< Roemers 2 >

1 Daher gibt es (auch) für dich, o Mensch, wer du auch sein magst, der du dich zum Richter (über andere) machst, keine Entschuldigung; denn worin du den anderen richtest, darin verurteilst du dich selbst; du, sein Richter, begehst ja dieselben Sünden!
ஹே பரதூ³ஷக மநுஷ்ய ய​: கஸ்²சந த்வம்’ ப⁴வஸி தவோத்தரதா³நாய பந்தா² நாஸ்தி யதோ யஸ்மாத் கர்ம்மண​: பரஸ்த்வயா தூ³ஷ்யதே தஸ்மாத் த்வமபி தூ³ஷ்யஸே, யதஸ்தம்’ தூ³ஷயந்நபி த்வம்’ தத்³வத்³ ஆசரஸி|
2 Wir wissen aber, daß Gottes Gericht der Wahrheit gemäß über die ergeht, welche derartiges verüben.
கிந்த்வேதாத்³ரு’கா³சாரிப்⁴யோ யம்’ த³ண்ட³ம் ஈஸ்²வரோ நிஸ்²சிநோதி ஸ யதா²ர்த² இதி வயம்’ ஜாநீம​: |
3 Rechnest du etwa darauf, o Mensch, der du dich zum Richter über solche Übeltäter machst und doch selber das Gleiche verübst, daß du dem Urteil Gottes (beim jüngsten Gericht) entrinnen werdest?
அதஏவ ஹே மாநுஷ த்வம்’ யாத்³ரு’கா³சாரிணோ தூ³ஷயஸி ஸ்வயம்’ யதி³ தாத்³ரு’கா³சரஸி தர்ஹி த்வம் ஈஸ்²வரத³ண்டா³த் பலாயிதும்’ ஸ²க்ஷ்யஸீதி கிம்’ பு³த்⁴யஸே?
4 Oder verachtest du den Reichtum seiner Güte, Geduld und Langmut, und erkennst du nicht, daß Gottes Güte dich zur Buße führen will?
அபரம்’ தவ மநஸ​: பரிவர்த்தநம்’ கர்த்தும் இஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹோ ப⁴வதி தந்ந பு³த்³த்⁴வா த்வம்’ கிம்’ ததீ³யாநுக்³ரஹக்ஷமாசிரஸஹிஷ்ணுத்வநிதி⁴ம்’ துச்சீ²கரோஷி?
5 Mit deinem Starrsinn und unbußfertigen Herzen aber häufst du dir selbst Zorn auf für den Tag des Zorns und der Offenbarung des gerechten Gerichts Gottes,
ததா² ஸ்வாந்த​: கரணஸ்ய கடோ²ரத்வாத் கே²த³ராஹித்யாச்சேஸ்²வரஸ்ய ந்யாய்யவிசாரப்ரகாஸ²நஸ்ய க்ரோத⁴ஸ்ய ச தி³நம்’ யாவத் கிம்’ ஸ்வார்த²ம்’ கோபம்’ ஸஞ்சிநோஷி?
6 der einem jeden nach seinen Werken vergelten wird,
கிந்து ஸ ஏகைகமநுஜாய தத்கர்ம்மாநுஸாரேண ப்ரதிப²லம்’ தா³ஸ்யதி;
7 nämlich ewiges Leben (wird er geben) denen, welche im guten Werk standhaft ausharrend, nach Herrlichkeit, Ehre und Unvergänglichkeit trachten; (aiōnios g166)
வஸ்துதஸ்து யே ஜநா தை⁴ர்ய்யம்’ த்⁴ரு’த்வா ஸத்கர்ம்ம குர்வ்வந்தோ மஹிமா ஸத்காரோ(அ)மரத்வஞ்சைதாநி ம்ரு’க³யந்தே தேப்⁴யோ(அ)நந்தாயு ர்தா³ஸ்யதி| (aiōnios g166)
8 dagegen (seinen) Zorn und Grimm denen, welche starrsinnig sind und der Wahrheit nicht gehorchen, sondern der Ungerechtigkeit dienen.
அபரம்’ யே ஜநா​: ஸத்யத⁴ர்ம்மம் அக்³ரு’ஹீத்வா விபரீதத⁴ர்ம்மம் க்³ரு’ஹ்லந்தி தாத்³ரு’ஸா² விரோதி⁴ஜநா​: கோபம்’ க்ரோத⁴ஞ்ச போ⁴க்ஷ்யந்தே|
9 Trübsal und Angst wird über die Seele jedes Menschen kommen, der das Böse tut, wie zunächst über den Juden, so auch über den Griechen;
ஆ யிஹூதி³நோ(அ)ந்யதே³ஸி²ந​: பர்ய்யந்தம்’ யாவந்த​: குகர்ம்மகாரிண​: ப்ராணிந​: ஸந்தி தே ஸர்வ்வே து³​: க²ம்’ யாதநாஞ்ச க³மிஷ்யந்தி;
10 dagegen Herrlichkeit, Ehre und Friede (wird) einem jeden (zuteil werden), der das Gute tut, wie zunächst dem Juden, so auch dem Griechen;
கிந்து ஆ யிஹூதி³நோ பி⁴ந்நதே³ஸி²பர்ய்யந்தா யாவந்த​: ஸத்கர்ம்மகாரிணோ லோகா​: ஸந்தி தாந் ப்ரதி மஹிமா ஸத்கார​: ஸா²ந்திஸ்²ச ப⁴விஷ்யந்தி|
11 denn bei Gott gibt es kein Ansehen der Person.
ஈஸ்²வரஸ்ய விசாரே பக்ஷபாதோ நாஸ்தி|
12 Denn alle, die, ohne das (mosaische) Gesetz (zu besitzen), gesündigt haben, werden auch ohne Zutun des Gesetzes verlorengehen, und alle, die innerhalb des Gesetzes gesündigt haben, werden durch das Gesetz gerichtet werden;
அலப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரை ர்யை​: பாபாநி க்ரு’தாநி வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ராலப்³த⁴த்வாநுரூபஸ்தேஷாம்’ விநாஸோ² ப⁴விஷ்யதி; கிந்து லப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரா யே பாபாந்யகுர்வ்வந் வ்யவஸ்தா²நுஸாராதே³வ தேஷாம்’ விசாரோ ப⁴விஷ்யதி|
13 denn nicht die Hörer des Gesetzes sind vor Gott gerecht, sondern (nur) die Täter des Gesetzes werden gerechtfertigt werden.
வ்யவஸ்தா²ஸ்²ரோதார ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே நிஷ்பாபா ப⁴விஷ்யந்தீதி நஹி கிந்து வ்யவஸ்தா²சாரிண ஏவ ஸபுண்யா ப⁴விஷ்யந்தி|
14 Sooft nämlich Heiden, die das Gesetz nicht haben, von Natur die Forderungen des Gesetzes erfüllen, so sind diese, weil sie das Gesetz nicht haben, sich selbst (das) Gesetz;
யதோ (அ)லப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா யதி³ ஸ்வபா⁴வதோ வ்யவஸ்தா²நுரூபாந் ஆசாராந் குர்வ்வந்தி தர்ஹ்யலப்³த⁴ஸா²ஸ்த்ரா​: ஸந்தோ(அ)பி தே ஸ்வேஷாம்’ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரமிவ ஸ்வயமேவ ப⁴வந்தி|
15 sie liefern ja dadurch den tatsächlichen Beweis, daß das vom Gesetz gebotene Tun ihnen ins Herz geschrieben ist, wofür auch ihr Gewissen sein Zeugnis ablegt und ebenso ihre Gedanken, die im Widerstreit miteinander Anklagen erheben oder auch Entschuldigungen vorbringen –
தேஷாம்’ மநஸி ஸாக்ஷிஸ்வரூபே ஸதி தேஷாம்’ விதர்கேஷு ச கதா³ தாந் தோ³ஷிண​: கதா³ வா நிர்தோ³ஷாந் க்ரு’தவத்ஸு தே ஸ்வாந்தர்லிகி²தஸ்ய வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய ப்ரமாணம்’ ஸ்வயமேவ த³த³தி|
16 (das wird sich) an dem Tage (herausstellen), an welchem Gott das in den (Herzen der) Menschen Verborgene richten wird, (und zwar) nach der Heilsbotschaft, wie ich sie verkündige, durch Jesus Christus.
யஸ்மிந் தி³நே மயா ப்ரகாஸி²தஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்யாநுஸாராத்³ ஈஸ்²வரோ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந மாநுஷாணாம் அந்த​: கரணாநாம்’ கூ³டா⁴பி⁴ப்ராயாந் த்⁴ரு’த்வா விசாரயிஷ்யதி தஸ்மிந் விசாரதி³நே தத் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
17 Wenn andererseits du dich mit Stolz einen Juden nennst und dich durch den Besitz des Gesetzes gesichert fühlst und dich deines Verhältnisses zu Gott rühmst
பஸ்²ய த்வம்’ ஸ்வயம்’ யிஹூதீ³தி விக்²யாதோ வ்யவஸ்தோ²பரி விஸ்²வாஸம்’ கரோஷி,
18 und seinen Willen kennst und infolge der aus dem Gesetz gewonnenen Unterweisung das, was in jedem Fall das Richtige ist, wohl zu beurteilen verstehst
ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ஸ்வம்’ ஸ்²லாக⁴ஸே, ததா² வ்யவஸ்த²யா ஸி²க்ஷிதோ பூ⁴த்வா தஸ்யாபி⁴மதம்’ ஜாநாஸி, ஸர்வ்வாஸாம்’ கதா²நாம்’ ஸாரம்’ விவிம்’க்ஷே,
19 und dir zutraust, ein Führer der Blinden zu sein, ein Licht für die in der Finsternis Lebenden,
அபரம்’ ஜ்ஞாநஸ்ய ஸத்யதாயாஸ்²சாகரஸ்வரூபம்’ ஸா²ஸ்த்ரம்’ மம ஸமீபே வித்³யத அதோ (அ)ந்த⁴லோகாநாம்’ மார்க³த³ர்ஸ²யிதா
20 ein Erzieher der Unverständigen, ein Lehrer der Unmündigen, weil du ja im Gesetz die Erkenntnis und Wahrheit verkörpert besitzest –
திமிரஸ்தி²தலோகாநாம்’ மத்⁴யே தீ³ப்திஸ்வரூபோ(அ)ஜ்ஞாநலோகேப்⁴யோ ஜ்ஞாநதா³தா ஸி²ஸூ²நாம்’ ஸி²க்ஷயிதாஹமேவேதி மந்யஸே|
21 nun, andere Leute belehrst du, und dich selbst belehrst du nicht? Du predigst, man dürfe nicht stehlen, und stiehlst selbst?
பராந் ஸி²க்ஷயந் ஸ்வயம்’ ஸ்வம்’ கிம்’ ந ஸி²க்ஷயஸி? வஸ்துதஸ்²சௌர்ய்யநிஷேத⁴வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ரசாரயந் த்வம்’ கிம்’ ஸ்வயமேவ சோரயஸி?
22 Du sagst, man dürfe nicht ehebrechen, und brichst selber die Ehe? Du verabscheust die Götzenbilder und vergreifst dich doch räuberisch an ihren Tempeln?
ததா² பரதா³ரக³மநம்’ ப்ரதிஷேத⁴ந் ஸ்வயம்’ கிம்’ பரதா³ராந் க³ச்ச²ஸி? ததா² த்வம்’ ஸ்வயம்’ ப்ரதிமாத்³வேஷீ ஸந் கிம்’ மந்தி³ரஸ்ய த்³ரவ்யாணி ஹரஸி?
23 Du rühmst dich des Gesetzes und verunehrst doch Gott durch deine Übertretung des Gesetzes?
யஸ்த்வம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ஸ்²லாக⁴ஸே ஸ த்வம்’ கிம்’ வ்யவஸ்தா²ம் அவமத்ய நேஸ்²வரம்’ ஸம்மந்யஸே?
24 Denn »der Name Gottes wird durch eure Schuld unter den Heiden gelästert«, wie geschrieben steht.
ஸா²ஸ்த்ரே யதா² லிக²தி "பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம்’ ஸமீபே யுஷ்மாகம்’ தோ³ஷாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய நாம்நோ நிந்தா³ ப⁴வதி| "
25 Denn was die Beschneidung betrifft, so ist sie zwar eine heilsame Sache, wenn du nämlich das Gesetz tatsächlich hältst; bist du aber ein Übertreter des Gesetzes, so ist dir die Beschneidung zum Unbeschnittensein geworden.
யதி³ வ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயஸி தர்ஹி தவ த்வக்சே²த³க்ரியா ஸப²லா ப⁴வதி; யதி வ்யவஸ்தா²ம்’ லங்க⁴ஸே தர்ஹி தவ த்வக்சே²தோ³(அ)த்வக்சே²தோ³ ப⁴விஷ்யதி|
26 Wenn umgekehrt der Unbeschnittene die Forderungen des Gesetzes beobachtet, wird ihm dann sein Unbeschnittensein nicht als Beschneidung angerechnet werden?
யதோ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ராதி³ஷ்டத⁴ர்ம்மகர்ம்மாசாரீ புமாந் அத்வக்சே²தீ³ ஸந்நபி கிம்’ த்வக்சே²தி³நாம்’ மத்⁴யே ந க³ணயிஷ்யதே?
27 Ja, der von Natur Unbeschnittene, der das Gesetz erfüllt, wird (am Gerichtstage) das Urteil über dich sprechen, der du trotz (deines) geschriebenen Gesetzes und (trotz deiner) Beschneidung ein Übertreter des Gesetzes bist.
கிந்து லப்³த⁴ஸா²ஸ்த்ரஸ்²சி²ந்நத்வக் ச த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²லங்க⁴நம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலகா​: ஸ்வாபா⁴விகாச்சி²ந்நத்வசோ லோகாஸ்த்வாம்’ கிம்’ ந தூ³ஷயிஷ்யந்தி?
28 Denn nicht der ist (in Wahrheit) ein Jude, der es sichtbar ist, und die (rechte) Beschneidung besteht nicht in dem, was äußerlich am Fleisch vorgenommen wird;
தஸ்மாத்³ யோ பா³ஹ்யே யிஹூதீ³ ஸ யிஹூதீ³ நஹி ததா²ங்க³ஸ்ய யஸ்த்வக்சே²த³​: ஸ த்வக்சே²தோ³ நஹி;
29 nein, (nur) der ist ein Jude, der es innerlich ist, und die Beschneidung muß am Herzen vollzogen sein im Geist, nicht (äußerlich) nach dem Buchstaben – das Lob eines solchen kommt nicht von Menschen her, sondern von Gott.
கிந்து யோ ஜந ஆந்தரிகோ யிஹூதீ³ ஸ ஏவ யிஹூதீ³ அபரஞ்ச கேவலலிகி²தயா வ்யவஸ்த²யா ந கிந்து மாநஸிகோ யஸ்த்வக்சே²தோ³ யஸ்ய ச ப்ரஸ²ம்’ஸா மநுஷ்யேப்⁴யோ ந பூ⁴த்வா ஈஸ்²வராத்³ ப⁴வதி ஸ ஏவ த்வக்சே²த³​: |

< Roemers 2 >