Roemers 12
1 So ermahne ich euch nun, liebe Brüder, durch (den Hinweis auf) die Barmherzigkeit Gottes: Bringt eure Leiber als ein lebendiges, heiliges und Gott wohlgefälliges Opfer dar: (das sei) euer vernünftiger Gottesdienst!
ហេ ភ្រាតរ ឦឝ្វរស្យ ក្ឫបយាហំ យុឞ្មាន៑ វិនយេ យូយំ ស្វំ ស្វំ ឝរីរំ សជីវំ បវិត្រំ គ្រាហ្យំ ពលិម៑ ឦឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ សមុត្ស្ឫជត, ឯឞា សេវា យុឞ្មាកំ យោគ្យា។
2 Gestaltet eure Lebensführung nicht nach der Weise dieser Weltzeit, sondern wandelt euch um durch die Erneuerung eures Sinnes, damit ihr ein sicheres Urteil darüber gewinnt, welches der Wille Gottes sei, nämlich das Gute und (Gott) Wohlgefällige und Vollkommene. (aiōn g165)
អបរំ យូយំ សាំសារិកា ឥវ មាចរត, កិន្តុ ស្វំ ស្វំ ស្វភាវំ បរាវត៌្យ នូតនាចារិណោ ភវត, តត ឦឝ្វរស្យ និទេឝះ កីទ្ឫគ៑ ឧត្តមោ គ្រហណីយះ សម្បូណ៌ឝ្ចេតិ យុឞ្មាភិរនុភាវិឞ្យតេ។ (aiōn g165)
3 So fordere ich denn kraft der mir verliehenen Gnade einen jeden von euch auf, nicht höher von sich zu denken, als zu denken sich gebührt, sondern auf eine besonnene Selbstschätzung bedacht zu sein nach dem Maß des Glaubens, das Gott einem jeden zugeteilt hat.
កឝ្ចិទបិ ជនោ យោគ្យត្វាទធិកំ ស្វំ ន មន្យតាំ កិន្តុ ឦឝ្វរោ យស្មៃ ប្រត្យយស្យ យត្បរិមាណម៑ អទទាត៑ ស តទនុសារតោ យោគ្យរូបំ ស្វំ មនុតាម៑, ឦឝ្វរាទ៑ អនុគ្រហំ ប្រាប្តះ សន៑ យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកំ ជនម៑ ឥត្យាជ្ញាបយាមិ។
4 Denn wie wir an einem Leibe viele Glieder haben, die Glieder aber nicht alle denselben Dienst verrichten,
យតោ យទ្វទស្មាកម៑ ឯកស្មិន៑ ឝរីរេ ពហូន្យង្គានិ សន្តិ កិន្តុ សវ៌្វេឞាមង្គានាំ កាយ៌្យំ សមានំ នហិ;
5 so bilden auch wir trotz unserer Vielheit einen einzigen Leib in Christus, im Verhältnis zueinander aber sind wir Glieder,
តទ្វទស្មាកំ ពហុត្វេៜបិ សវ៌្វេ វយំ ខ្រីឞ្ដេ ឯកឝរីរាះ បរស្បរម៑ អង្គប្រត្យង្គត្វេន ភវាមះ។
6 doch so, daß wir Gnadengaben besitzen, die nach der uns verliehenen Gnade verschieden sind. Wer also die Gabe prophetischer Rede besitzt, bleibe in Übereinstimmung mit dem Maß des Glaubens;
អស្មាទ៑ ឦឝ្វរានុគ្រហេណ វិឝេឞំ វិឝេឞំ ទានម៑ អស្មាសុ ប្រាប្តេឞុ សត្សុ កោបិ យទិ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ វទតិ តហ៌ិ ប្រត្យយស្យ បរិមាណានុសារតះ ស តទ៑ វទតុ;
7 wem die Gabe des Gemeindedienstes zuteil geworden ist, der betätige sie durch Dienstleistungen; wer Lehrgabe besitzt, verwende sie als Lehrer;
យទ្វា យទិ កឝ្ចិត៑ សេវនការី ភវតិ តហ៌ិ ស តត្សេវនំ ករោតុ; អថវា យទិ កឝ្ចិទ៑ អធ្យាបយិតា ភវតិ តហ៌ិ សោៜធ្យាបយតុ;
8 hat jemand die Gabe des Ermahnens, so betätige er sich im Ermahnen; wer Mildtätigkeit übt, tue es in Einfalt; wer zu den Vorstehern gehört, zeige rechten Eifer; wer Barmherzigkeit übt, tue es mit Freudigkeit!
តថា យ ឧបទេឞ្ដា ភវតិ ស ឧបទិឝតុ យឝ្ច ទាតា ស សរលតយា ទទាតុ យស្ត្វធិបតិះ ស យត្នេនាធិបតិត្វំ ករោតុ យឝ្ច ទយាលុះ ស ហ្ឫឞ្ដមនសា ទយតាម៑។
9 Die Liebe sei ungeheuchelt! Verabscheut das Böse, haltet am Guten fest!
អបរញ្ច យុឞ្មាកំ ប្រេម កាបដ្យវជ៌ិតំ ភវតុ យទ៑ អភទ្រំ តទ៑ ឫតីយធ្វំ យច្ច ភទ្រំ តស្មិន៑ អនុរជ្យធ្វម៑។
10 In der Bruderliebe zueinander seid voll Herzlichkeit; in der Ehrerbietung komme einer dem andern zuvor!
អបរំ ភ្រាត្ឫត្វប្រេម្នា បរស្បរំ ប្រីយធ្វំ សមាទរាទ៑ ឯកោៜបរជនំ ឝ្រេឞ្ឋំ ជានីធ្វម៑។
11 Seid unverdrossen, wo es Eifer gilt; seid feurig im Geist, dem Herrn zu dienen bereit!
តថា កាយ៌្យេ និរាលស្យា មនសិ ច សោទ្យោគាះ សន្តះ ប្រភុំ សេវធ្វម៑។
12 Seid fröhlich in der Hoffnung, geduldig im Leiden, beharrlich im Gebet!
អបរំ ប្រត្យាឝាយាម៑ អានន្ទិតា ទុះខសមយេ ច ធៃយ៌្យយុក្តា ភវត; ប្រាត៌្ហនាយាំ សតតំ ប្រវត៌្តធ្វំ។
13 Für die Bedürfnisse der Heiligen beweist Anteilnahme; übt die Gastfreundschaft willig.
បវិត្រាណាំ ទីនតាំ ទូរីកុរុធ្វម៑ អតិថិសេវាយាម៑ អនុរជ្យធ្វម៑។
14 Segnet, die euch verfolgen, segnet sie und flucht ihnen nicht!
យេ ជនា យុឞ្មាន៑ តាឌយន្តិ តាន៑ អាឝិឞំ វទត ឝាបម៑ អទត្ត្វា ទទ្ធ្វមាឝិឞម៑។
15 Freuet euch mit den Fröhlichen und weinet mit den Weinenden!
យេ ជនា អានន្ទន្តិ តៃះ សាទ៌្ធម៑ អានន្ទត យេ ច រុទន្តិ តៃះ សហ រុទិត។
16 Seid einträchtig untereinander gesinnt; richtet eure Gedanken nicht auf hohe Dinge, sondern laßt euch zu den niedrigen herab; haltet euch nicht selbst für klug!
អបរញ្ច យុឞ្មាកំ មនសាំ បរស្បរម៑ ឯកោភាវោ ភវតុ; អបរម៑ ឧច្ចបទម៑ អនាកាង្ក្ឞ្យ នីចលោកៃះ សហាបិ មាទ៌វម៑ អាចរត; ស្វាន៑ ជ្ញានិនោ ន មន្យធ្វំ។
17 Vergeltet niemand Böses mit Bösem; seid auf das bedacht, was in den Augen aller Menschen löblich ist!
បរស្មាទ៑ អបការំ ប្រាប្យាបិ បរំ នាបកុរុត។ សវ៌្វេឞាំ ទ្ឫឞ្ដិតោ យត៑ កម៌្មោត្តមំ តទេវ កុរុត។
18 Ist’s möglich, soviel an euch liegt, so lebt mit allen Menschen in Frieden!
យទិ ភវិតុំ ឝក្យតេ តហ៌ិ យថាឝក្តិ សវ៌្វលោកៃះ សហ និវ៌្វិរោធេន កាលំ យាបយត។
19 Rächet euch nicht selbst, Geliebte, sondern gebt Raum dem (göttlichen) Zorn; denn es steht geschrieben: »Mein ist die Rache, ich will vergelten, spricht der Herr.«
ហេ ប្រិយពន្ធវះ, កស្មៃចិទ៑ អបការស្យ សមុចិតំ ទណ្ឌំ ស្វយំ ន ទទ្ធ្វំ, កិន្ត្វីឝ្វរីយក្រោធាយ ស្ថានំ ទត្ត យតោ លិខិតមាស្តេ បរមេឝ្វរះ កថយតិ, ទានំ ផលស្យ មត្កម៌្ម សូចិតំ ប្រទទាម្យហំ។
20 Vielmehr: »Wenn deinen Feind hungert, so speise ihn; wenn ihn dürstet, so gib ihm zu trinken; denn wenn du das tust, wirst du feurige Kohlen auf sein Haupt sammeln.«
ឥតិការណាទ៑ រិបុ រ្យទិ ក្ឞុធាត៌្តស្តេ តហ៌ិ តំ ត្វំ ប្រភោជយ។ តថា យទិ ត្ឫឞាត៌្តះ ស្យាត៑ តហ៌ិ តំ បរិបាយយ។ តេន ត្វំ មស្តកេ តស្យ ជ្វលទគ្និំ និធាស្យសិ។
21 Laß dich nicht vom Bösen überwinden, sondern überwinde das Böse durch das Gute!
កុក្រិយយា បរាជិតា ន សន្ត ឧត្តមក្រិយយា កុក្រិយាំ បរាជយត។
