Roemers 13

1 Jedermann sei den obrigkeitlichen Gewalten untertan; denn es gibt keine Obrigkeit, ohne von Gott (bestellt zu sein), und wo immer eine besteht, ist sie von Gott verordnet.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕਜਨਃ ਸ਼ਾਸਨਪਦਸ੍ਯ ਨਿਘ੍ਨੋ ਭਵਤੁ ਯਤੋ ਯਾਨਿ ਸ਼ਾਸਨਪਦਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ੍ਥਾਪਿਤਾਨਿ; ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਵਿਨਾ ਪਦਸ੍ਥਾਪਨੰ ਨ ਭਵਤਿ|

2 Wer sich also der Obrigkeit widersetzt, der lehnt sich damit gegen Gottes Ordnung auf; und die sich auflehnen, werden sich selbst ein Strafurteil zuziehen.

ਇਤਿ ਹੇਤੋਃ ਸ਼ਾਸਨਪਦਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਨਿਰੂਪਣਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯਮੇਵ; ਅਪਰੰ ਯੇ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤਿ ਤੇ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੁਚਿਤੰ ਦਣ੍ਡੰ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਘਟਯਨ੍ਤੇ|

3 Denn die obrigkeitlichen Personen sind nicht für die guten Taten ein Schrecken, sondern für die bösen. Willst du also frei von Furcht vor der Obrigkeit sein, so tu das Gute: dann wirst du Anerkennung von ihr erhalten;

ਸ਼ਾਸ੍ਤਾ ਸਦਾਚਾਰਿਣਾਂ ਭਯਪ੍ਰਦੋ ਨਹਿ ਦੁਰਾਚਾਰਿਣਾਮੇਵ ਭਯਪ੍ਰਦੋ ਭਵਤਿ; ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਤਸ੍ਮਾਨ੍ ਨਿਰ੍ਭਯੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਸਿ? ਤਰ੍ਹਿ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਾਚਰ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਸ਼ੋ ਲਪ੍ਸ੍ਯਸੇ,

4 denn sie ist Gottes Dienerin dir zum Guten. Tust du aber das Böse, so fürchte dich; denn sie trägt das Schwert nicht umsonst: sie ist ja Gottes Dienerin, eine Vergelterin zur Vollziehung des (göttlichen) Zornes an dem Übeltäter.

ਯਤਸ੍ਤਵ ਸਦਾਚਰਣਾਯ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਕੁਕਰ੍ੰਮਾਚਰਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਸ਼ਙ੍ਕਸ੍ਵ ਯਤਃ ਸ ਨਿਰਰ੍ਥਕੰ ਖਙ੍ਗੰ ਨ ਧਾਰਯਤਿ; ਕੁਕਰ੍ੰਮਾਚਾਰਿਣੰ ਸਮੁਚਿਤੰ ਦਣ੍ਡਯਿਤੁਮ੍ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਣ੍ਡਦਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਏਵ|

5 Darum muß man ihr untertan sein, und zwar nicht nur aus Furcht vor dem (göttlichen) Zorn, sondern auch um des Gewissens willen.

ਅਤਏਵ ਕੇਵਲਦਣ੍ਡਭਯਾੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਦਸਦ੍ਬੋਧਾਦਪਿ ਤਸ੍ਯ ਵਸ਼੍ਯੇਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|

6 Deshalb entrichtet ihr ja auch Steuern; denn sie sind Gottes Dienstleute, die für eben diesen Zweck unablässig tätig sind.

ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਾਜਕਰਦਾਨਮਪ੍ਯੁਚਿਤੰ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੇ ਕਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤਿ ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਿਙ੍ਕਰਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਤਤਮ੍ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਨਿਵਿਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|

7 Lasset allen zukommen, was ihr ihnen schuldig seid: die Steuer, wem die Steuer gebührt, den Zoll, wem der Zoll zukommt, die Furcht, wem die Furcht, und die Ehre, wem die Ehre gebührt.

ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਰਗ੍ਰਾਹਿਣੇ ਕਰੰ ਦੱਤ, ਤਥਾ ਸ਼ੁਲ੍ਕਗ੍ਰਾਹਿਣੇ ਸ਼ੁਲ੍ਕੰ ਦੱਤ, ਅਪਰੰ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਭੇਤਵ੍ਯੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਿਭੀਤ, ਯਸ਼੍ਚ ਸਮਾਦਰਣੀਯਸ੍ਤੰ ਸਮਾਦ੍ਰਿਯਧ੍ਵਮ੍; ਇੱਥੰ ਯਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਤਸ੍ਮੈ ਦੱਤ|

8 Bleibt niemand etwas schuldig, außer daß ihr einander liebt; denn wer den anderen liebt, hat damit das Gesetz erfüllt.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਨਾ (ਅ)ਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਦੇਯਮ੍ ਰੁʼਣੰ ਨ ਭਵਤੁ, ਯਤੋ ਯਃ ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਤਿ ਤੇਨ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਸਿਧ੍ਯਤਿ|

9 Denn das Gebot: »Du sollst nicht ehebrechen, nicht töten, nicht stehlen, laß dich nicht gelüsten!« und jedes andere derartige Gebot ist in diesem Wort einheitlich zusammengefaßt: »Du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst!«

ਵਸ੍ਤੁਤਃ ਪਰਦਾਰਾਨ੍ ਮਾ ਗੱਛ, ਨਰਹਤ੍ਯਾਂ ਮਾ ਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ, ਚੈਰ੍ੱਯੰ ਮਾ ਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ, ਮਿਥ੍ਯਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮਾ ਦੇਹਿ, ਲੋਭੰ ਮਾ ਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ, ਏਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਆਜ੍ਞਾ ਏਤਾਭ੍ਯੋ ਭਿੰਨਾ ਯਾ ਕਾਚਿਦ੍ ਆਜ੍ਞਾਸ੍ਤਿ ਸਾਪਿ ਸ੍ਵਸਮੀਪਵਾਸਿਨਿ ਸ੍ਵਵਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕੁਰ੍ੱਵਿਤ੍ਯਨੇਨ ਵਚਨੇਨ ਵੇਦਿਤਾ|

10 Die Liebe tut dem Nächsten nichts Böses; demnach ist die Liebe die Erfüllung des Gesetzes.

ਯਤਃ ਪ੍ਰੇਮ ਸਮੀਪਵਾਸਿਨੋ(ਅ)ਸ਼ੁਭੰ ਨ ਜਨਯਤਿ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਸਰ੍ੱਵਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਪਾਲ੍ਯਤੇ|

11 Und zwar (verhaltet euch auf diese Weise) in richtiger Erkenntnis der (gegenwärtigen) Zeit, daß nämlich die Stunde nunmehr für uns da ist, aus dem Schlaf zu erwachen; denn jetzt ist die Rettung uns näher als damals, als wir zum Glauben gekommen sind:

ਪ੍ਰਤ੍ਯਯੀਭਵਨਕਾਲੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਸਾਮੀਪ੍ਯਾਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਤਸ੍ਯ ਸਾਮੀਪ੍ਯਮ੍ ਅਵ੍ਯਵਹਿਤੰ; ਅਤਃ ਸਮਯੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯਾਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤਮ੍ ਅਵਸ਼੍ਯਮੇਵ ਨਿਦ੍ਰਾਤੋ ਜਾਗਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|

12 die Nacht ist vorgerückt und der Tag nahegekommen. So lasset uns denn die Werke der Finsternis abtun, dagegen die Waffen des Lichts anlegen!

ਬਹੁਤਰਾ ਯਾਮਿਨੀ ਗਤਾ ਪ੍ਰਭਾਤੰ ਸੰਨਿਧਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਮਸੀਯਾਃ ਕ੍ਰਿਯਾਃ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯਾਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਵਾਸਰੀਯਾ ਸੱਜਾ ਪਰਿਧਾਤਵ੍ਯਾ|

13 Lasset uns sittsam wandeln, wie es sich am Tage geziemt: nicht in Schwelgereien und Trinkgelagen, nicht in Unzucht und Ausschweifungen, nicht in Streit und Eifersucht;

ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਵਯੰ ਦਿਵਾ ਵਿਹਿਤੰ ਸਦਾਚਰਣਮ੍ ਆਚਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ| ਰਙ੍ਗਰਸੋ ਮੱਤਤ੍ਵੰ ਲਮ੍ਪਟਤ੍ਵੰ ਕਾਮੁਕਤ੍ਵੰ ਵਿਵਾਦ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਾ ਚੈਤਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|

14 nein, ziehet den Herrn Jesus Christus an, und seid dem Fleisch nicht so zu Diensten, daß böse Begierden dadurch erregt werden!

ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਭੁਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਰੂਪੰ ਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧੱਧ੍ਵੰ ਸੁਖਾਭਿਲਾਸ਼਼ਪੂਰਣਾਯ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਰਣੰ ਮਾਚਰਤ|