍ରେ ଧାର୍ମାନ୍ ଲେକା ହବାକେଦ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍କେ ଇନ୍କୁତାଃରେ ଉଦୁବ୍କାଦା ।
31 Was folgt nun hieraus? Wenn Gott für uns ist, wer kann dann gegen uns sein?
୩୧ଏନାତେ, ନେ ସବେନ୍ ବିଷାଏରେ ଆଡଃ ଚିନାଃବୁ କାଜିୟା? ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆବୁଲଃ ମେନାଇରେଦ ଅକଏ ଆବୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ହବା ଦାଡ଼ିୟଃଆ?
32 Er, der seinen eigenen Sohn nicht verschont, sondern ihn für uns alle (in den Tod) dahingegeben hat: wie sollte er uns mit ihm nicht auch alles (andere) schenken?
୩୨ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆବୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଏ ହବାଅଃଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଆୟାଃ ଆପ୍ନାଃ ହନ୍କେହଗି କା ବାଞ୍ଚାଅକେଦ୍ତେ ଆବୁ ନାଗେନ୍ତେ ଦାନ୍ ଏମ୍କିୟାଏ । ଏନ୍ରେଦ, ଇନିଃ ଚିନାଃ ଆବୁକେ ସବେନ୍ ବିଷାଏ କାଏ ଏମାବୁଆ?
33 Wer will Anklage gegen die Auserwählten Gottes erheben? Gott ist es ja, der sie rechtfertigt.
୩୩ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାଲାକାନ୍ ହଡ଼କଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଅକଏ ଚିଟା ଦାଡ଼ିକଆଏ? ଇନ୍କୁକେ ବେଗାର୍ ଗୁହ୍ନାଁଁ ମେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଇଃକ୍ଗି କାଜିକାଦା ।
34 Wer will sie verurteilen? Etwa Christus Jesus, der doch (für uns) gestorben ist, ja, mehr noch, der auferweckt worden ist, der zur Rechten Gottes sitzt und auch für uns eintritt?
୩୪ତାବ୍ଦ ଅକଏ ଇନ୍କୁକେ ସାଜାଇ ଏମ୍ ଦାଡ଼ିୟାଏ? ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଚିଉଲାହ ଏନ୍କା କାଏ ରିକାୟା, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଗନଏଃହେତେ ଜୀଉବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଜମ୍ସାଃରେ ଦୁବାକାନା । ଇନିଃହ ଆବୁ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ବିନ୍ତିତାନା ।
35 Wer will uns von der Liebe Christi scheiden? Etwa Trübsal oder Bedrängnis, Verfolgung oder Hunger oder Mangel an Kleidung, Gefahr oder Henkerbeil?
୩୫ତାବ୍ଦ ଅକଏ ଆବୁକେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ଦୁଲାଡ଼୍ହେତେ ବିନ୍ଗାଅ ଦାଡ଼ିୟା? ଦୁକୁ, ହାସୁ, ସାସାତି, ରିଙ୍ଗା, ନାରାଦୁରା, ବରୱାନ୍ରେ, ଆଡଃ ଗନଏଃ ଚିନାଃ ବିନ୍ଗାଅ ଦାଡ଼ିୟାଏ?
36 Wie geschrieben steht: »Um deinetwillen werden wir den ganzen Tag gemordet; wir sind geachtet wie Schlachtschafe.«
୩୬ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଲେ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଗନଏଃରେୟାଃ ଆୟାର୍ରେ ମେନାଲେୟା, ଆଲେ ମାଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଇଦିୟଃତାନ୍ ମିଣ୍ଡି ଲେକାଲେ ହବାକାନା ।”
37 Nein, in dem allem siegen wir weitaus durch den, der uns geliebt hat.
୩୭ଏନ୍ରେୟ, ଅକଏ ଆବୁକେ ଦୁଲାଡ଼୍ ତାନାଏ, ଇନିୟାଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ଆବୁ ନେ ସବେନାଃରେ ଜିତାଅ କାନାବୁ ।
38 Denn ich bin dessen gewiß, daß weder Tod noch Leben, weder Engel noch Gewalten, weder Gegenwärtiges noch Zukünftiges noch irgendwelche Mächte,
୩୮ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନା ଯେ ଆୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍ ହରାତେ ଆବୁ ଚିଉଲାହ କାବୁ ବିନ୍ଗାଅଃଆ । ଗନଏଃ ଚାଏ ଜୀଦାନ୍, ଦୁଁତ୍କ ଚାଏ ସିର୍ମା ରାଇଜ୍ରେୟାଃ ଜେତାନ୍ ପେଡ଼େଃ ଚାଏ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମାକାଦ୍ତେୟାଃ, ନାହାଁଃ ଚାଏ ହିଜୁଃ ଦିପିଲି,
39 weder Höhe noch Tiefe noch sonst irgendetwas anderes Geschaffenes imstande sein wird, uns von der Liebe Gottes zu scheiden, die da ist in Christus Jesus, unserm Herrn.
୩୯ଅତେ ଚେତାନ୍ରେ ଚାଏ ଅତେ ଲାତାର୍ରେ ଜେତାନ୍ ବିଷାଏ ଆଡଃ ସବେନ୍ ବାଇୟାକାନ୍ତେୟାଃରେ ନେ ଲେକାନ୍ ଜେତାନ୍ ବିଷାଏ ବାନଃଆ, ଅକ୍ନାଃଚି ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ହରାତେ ଉନୁଦୁବ୍କାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଏନ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ହେତେ ଆବୁକେ ବିନ୍ଗାଅ ଦାଡ଼ିୟା ।
