Roemers 4
1 Was werden wir somit von unserm Stammvater Abraham sagen? Was hat er nach dem Fleisch erlangt?
୧ଆତିହିଁ ଆଙ୍ଗା ତଲେ ମା଼ ଆକୁ ଅବ୍ରାହାମ ଏ଼ନାଆଁ ବେଟାଆ଼ହାମାନେସି ଇଞ୍ଜିହିଁ ମା଼ର ଏଲେଇନାୟି?
2 Wenn Abraham nämlich aufgrund von Werken gerechtfertigt worden ist, so hat er allerdings Grund, sich zu rühmen, freilich (auch dann) nicht vor Gott.
୨ଅବ୍ରାହାମ ତାନି ଜାହାରା କାମାଟି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଆ଼ହା ମାଚିହିଁମା, ଏ଼ୱାଣାକି ବଡପଣ କିନି କାତା ମାଚେ । ସାମା ମାହାପୂରୁ ୱାକିଟି ଏ଼ଦି ଆ଼ହାହିଲାଆତେ ।
3 Denn was sagt die Schrift? »Abraham glaubte Gott, und das wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet.«
୩ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରି ଲେହେଁ, “ଅବ୍ରାହାମ ମାହାପୂରୁଇଁ ନାମିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ ନାମୁତାକି ମାହାପୂରୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦାର୍ମୁ ଗାଟାଣି ଲେହେଁ ଅ଼ପିତେସି ।”
4 Wenn nun jemand Werke verrichtet, so erhält er den Lohn nicht aus Gnade angerechnet, sondern (zugeteilt) nach Schuldigkeit;
୪ଆମ୍ବାଆସି କାମା କିନେସି, ଏ଼ୱାଣାକି ତାନି କୂଲି ମେ଼ଡ଼ାଆ଼ନେ, ଏ଼ଦି ଦା଼ନା ହୀନାୟି ଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡେଏ, ଏ଼ଦି କାମାତି ପା଼ଡ଼େୟି ଇଞ୍ଜିଁ ଇଣ୍ମ୍ବି ଆ଼ନେ ।
5 wer dagegen keine Werke verrichtet, sondern an den glaubt, der den Gottlosen rechtfertigt, dem wird sein Glaube zur Gerechtigkeit gerechnet;
୫ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ତାନି କାମାତା ଆ଼ସା କିଆନା, ଦାର୍ମୁ ହିଲାଆଗାଟାଣାଇଁ ଏମିନି ମାହାପୂରୁ ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜିଁ ଆବିନେସି, ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ନାମିନେସି, ଏ଼ୱାଣି ନ଼କିତା ଏ଼ୱାଣି ନାମୁ ଦାର୍ମୁଗାଟାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗିନେ ।
6 wie ja auch David die Seligpreisung über den Menschen ausspricht, dem Gott Gerechtigkeit ohne Rücksicht auf Werke anrechnet:
୬ଆମିନି ଲ଼କୁଇଁ କାମା ଲ଼ଡ଼ାତି ସିନି କିଆନା ମାହାପୂରୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜିଁ ଆବିନେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନେହାଁସି ଇଞ୍ଜିଁ ଦାୱୁଦ ଏଲେଇଞ୍ଜା ମାନେସି;
7 »Glückselig sind die, denen die Gesetzesübertretungen vergeben und deren Sünden zugedeckt worden sind;
୭“ଆମ୍ବାଆରି ଦ଼ହ ମେଣ୍ଙ୍ଗି କିୱିଆ଼ହାମାନେ, ଆମ୍ବାଆରି ପା଼ପୁ ମେଣ୍ଙ୍ଗି କିୱିଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ୱାରାକି ନେହେଁ ।
8 glückselig ist der Mann, dem der Herr (die) Sünde nicht anrechnet.«
୮ପ୍ରବୁ ଆମ୍ବାଆରି ପା଼ପୁ ଆହ୍ଅସି, ଏ଼ୱାଣାକି ନେହେଁ!”
9 Gilt nun diese Seligpreisung nur den Beschnittenen oder auch den Unbeschnittenen? Wir behaupten ja doch: »Dem Abraham wurde sein Glaube zur Gerechtigkeit gerechnet.«
୯ଇମ୍ବାଆଁ ଦାୱୁଦ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ନେହେଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାମାନେସି, ଏ଼ୱାରି କି ୱାର୍ଇ ତ଼ଲୁ ଦା଼ପି ଆ଼ତି ଲ଼କୁ ମାଚେରି? କି, ତ଼ଲୁ ଦା଼ପିଆ଼ଆତି ଲ଼କୁ ଜିକେଏ ନେହାଁରି ଆ଼ହାଲି ଆ଼ଡିନେରି । ମା଼ର ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାନାୟି, “ଅବ୍ରାହାମ ନାମୁତଲେ ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗିତେସି ।”
10 Unter welchen Umständen hat denn diese Anrechnung stattgefunden? Als er schon beschnitten oder als er noch unbeschnitten war? Nun: nicht als er schon beschnitten, sondern als er noch unbeschnitten war;
୧୦ଆତିହିଁ ଏ଼ଦି ଏଚେଲା ଆ଼ହାମାଚେ? ଅବ୍ରାହାମ ତ଼ଲୁ ଦା଼ପି ଆ଼ତି ଡା଼ୟୁ କି, ତାନି ନ଼କେଏ? ତ଼ଲୁ ଦା଼ପି ଆ଼ଆନକେଏ, ଡା଼ୟୁ ଆ଼ଏ ।
11 und das äußere Zeichen der Beschneidung empfing er dann als Siegel für die Glaubensgerechtigkeit, die er im Zustande der Unbeschnittenheit besessen hatte. So sollte er der Vater aller derer werden, die ohne Beschneidung glauben, damit ihnen die Gerechtigkeit angerechnet werde,
୧୧ତ଼ଲୁ ଦା଼ପି ଆ଼ତି ନ଼କେଏ ଅବ୍ରାହାମ ନାମୁ ତାକି ମାହାପୂରୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦାର୍ମୁ ଗାଟାଣା ଲେହେଁ ଆବା ମାଚେସି । ଈଦାଆଁ ପୁଣ୍ମ୍ବି କିହାଲିତାକି ର଼ ସିନାଲେହେଁ ଅବ୍ରାହାମ ଈ ତ଼ଲୁ ଦା଼ପିଆ଼ନି ମେ଼ରା ବେଟାଆ଼ହା ମାଚେସି, ଇଚିହିଁ, ଆମିନି ଗାଟାରି ତ଼ଲୁ ଦା଼ପି ଆ଼ଆନା ଜିକେଏ ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜିହିଁ ଆବିତାସି, ସୁଦୁ ମାଣ୍କିଟି ଅବ୍ରାହାମ ଏ଼ୱାରି ତାଞ୍ଜି ।
12 und (ebenso) der Vater der Beschnittenen, nämlich derer, die nicht nur infolge der (leiblichen) Beschneidung ihm angehören, sondern die auch in den Fußtapfen des Glaubens wandeln, den unser Vater Abraham schon in unbeschnittenem Zustande besessen hat.
୧୨ଆ଼ବା ଅବ୍ରାହାମ ତ଼ଲୁ ଦା଼ପି ଆ଼ତି ନ଼କେଏଟିଏ ଆମିନି ନାମୁତି କାତା ତ଼ସାମାଚେସି, ତ଼ଲୁ ଦା଼ପିଆ଼ଆତି ଲ଼କୁ ଜାହାରା ଜୀୱୁତା ଏଲେତି ନାମୁ ତ଼ସାଲି ଆ଼ଡିସାରେ, ଅବ୍ରାହାମ ଏ଼ୱାରାକି ଜିକେଏ ତାଞ୍ଜି ଆ଼ନେସି ।
13 Denn die Verheißung, die Abraham oder sein Samen empfangen hat, daß er der Erbe der Welt sein sollte, ist ihm nicht durch das Gesetz zuteil geworden, sondern durch die Glaubensgerechtigkeit.
୧୩ଅବ୍ରାହାମ ମେ଼ରାତି ମା଼ନି କିହାମାନାକି ଆ଼ଏ । ୱାର୍ଇ ତାନି ନାମୁ ତାକି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗାମାଚେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ତାନି ମୀର୍କା ମା଼ସ୍କା ଦାର୍ତିତି ଅଦିକାରା ବେଟାଆ଼ନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାଚେସି ।
14 Wenn nämlich die Gesetzesleute die Erben sind, so ist damit der Glaube entleert und die Verheißung entkräftet;
୧୪ଆମ୍ବାଆରି ମେ଼ରାତି ମା଼ନି କିନାରି, ୱାର୍ଇ ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁତି ଦା଼ନା ବେଟାଆ଼ନେରି ଇଚିସାରେ, ମାଣ୍ସିତି ନାମୁ ଉଜେଏ, ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାୟି ଜିକେଏ ଉଜେଏତାୟି ଆ଼ନେ ।
15 denn das Gesetz bringt (nur) Zorn zustande; wo dagegen kein Gesetz ist, da gibt es auch keine Übertretung.
୧୫ଇଚିହିଁ ମ଼ସାତି ମେ଼ରା ଊରିନି ତା଼ଣାଟି ମାହାପୂରୁତି କାର୍ବି ଗାଟାସି ଆ଼ନେସି, ସାମା ଆମ୍ବିୟା ମେ଼ରା ହିଲେଏ, ଏମ୍ବାଆଁ ମେ଼ରା ଊରିନି କାତା ହିଲେଏ ।
16 Deshalb ist es an den Glauben gebunden – es soll ja ein Gnadengeschenk sein –, damit die Verheißung für die gesamte Nachkommenschaft Gültigkeit habe, und zwar nicht nur für die, welche es aufgrund des Gesetzes ist, sondern auch für die, welche wie Abraham glaubt, der ja unser aller Vater ist –
୧୬ଏ଼ଦାଆଁତାକି ମାହାପୂରୁତି ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାୟି ନାମୁ ଅ଼ଡ଼େ କାର୍ମାତି ଲାକ ଇଟ୍କି ଆ଼ହାମାନେ । ଆମିନି ଗାଟାରି ମେ଼ରାତି ମା଼ନି କିନେରି, ୱାର୍ଇ ଏ଼ୱାରାକିଦେହେଁ ମାହାପୂରୁତି ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାୟି ଆ଼ଏ । ଅବ୍ରାହାମ ଲେହେଁ ନାମିମାନି ବାରେ ଲ଼କୁତାକି ଜିକେଏ ଆ଼ନେ, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ଅବ୍ରାହାମ ଏ଼ୱାରି ସୁଦୁ ମାଣ୍କିତି ତାଞ୍ଜି;
17 nach dem Schriftwort: »Zum Vater vieler Völker habe ich dich gesetzt« – vor dem Gott, dem er geglaubt hat als dem, welcher die Toten lebendig macht und das noch nicht Vorhandene benennt, als wäre es schon vorhanden.
୧୭ଆମିନି ମାହାପୂରୁଇଁ ଅବ୍ରାହାମ ନାମିମାଚେସି, ଆମ୍ବାଆସି ହା଼ତାରାଇଁ ୱେଣ୍ତେ ଜୀୱୁ କିନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ହିଲାଆଗାଟି ଦିଣ୍ସୁତି ମାନି ଲେହେଁ ହା଼ଟିନେସି, ଏ଼ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ଏ଼ୱାସି ମା଼ ତାଞ୍ଜି ଆ଼ହାମାନେସି, ଈ କାତା ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରିତା ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, “ନିଙ୍ଗେ ହା଼ରେକା କୂଡ଼ାତି ଲ଼କୁତି ତାଞ୍ଜି କିହାମାଞ୍ଜାନମି ।”
18 Abraham hat da, wo nichts zu hoffen war, doch hoffnungsvoll am Glauben festgehalten, damit er der Vater vieler Völker würde nach der Verheißung: »So (unzählbar) soll deine Nachkommenschaft sein«;
୧୮ଆ଼ସା କିନାୟି ଏ଼ନାୟି ହିଲାଆତି ଜିକେଏ ଅବ୍ରାହାମ ନାମିତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଆ଼ସା ଇଟିତେସି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି “ହା଼ରେକା କୂଡ଼ାତି ତାଞ୍ଜି” ଆ଼ତେସି । ଦାର୍ମୁ ସା଼ସ୍ତେରିତା ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, “ନୀ କୂଡ଼ା ହୁକାୟାଁ ଲେହେଁ ଏ଼ପାଆ଼ନେରି ।”
19 und ohne im Glauben schwach zu werden, nahm er, der fast hundertjährige Mann, die Erstorbenheit seines eigenen Leibes und den schon erstorbenen Mutterschoß der Sara wahr.
୧୯ଏ଼ୱାଣାକି ଏଚିବେ଼ଲା ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି ବାର୍ସା ଆ଼ହାମାଚାକି ଏ଼ୱାସି ତାନି ଆଙ୍ଗାତି ହା଼ତାୟି ଇଞ୍ଜାଁ ସାରା ଅ଼ଡ଼େ କକାରି ପ଼ଦାଁ ଆ଼ନି ଗା଼ରା ଜିକେଏ ହା଼ତାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପିତି ଜିକେଏ ନାମୁତା ଊଣା ଆ଼ଆତେସି ।
20 Trotzdem ließ er sich im Hinblick auf die Verheißung Gottes nicht durch Unglauben irre machen, sondern vielmehr wurde er im Glauben immer stärker, indem er Gott die Ehre gab
୨୦ଏ଼ୱାସି ତାନି ନାମୁ ପିହ୍ଆତେସି, କି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନାଣି ଆନାମାନା ଆ଼ଆତେସି । ଏ଼ୱାସି ନାମୁତା ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ଆ଼ତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିତେସି ।
21 und der festen Überzeugung lebte, daß Gott das, was er verheißen hatte, auch zu verwirklichen vermöge.
୨୧ମାହାପୂରୁ ଏ଼ନାଆଁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ଦାଆଁ ମା଼ନି କିନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାଣାକି ଜାଣ୍ଡେ ନାମୁ ମାଚେ ।
22 Darum ist es ihm auch zur Gerechtigkeit gerechnet worden.
୨୨ଏ଼ଦାଆଁତାକି ତାନି ନାମୁତଲେ ଅବ୍ରାହାମ, “ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଆ଼ହାମାଚେସି ।”
23 Aber nicht nur um seinetwillen steht geschrieben, daß es ihm angerechnet worden ist,
୨୩“ଅବ୍ରାହାମ ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗାମାଚି” କାତା ୱାର୍ଇ ଏ଼ୱାଣି ତାକିଏଦେଁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାହିଲେଏ ।
24 sondern auch um unsertwillen; denn auch uns soll es angerechnet werden, uns, die wir an den glauben, der unsern Herrn Jesus von den Toten auferweckt hat,
୨୪ସାମା ଈ କାତା ମାଙ୍ଗେତାକି ଜିକେଏ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ; ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆସି ମା଼ ପ୍ରବୁ ଜୀସୁଇଁ ହା଼ତାରି ତା଼ଣାଟି ନିକ୍ହାମାନେସି, ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ମା଼ର ନାମିମାନାୟି, ମାଙ୍ଗେତାକି ଜିକେଏ ଏ଼ଦି ଆ଼ନେ ।
25 ihn, der um unserer Übertretungen willen in den Tod gegeben und um unserer Rechtfertigung willen auferweckt worden ist.
୨୫ଏ଼ ପ୍ରବୁ ଜୀସୁ ମା଼ ପା଼ପୁତି ବାଦୁଲି ହା଼ହାଲି ହେର୍ପିଆ଼ହା ମାଚେସି ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ମାଙ୍ଗେ ଦାର୍ମୁ ଗାଟାତାୟି କିହାଲି ୱେଣ୍ଡେ ନିଙ୍ଗିତେସି ।
