< Roemers 5 >

1 Da wir nun aus Glauben gerechtfertigt worden sind, so haben wir Frieden mit Gott durch unsern Herrn Jesus Christus,
விஸ்²வாஸேந ஸபுண்யீக்ரு’தா வயம் ஈஸ்²வரேண ஸார்த்³த⁴ம்’ ப்ரபு⁴ணாஸ்மாகம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந மேலநம்’ ப்ராப்தா​: |
2 durch den wir im Glauben auch den Zugang zu unserm jetzigen Gnadenstande erlangt haben, und wir rühmen uns auch der Hoffnung auf die Herrlichkeit Gottes.
அபரம்’ வயம்’ யஸ்மிந் அநுக்³ரஹாஸ்²ரயே திஷ்டா²மஸ்தந்மத்⁴யம்’ விஸ்²வாஸமார்கே³ண தேநைவாநீதா வயம் ஈஸ்²வரீயவிப⁴வப்ராப்திப்ரத்யாஸ²யா ஸமாநந்தா³ம​: |
3 Ja noch mehr als das: wir rühmen uns dessen sogar in den Trübsalen, weil wir wissen, daß die Trübsal standhaftes Ausharren wirkt,
தத் கேவலம்’ நஹி கிந்து க்லேஸ²போ⁴கே³(அ)ப்யாநந்தா³மோ யத​: க்லேஸா²த்³ தை⁴ர்ய்யம்’ ஜாயத இதி வயம்’ ஜாநீம​: ,
4 das standhafte Ausharren Bewährung, die Bewährung Hoffnung;
தை⁴ர்ய்யாச்ச பரீக்ஷிதத்வம்’ ஜாயதே, பரீக்ஷிதத்வாத் ப்ரத்யாஸா² ஜாயதே,
5 die Hoffnung aber führt nicht zur Enttäuschung, weil die Liebe Gottes in unsere Herzen ausgegossen ist durch den heiligen Geist, der uns verliehen worden ist.
ப்ரத்யாஸா²தோ வ்ரீடி³தத்வம்’ ந ஜாயதே, யஸ்மாத்³ அஸ்மப்⁴யம்’ த³த்தேந பவித்ரேணாத்மநாஸ்மாகம் அந்த​: கரணாநீஸ்²வரஸ்ய ப்ரேமவாரிணா ஸிக்தாநி|
6 Denn Christus ist ja, als wir nach Lage der Dinge noch schwach waren, für Gottlose gestorben.
அஸ்மாஸு நிருபாயேஷு ஸத்ஸு க்²ரீஷ்ட உபயுக்தே ஸமயே பாபிநாம்’ நிமித்தம்’ ஸ்வீயாந் ப்ரணாந் அத்யஜத்|
7 Denn kaum wird (sonst wohl) jemand für einen Gerechten den Tod erleiden – doch für den Guten entschließt sich vielleicht noch jemand dazu, sogar sein Leben hinzugeben –;
ஹிதகாரிணோ ஜநஸ்ய க்ரு’தே கோபி ப்ரணாந் த்யக்தும்’ ஸாஹஸம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்து தா⁴ர்ம்மிகஸ்ய க்ரு’தே ப்ராயேண கோபி ப்ராணாந் ந த்யஜதி|
8 Gott aber beweist seine Liebe zu uns dadurch, daß Christus für uns gestorben ist, als wir noch Sünder waren.
கிந்த்வஸ்மாஸு பாபிஷு ஸத்ஸ்வபி நிமித்தமஸ்மாகம்’ க்²ரீஷ்ட​: ஸ்வப்ராணாந் த்யக்தவாந், தத ஈஸ்²வரோஸ்மாந் ப்ரதி நிஜம்’ பரமப்ரேமாணம்’ த³ர்ஸி²தவாந்|
9 So werden wir also jetzt, nachdem wir durch sein Blut gerechtfertigt sind, noch viel gewisser durch ihn vor dem Zorn (Gottes) gerettet werden.
அதஏவ தஸ்ய ரக்தபாதேந ஸபுண்யீக்ரு’தா வயம்’ நிதாந்தம்’ தேந கோபாத்³ உத்³தா⁴ரிஷ்யாமஹே|
10 Denn wenn wir, als wir noch Feinde Gottes waren, mit ihm durch den Tod seines Sohnes versöhnt worden sind, so werden wir jetzt als Versöhnte noch viel gewisser Rettung finden durch sein Leben.
ப²லதோ வயம்’ யதா³ ரிபவ ஆஸ்ம ததே³ஸ்²வரஸ்ய புத்ரஸ்ய மரணேந தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யத்³யஸ்மாகம்’ மேலநம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி மேலநப்ராப்தா​: ஸந்தோ(அ)வஸ்²யம்’ தஸ்ய ஜீவநேந ரக்ஷாம்’ லப்ஸ்யாமஹே|
11 Aber noch mehr: wir rühmen uns sogar Gottes durch unsern Herrn Jesus Christus, durch den wir jetzt die Versöhnung empfangen haben.
தத் கேவலம்’ நஹி கிந்து யேந மேலநம் அலபா⁴மஹி தேநாஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரே ஸமாநந்தா³மஸ்²ச|
12 Darum, gleichwie durch einen Menschen die Sünde in die Welt hineingekommen ist und durch die Sünde der Tod, und so der Tod zu allen Menschen hindurchgedrungen ist, weil sie ja alle gesündigt haben –
ததா² ஸதி, ஏகேந மாநுஷேண பாபம்’ பாபேந ச மரணம்’ ஜக³தீம்’ ப்ராவிஸ²த் அபரம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ பாபித்வாத் ஸர்வ்வே மாநுஷா ம்ரு’தே ர்நிக்⁴நா அப⁴வத்|
13 denn bis zum Gesetz war Sünde in der Welt vorhanden, die Sünde wird nur nicht angerechnet, wenn kein Gesetz vorhanden ist;
யதோ வ்யவஸ்தா²தா³நஸமயம்’ யாவத் ஜக³தி பாபம் ஆஸீத் கிந்து யத்ர வ்யவஸ்தா² ந வித்³யதே தத்ர பாபஸ்யாபி க³ணநா ந வித்³யதே|
14 aber trotzdem hat der Tod seine Herrschaft unbeschränkt von Adam bis Mose sogar über die ausgeübt, welche sich nicht durch Übertretung (eines vorliegenden Gebotes) in gleicher Weise versündigt hatten wie Adam, der das Vorbild des zukünftigen (Adam) ist.
ததா²ப்யாத³மா யாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாபம்’ க்ரு’தம்’ தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாபம்’ யை ர்நாகாரி ஆத³மம் ஆரப்⁴ய மூஸாம்’ யாவத் தேஷாமப்யுபரி ம்ரு’த்யூ ராஜத்வம் அகரோத் ஸ ஆத³ம் பா⁴வ்யாத³மோ நித³ர்ஸ²நமேவாஸ்தே|
15 Jedoch verhält es sich mit der Gnadengabe (Jesu) nicht so wie mit der Übertretung (Adams). Denn wenn (dort) die Übertretung des Einen den Tod der Vielen zur Folge gehabt hat, so hat sich (hier) die Gnade Gottes und die Gnadengabe des einen Menschen Jesus Christus erst recht an den Vielen überreich erwiesen.
கிந்து பாபகர்ம்மணோ யாத்³ரு’ஸோ² பா⁴வஸ்தாத்³ரு’க்³ தா³நகர்ம்மணோ பா⁴வோ ந ப⁴வதி யத ஏகஸ்ய ஜநஸ்யாபராதே⁴ந யதி³ ப³ஹூநாம்’ மரணம் அக⁴டத ததா²பீஸ்²வராநுக்³ரஹஸ்தத³நுக்³ரஹமூலகம்’ தா³நஞ்சைகேந ஜநேநார்தா²த்³ யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந ப³ஹுஷு பா³ஹுல்யாதிபா³ஹுல்யேந ப²லதி|
16 Auch ist bei der Gabe die Wirkung nicht so wie dort, wo ein einziger Sünder den Anlaß gegeben hat. Denn (dort) ist das Urteil aus Anlaß eines einzigen Sünders zum Verdammungsurteil geworden, (hier) dagegen die Gnadengabe aus Anlaß dieser Übertretungen zum Rechtfertigungsurteil.
அபரம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய பாபகர்ம்ம யாத்³ரு’க் ப²லயுக்தம்’ தா³நகர்ம்ம தாத்³ரு’க் ந ப⁴வதி யதோ விசாரகர்ம்மைகம்’ பாபம் ஆரப்⁴ய த³ண்ட³ஜநகம்’ ப³பூ⁴வ, கிந்து தா³நகர்ம்ம ப³ஹுபாபாந்யாரப்⁴ய புண்யஜநகம்’ ப³பூ⁴வ|
17 Denn wenn (dort) infolge der Übertretung des Einen der Tod durch die Schuld jenes Einen seine Herrschaft unbeschränkt ausgeübt hat, so werden (hier) noch viel gewisser die, welche die überschwengliche Fülle der Gnade und des Geschenks der Gerechtigkeit empfangen, im (künftigen) Leben als Könige herrschen durch den Einen, Jesus Christus.
யத ஏகஸ்ய ஜநஸ்ய பாபகர்ம்மதஸ்தேநைகேந யதி³ மரணஸ்ய ராஜத்வம்’ ஜாதம்’ தர்ஹி யே ஜநா அநுக்³ரஹஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ புண்யதா³நஞ்ச ப்ராப்நுவந்தி த ஏகேந ஜநேந, அர்தா²த் யீஸு²க்²ரீஷ்டேந, ஜீவநே ராஜத்வம் அவஸ்²யம்’ கரிஷ்யந்தி|
18 Also: wie es durch eine einzige Übertretung für alle Menschen zum Verdammungsurteil gekommen ist, so kommt es auch durch eine einzige Rechttat für alle Menschen zur lebenwirkenden Rechtfertigung.
ஏகோ(அ)பராதோ⁴ யத்³வத் ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ த³ண்ட³கா³மீ மார்கோ³ (அ)ப⁴வத் தத்³வத்³ ஏகம்’ புண்யதா³நம்’ ஸர்வ்வமாநவாநாம்’ ஜீவநயுக்தபுண்யகா³மீ மார்க³ ஏவ|
19 Wie nämlich durch den Ungehorsam des einen Menschen die Vielen als Sünder hingestellt worden sind, ebenso werden auch durch den Gehorsam des Einen die Vielen als Gerechte hingestellt werden.
அபரம் ஏகஸ்ய ஜநஸ்யாஜ்ஞாலங்க⁴நாத்³ யதா² ப³ஹவோ (அ)பராதி⁴நோ ஜாதாஸ்தத்³வத்³ ஏகஸ்யாஜ்ஞாசரணாத்³ ப³ஹவ​: ஸபுண்யீக்ரு’தா ப⁴வந்தி|
20 Das Gesetz aber ist nur nebenbei hereingekommen, damit die Übertretung noch größer würde. Wo aber die Sünde zugenommen hatte, da ist die Gnade erst recht überreich hervorgetreten,
அதி⁴கந்து வ்யவஸ்தா²க³மநாத்³ அபராத⁴ஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ ஜாதம்’ கிந்து யத்ர பாபஸ்ய பா³ஹுல்யம்’ தத்ரைவ தஸ்மாத்³ அநுக்³ரஹஸ்ய பா³ஹுல்யம் அப⁴வத்|
21 damit, gleichwie die Sünde königlich geherrscht hat durch den Tod, so auch die Gnade ihre Königsherrschaft ausübe durch (gottgewirkte) Gerechtigkeit zum ewigen Leben durch Jesus Christus, unsern Herrn. (aiōnios g166)
தேந ம்ரு’த்யுநா யத்³வத் பாபஸ்ய ராஜத்வம் அப⁴வத் தத்³வத்³ அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴யீஸு²க்²ரீஷ்டத்³வாராநந்தஜீவநதா³யிபுண்யேநாநுக்³ரஹஸ்ய ராஜத்வம்’ ப⁴வதி| (aiōnios g166)

< Roemers 5 >