Roemers 3

1 Was bleibt hiernach überhaupt noch als Vorzug der Juden (vor den Heiden) oder als Nutzen der Beschneidung bestehen?

அபரஞ்ச யிஹூதி³ந​: கிம்’ ஸ்²ரேஷ்ட²த்வம்’? ததா² த்வக்சே²த³ஸ்ய வா கிம்’ ப²லம்’?

2 Immerhin viel in jeder Hinsicht! Zuerst, daß ihnen die Verheißungen Gottes anvertraut worden sind.

ஸர்வ்வதா² ப³ஹூநி ப²லாநி ஸந்தி, விஸே²ஷத ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²ஸ்த்ரம்’ தேப்⁴யோ(அ)தீ³யத|

3 Denn nicht wahr, wenn manche sich untreu erwiesen haben – wird etwa deren Untreue die Treue Gottes aufheben?

கைஸ்²சித்³ அவிஸ்²வஸநே க்ரு’தே தேஷாம் அவிஸ்²வஸநாத் கிம் ஈஸ்²வரஸ்ய விஸ்²வாஸ்யதாயா ஹாநிருத்பத்ஸ்யதே?

4 Nimmermehr! Es bleibt vielmehr dabei: Gott ist wahrhaftig, ob auch jeder Mensch ein Lügner ist, wie es in der Schrift heißt: »Du sollst in deinen Worten als gerecht erfunden werden und Sieger bleiben, wenn man mit dir rechtet.«

கேநாபி ப்ரகாரேண நஹி| யத்³யபி ஸர்வ்வே மநுஷ்யா மித்²யாவாதி³நஸ்ததா²பீஸ்²வர​: ஸத்யவாதீ³| ஸா²ஸ்த்ரே யதா² லிகி²தமாஸ்தே, அதஸ்த்வந்து ஸ்வவாக்யேந நிர்த்³தோ³ஷோ ஹி ப⁴விஷ்யஸி| விசாரே சைவ நிஷ்பாபோ ப⁴விஷ்யஸி ந ஸம்’ஸ²ய​: |

5 Wenn aber so unsere Ungerechtigkeit die Gerechtigkeit Gottes erweist, was sollen wir daraus folgern? Ist Gott dann nicht ungerecht, wenn er seinen Zorn verhängt? – ich rede da nach gewöhnlicher Menschenweise. –

அஸ்மாகம் அந்யாயேந யதீ³ஸ்²வரஸ்ய ந்யாய​: ப்ரகாஸ²தே தர்ஹி கிம்’ வதி³ஷ்யாம​: ? அஹம்’ மாநுஷாணாம்’ கதா²மிவ கதா²ம்’ கத²யாமி, ஈஸ்²வர​: ஸமுசிதம்’ த³ண்ட³ம்’ த³த்த்வா கிம் அந்யாயீ ப⁴விஷ்யதி?

6 Nimmermehr! Wie sollte Gott sonst wohl Richter der ganzen Welt sein können?

இத்த²ம்’ ந ப⁴வது, ததா² ஸதீஸ்²வர​: கத²ம்’ ஜக³தோ விசாரயிதா ப⁴விஷ்யதி?

7 Wenn aber Gottes Wahrhaftigkeit infolge meines Lügens um so stärker zu seiner Verherrlichung hervorgetreten ist, warum werde auch ich dann noch als Sünder gerichtet?

மம மித்²யாவாக்யவத³நாத்³ யதீ³ஸ்²வரஸ்ய ஸத்யத்வேந தஸ்ய மஹிமா வர்த்³த⁴தே தர்ஹி கஸ்மாத³ஹம்’ விசாரே(அ)பராதி⁴த்வேந க³ண்யோ ப⁴வாமி?

8 Und warum halten wir uns dann nicht an den Grundsatz, den manche Lästerzungen mir wirklich in den Mund legen: »Laßt uns das Böse tun, damit das Gute dabei herauskomme?« Nun, die betreffenden Leute trifft das verdammende Urteil mit Fug und Recht.

மங்க³லார்த²ம்’ பாபமபி கரணீயமிதி வாக்யம்’ த்வயா குதோ நோச்யதே? கிந்து யைருச்யதே தே நிதாந்தம்’ த³ண்ட³ஸ்ய பாத்ராணி ப⁴வந்தி; ததா²பி தத்³வாக்யம் அஸ்மாபி⁴ரப்யுச்யத இத்யஸ்மாகம்’ க்³லாநிம்’ குர்வ்வந்த​: கியந்தோ லோகா வத³ந்தி|

9 Wie steht es also? Haben wir (Juden) für uns etwas voraus? Nicht unbedingt. Wir haben ja schon vorhin gegen Juden ebenso wie gegen Griechen die Anklage erheben müssen, daß sie ausnahmslos unter (der Herrschaft) der Sünde stehen,

அந்யலோகேப்⁴யோ வயம்’ கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டா²​: ? கதா³சந நஹி யதோ யிஹூதி³நோ (அ)ந்யதே³ஸி²நஸ்²ச ஸர்வ்வஏவ பாபஸ்யாயத்தா இத்யஸ்ய ப்ரமாணம்’ வயம்’ பூர்வ்வம் அத³தா³ம|

10 wie es in der Schrift heißt: »Es gibt keinen Gerechten, auch nicht einen;

லிபி ர்யதா²ஸ்தே, நைகோபி தா⁴ர்ம்மிகோ ஜந​: |

11 es gibt keinen Einsichtigen, keinen, der Gott mit Ernst sucht;

ததா² ஜ்ஞாநீஸ்²வரஜ்ஞாநீ மாநவ​: கோபி நாஸ்தி ஹி|

12 sie sind alle abgewichen, allesamt entartet; keiner ist da, der das Gute tut, auch nicht ein einziger.«

விமார்க³கா³மிந​: ஸர்வ்வே ஸர்வ்வே து³ஷ்கர்ம்மகாரிண​: | ஏகோ ஜநோபி நோ தேஷாம்’ ஸாது⁴கர்ம்ம கரோதி ச|

13 »Ein offenes Grab ist ihre Kehle, mit ihren Zungen reden sie Trug.« »Otterngift ist unter ihren Lippen.«

ததா² தேஷாந்து வை கண்டா² அநாவ்ரு’தஸ்²மஸா²நவத்| ஸ்துதிவாத³ம்’ ப்ரகுர்வ்வந்தி ஜிஹ்வாபி⁴ஸ்தே து கேவலம்’| தேஷாமோஷ்ட²ஸ்ய நிம்நே து விஷம்’ திஷ்ட²தி ஸர்ப்பவத்|

14 »Ihr Mund ist voll Fluchens und Bitterkeit.«

முக²ம்’ தேஷாம்’ ஹி ஸா²பேந கபடேந ச பூர்ய்யதே|

15 »Schnell sind ihre Füße, Blut zu vergießen;

ரக்தபாதாய தேஷாம்’ து பதா³நி க்ஷிப்ரகா³நி ச|

16 Verwüstung und Unheil sind auf ihren Wegen,

பதி² தேஷாம்’ மநுஷ்யாணாம்’ நாஸ²​: க்லேஸ²ஸ்²ச கேவல​: |

17 und den Weg des Friedens kennen sie nicht.«

தே ஜநா நஹி ஜாநந்தி பந்தா²நம்’ ஸுக²தா³யிநம்’|

18 »Keine Furcht Gottes steht ihnen vor Augen.«

பரமேஸா²த்³ ப⁴யம்’ யத்தத் தச்சக்ஷுஷோரகோ³சரம்’|

19 Wir wissen aber, daß das Gesetz alles, was es ausspricht, denen vorhält, die unter dem Gesetz sind; es soll eben einem jeden der Mund gestopft werden und die ganze Welt dem Gericht Gottes verfallen sein;

வ்யவஸ்தா²யாம்’ யத்³யல்லிக²தி தத்³ வ்யவஸ்தா²தீ⁴நாந் லோகாந் உத்³தி³ஸ்²ய லிக²தீதி வயம்’ ஜாநீம​: | ததோ மநுஷ்யமாத்ரோ நிருத்தர​: ஸந் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ அபராதீ⁴ ப⁴வதி|

20 denn aufgrund von Gesetzeswerken wird kein Fleisch vor Gott gerechtfertigt werden; durch das Gesetz kommt ja (nur) Erkenntnis der Sünde.

அதஏவ வ்யவஸ்தா²நுரூபை​: கர்ம்மபி⁴​: கஸ்²சித³பி ப்ராணீஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸபுண்யீக்ரு’தோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி யதோ வ்யவஸ்த²யா பாபஜ்ஞாநமாத்ரம்’ ஜாயதே|

21 Jetzt aber ist, unabhängig vom Gesetz, jedoch bezeugt von dem Gesetz und den Propheten, die Gottesgerechtigkeit geoffenbart worden,

கிந்து வ்யவஸ்தா²யா​: ப்ரு’த²க்³ ஈஸ்²வரேண தே³யம்’ யத் புண்யம்’ தத்³ வ்யவஸ்தா²யா ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணஸ்ய ச வசநை​: ப்ரமாணீக்ரு’தம்’ ஸத்³ இதா³நீம்’ ப்ரகாஸ²தே|

22 nämlich die Gottesgerechtigkeit, die durch den Glauben an Jesus Christus für alle da ist und allen zukommt, die da glauben. Denn hier gibt es keinen Unterschied;

யீஸு²க்²ரீஷ்டே விஸ்²வாஸகரணாத்³ ஈஸ்²வரேண த³த்தம்’ தத் புண்யம்’ ஸகலேஷு ப்ரகாஸி²தம்’ ஸத் ஸர்வ்வாந் விஸ்²வாஸிந​: ப்ரதி வர்த்ததே|

23 alle haben ja gesündigt und ermangeln des Ruhmes, den Gott verleiht;

தேஷாம்’ கோபி ப்ரபே⁴தோ³ நாஸ்தி, யத​: ஸர்வ்வஏவ பாபிந ஈஸ்²வரீயதேஜோஹீநாஸ்²ச ஜாதா​: |

24 so werden sie umsonst durch seine Gnade gerechtfertigt vermöge der Erlösung, die in Christus Jesus (erfolgt) ist.

த ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹாத்³ மூல்யம்’ விநா க்²ரீஷ்டக்ரு’தேந பரித்ராணேந ஸபுண்யீக்ரு’தா ப⁴வந்தி|

25 Ihn hat Gott in seinem Blute als ein durch den Glauben wirksames Sühnemittel hingestellt, damit er seine Gerechtigkeit erweise, weil die Sünden, die früher während der Zeiten der Langmut Gottes begangen worden waren, bisher ungestraft geblieben waren;

யஸ்மாத் ஸ்வஸோ²ணிதேந விஸ்²வாஸாத் பாபநாஸ²கோ ப³லீ ப⁴விதும்’ ஸ ஏவ பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரேண நிஸ்²சித​: , இத்த²ம் ஈஸ்²வரீயஸஹிஷ்ணுத்வாத் புராக்ரு’தபாபாநாம்’ மார்ஜ்ஜநகரணே ஸ்வீயயாதா²ர்த்²யம்’ தேந ப்ரகாஸ்²யதே,

26 er wollte also seine Gerechtigkeit in der gegenwärtigen Zeit erweisen, damit er selbst als gerecht dastehe und (zugleich) jeden, der den Glauben an Jesus besitzt, für gerecht erkläre.

வர்த்தமாநகாலீயமபி ஸ்வயாதா²ர்த்²யம்’ தேந ப்ரகாஸ்²யதே, அபரம்’ யீஸௌ² விஸ்²வாஸிநம்’ ஸபுண்யீகுர்வ்வந்நபி ஸ யாதா²ர்தி²கஸ்திஷ்ட²தி|

27 Wo bleibt nun da das Rühmen? Es ist ausgeschlossen! Durch was für ein Gesetz? Durch das der Werke? Nein, sondern durch das Gesetz des Glaubens.

தர்ஹி குத்ராத்மஸ்²லாகா⁴? ஸா தூ³ரீக்ரு’தா; கயா வ்யவஸ்த²யா? கிம்’ க்ரியாரூபவ்யவஸ்த²யா? இத்த²ம்’ நஹி கிந்து தத் கேவலவிஸ்²வாஸரூபயா வ்யவஸ்த²யைவ ப⁴வதி|

28 Denn wir halten dafür, daß der Mensch durch den Glauben gerechtfertigt werde ohne Gesetzeswerke.

அதஏவ வ்யவஸ்தா²நுரூபா​: க்ரியா விநா கேவலேந விஸ்²வாஸேந மாநவ​: ஸபுண்யீக்ரு’தோ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதீத்யஸ்ய ராத்³தா⁴ந்தம்’ த³ர்ஸ²யாம​: |

29 Oder ist Gott etwa nur der Juden und nicht auch der Heiden Gott? Jawohl, auch der Heiden,

ஸ கிம்’ கேவலயிஹூதி³நாம் ஈஸ்²வரோ ப⁴வதி? பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம் ஈஸ்²வரோ ந ப⁴வதி? பி⁴ந்நதே³ஸி²நாமபி ப⁴வதி;

30 so gewiß es nur einen einzigen Gott gibt, der die Beschnittenen aus Glauben und die Unbeschnittenen durch den Glauben rechtfertigen wird.

யஸ்மாத்³ ஏக ஈஸ்²வரோ விஸ்²வாஸாத் த்வக்சே²தி³நோ விஸ்²வாஸேநாத்வக்சே²தி³நஸ்²ச ஸபுண்யீகரிஷ்யதி|

31 Heben wir demnach das Gesetz durch den Glauben auf? Nimmermehr! Nein, wir geben dem Gesetz die rechte Stellung.

தர்ஹி விஸ்²வாஸேந வயம்’ கிம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ லும்பாம? இத்த²ம்’ ந ப⁴வது வயம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ஸம்’ஸ்தா²பயாம ஏவ|